Σκέψεις [5]

Τρέχω
-------
Μερικές φορές νομίζω ότι τρέχω να ξεφύγω από την πραγματική ζωή, φεύγω λες και φοβάμαι μην με ακουμπήσει, λες και το τώρα δεν γίνεται...
Ανασφάλεια? Αδιαφορία? Απροθυμία? Ανάγκη? Αποξένωση?

Χαμόγελο και δάκρυ
---------------------
Πόσο εύκολο είναι να κάνεις κάποιον να σου χαμογελάσει?Να τον κάνεις να δακρύσει?
Να τον κάνεις να νιώσει νέος, άνθρωπος πάλι, να νιώσει ζεστασιά και αγάπη και να πει χαλάλι που βρέθηκα εδώ, άξιζε τον κόπο και τον χρόνο...
Ένα δάκρυ ικανοποίησης είναι δυνατότερο απ' όλα τα συναισθήματα που ένιωσα σήμερα, χαρίζοντας χαρά και ζωή και πνοή και δύναμη και βλέποντας πόσο εύκολες είναι τελικά οι χαρές και οι ανάσες της ζωής, πόσο εύκολο είναι να κάνεις ανθρώπους ευτυχείς...
Τα νιάτα μοιράζουν απλόχερα δύναμη και θέληση και ζωή, παράδειγμα τρανό για όλους όσους θέλουν να αισθάνονται νέοι...
Βάλσαμο? Βοήθεια? Βάρκα? Βεβαιότητα? Βουλιμία?

Δόσιμο και ξέσπασμα
-----------------------
Μοιράζεις τις ελεύθερες σου ώρες όπου θεωρείς καλύτερο, δίνεσαι, γίνεσαι ένα αφήνεις τις νότες σου να δέσουν στις νότες της αιωνιότητας, χορεύοντας χορούς ροκ, blues, λαϊκούς...
Αφήνεσαι να σε παρασύρει η τρικυμία της φλογέρας και της φυσαρμόνικας, σκοποί που ξεπηδούν από τα βάθη της ψυχής σου, όμορφοι και γάργαροι και ειλικρινείς...
Γεγονός? Γενναίος? Γνήσιος? Γυμνός? Γνωστικός?

Ένα βλέμμα αθώο παιδικό, ανυποψίαστο
------------------------------------------
Το βλέπω δίπλα μου, συνέχεια, χθες και σήμερα...
Ρουφάει θαρρείς κάθε κίνηση, ικμάδα ζωής, προσμονή ζωής λεύτερης, λαχταρώντας τη στιγμή, το τώρα, το αύριο δείχνει τόσο μακρινό, τόσο απελπιστικά ξένο...
Μάτια παιδικά, ανυποψίαστα, νιώθοντας μόνο όπως ένα παιδί μπορεί...
Διέξοδος? Δέσιμο? Δίδαγμα? Δύναμη? Δύσβατος?