ua

ua

Saturday, August 06, 2011

The Anti Troppau Council - A Way Out [L.P.] & Bonus Tracks








The
Anti Troppau
Council

A Way Out





Label: Pegasus Records
Catalog#: CP 91026 [PEG 001]
Format: Vinyl, LP, Album
Country: Greece
Released: 1986
Genre: Rock
Style: Garage Rock

Tracklist
A1 The Last Poet On The Road        
A2 The Diver        
A3 Insanity        
A4 In The City        
A5 A Way Out        
B1 I Believe        
B2 Contract With The Devil        
B3 Into The 7th Sky        
B4 Scream A Song        
B5 Cartoons        
B6 When The Saints Go...

Credits

Artwork By [Cover] – Βασίλης Τζαβάρας, Δημήτρης Μανωλακάκης
Bass Guitar – Τόλης Μαραγκός
Drums – Τάκης Καννέλος
Guitar – Γιάννης Ντρενογιάννης
Vocals – Βασίλης Τζαβάρας
Engineer – Νίκος Παπάζογλου
Executive Producer – Πέτρος Κουτσούμπας
Photography – Γιώργος Νικολαΐδης

Bonus Tracks
Contract With The Devil &
Remissed από την συλλογή Outsiders D.D. 100 [1985]
(Το Contract With The Devil είναι διαφορετική - διόρθωση -  μίξη από ότι στο LP)
Horizons &
Shine από την συλλογή Cicadas (An Electric Guide To The Greek Underground), Pegasus Records, PEG 003 [1987]

Take it HERE  FLAC



Η κασέτα "Η Ανεξάρτητη Rock Σκηνή" εδώ ("The Prostitution Times")

 Δημιουργήθηκαν στην Αθήνα τον Γενάρη του 1984 από τους Γιάννη Ντρενογιάννη κιθάρα και φωνή και Τόλη Μαραγκό μπάσο, μετά τη διάλυση του προηγούμενου γκρουπ τους "Psychomafia". Στην μπάντα έπαιζαν ακόμα οι Τάκης Κανέλλος τύμπανα και Βασίλης Τζαβάρας φωνή. 'Ενα πέρασμα από το μπάσο έκανε και ο Γεράσιμος Γκατζελιάς. 'Επειτα από σκληρές πρόβες, άνοιξαν την αυλαία του ηρωικού "Πήγασου", όπου παίξαν για αρκετό καιρό. Το '85 συμμετείχαν στην κασετοσυλλογή της "Δικαίωμα Διάβασης" με τίτλο "Live Στο Κύτταρο 25-26/2/85" από τη συναυλία τους το Φεβρουάριο του '85 στο club "Κύτταρο". Την ίδια χρονιά η "Δικαίωμα Διάβασης" κυκλοφόρησε ακόμα μια συλλογή, το lp "Outsiders", όπου συμμετείχαν με τα κομμάτια "Remissed" και "Contract With The Devil". Το '86 κυκλοφόρησαν το lp με τίτλο "A Way Out" από την ανεξάρτητη "Pegasus". Το '87 και ενώ η φήμη της μπάντας είχε κορυφωθεί, ξεκίνησαν της ηχογραφήσεις για το δεύτερο δίσκο τους, που θα κυκλοφορούσε με τον τίτλο "Nightride With My Time Machine Back To '66", αλλά τελικά δεν κυκλοφόρησε αφού διαλύθηκαν. Την ίδια χρονιά και μετά τη διάλυσή τους, δύο κομμάτια τους κυκλοφόρησαν στη συλλογή "Cicadas" της "Pegasus". Η μπάντα, στα λίγα χρόνια που υπήρξε, συμμετείχε σε αναρίθμητες συναυλίες αλληλεγγύης.
Μετά τη διάλυσή τους ο Ντρενογιάννης σχημάτισε τους "Yeah!". Οι Τζαβάρας και Μαραγκός σχημάτισαν τους εφήμερους "Angel Drop". [anexartisi.gr]

Info about the band, in English  [tribe4mian]
facebook
Ο Βασίλης Τζαβάρας στο Mic.gr
L.P. review here από τον  Μπάμπη Αργυρίου












* * * * *
Όποιος φίλος έχει στην διάθεση του την κασέτα Live Στο Κύτταρο 25-26/2/85 και μπορεί, ας την ανεβάσει, για να μπορέσουμε να συμπληρώσουμε την δισκογραφία αυτού του σπουδαίου συγκροτήματος. (Υ.Γ. : Βρέθηκε και βρίσκεται εδώ στο blog "The Prostitution Times").
Εγώ δυστυχώς δεν την έχω...οπότε βολευτείτε με τα υπόλοιπα.Θα χαρώ επίσης να δω κάποιο live ή demo ή οτιδήποτε μπορεί να έχει κάποιος στην κατοχή του να αναρτάται, αλλά αυτό είναι σίγουρα άλλη ιστορία.
Έχουμε να κάνουμε κατά την ταπεινή μου άποψη με τον κορυφαίο Αγγλόφωνο δίσκο που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα μαζί με το πρώτο των Last Drive και το πρώτο των Closer [μου αρέσει κάπου κάπου να αλλάζω την σειρά...]
Το πλεονέκτημα του για μένα είναι όταν τον ακούς δεν μοιάζει να έχει βγει από Έλληνες, και δεν το γράφω υποτιμητικά...Είναι από τους λίγους Ελληνικούς δίσκους που υπήρχε εκείνα τα χρόνια στην δισκοθήκη μου και στεκόταν ισάξια - και ακόμα στέκεται - δίπλα στις αντίστοιχες ξένες της εποχής.
Το 1986 ήταν η χρονιά που πήγα να υπηρετήσω την θητεία μου στο ναυτικό και η χρονιά που στην Ελλάδα είχε περάσει σαν κύμα και είχε σαρώσει όλη η σκηνή του λεγόμενου Paisley Underground, αλλά και όλες εκείνες οι neo garage μπάντες από Αμερική και Αυστραλία, που έδωσαν σε κάποιους μια νέα ώθηση στην μουσική και στα τραγούδια τους, και το "A Way Out" έχει επιρροές από αυτούς τους ήχους, αλλά και από όλο το φάσμα του ροκ.Μπορείτε να διαβάσετε κάποιες από αυτές στην συνέντευξη του Βασίλη Τζαβάρα  στο λινκ πιο πάνω .
Ξέρω ότι κόπιες του δίσκου ταξίδεψαν και στο εξωτερικό, και σίγουρα ακούστηκε αρκετά, ακόμα θυμάμαι ότι ο φίλος μου ο Κώστας ερχόμενος από την Ιταλία είχε φέρει κασέτες και μέσα βρήκα εκτός των άλλων και τους Anti Troppau...Δεν θέλω να πω άλλα, τουλάχιστον πέντε κορυφαίες συνθέσεις βρίσκονται στα αυλάκια του, και ακόμα και σήμερα ακούγεται φρέσκος και πολύτιμος σαν και τότε. Στα σίγουρα όμως είναι ένα σπουδαίο κομμάτι της ιστορίας της Ελληνικής μουσικής.
Υ.Γ. Μαθαίνουμε ότι κάποιοι "κύριοι" , μόλις βάζουμε κάτι στο μπλοκ, μετά από λίγες μέρες, αρχίζουν και τα ανεβάζουν δήθεν σαν δικά τους και μάλιστα τα πουλάνε...Εμείς από την μεριά μας σας θερμοπαρακαλούμε και ιδιαίτερα τους νεότερους : Διαδώστε ελεύθερα, καλό θα ήταν να αναφέρετε και την πηγή, αλλά μην εμπορεύεστε την μουσική.Πάντα πίστευα ότι η μουσική ψηφιακή μέσα σε σκληρούς δίσκους δεν αξίζει τίποτε, πέρα από την χρησιμότητα του να την ακούς και να την απολαμβάνεις.
Καλό μήνα και καλές διακοπές σε όλους.
Υ.Γ. 2 : Μια ολοκληρωμένη ματιά σε όλη την δισκογραφία της Pegasus Records, στο λινκ  κάτω :
http://urbanaspirines.blogspot.com/2009/04/pegasus-records-gr-discography.html

5 comments:

  1. Τι να λέμε παιδιά τέτοιες μπαντάρες τώρα δύσκολα να ξαναβγούν...
    Πρέπει να νιώθουμε πολύ τυχεροί και χαρούμενοι που όλοι αυτοί οι τύποι είναι πατριωτάκια μας και φυσικά γίναν και αγαπητοί και σε διάφορες χώρες του εξωτερικού..!!

    ReplyDelete
  2. Η καλή μέρα απ' το πρωί ακούγεται, νωρίς-νωρις το return of the creeps και μετα αυτό, THANK YOU!!
    Ως αναφορά την τριάδα, εγώ βάζω το heatwave των drive καθαρά για συναισθηματικούς λόγους.
    Γειά μας.

    ReplyDelete
  3. Γυρισα στη πόλη μου και νιώθω ακόμη πιο νεκρός, πριν φύγω όμως για 'κει που πήγαινα -τυχαία σχεδόν- έβαλα αυτό στο mp3 μου http://urbanaspirines.blogspot.com/2008/11/music-maniac-gimmick-compilation-1989.html και το εκτίμησα ιδιαίτερα, αν και έβαλα να το ακούσω όταν άρχισα να γυρνάω στα μέρη μου... να'σαι καλά

    ReplyDelete
  4. @PaulCook : Συμφωνώ. Τότε ήταν πολύ δύσκολο να έχεις μπάντα και να παίζεις r'n'r, αν προσέξεις θα δεις σε όλες τις κυκλοφορίες της εποχής πόσο "φτωχή" παραγωγή είχαν, χωρίς να θέλω να πω ότι φταίγανε τα συγκροτήματα. Πάντως σήμερα τα πράγματα είναι απείρως καλύτερα, ευτυχώς.Έχουμε πληθώρα πολύ καλών συγκροτημάτων.
    @ranxerox : Οι Last Drive είναι ΤΟ συγκρότημα! Και γω βάζω το Underworld Shakedown για συναισθηματικούς λόγους, ευχαριστώ.
    @ No Future : Η γοητεία του επαναπατρισμού ή η συνειδητοποίηση του που πραγματικά ζούμε ? Καλό κουράγιο εύχομαι, και χαίρομαι που σου αρέσει το " gimmick", είναι από τα αγαπημένα μου. Νά'σαι καλά και συ.

    ReplyDelete
  5. Οχι η συνειδητοποιήση, η υπενθύμιση θα έλεγα...

    ReplyDelete