E

E

Πέφτει σιωπή μέσα στη νύχτα που ανταμώσαμΕ

και με τα χείλη μας τ' αστέρια τα αγγίξαμΕ

με εμπειρίες το κορμί μας το στολίσαμΕ

και σμίξαμΕ .

Κοιτώ τα άνθη που στον άνεμο δακρύσανΕ

στάξανε έρωτα , ποτέ τους δεν μιλήσανΕ

τις καταιγίδες με τα σύννεφα μοιράζομαι

το αισθάνομαι .

Παντοτινές αγάπες , μυγδαλιές π' ανθίσανΕ

πέρλες οι ακτίνες από ήλιους που δε σβήσανΕ

κρύπτες ονείρων οι ουρανοί που αγκαλιάσαμΕ

και ψάχνομαι .

Μετρώ τις χούφτες φεγγαριών που απομείνανΕ

γεύομαι κύματα από πουλιά που στείλαμΕ

ιδρώτα στάζει ο αέρας που ανασάναμΕ

και χάνομαι .

Όταν πεθαίνουν οι κραυγές αφουγγραζόμαστΕ

για σιωπές που μας τυλίγουν δε νοιαζόμαστΕ

κάποιο κερί απελπισίας θα ανάψουμΕ

και μια ψυχή θα κάψουμΕ

Μέσ' σε κυψέλες αυταπάρνησης κρυφτήκαμΕ

και σε σταυρούς από αγκάθια καρφωθήκαμΕ

τα όνειρά μας στη θάλασσα τα είπαμΕ

ΓονατίσαμΕ

Τρέχουν οι μέρες να προδώσουν τα όσα ζήσαμΕ

στη διαθήκη μας τα λόγια μας ξεφτίσανΕ

πλοκάμια μέταλλου μας πόνεσαν μας σφίξανΕ

μας πνίξανΕ

Ένα μπαλέτο με αισθήσεις το χορέψαμΕ

το κάποιο βάρος απ' τις στύσεις το σηκώσαμΕ

πληγές στα έργα που γυρίσαμε ανοίξαμΕ

δεν μάθαμΕ

Εδώ που τέλειωσ' ο χορός αγκαλιαστήκαμΕ

κλέψαμε μνήμες από όσα μας ανήκανΕ

κλείσαν τα μάτια στο χαμό που αισθανθήκαμΕ

ΧΑΘΗΚΑΜΕ

Αφιερωμμμμμενο στις δυο γυναικες που αγαπησα πιο πολυ στο μονοτονο
διαβα της ζωης μου

στην ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
και την ΕΥΤΥΧΙΑ

και στον φιλο και αδελφο μου Γιωργακη !!!

Στίχοι και σχέδιο Κώστας.