ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ LADA ΜΕΣΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ELLADA 2014

KYΡIAKH : 25 - ΜΑIOY - 2014

Σκάω μούρη στο Αργοστόλι στις δωδεκάμιση το βράδυ στο μαγαζί " PUB OLD HOUSE "του επί 25 χρόνια φίλου μου , Λευτέρη Φωκά. Πριν 25 χρόνια ήμουν ο πιανίστας του , σε κάτι ιστορικές ROCK βραδιές . Το Ταξίδι θα άρχιζε τη μεθεπόμενη . Είχα καβαντζώσει 1 χιλιάρικο Ε γιά το ταξίδι μας και 1 κατοστάρικο γιά την επιστροφή μου στην Αθήνα

ΤΕΤΑΡΤΗ : 28 - ΜΑΙΟΥ - 2014

Ωρα 07:00 π.μ . Ξεκινάμε από το Αργοστόλι , με ένα LADA του οποίου το κοντέρ γράφει 52.228 χλμ.
Βάζουμε 50 Ευρώ βενζίνη και σκάμε και 5 Ε γιά τα λάστιχα . Πρώτο κομμάτι στο MP3 παίζει το " Constipation Blues " του Screamin Jay Hawkins . Στον ουρανό του αμαξιού μιά μπαγκαζιέρα είναι φορτωμένη με ότι μπορεί να φανταστεί κανείς . Αερόθερμο, άδεια μπιτόνια , εργαλειοθήκες , Back-up , καλώδια , σχοινιά , υπνόσακους , σκηνή και τα χίλια μύρια .Το πορτ μπαγκάζ είναι γκαστρωμένο με μία πτυσσόμενη σκαλίτσα , δύο τρία μικρά μπουκαλάκια κόκα κόλα , δύο τρία λίτρα νερό και κάμποσα μπουκάλια τσίπουρο , καθώς και με μεγάλα κουτιά μπύρες . Κάτι χαρχαλεύει στο πορτ μπαγκάζ και κάνει θόρυβο στις στροφές . Ισως να΄ναι κάποιο λίτρο τσίπουρο που βιάζεται να τελειώσει . Ξηγηθήκαμε με τον Λευτέρη . Κατά τη διάρκεια της οδήγησης δεν πίνουμε τίποτα . Μόνο καφέδες .

ΛΕΥΤΕΡΗΣ  ΦΩΚΑΚΙΟΣ

ΚΩΣΤΑΚΗΣ

Ωρα 08:25 π.μ . Φθάνουμε στο Φισκάρδο .
Μετά από 1 ώρα βγάζουμε εισητήρια . 51 Ε ( Δύο άτομα + το αμάξι )
Ωρα 10:23 π.μ Αναχώρηση του πλοίου
Ωρα 11:40 π.μ . Φθάνουμε στη Βασιλική , στη Λευκάδα . Μηδενίζουμε το κοντέρ και υπολογίζουμε ότι έχουμε βενζίνη γιά ακόμα 170 χλμ .
Ωρα 13:00 μ.μ . Φθάνουμε στο Ακτιο , στα τούνελ . Από Βασιλική έως εδώ το κοντέρ μας χαμογελάει 60 χλμ . Γαμώτοτο !!! Πληρώνουμε Διόδια : 3 Ε
Σταματάμε στο Ακτιο σ'ένα βενζινάδικο που είχε την πιό φθηνή βενζίνη , είχε βγάλει κάτι τεράστια ηχεία έξω και έπαιζε τόσο τσίτα τη μουσική ( Χάλια Mainstream ) , που το ονόμασα
" ΝΤΙΣΚΟΤΕΚ ΓΙΑ ΝΕΟΛΕΡΑ " . Οσοι περάσετε από εκεί , μπορεί να βουλώσετε τ' αυτιά σας , αλλά σίγουρα θα βάλετε βενζίνη στη πιό χαμηλή τιμή της περιοχής .
1.635 Ε το λίτρο . Βάλαμε 27,70 λίτρα . Σύνολο τιμής : 45.30 Ε
Μηδενίζουμε και πάλι το κοντέρ .

Ωρα 13:35 μ.μ . Διανύσαμε 33 χλμ . Αποφασίζουμε να πάμε στην Κερέντζα . Βγαίνουμε από το δρόμο μας και στις 14:00 μ.μ φθάνουμε στην Κερέντζα ακολουθώντας κάτι κρυμμένους χωματόδρομους . Πανέμορφο μέρος ! Μία απίστευτα γαλήνια λιμνοθάλασσα , στη δεξιά όχθη της οποίας τεμπέλιαζαν , εν υπνώσει , δεκάδες τροχόσπιτα παρκαρισμένα το ένα δίπλα στο άλλο , αναμένοντας να καλοκαιρέψει γιά να τα ξυπνήσουν οι ιδιοκτήτες τους . Παρκάρουμε στην καντίνα του Λάκη και σκεφτόμαστε να στήσουμε τη σκηνή μας γιά το βράδυ ή να φύγουμε . Τελικά , το κρυουλάκι που έκανε , μας αφήνει να πιούμε 2 πορτοκαλάδες : 3 E και να την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια .
Ο Λευτέρης πιάνει φιλίες με τα παιδιά της καντίνας , τους εξηγεί ότι είχε ξανάρθει 5 χρόνια πριν , με το τροχόσπιτό του και τη γυναίκα του τη Λίντα γιά 20 ημέρες , και τότε τι ακούν τα " Ομορφα Ροζ Αυτιά " μου ;

- Αααα ! Σας θυμάμαι εσάς ! Αποφαίνεται μιά κυριούλα .
- Εσείς είστε κάποιος γνωστός σκηνοθέτης , αλλά δε θυμάμαι το όνομά σας !

ΟΥΡΕ ΜΕΓΑΛΕ ΛΕΥΤΕΡΗ ! ΕΜΠΑΙΝΕ ΚΑΙ ΓΟΗΤΕΥΕ !!!

Λέω στον Λευτέρη να την κάνουμε , γιατί μου είχε κολλήσει η ιδέα να τους βάλω να του ζητήσουν αυτόγραφα .
Απλά πραγματάκια : " Τιτανικός " - " Ε.Τ " - " Ο Αρχοντας των δαχτυλιδιών " κ.λ.π
Δεν του λέω τίποτα γιά να μή στραβώσει , επειδή γνωρίζει τι διάβολος είμαι στις πουστίτσες και αφήνουμε πίσω μας την Κερέντζα . Κατά τη διαδρομή χασκογελούσα σα βλάκας σκεφτόμενος τον χαβαλέ με τα αυτόγραφα , αλλά δεν του είπα τίποτα . Θα το μάθει τώρα που θα διαβάσει αυτά τα ημερολόγια . Λυπάμαι δε θα δώσω πληροφορίες  γιά την πρόσβαση στην λιμνοθάλασσα . Είναι κρίμα να την επισκεφθούν κάποιοι κάφροι τουρίστες που αφήνουν τα σκουπίδια τους όπου να ' ναι και να μαγαρίσουν αυτόν το παράδεισο .

Διανύσαμε γιά την Κερέντζα 12 χλμ παραπάνω και εκτός της πορείας μας .
Οδηγούμε προς Ιωάννινα . Διόδια : 2.40 Ε
Ωρα 15:50 μ.μ Προς Κακαβιά απομένουν 62 χλμ .

ΑΛΒΑΝΙΑ

Ωρα 17:00 μ.μ Φθάνουμε στο Αλβανικό τελωνείο . Ο Λευτέρης ανησυχούσε γιά τα σύνορα και γιά το εάν θα μας έκαναν μανούρες . Ευτυχώς δεν κατάφερε να μου μεταδώσει τη νευρικότητά του , απλά έβγαλα τα πέτσινα περιβραχιόνια με τα καρφιά που φορούσα στα χέρια , γιά να μη δίνω στόχο , έβγαλα και το μμπλουζάκι των CLASH που φορούσα και έβαλα ένα σκέτο κατάμαυρο , σα μαύρη χήρα έμοιαζα με τις μαύρες μπότες , τα μαύρα ρούχα και τα μαλλιά , περίμενα ήσυχα στο Lada , ο Λευτέρης πήρε τα διαβατήρια , τα πήγε στο γκισέ , με την αγωνία μήπως μας ζητήσουν Διεθνές Δίπλωμα οδήγησης , το οποίο , Βεβαίως - Βεβαίως και δε διαθέταμε .
Δεν πέρασαν ούτε 5 λεπτά της ώρας και ο κολλητάκος μου γυρίζει με τα διαβατήρια στο χέρι .
- Πάμε . Μου λέει . - Μπήκαμε στην Αλβανία .
Οδηγούμε προς το Αργυρόκαστρο . Σε κάθε βενζινάδικο που περνάμε γράφω τις τιμές της βενζίνης .
180 Λεκ έως 185 Λεκ το λίτρο
Τιμή : 180 Λεκ = 1.26 Ε το Λίτρο

Οδηγός προσδιόρισης τιμών στο Αλβανικό νόμισμα :

50  Λεκ = 0.35 Ε                       1   Ε = 140   Λεκ
100 Λεκ = 0.70 Ε                      10  Ε = 1400  Λεκ
200 Λεκ = 1.40 Ε                      100 Ε = 14000 Λεκ
300 Λεκ = 2.10 Ε
400 Λεκ = 2.80 Ε
500 Λεκ = 3.50 Ε
Με λίγα λόγια πολλαπλασιάζετε τα Ευρώ σας επί 140 γιά να βρήτε πόσα Λεκ σας ζητούν .

Ωρα 17: 10 μ.μ μπαίνουμε στο Αργυρόκαστρο .Ο κεντρικός δρόμος που οδηγεί στην κεντρική πλατεία ( Ποιά πλατεία δηλαδή ; Μιά αναστροφή 180 μοιρών είναι )  , είναι η απόλυτη αναρχία του οδικού κώδικα κυκλοφορίας . Πανάκριβες χλιδάτες Μερσέντες και αυτοκινητάκια της κακιάς ώρας , πήγαιναν όπου ήθελαν , παρκάριζαν όπου ήθελαν , στη μέση του δρόμου , πάνω στα πεζοδρόμια , έστριβαν δίχως φλας , σε προσπερνούσαν από όποια πλευρά γούσταραν , αριστερά και δεξιά καφετέριες , μαγαζιά , σπίτια , μία κυκλοφοριακή παραίσθηση !!!

Παίρνουμε μιά ανηφόρα που οδηγεί στην παλιά πόλη επάνω στο λόφο . Στενά σοκάκια , δαιδαλώδεις στροφές , απίστευτα μαγευτικά κτίσματα , πανέμορφα παλιά σπίτια ,

ονειρικοί οικισμοί βγαλμένοι θαρρείς από το πενάκι κάποιου κομίστα . Χαθήκαμε στον λαβύρινθο από τα στενά δρομάκια  , ταμπέλα που να οδηγεί προς το κάτω μέρος της πόλης δεν υπήρχε πουθενά , πέφταμε πάνω σε αδιέξοδα , το διασκεδάζαμε όμως , τόσο όμορφα ήταν ,

και έπειτα από 30 περίπου λεπτά οδηγώντας στα καλντερίμια , καταφέραμε να βγούμε στον κεντρικό δρόμο .

Ωρα 18:00 μ.μ Φθάνουμε στο ξενοδοχείο " Φρεσκία " 3 χλμ έξω από το Αργυρόκαστρο , περιοχή " Βιρόί " .

Εκπληκτικό μέρος ! Το ξενοδοχείο φαίνεται τέλειο , μας δίνουν ένα δωμάτιο ευρύχωρο , αφήνουμε τις βαλίτσες μας και παρκάρουμε το Lada έξω από την κεντρική πόρτα του ξενοδοχείου γιά τον φόβο των Ιουδαίων .

Το ξενοδοχείο κολυμπάει τη σεμνή πλέον απομόνωσή του από τυχόν πελάτες , δίπλα σε μία λίμνη που το γητεύει , το ντύνει με πανύψηλα δένρα που δε λένε να σιγάσουν στον παγωμένο άνεμο , χιλιάδες βατράχια  γράφουν ένα απίστευτο πεντάγραμμο κακοφωνίας , καθόμαστε στην κλειστή τεράστια βεράντα του ξενοδοχείου και παραγγέλνουμε μπύρες . Πεινάμε κιόλας . Χαζεύω την υπέροχη λίμνη .

Αρχίζω να κουδουνιάζω  από την κούραση και τα πιόματα . Ο Λευτέρης τα έχει πάρει στο κρανίο , πεινάει , και τα πεθερικά του είναι άφαντα . Εγώ παραπαίω από το λιώμα . Πεινάω .
Ο Λευτέρης είναι παντρεμένος 15 χρόνια τώρα με τη Λίντα , Αλβανή από το Αργυρόκαστρο .
Ο πεθερός του ο Σπάρτακος μας λέει στο τηλέφωνο ότι θα έρθει να μας βρει στο ξενοδοχείο .
Πίνουμε 6 μπύρες και 3 μπουκαλάκια νερό " Γλίνα " .

 Ο Λευτέρης είχε ήδη πιάσει φιλίες με τον μάγειρα του ξενοδοχείου και του είχε ήδη δώσει παραγγελία , με τον όρο ότι θα μας φέρει τα φαγητά , αφού φύγουν τα πεθερικά του και μετά . 

Μας πλησιάζει ένας τύπος που μιλάει σπαστά Ελληνικά , μας πιάνει την κουβέντα , εγώ τον γράφω στ' αρχίδια μου , ο Λευτέρης σαν καλός δημοσιοσχεσίτης (Λόγω του μαγαζιού του στην Κεφαλονιά ) , ανταποκρίνεται , και κάποια στιγμή μας προτείνει Πουτάνες και Χασίς . Μετά τις 23:00 μ.μ το Club του ξενοδοχείου δουλεύει με γυναίκες . Αρνηθήκαμε ευγενικά . Στις 21:10 έρχονται οι γονείς της Λίντας . ( Τα πεθερικά του Λευτέρη ) .Παραγγέλνουμε 4 τσίπουρα και 2 μπύρες . Ο Μάγειρας του ξενοδοχείου έχει λυσσάξει να με ρωτάει πότε θα φάμε , κάθε φορά που πηγαίνω στην τουαλέτα γιά να αδειάσω τις μπύρες που έχω ρουφουχλίσει . Ο μαγκούφης ξύνει τα νύχια  του , γιατί δεν υπάρχει πελάτης ζωγραφιστός .

Ο πατέρας της Λίντας , ο " Σπάρτακος ", γαμώ τους ωραίους τύπους , κουβαλάει κάτι λίτρα από τσίπουρο μαζί του και βάζει συνεχώς  στα ποτήρια μας . Στην αρχή ψιλοτσιτώσαμε , γιατί είμαστε στο ξενοδοχείο και πίναμε σαν τζαμπατζήδες . Αφού το ξεπεράσαμε και αυτό , τα πεθερικά του Λευτέρη , φεύγουν γιά να μας αφήσουν επιτέλους να φάμε .  

Το φαγητό και ιδίως η σαλάτα ήταν όλα τα λεφτά .
Ζούμε στην Ελλάδα και γνωρίζουμε από ζαρζαβατικά και λαχανικά .
Η φρεσκάδα από τα φυτικά προϊόντα δεν παιζόταν . Ερχονται και 2 μπριζόλες , 1 χωριάτικη σαλάτα ( δεν έχω φάει καλύτερη πουθενά ) , 1 Φέτα και ένα πανέρι με φουρνισμένο ψωμί που αχνίζει .

Σύνολο : 8 Μπύρες + 3 Νερά + 4 Τσίπουρα + το φαγητό = 30 Ε
Τα τσίπουρα που ήπιαμε από τα κεράσματα του Σπάρτακου δεν πιάνονται στο λογαριασμό .
3 Τσίπουρα ο Λευτέρης , 2 Εγώ .

Πηγαίνουμε στο δωμάτιο , αγκαλιά με 4 μεγάλα κουτάκια μπύρας και τα λίτρα από τα τσίπουρα που μας είχε φέρει ο Σπάρτακος . Αποφασίζω να κάνω ένα ντουζάκι γιά να ξενερώσω. Οποία ομορφιά ; Πιτσιρικάς είχα επισκεπτεί τους καταρράκτες της Εδεσσας . Εχω δει σε ντοκυμαντέρ τους καταρράκτες του Νιαγάρα .
Εχω δει την Αθήνα να πλημμυρίζει επί πρωθυπουργείας Βάσως Παπανδρέου , ( Εκείνης με τα μάτια Πατζούρια , τη θυμάστε ρε Σκασμένα ? ) ... Και είδα το " Μπανάκι - Μανάκι " να ρέει έως το δωμάτιο , και τον Λευτέρη να με βρίζει : " Ρε μαλάκα τι κάνεις ? "
Τα πάντα ήταν χαλασμένα σε εκείνο το μπάνιο " Ο Κατακλυσμός του Νώε "
Τσαλαβουτώντας βγήκα έξω από το μπάνιο , το καλωδιο της ντουζιέρας ήταν σπασμένο παντού , πίδακες νερού πετάγονταν σα συντριβάνια , το καζανάκι έσταζε , ο Λευτέρης πέταξε όλες τις πετσέτσες του δωματίου πάνω στο πάτωμα του μπάνιου γιά να μην μπουν τα νερά στο δωμάτιο , εγώ έσκουζα : Ρε μαλάκα πετάς τις πετσέτες στο πάτωμα ; θα μας πηδήξουν !!!
 " Θα μας κλάσουν τ΄αρκίδια " να λέει ο Φωκάκιος , ανοίγουμε 2 μπύρες ο καθένας , πίνουμε από 2 τσίπουρα και αποφασίζουμε να την κάνουμε το επόμενο πρωί . Πέφτουμε γιά ύπνο , πτώματα και λιώματα . Το δωμάτιο έβραζε από τη ζέστη . Ευτυχώς είχε κλιματιστικό .

ΠΕΜΠΤΗ  :  29 - ΜΑIOY - 2014

Ωρα 10 : 00 π.μ  Φεύγουμε από το ξενοδοχείο με το αμάξι του Σπάρτακου και το Lada .
Τιμή δωματίου στο ξενοδοχείο της πλημμύρας : 20 Ε
Το κοντέρ γράφει ; 52.580 χλμ .

Πηγαίνουμε με τον Σπάρτακο στο Αργυρόκαστρο , ο Σπάρτακος μουτζώνει και βρίζει όσους παρκάρουν όπου βρούν , ενώ κάνει το ίδιο . Παρκάρει στη μέση του δρόμου και μας πάει στο παζάρι που υπάρχει στον κεντρικό δρόμο . Δύο σειρές από πάγκους , ένα  χρωματιστό γιουσουρούμ καλύπτει την κεντρική λωρίδα της  λεωφόρου της πόλης .  Πηγαίνουμε σε μία τσεμπεροφορεμένη κυριούλα που έχει ένα πάγκο με σωβρακάκια πάνω σε ένα θολό πλαστικό κάλυμμα . Στο διπλανό πάγκο μία ενάρετη κυριούλα πουλάει κιλοτάκια σε τιμές πείνας . Διαλέγω ένα άσπρο με ροζ κορδελίτσες , το δείχνω στον Λευτέρη και τον ρωτάω εάν θέλει να του το κάνω δώρο . Μου απαντά ότι δεν του αρέσει το μοντελλάκι και συνεχίζω να χαρχαλεύω τα κιλοτάκια ενώ η μητέρα της Λίντας , η οποία δεν γνωρίζει ούτε Αγγλικά , ούτε Ελληνικά με κοιτάζει παραξενεμένη . Γυρίζω και της χαρίζω ένα ηλίθιο , πλην συμπαθές χαμόγελο και συνεχίζω τις ανασκαφές μου .  Ο Λευτέρης κάτι λέει με τον πατέρα της Λίντας , τα πλαστικά καλύμματα απομακρύνονται και εμφανίζονται κάτι τεράστια μισόκιλα καπνού πακεταρισμένα . Ο Σπάρτακος διαλέγει 4 μισόκιλα πακέτα από 2 διαφορετικά χαρμάνια καπνού , τα χώνει σε 2 σακούλες και ψαχουλεύει κάτι . Βγάζει και 2 διάφανες σακουλίτσες που περιέχουν από 1500 φιλτράκια γιά τσιγάρα η κάθε μία . Ο Λευτέρης κάνει να πληρώσει , αλλά ο Σπάρτακος είναι ανένδοτος . Πληρώνει την κυριούλα . 22.000 Λεκ το κιλό = 15.70 Ε
Σύνολο  : 2 κιλά καπνός  και 3.000 φιλτράκια = 33 Ε

Ο Σπάρτακος πετάει τα καπνά στο πίσω μέρος του αμαξιού του , δίπλα μου , ο Λευτέρης κάθεται στη θέση του συνοδηγού , ξεκινάμε και παρκάρουμε στην αντίθετη πλευρά της πλατείας σ΄ένα νόμιμο καπνοπωλείο .  Εγώ ήθελα άσπρο καπνό συγκεκρημένης μάρκας , δεν τον βρίσκω και ο Λευτέρης μου δίχνει ένα πακέτο 50 γραμμαρίων σε γαλάζιο χρώμμα , κατηργημμένο χρόνια στην Ελλάδα , του λέω εντάξει , ζητάω 3 καπνούς 50 γρ  έκαστος ,10 πακετάκια χαρτάκια και 10 πακετάκια φιλτράκια και του δίνω 25 Ε

Μαλάκας πιάστηκα . Με τα ίδια χρήματα θα μπορούσα να πάρω ενάμιση κιλό καπνού .

Ξεκινήσαμε από το Αργοστόλι  με 52.228 χλμ στο κοντέρ
Φθάσαμε στο Αργυρόκαστρο με : 52.580 χλμ στο κοντέρ
Εχουμε διανύσει  :  352 χλμ .
Ο πατέρας της Λίντας  διακατέχεται από μία απίστευτη τσίτα . Τρέχει από δω , τρέχει από κεί , μιλάει με κόσμο , αδυνατούμε να τον ακολουθήσουμε , αγκομαχούμε σε κάθε βήμα , θέλουμε να την κάνουμε , να χαλαρώσουμε . Μας πηγαίνει σε ένα βενζινάδικο .
Βάζουμε βενζίνη σε κάποιο βενζινάδικο δίπλα στο Αργυρόκαστρο
Βενζίνη : Γεμίζουμε  2 μπιτόνια  = 10 λίτρα  = 13  Ε
Γεμίζουμε το τεπόζιτο του αμαξιού 
27.5 λίτρα = 4975 Λεκ
Σύνολο : 50 Ε Βενζίνη

Εχουμε διανύσει 241 χλμ από το προηγούμενο βενζινάδικο . Με 27,5 λίτρα διανύσαμε 241 χλμ
Δηλαδή με 11,4 λίτρα διανύσαμε 100 χλμ .

Ωρα 10 : 45 π.μ  Αφήνουμε το Αργυρόκαστρο και πάμε προς τα Τίρανα . Μηδενίζουμε πάλι το κοντέρ .
Περνάμε το Τεπελένι . Ο δρόμος είναι τόσο χάλια που αδυνατώ να γράψω μέσα στο αμάξι . Φθάνουμε στο Φιέρι . Νόμισα ότι γύρισα την κλεψύδρα μου 50 χρόνια πίσω . Παντού τρίκυκλα με αστραφτερά " Bull-Bar " αντί γιά προφυλακτήρες . Αφωνος ο Κωστάκης ! Από το Φιέρι παίρνουμε το δρόμο γιά τη Ρογκοζίνα . Στο δρόμο συναντάμε τρίκυκλα ποδήλατα , παπάκια με ρυμούλκες , κάρα με άλογα και σκυφτές αγρότισες που σκάβουν στα χωράφια . Οι άντρες τους μάλλον θα είναι αραχτοί  στα καφενεία πίνοντας τα τσιπουράκια τους . Φθάνουμε σε μία διαστάυρωση ανάμεσα στα χωράφια και μένουμε κάγκελο . Ενα τρίκυκλο ποδήλατο ερχόταν από τη δεξιά διασταύρωση , σέρνοντας πίσω του μία σχεδόν τρίμετρη ρυμούλκα φορτωμένη με ποιός ξέρει τι , το ύψος του φορτίου ξεπερνά το ενάμιση μέτρο και είναι καλυμμένο με άσπρα πλαστικά , δεμένα με χοντρούς σπάγκους . Ολόκληρο το τσίρκο " Medrano " θα μπορούσε να κουβαλάει . Γιά να καταφέρει να στρίψει στη διαστάυρωση έκανε τουλάχιστον 4 λεπτά .

Παίρνουμε το δρόμο από Ρογκοζίνα προς το Ελμπασάν . Γιά 10 με 15 χλμ μονάχα τα αγριοκάτσικα "Κρι-Κρι" θα μπορούσαν να τρέξουν πάνω σ΄αυτό το δρόμο . Σκέτος εφιάλτης ! Η χαρά της Δραμαμίνης !

Δεν ξέρω τι ώρα φθάσαμε στο Ελμπασάν , αδυνατούσα να γράψω μέσα στο αμάξι από τα κουνήματα μέσα στις ατελείωτες λακούβες .
Η είσοδος στην πόλη αποκαρδιωτική ! Παντού νεκρά εργοστάσια , μία καφετιά , από τα τούβλα των κτιρίων , κατάθλιψη στραγγαλίζει τα πάντα , δεν κυκλοφορεί ψυχή , κρανίου τόπος ! Μπαίνουμε μέσα στην πόλη . Αριστερά , εργατικές πολυκατοικίες στριμωγμένες η μία δίπλα στην άλλη , στα μπαλκόνια τους αμέτρητες μπουγάδες και σκουριασμένα δορυφορικά πιάτα , και από κάτω παρκαρισμένα τρίκυκλα , άλλα σε καλή κατάσταση και άλλα που είχαν πάρει πλέον το δρόμο της λήθης , με τον χρόνο να τους κατατρώει τα θλιβερά κουφάρια τους . Μιναρέδες και Χριστιανικές εκκλησίες υπήρχαν δίπλα - δίπλα .

Στα δεξιά μας , σύγχρονες πολυτελέστατες πολυκατοικίες , με τις απαραίτητες χλιδάτες Μερσέντες παρκαρισμένες από κάτω . Ξαφνικά στα αριστερά μας βλέπουμε ένα τεραστίου μεγέθους ξύλινο άγαλμα , το οποίο απεικόνιζε κάτι σαν το Δούρειο Ιππο . - Ουδέν Σχόλιον -
Κάποια στιγμή αρχίζουμε να συναντάμε και κάρα τα οποία τα έσερναν άλογα . Τα τρίκυκλα που έσερναν μπαγκαζιέρες  ήταν ότι πιό " Must " που μπορούσες να δεις ;
Αμ . Δε !
Βγαίνοντας από την πόλη του Ελμπασάν , αντικρύσαμε ότι πιό κουλό έχουν δει τα πανέμορφα μπιρμπιλωτά ματάκια μας .
ΕΝΑ ΚΑΡΟ , ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΧΑΙΜΑΛΙΑ , ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΑ ΑΠΟ  ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΕΣ ΠΕΤΡΟΥΛΕΣ , ΚΟΡΔΕΛΕΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ , ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟ ΕΣΕΡΝΕ ΕΝΑ ΑΛΟΓΟ , ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΚΑΡΟΥ , ΟΙ ΡΟΔΕΣ 
ΕΙΧΑΝ ΖΑΝΤΕΣ ΑΠΟ ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ !!!

( Κάποιο σχόλιο κανείς σας ; )


Λίγο  πιό κάτω στο δρόμο βλέπουμε ένα κάτι που δεν υπήρχε ούτε στα καλύτερα τριπάκια μου .
- Κοίτα μου λέει ο Φωκάκιος . Κουβαλάνε ακόμα το σανό με τα γαϊδούρια .
Εμοιαζαν ακριβώς με δύο γαϊδούρια που κουβαλούσαν στην πλάτη τεράστια δεμάτια από σανό .
Παρατηρώντας καλύτερα σκάω στα γέλια γιατί τα πόδια από τα υποτιθέμενα γαϊδούρια φορούσαν κάτι τριμμένα γκρίζα παντελόνια .
- Ανθρωποι είναι ρε μαλάκα . Λέω στον Λευτέρη. Τα γαϊδούρια δε φοράνε παντελόνια .
Πλησιάζουμε το αμάξι δίπλα τους , μας πέφτουν τα σαγόνια από την έκπληξη και όντως ήταν 4 αγρότες ανά 2 ζευγάρια , ο ένας έσκυβε ακουμπώντας πάνω στην πλάτη του άλλου , περπατούσαν σκυφτοί και ήταν φορτωμένοι με τεράστια δεμάτια από άχυρο .
- Ρε μαλάκα Κωστάκη , δίκιο είχες ! Ανθρωποι είναι κι όχι γαϊδούρια .

Ενα κακομοιριασμένο τρένο σέρνει την πνιχτή ανάσα  του πάνω σε κάτι σκουριασμένες ράγες , στα δεξιά του δρόμου μας , μας κάνει παρέα γιά λίγο , και αρχίζουμε να σκαρφαλώνουμε τα βουνά . Το τοπίο είναι εκπληκτικό , μία έκρηξη πρασινης αμόλυντης φύσης ,
ενα δάσος σε οργασμό , τουριστικά υπερσύγχρονα θέρετρα  φυτρώνουν στη δεξιά πλευρά του δρόμου , παροπλισμένα διότι δεν υπάρχει πελάτης ζωγραφιστός , ένα άγριο ποτάμι  κι αυτό στα δεξιά μας έχει γίνει ο μόνιμος συνοδοιπόρος στο ταξίδι μας , Που και που , μουντά τούνελ τρένου αριστερά και δεξιά , καθώς και τεράστιες υπερυψωμένες γέφυρες  με σκουριασμένες ράγες , γέφυρες χτισμένες από την εποχή του Χότζα που σε έκαναν να αναρωτιέσαι πως χτίστηκαν αυτοί οι κολοσσοί εκείνη την εποχή και με ποιά μέσα . !!!

Ωρα  15 : 30 μ.μ Κάποια στιγμή λίγο πριν τα σύνορα φθάνουμε σε έναν οικισμό σκαρφαλωμένο πάνω σε μία τεράστια ανηφόρα γεμάτη στροφές ανά είκοσι μέτρα . Τα πλυντήρια γιά τα αμάξια θα τα δείτε με το που μπαίνετε στην Αλβανία . Υπάρχουν παντού , αλλά έχουν ξεπέσει και δεν έχουν  πλέον
δουλειά . Τα περισσότερα είναι κλειστά και μόνο οι ξεχαρβαλωμένες ταμπέλες τους θυμίζουν το ένδοξο παρελθόν τους .
Ο οικισμός ονομάζεται " Πρέμιας "
Πρέπει να μέτρησα τουλάχιστον 20 στροφές στον ανηφορικό δρόμο . Ζαλίστηκα . Αριστερά και δεξιά
, ανά πέντε μέτρα , λάστιχα στερεωμένα με πέτρες με τα στόμιά τους να κοιτάζουν ψηλά , στις παρυφές του δρόμου , τίναζαν τεράστιους πίδακες νερού , πιτσιρικάδες δίπλα τους που κάπνιζαν και συζητούσαν περιμένοντας κάποιο πελάτη να πλύνει το αμάξι του . Τα παλιά συντριβάνια της πλατείας Ομονοίας , τα ποία έχουν καταγραφεί σε κάποιες ασπρόμαυρες  Ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του 60 , δεν ήταν τίποτα . Αυτό εδώ είναι αληθινό υπερθέαμα !!! Μετά 30 λεπτά φθάνουμε στα σύνορα . Στο δρόμο , ούτε μία ταμπέλα !

Ωρα 16 : 00 μ.μ Μπαίνουμε στο τελωνείο των Αλβανών , δίνουμε τα διαβατήριά μας  , περιμένουμε κανά πεντάλεπτο , κάτι δεν πάει καλά , μας ζητάνε να οδηγήσουμε το αμάξι σε ένα ορθογώνιο κενό κτίριο , να το βάλουμε σε μία ράμπα  , να ανοίξουμε πόρτες , μπαγκαζιέρες και λοιπά .  Ενας μεγαλομπατσούλης αρχίζει να ψάχνει " και καλά " το αμάξι , τη μπαγκαζιέρα , το πορτ μπαγκάζ  και τα καθίσματα του αμαξιού . Βρίσκει τους καπνούς  και αρχίζει το Show  . Ερχεται και ένας δεύτερος μπατσούλης  25 περίπου χρονών  , " No Smoking , No Smoking in Albania " φωνάζει γιά να μας ψαρώσει , μας ρωτάει εάν έχουμε Droga και όπλα και εξαφανίζεται  . Γυρνάει σε λίγο με ένα κατάμαυρο σκύλο που τον βάζει να μυρίσει το αμάξι . Ξαναρωτάει : Ντόγκα  ? Οπλα ?
Ακούω τη λέξη Droga και τον ρωτάω εάν ξέρει Ιταλικά ώστε να μπορέσουμε να συνενοηθούμε . Μου
απαντάει Si . Αν αυτός μιλούσε Ιταλικά , τότε κι εγώ μιλούσα άπταιστα τα Σουαχίλι . Αυτό που κατάλαβα ήταν ότι λιγουρεύτηκαν τους καπνούς και ήθελαν να τους κατασχέσουν . Με τα πολλά , ο Λευτέρης λαδώνει τον μεγαλομπατσουλη με 20 Ε και το σκηνικό αλλάζει . Μας αποκαλούν φίλους τους , μας προσφέρουν τεράστια χαμόγελα και μας αφήνουν να φύγουμε . " Ska problem " Μας λένε οι τελωνειακοί . ( Κανένα Πρόβλημα ). .

 ΠΕΡΝΑΜΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ

Ωρα 16 : 15 μ.μ Περνάμε από το τελωνείο των Σκοπιανών .
- Εδώ τα πράγματα θα είναι πιό δύσκολα . Μου λέει ο Λευτέρης , ο οποίος είναι πυρ και μανία γιά το 20ρικο που έσκασε . Ολως παραδόξως οι Σκοπιανοί δεν μας δίνουν καμμία απολύτως σημασία , ρίχνουν μιά πρόχειρη ματιά στα διαβατήρια , μας τα δίνουν πίσω δίχως καν να τα σφραγίσουν και φεύγουμε χωρίς καν να κοιτάξουμε πίσω μας . Παίρνουμε το δρόμο προς τη λίμνη ΟΧΡΙΔΑ

ΣΤΡΟΥΝΓΚΑ

Ωρα 16 : 47 μ.μ  Φθάνουμε στη Στρούνγκα . Αθλιος ο καιρός .
Ο Λευτέρης ακόμα βρίζει γιά τα 20 Ε που έσκασε στο Αλβανικό τελωνείο .
Η πόλη είναι χτισμένη πάνω στη λίμνη , είναι τουριστικός προορισμός , κυριλάτη και όμορφη και με
κούκλες γυναίκες ! Γούρλωσε το μάτι μας . Κάνουμε με το αμάξι μία βόλτα γιά να δούμε την πόλη και καταλήγουμε σε ένα κάμπινγκ , κοντά στο πανδοχείο που θα μέναμε , γιά να πιούμε μπύρες και περιμένοντας να μιλήσουμε με τη Λίντα στο Skype . Ενας εικοσάχρονος ευγενέστατος Αλβανός πιτσιρικάς που δούλευε στο κάμπινγκ και γνώριζε να μιλάει άπταιστα τα :Αγγλικά , μας σερβίρει 4 μικρές μπύρες από 2 διαφορετικές Σκοπιανές μάρκες . Βίβα μας ! 4 Μπύρες = 4 Ε + 1 Ε φιλοδώρημα που του αφήνω Σύνολο = 5 Ε . Ο Αλβανός πιτσιρικάς δε γουστάρει καθόλου τους Σκοπιανούς και τους βρίζει συνεχώς  .
Ο Λευτέρης θέλει και εργοστασιακά τσιγάρα γιατί βαριέται να στρίβει . Πάμε σε ένα μίνι μάρκετ .
3 πακέτα τσιγάρα επί 1.30 Ε το πακέτο = 3.90 Ε

Ωρα 17 : 35 μ.μ Παρκάρουμε το αμάξι στην πυλωτή του Πανδοχείου - Ψαροταβέρνα " RAZME "

Ο Λευτέρης έχει μείνει στο πανδοχείο πριν από 5 χρόνια μαζί με τη γυναίκα του και γνωρίζει τον " Κάπελα " .- Ελπίζω να ζει ακόμα , μου λέει . Εμφανίζεται μιά πιτσιρίκα που δεν μιλάει γρι Αγγλικά και ζητάμε τον Τόμμο , τον παππού και πανδοχέα . Μετά από 2 λεπτά εμφανίζεται ο Τόμμο , αναγνωρίζει τον Λευτέρη και σκάμε από τις αγκαλιές γιά κανά πεντάλεπτο περίπου . Ο Τόμμο είναι ένας ευγενέστατος , παχουλότατος , καραφλός άνδρας ανευ ήλικίας κάπου στα 70 , χαμογελαστός πάντα , ικανός να σου σκλαβώσει την καρδιά με την εγκαρδιότητα και την ψυχική ειλικρίνεια που τον διέπει . Είναι μάγκας που κοιτάζει τα μάτια σου και όχι την τσέπη σου . Ευγενέστατοι οι Σκοπιανοί απέναντί μας . Καμμία σχέση με την ηλίθια προπαγάνδα περί  κόντρας γιά τη Μακεδονία που προσπαθούν να μας περάσουν τα κομματικά κωλοκάναλα της ΤΡΈΜΗ , ΤΟΥ ΠΡΕΤΕΝΤΈΡΗ ΚΑΙ ΌΛΩΝ ΑΥΤΏΝ ΤΩΝ ΞΕΠΟΥΛΗΜΈΝΩΝ  Κομματόσκυλων  .
Από συνενόηση , Σκατά ! Ούτε Ελληνικά , ούτε Αγγλικά , ούτε Ιταλικά . Μονάχα " Good ! Good ! Good :"  ξέρει να μας λέει . Ο Φωκάκιος διαλέγει ένα δωμάτιο στην καινούρια πτέρυγα του πανδοχείου , στον 1ο όροφο , ένας πιτσιρικάς πηγαίνει τις βαλίτσες μας στο δωμάτιο , κάνει ψοφόκρυο και κουβαλάμε στη ζούλα το αερόθερμο από την μπαγκαζιέρα .
Κατεβαίνουμε κάτω στο σαλόνι-ταβέρνα και παραγγέλνουμε 1 λίτρο κόκκινο κρασί , ένας Θεός ξέρει πως . " Good ! Good ! "  Επαναλαμβάνει συνεχώς ο Τόμμο . " Thank you , Very Good " του απαντώ κι εκείνος συνεχίζει πάλι : " Good ! Good ! "
Ωρα 19 : 30 μ.μ ( Η Ωρα είναι η Ελληνική γιατί δε γουστάρουμε να αλλάξουμε τα ρολόγια μας )
Καλούμε τη Λιντα στο Skype . Αργεί να μας απαντήσει και ο Λευτέρης αρχίζει να ρίχνει τα πρώτα καντήλια . Πεινάμε , το κρασί έχει αρχίσει να μας κουδουνιάζει , παραγγέλνουμε και 2 μπύρες γιά αναψυκτικά .

 Ωρα 20 : 00 μ.μ Επιτέλους εμφανίζεται η Λίντα στο Skype . Ο Λευτέρης είναι έξαλλος με την καθυστέρηση . Βάζουμε τον Τόμμο να μιλήσει στα Αλβανικά με τη Λίντα και να μας πει τι μπορούμε να φάμε , γιατί και οι δυό μας σιχαινόμαστε τα ψάρια .
- Να παραγγείλουμε μιά ψαρόσουπα . Μου λέει ο Λευτέρης . Τον κοιτάζω έντρομος .
- Καλύτερα να μου την κάνουν κλίσμα παρά να την φάω . Του απαντώ
- Οχι , δεν έχει σχέση με τις ψαρόσουπες που ξέρεις , δε βρομάει ψαρίλας , εγώ θα παραγγείλω μία .
Τα επιχειρήματά του δεν με πείθουν .

Μετά από ένα τέταρτο της ώρας στο Skype μεταξύ Τόμμο και Λίντας  , δίνει η Λίντα την παραγγελία γιά να φάμε . Σερβίρουν στον Λευτέρη την Ψαρόσουπα .
- Δοκίμασε μωρέ μαλάκα , μου λέει .
Κοιτάζω τη γαβάθα μπροστά του , γεμάτη από κάτι που δεν μου έμοιαζε με τίποτα γνωστό και αρνούμαι .
- Δοκίμασε μωρέ μαλάκα , επιμένει .
Με τα χίλια ζόρια παίρνω το κουτάλι και δοκιμάζω . Αυτό το πράγμα δεν ήταν ψαρόσουπα , δεν ήταν κρεατόσουπα , δεν ήταν χορτόσουπα ., δεν ξέρω τι ήταν , αλλά ήταν πεντανόστιμο . Υποσχέθηκα στον φίλο μου ότι αύριο θα έκανα την υπέρβαση , θα έτρωγα κι εγώ ένα τέτοιο , αλλά σήμερα ας με άφηνε να φάω ότι γούσταρα .

2 τεράστια  Μπιφτέκια γεμιστά με τυρί 
1 γαβάθα τηγανητές  πατάτες πασπαλισμένες μέ ένα τριμμένο τυρί , σε στυλ φέτας , που έλιωνε
1 ψαρόσουπα
1 σαλάτα τεραστίων διαστάσεων
1 κιλό κρασί
2 Ρακές ή τσίπουρα ( Δε θυμάμαι )
2 μπύρες 

Φαγητό   =  20 Ε
Δωμάτιο  =  15 Ε
Σύνολο    =  35 Ε

Ευχαριστούμε τα παιδιά γιά το υπέροχο γεύμα , αισθανόμαστε κουρασμένοι από το ταξίδι , ανεβαίνουμε στο δωμάτιο και υπολογίζουμε ότι μας απομένουν 585 Ε , κρατώντας μιά καβάντζα γιά κάτι το απρόβλεπτο .
Μέσα στο δωμάτιο : Κάνει το κρύο της αρκούδας και βάζουμε το αερόθερμο σε λειτουργεία .
Κωστάκης                                      Λευτέρης
2 μεγάλες μπύρες                          2 μεγάλες μπύρες
2 τσίπουρα                                     4 τσίπουρα 

Αποφασίζουμε ότι θα γίνουμε φυτίλια , θα ξεκουραστούμε και θα ξυπνήσουμε ότι ώρα γουστάρουμε , χωρίς να οδηγήσουμε την επόμενη μέρα .

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  : 30  -  ΜΑIOY  - 2014

Ωρα 15  51 μ.μ ( Πάντα ώρα Ελλάδας  ) Ξυπνάμε .Στο δωμάτιο πίνουμε τους καφέδες μας ,και αποφασίζουμε να μη πάμε πουθενά . Θέλουμε να πεθάνουμε σε μία ατέρμονη ρούχλα από πιοτό και φαί . Μπύρες , καπνά και τσίπουρα έχουμε . Τι Μας λείπει ;
Διανύσαμε από Αργυρόκαστρο έως Στρούγκα  280 χλμ . 
Το κοντέρ γράφει : 52.866 χλμ
Ο καιρός είναι μουρτζούφλης , κάνει κρύο και θα αφήσουμε το Lada να ξεκουραστεί
Ο Φωκάκιος στρώνει το κρεβάτι του . Οποία νοικοκυροσύνη !!! Θα στρώσω κι εγώ το δικό μου  . Τι δηλαδή ; Να με περάσουν γιά ανεπρόκοπο , να βρει ο Φωκάκιος γαμπρό γιά σπίτι και εγώ όχι ;  Δεν το δέχομαι με τίποτα  .
18 : 30 μ.μ  ρίχνει καρέκλες , κάνει κρύο και κατεβαίνουμε στο σαλόνι . Παραγγέλνουμε με τα χίλια ζόρια  2 πιάτα ψαρόσουπας , με έπεισε τελικά να φάω την ψαρόσουπα , όντως ήταν ένα εκπληκτικό πιάτο που δε μύριζε ψαρίλα  και παίρνουμε 1 κιλό κόκκινο κρασί . Ο Φωκάκιος πασχίζει να στείλει στη γυναίκα του το χθεσινό βιντεάκι που τράβηξε από το μπαλκόνι όταν έβρεχε .  

Παίρνω τη μηχανή και αποφασίζω να τραβήξω φωτογραφία το τερατώδες τσοπανόσκυλο που είναι φυλακισμένο στο πίσω μέρος της πυλωτής .

 








 21: 30 μ.μ  Η Λίντα πήρε τελικά το βίντεο . Ο
Φωκάκιος έχει λυσσάξει να φάμε συκώτι . Μάλλον έχει γαμήσει το συκώτι του από τα ξύδια και θέλει να το φάει κι όλας ! . Μας φέρνουν ένα εκπληκτικό τσίπουρο που μοιάζει με επτάστερο Κονιάκ . Μισό κιλό το τσακίζουμε μέσα σε μισή ώρα . Κάνουμε ένα μικρό διαλειμα με άλλο ένα κιλό κρασί μετά από την ψαρόσουπα  , Πέντε  τσιγάρα αργότερα , έρχεται μία υπερπαραγωγή ανορεξίας  , 2 πιατέλες συκώτι , κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο γιά γαρνιτούρα , αγγουροσαλάτα , μία γαβάθα ντομάτες , τηγανητές πατάτες πασπαλισμένες με 'ενα άσπρο τυρί που έλειωνε , ένα πιάτο με πράσινες , κόκκινες και κίτρινες πιπεριές τουρσί  και μία έξτρα τηγανητές πατάτες με τυρί φέτα επάνω . Ρίχνω πάνω στις πατάτες τη μισή πιπεριέρα και τις κάνω κατάμαυρες . Ο Φωκάκιος γουστάρει και γουργουρίζει σαν καυλωμένος Γάτος !
Τρώμε και πίνουμε τον άμπακο , ενώ οδεύουμε στην αποχαύνωση .

Ο Φωκάκιος έχει λυσσάξει να φάει φέτες μήλου πασπαλισμένες με κανέλα. Αδύνατο να τους δώσουμε να καταλάβουν τι είναι η κανέλα . Εκτελεί " Missions Impossible " με το κινητό του . Ανοίγει και το Λάπτοπ . " Καθρέπτη καθρεπτάκι μου , Πως είναι η κανέλα στα Σκοπιανά ; Ανοίγουμε το Skype και καλούμε τη Λίντα , η οποία με φιλότιμες προσπάθειες προσπαθεί να εξηγήσει σττον Τομμο και τον 16χρονο εγγονό του Τόμμε τι ακριβώς θέλουμε . Τζίφος ! Ο Λευτέρης προσπαθεί να ζωγραφίσει με το στυλό του , πάνω στο χάρτινο τραπεζομάντηλο , ένα ξυλάκι κανέλας .
Αυτό που καταφέρνει να ζωγραφίσει μοιάζει περισσότερο με Πέος , παρά ξυλάκι κανέλας !
    Τύφλα να ΄ χει ο Ρέμπραντ !!!
Παρ΄ όλες τις εικαστικές του προσπάθειες , και πάλι τζίφος . Αρχίζει να υποψιάζεται το διαστροφικό μυαλό μου , ότι έφερα τον Φωκάκιο γκαστρωμένο κι αν δε φάει μήλο με κανέλα , το χάνουμε το Alien που έχει στην κοιλιά του .
... Κι επειδή όλα τα παραμύθια έχουν Happy End , φθάνει μία πιατέλα με φέτες μήλα και αχλάδια , 
χωρίς κανέλα όμως !

Ωρα 22 : 49 μ.μ  Μετα από 1 ώρα απίστευτης ασυνενοησίας , εμφανίζεται ο 16χρονος εγγονός του Τόμμο ( και σερβιτόρος μας ) με ένα φακελάκι το οποίο γράφει" ΚΑΗΕΛΑ " . Ρίχνει την κανέλα πάνω στα φρούτα ο Λευτέρης , και Ω ! Του θαύματος ! Το σώσαμε το παιδί Πατριώτη ! ...Και θα βγει χρώματος " Κανελί " !!!

Τα φαγητα
2 κιλά κόκκινο κρασί
1/2 κιλό Αλβανικό τσίπουρο
1/2 κιλό Σκοπιανό τσίπουρο
4 Μπύρες
Το Δωμάτιο = 15 Ε
ΣΥΝΟΛΟ     = 50 Ε

Ωρα 23 : 20 μ.μ Πηγαίνουμε στο δωμάτιο , παιρνουμε 4 μεγάλες μπύρες από το ψυγειάκι του αμαξιού , τσίπουρο είχαμε στο δωμάτιο , ανάβουμε το αερόθερμο γιατί κάνει ψόφο και άγνωστο πλέον τι ώρα ξεραινόμαστε στον ύπνο . ( 2ο βράδυ στη Στρούνγκα )

ΣΑΒΒΑΤΟ  :  31 - ΜΑΙΟΥ - 2014

Ωρα 15 : 00 μ.μ  Ξυπνήσαμε . Ο καιρός παραμένει μουντός , έχει υγρασία . Αποφασίζουμε να κάνουμε το γύρω της λίμνης την επομένη και πίνουμε τους καφέδες μας στο δωμάτιο . 3 καφέδες ο Λευτέρης , 2 Εγώ .

Ωρα 17: 30 μ.μ  Κατεβαίνουμε στο σαλόνι . Εγώ παίρνω τη μηχανή και πάω μόνος μου μιά βόλτα στην όχθη της λίμνης . Περπατάω δίπλα στα καλάμια , κάτι κινείται μέσα στο νερό και το τραβάω φωτογραφία . Ενα ασπρόμαυρο νερόφιδο !!! Προχωράω προς τα πίσω και φθάνω σ΄ ένα παράξενο μικρό κτίσμα , το οποίο μετά από λεπτομερή εξέταση κατάλαβα ότι ήταν φούρνος με ξύλα . Η διακόσμησή του ήταν απίστευτη . Λες και είχε βγεί από την εποχή της " Pop Art " .

Τραβάω 2 φωτογραφίες πίσω από το πανδοχείο .

Χαλάσματα ναρκωμένα από τη φλυαρία  και το άμετρο φιλοδώρημα της φύσης  τήκονται το ένα μέσα στο άλλο . Ενας  στιλπνός εναγκαλισμός  Θανής . Αδολη συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης .

Ωρα : Αγνοώ !!!Παραγγέλνουμε φαγητό . Μετα από 3 μπύρες και 1 μιση κιλό κόκκινο κρασί , μας σερβίρουν μία τεράστια βαθιά γάστρα , μέσα στην οποία άχνιζαν κομμάτια διαφορετικών ειδών κρεάτων , λουκάνικων , μανιταριών και ζαρζαβατικών , καλυμμένων από μία υπέροχη πυχτή σάλτσα . Είχαμε και τις 2 άδειες ατομικές μικρές γάστρες , ο πιτσιρικάς σερβιτόρος μας τις γεμίζει , παίρνουμε το ψωμί και γράφουμε το " Επος της Παπάρας  " . Μας φέρνουν μία πιατέλα τηγανητές πατάτες  πασπαλισμένες με εκείνο το υπέροχο λευκό τυρί και ένα πιάτο με ωμές πράσινες πιπεριές κέρατα , καυτερές σαν τον διάβολο !

Ωρα 20 : 15 μ.μ Εχουμε σκάσει από το φαγητό . Ο Λευτέρης ανοίγει το Λαπιτόπι προσπαθώντας να συνδεθεί με τη Λίντα στο Skype . Αδικος κόπος . Ολόκληρη η οικογένεια του Τόμμο κάθεται μακριά μας γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι και παρακολουθεί μία Τούρκικη σαπουνόπερα . Ο Λευτέρης ανοίγει μία ιστοσελίδα με τσόντες . Το ηχείο του υπολογιστή είναι ανοιχτό στο φουλ .
Αχ ! Αχαχάχ ! Αχαχούχαα !!! Τα βογγητά σπάνε την ηρεμία της αίθουσας , ολόκληρη η οικογένεια γυρίζει τα κεφάλια της και μας κοιτάζει έκπληκτη .
- Music ! Music ! Musica ! Τους λέει χαμογελώντας ο Λευτέρης .
Εμένα μου πέφτουν τα λέπια από τη ντροπή . Παθαίνω Σιγκλαφόν !!!
Αργότερα έρχεται ο Razme  , ο γιός του Τόμμο και ο Λευτέρης του δίνει τα Links γιά το You Porn , το Hamster  και το Cam4 . Φεύγει χαμογελαστός και φανερά ικανοποιημένος . Μεγάλος παιδαγωγός ο φίλος μου ο Φωκάκιος ! Προάγει παντού τον πολιτισμό !

Ωρα 21 : 20 μ.μ  Κρασί έχουμε ακόμη , αλλά γιά να μη χαλάσουμε το προξενιό , παραγγέλνουμε και 2 τσιπουράκια από εκείνα τα καλά . Ωρα 22 : 00  μ.μ Λέμε να ανέβουμε στο δωμάτιο , αλλά δεν μας αφήνουν να αγιάσουμε . Σκάνε άλλα 4 τσίπουρα . Εάν καταφέρουμε να ξυπνήσουμε αύριο γιά να κάνουμε το γύρο της Οχρίδας με το αμάξι , εμένα γράψε μου !

3 Μπύρες
1 μιση κιλό κρασί
6 τσίπουρα
Το Φαγητό  =  25Ε
Το Δωμάτιο = 15 Ε
ΣΥΝΟΛΟ   =  40 Ε

Ανεβαίνουμε στο δωμάτιο , πίνουμε από μία μπύρα και από ένα τσιπουράκι , έτσι γιά την καληνύχτα και ξεραινόμαστε στον ύπνο .

ΚΥΡΙΑΚΗ  :  01  -  ΙΟΥΝΙΟΥ  -  2014

Ωρα 13 : 45 μ.μ Φεύγουμε από το ξενοδοχείο . Σε 303 χλμ καταναλώσαμε 26 Λίτρα βενζίνη , (  Δηλαδή : 8,6 λίτρα κάθε 100 χλμ )
Βάζουμε βενζίνη έξω από την πόλη της Οχρίδας αφού επισκεφθήκαμε την πόλη .
48,6 λίτρα = 65 Ε  
 Πεντάμορφη πόλη , καθαρότατη , με τα φανάρια της να γράφουν πόσα λεπτά διαρκεί ο κάθε σηματοδότης . Το όριο ταχύτητας ήταν σεβαστό από τους πάντες . Κάνουμε το γύρω της λίμνης που ανήκει στα Σκόπια μέχρι τον Αγιο Ναούμ .

Φθάσαμε σχεδόν μέχρι το τελωνειακό φυλάκιο μεταξύ Σοπίων και Αλβανίας  κι ένας Αλβανός  μπάτσος μας γυρίζει πίσω ,



Παίρνουμε το δρόμο προς το γυρισμό .
Ενα τεπόζιτο γεμάτο βενζίνη στάζει στο πορτ μπαγκάζ , έχω γίνει σαν κοτόπουλο από τη μαστούρα , αδυνατώ να γράψω μέσα στο αμάξι , σταματάμε , ταπώνουμε τα τεπόζιτα με μιά πλαστική σακούλα γύρω από την τάπα και  τα φορτώνουμε στη μπαγκαζιέρα.

Μία πανέμορφη διαδρομή ακολουθώντας ένα δρόμο γεμάτο στροφές στη μέση του δάσους . Που και που , στο ξεκάρφωτο , μεγάλες οικογένειες  Σκοπιανών περπατούν στην άκρη του δρόμου , πηγαίνοντας Που ;

Αντιστοιχία νομίσματος :

1 E    =   60 Dinars                100 Dinars   =   1,6 E
2 E   =   120 Dinars               200 Dinars   =   3.2 E
50 E  =  3000 Dinars             300 Dinars   =   5    E
100 E = 6000 Dinars            1000 Dinars =    16,6 E

Ωρα 17 : 45 μ.μ  Γυρίζουμε στη Στρούνγκα μετα από 4 ώρες ταξιδιού γύρω από τη λίμνη .  Σταματάμε σ΄ένα μίνι μάρκετ και αγοράζουμε 5 πακέτα τσιγάρα   = 7,5 Ε  ( Δηλ. 1.5 Ε το πακέτο )
10 μεγάλα κουτάκια Amstel Gold = 6,5 Ε ( Δηλ.  0,65 Ε το κουτί )   Σύνολο = 14 Ε

Είναι νωρίς γιά να γυρίσουμε στου Razme , παρκάρουμε το αμάξι σ΄ ένα μικρό παρκάκι μπροστά από τη λίμνη , κοντά στο πανδοχείο μας

 βγάζουμε τις πτυσόμενες πολυθρονίτσες μας και ένα τραπεζάκι από το πορτ μπαγκάζ  και αρχίζουμε τις μπύρες . Πίσω μας υπάρχει ένας μιναρές , ένας Ιμάμης λέει τα δικά του κι ένας βάτραχος κοάζει .

μέσα από τα καλάμια της λίμνης .
Πιό φάλτσος μου ακούγεται ο Ιμάμης !

Ψιλοψιχαλίζει , αλλά εμείς δε χαμπαριάζουμε το Χριστό μας . Περνάμε καλά !


Δύο πιτσιρικάδες έρχονται γιά ψάρεμα στη λίμνη , δε μας δίνουν καμμία σημασία , χαζεύουμε τα παιχνίδια τους , παιδικές μνήμες με ωθούν στο παρελθόν και μετά από μισή ώρα την κάνουν
δίχως  να έχουν πιάσει κάτι .

Ταϊζουμε τις πάπιες της λίμνης , 
 με ένα από τα σάντουϊτς που μας έχει φτιάξει η Λίντα γιά τον δρόμο .
Εγώ έχω φάει κανά δύο , ο Λευτέρης τα έχει αγνοήσει παντελώς .!

Πίνω μία μπύρα σχεδόν άσπρο πάτο , βγάζω το ημερολόγιο από το γιλέκο μου και προσπαθώ να γράψω  ότι θυμάμαι μετά από τη μαστούρα που έφαγα κατακέφαλα από τα μπιτόνια της βενζίνης στο γύρο της λίμνης Οχρίδας . Προσπαθώ να ισιώσω το μυαλό μου και να τοποθετήσω σε τάξη τις τελευταίιες σκέψεις μου

  .

Οι ψιχάλες σταμάτησαν , βγαίνει ήλιος και ο Φωκάκιος κάθεται τόπλες και πίνει μπύρες . Θέαμα κατάλληλο άνω των 18 !

Ωρα 19 : 15 μ.μ  Γυρνάμε στο πανδοχείο , και επειδή διψάσαμε με τις μπύρες παραγγέλνουμε αμέσως 1 μιση κιλό κρασί ! Μας σερβίρουν κάτι που μοιάζει με μπιφτέκι χονρτοκομμένου κιμά , αγνοώντας το είδος από το ζωάκι που την πλήρωσε .
-Τάρανδος είναι μου λέει ο   Λευτέρης  . -Χοιρινή στρουθοκάμηλος  . Του απαντώ .
 Νοστιμότατο είναι πάντως !
Θα βελάξουμε  ; Θα κακαρίσουμε ; Θα νιαουρίσουμε  ; Αγνωσται αι βουλαί του Κάπελα .
Ωρα 20 : 30 μ.μ Ο Φωκάκιος μου ρίχνει ήδη κατά 3 ποτήρια κρασί , αλλά είναι καλύτερος αθλητής  στο πιόμα από εμένα . Εγώ φυσικά του ρίχνω στ ΄ αυτιά σε άλλου είδους  χαϊλίκια ! . Καταφθάνει και ένα τεταρτάκι από τσίπουρο . Θα μας κακοπέσει και αυτό .

ΚΩΣΤΑΚΗΣ                 ΛΕΥΤΕΡΗΣ

2  Μπύρες                     2 Μπύρες
3  Κρασιά                     7 κρασιά
4 Τσίπουρα                   8 μιση τσίπουρα

Παραγγέλνουμε  4 κιλά τσίπουρο γιά να το πάρουμε στην Ελλάδα 
Η Τιμή του είναι  5 Ε το κιλό 
4 κιλα επί 5 Ε το κιλό =  20 Ε
Το Δωμάτιο = 15 Ε
Το φαγητό και τα ξύδια = 30 Ε
Σύνολο =  65 Ε
Ο Τόμμο συνεχίζει να μας κερνάει τσιπουράκια

ΚΩΣΤΑΚΗΣ                      ΛΕΥΤΕΡΗΣ
2 μιση Τσίπουρα                5 Τσίπουρα

Ο Λευτέρης παραγγέλνει γιά το ταξίδι άλλα 5 κιλά κόκκινο κρασί γιά να  πάρουμε  μαζί μας .
Κοστίζει 4 Ε το καθένα  
Σύνολο 20 Ε
Θα τα πληρώσουμε αύριο κατά την παραλαβή . Δε βιαζόμαστε εξάλλου .

Ωρα 23 : 30 . Μάθαμε τις ηλικίες  και τα ονόματα των ευγενέστατων , φιλικότατων πανδοχέων μας .

Tommo : Ο Παππούς 68 ετών
Razme  : Ο γιός  του 35 ετών  ( Εχει 6 παιδιά )
Τomme  : Εγγονός 16 ετών , σερβιτόρος στην ταβέρνα , δίχως να γνωρίζει ούτε μία ξένη γλώσσα , πίνει ενάμιση τσίπουρο την ημέρα , γιατί ο πατέρας του δεν τον αφήνει παραπάνω , καπνίζει ένα και πάνω πακέτο τσιγάρα κάθε μέρα , 

Ναdε : Εγγονή  15 ετών
Filip : Εγγονός 14 χρόνων
Martina : Εγγονή 10 ετών
Anna Maria  : Εγγονή 4 Ετών
Emilia : Eγγονή 3 ετών .

Ωρα 00 : 00 μ.μ Ο Λευτέρης προσπαθεί να πει στον Τόμμε , τον δεκαεξάχρονο πιτσιρικά που μας σερβίρει  , ότι δεν το παλεύουμε άλλο και θέλουμε να πάμε να ξεραθούμε .
Αστεράκι ο πιτσιρικάς ! Πίνει μισό τσιπουράκι μπροστά στον πατέρα του , κάνει κι 1 τσιγάρο και εάν κρίνω από τα οχτάρια που ψιλοκάνει τα βράδια , τα τσιπουράκια πρέπει να είναι αρκετά περισσότερα πίσω από την πλάτη του πατέρα του .
Ο Φωκάκιος προσπαθεί να εξηγήσει στον πιτσιρικά , ότι είμαστε Σκατά και πρέπει να πάμε γιά ύπνο Του λέω : " Shit my friend ."  Τίποτα !
- Σκατά του φωνάζει ο Φωκάς . Πάλι τίποτα . Χασκογελάει αμήχανα  .
Του ζωγραγίζω πάνω στο χάρτινο τραπεζομάντιλο μία κουράδα με κάτι μύγες να πετάνε από πάνω .
Τίποτα και πάλι ! Σκατοσκατάσταση . !!!Αποχωρούμε με ελαφρά πηδηματάκια και πάμε στο δωμάτιο
Κωστάκης                               Λευτερης

1 μεγάλη Μπύρα                   2 μεγάλες Μπύρες
1 τσίπουρο                             3 τσίπουρα

ΔΕΥΤΕΡΑ  :  02  -  ΙΟΥΝΙΟΥ  -  2014

Πίνουμε 2 - 3 καφέδες στο δωμάτιο , ανοίγουμε την τηλεόραση και χεζόμαστε στα γέλια όταν πιάνουμε ένα κανάλι σαν το δικό μας " MAD " . Ακούν , λες και είναι καρμπόν , τα ίδια Αραβοπόπ Νεοσκυλάδικα που μεσουρανούν στο Ελληνικό μουσικό στερέωμα .
Ωρα : 15: 30 μ.μ  Κατεβαίνουμε στο σαλόνι και αρχίζουμε τα αναψυκτικά μας . Μπύρες δηλαδή .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ                    ΛΕΥΤΕΡΗΣ

3 Μπύρες                        3 Μπύρες
1 ποτήρι κρασί               3 ποτήρια κρασί
1 μιση τσίπουρο             3 μιση τσίπουρα

Καλύτερα να τον ταϊζεις τον Λευτέρη , παρά να τον ποτίζεις

Ερχεται το φαγητό .:
2 Τεράστια σαν πλατφόρμες μπιφτέκια γεμιστά με λιωμένο κίτρινο τυρί
1 μερίδα λαχανοσαλάτα
1 μερίδα τοματοσαλάτα + καυτερές πιπεριές
1 μερίδα από τις γνωστές τηγανητές πατάτες με το λευκό τυρί από πάνω
1 κιλό κόκκινο κρασί
2 τσίπουρα
Κόστος  = 25 Ε
Δωμάτιο  =  15 Ε
Παίρνουμε 5 λίτρα κρασί γιά να κουβαλήσουμε  μαζί μας  = 20 Ε
Μας κάνουν δώρο ακόμα 1 μιση λίτρο κρασί 
ΣΥΝΟΛΟ  =  60 Ε

Ωρα 19 : 00 μ.μ  Ανεβαίνουμε στο δωμάτιο , ο Λευτέρης βάζει ένα τσιπουράκι κι εγώ ανοίγω μία μπύρα . Η Λίντα είναι άφαντη στο Skype . Εχει πάει γιά μάθημα ζωγραφικής . Οι Εθνικές Πινακοθήκες όλου του κόσμου αναμένουν με αδημονία !!!

ΚΩΣΤΑΚΗΣ              ΛΕΥΤΕΡΗΣ

2 Μπύρες                  1 Μπύρα
2 τσίπουρα                4 τσίπουρα

Εντελώς κουδούνια , την πέφτουμε γιά ύπνο πριν τα μεσάνυχτα γιατί δυστυχώς μας περιμένουν αρκετά χιλιόμετρα γιά το δρόμο του γυρισμού .

ΤΡΙΤΗ  : 03  -  ΙΟΥΝΙΟΥ  -  2014

Ωρα 07 : 00 π.μ Ξυπνάμε , ετοιμάζουμε τους καφέδες μας γιά το δρόμο , φορτώνουμε το αμάξι με τα βαλιτσάκια μας , τα κρασιά και τα τσίπουρα και αποχαιρετούμε τον υπέροχο Τόμμο βουρκωμένοι . Μπαίνουμε στο αμάξι , το κοντέρ γράφει 52970 χλμ
Εγώ παραμένω αμίλητος κατά τη διαδρομή , γιατί είχαμε ακόμη λεφτά γιά ένα διήμερο . Εξάλλου το είχαμε εξηγηθεί από την αρχή . Θα πηγαίναμε γιά μία εβδομάδα τουλάχιστον και θα μέναμε ώσπου να φαγωθούν όλα τα φράγκουλα . Ο Φωκάκιος έχει αγχωθεί γιά το μαγαζί του στο Αργοστόλι , τον κατανοώ πλήρως , γι αυτό  και δεν γκρινιάζω .
Ωρα 10 : 50 π.μ  Περνάμε τη " Μπίτολα "
Βάζουμε Βενζίνη : 15 λίτρα  =  20 Ε

Ωρα  11: 10 π.μ  Φθάνουμε στο Σκοπιανό τελωνείο . Ο Λευτέρης έχει χεστεί επάνω του γιά τους καπνούς που κουβαλάμε , γιά τα κρασιά , τα τσίπουρα και τα μπιτόνια γεμάτα βενζίνη που είναι φορτωμένα στη μπαγκαζιέρα . Ενας κοντόχοντρος Ελληνάρας που φθάνει δεύτερος , παρκάρει το αμάξι του δίπλα στο δικό μας πλησιάζει τον γκισέ και δίνει με αυθάδεια τα διαβατήριά του . Ο Σκοπιανός Τελωνειοφύλακας τα παίρνει , τον κάνει στην άκρη , μας κάνει σήμα και μας αφήνει να περάσουμε  δίχως να ψάξει το αμάξι μας . Ο αυθάδης Ελληνάρας παραμένει πίσω μας περιμένοντας τη σειρά του .
Ωρα  11 :35  π.μ  Περνάμε και το Ελληνικό τελωνείο , δίχως να μας δώσουν σημασία . .Μία κούκλα , ξανθιά , πρασινομάτα  μπατσουλίτσα , απλά ρίχνει μιά ματιά στα διαβατήριά μας και μας κάνει νόημα να περάσουμε .

Μας πήρε μονάχα 25 λεπτά για να περάσουμε τα σύνορα , ο Λευτέρης ξεφυσάει συνεχώς το άγχος του προσπαθώντας να το απελευθερώσει , ενώ βρίζει  συνεχώς γιά τα 20 Ε που του πήραν οι Αλβανοί τελωνειοφύλακες . Και γιά να μη νομίζετε ότι ο κήπος είναι ανθηρός ( Οπως έλεγε εκείνη η ατάκα από τα " Κόκκινα φανάρια " ) , κι επειδή σε όλα τα όμορφα παραμύθια υπάρχει πάντα και μία κακή μάγισσα  , και η αλήθεια πρέπει να λέγεται , τον ρωτάω .
- Ρε μαλάκα Λευτέρη μου , από όλο αυτό το σκηνικό που ζήσαμε τόσες μέρες , περάσαμε υπέροχα , ταξιδέψαμε , φάγαμε , ήπιαμε , γελάσαμε , τα γράψαμε όλα στ ΄ αρχίδια μας , δε μασήσαμε πουθενά , αυτό έχεις μόνο να θυμάσαι και να λες στο Αργοστόλι ; Τα 20 Ε που σου πήραν οι μπάτσοι ;
- Ναι . Μου απαντάει , γιατί δε γουστάρω να με βιάζουν .
Τα παίρνω στο κρανίο , και του απαντώ .
- Κάθε μέρα σε βιάζει το κράτος τέρας στο οποίο ζεις , σε βιάζουν οι πολιτικοί , σε βιάζει η θρησκεία σου , σε βιάζει η εφορία , σε βιάζει η οικογένειά σου , η γυναίκα σου , τα παιδιά σου , τα ξύδια σου , το μαγαζί σου , οι μπάτσοι που σε γράφουν γιά άδεια μουσικών οργάνων , οι δήθεν φίλοι σου , μία ολόκληρη Ελλάδα σε βιάζει και σε σκοτώνει .... και έχεις πρόβλημα με 2 μπάτσους που ζητούν 20 Ε μίζα στα σύνορα  ; Τα ίδια κάνουν κι οι δικοί μας μπάτσοι στα Αλβανικά αυτοκίνητα όταν μπαίνουν στην Ελλάδα .!
Τέλος πάντων , κόβω τη συζήτηση γιατί αυτό ήταν και το μοναδικό μελανό σημείο του ταξιδιού μας
Ωρα 12 : 24 μ.μ  Απομένουν 151 χλμ προς τα Ιωάννινα . Βλέπουμε μία ταμπέλα που γράφει : Τηλ. Ανάγκης  1077
Ωρα 13 : 00 μ.μ  Ο Φωκάκιος οδηγεί 4 ώρες συνεχώς . Τον ρωτάω εάν θέλει να κάνουμε μία στάση γιά να ξεκουραστεί . Οχι ! Οσο κατηφορίζουμε , τόσο ο καιρός μαυρίζει , τόσο ο Λευτέρης καπνίζει !
Διόδια προς Ιωάννινα = 2.40 Ε 
Περνάμε ένα κλειστοφοβικό τούνελ μήκους  4.500 μέτρων . Οταν επιτέλους βγήκαμε στο φως , τα μάτια μας έβλεπαν κίτρινες και πράσινες πεταλουδίτσες , σαν κι αυτές που έβλεπε και η Πετροβασίλη όταν έφαγε το 1ο της χαστούκι στην ταινία του Αλ. Σακελλάριου .

Ωρα  14 : 00 μ.μ  Σταματάμε και βάζουμε 22 λίτρα βενζίνη από ένα μπιτόνι που κατεβάσαμε από τη μπαγκαζιέρα .Συνεχίζουμε  . Πάλι διόδια  =  2.40 Ε  . Βρέχει γαμώτοτο !!!
Ωρα  15 : 40  μ.μ  Βρέχει ασταμάτητα , ενώ το τοπίο είναι βουλιαγμένο μέσα σε μία απίστευτη θολούρα . Ανησυχώ γιά τον Φωκάκιο , οδηγεί τόσες ώρες , έχουμε πιεί ένα σκασμό από καφέδες , δεν έχουμε φάει τίποτα και ακολουθούμε το δρόμο προς την Πρέβεζα , το τοπίο είναι υπέροχο , η βροχή δυναμώνει όλο και περισσότερο και ξαφνικά  ... Το παρμπρίζ καλύπτεται από έναν καταρράκτη
απίστευτης υγρής λύσσας . Οπτική επαφή μηδενική . Εχει σπάσει ο δεξιός υαλοκαθαριστήρας , ο ουρανός έχει πέσει πάνω στα κεφάλια μας , όπως λένε και στο μικρό Γαλατικό χωριό του Αστερίξ , σταματάμε το αμάξι μέσα στο δάσος , ο Δόκτωρ Φωκάς βγαίνει από το αμάξι κρατώντας μία χαρτοταινία , προσπαθώντας να γιατρέψει τον υαλοκαθαριστήρα , βγαίνω κι εγώ έξω γιά κατούρημα
τραγουδώντας τι ;
" I ' m Singing in the rain " ;
Οοοοοχι !!!
" I ' m Pissing in the rain " !

Ο Λευτέρης είναι κατασυφιλιασμένος , έχει γίνει μουσκίδι , εγώ δεν χαμπαριάζω το Χριστό μου , σκέφτομαι πως θα γίνει να βρούμε κάποιο μέρος να πιούμε μπύρες , με τα έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτκα , ο Ορθοπεδικός ιατρός Λευτέρης καταφέρνει να περάσει ένα νάρθηκα από χαρτοταινία στον υαλοκαθαριστήρα , μπαίνουμε στο αμάξι και αποφασίζουμε να πάμε να διανυκτερέψουμε στην "Αμμουδιά "  . Παίρνουμε το δρόμο δίπλα στον ποταμό Αχέροντα  , ( Η μυθική πύλη των νεκρών προς το βασίλειο του Θεού Πλούτωνα ) περνάμε ένα κουφό νεκροταφείο το οποίο βρίσκεται σχεδόν σε μία γούβα γης , δίπλα μας  τα καλάμια του ποταμού θεριεύουν με μία αναιδέστατη αυθάδεια  , κατακτούν τις όχθες του Αχέροντα  με μία ιστορία χιλιάδων ετών , απαιτούν ακόμη  να γράφουν αρχαίους στίχους στον άνεμο και να θροϊζουν μύθους και μαγγανείες λησμονημένων εποχών . Φθάνουμε στην περιοχή της Αμμουδιάς . Πανέμορφο μέρος , κυριλάτη περιοχή , ψυχή δεν κυκλοφορεί στους δρόμους , παρά μονάχα κανά δυό ζευγάρια τουρίστες που έτρεμαν από το κρύο και την κάνουμε  γιατί θα μας έσκιζαν γιά ένα δίκλινο .

Αποφασίζουμε να πάμε δίπλα στην  " Κερέντζα " και να διανυκτερεύσουμε στο χωριό "Βαλανιδοράχη " . Φθάνουμε στο χωριό , παρκάρουμε έξω από τη μοναδική ταβέρνα του , Ψυχή ! Εμφανίζεται ένας 60ντάρης περίπου χωριανός πάνω σ΄ένα παπί, τον ρωτάμε που μπορούμε να βρούμε δωμάτιο , ο κυριούλης είναι ευγενέστατος και μας λέει να τον ακολουθήσουμε . Παίρνουμε το δρόμο πίσω του , μία απίστευτα στενή ανηφόρα και μετά από τρία λεπτά φθάνουμε σε ένα σχεδόν νεόκτιστο δυόροφο .
Δυστυχώς τα δωμάτια είναι ακόμα κλειστά και δεν είναι έτοιμα γιά τουρίστες . Τι να κάνουμε ; Από Κερέντζα έως Αστακό είναι 170 χλμ . Δεν το παλεύουμε με τίποτα . Παίρνουμε το δρόμο προς Πρέβεζα .

Ωρα 16 : 56 μ.μ  Φθάνουμε στο βενζινάδικο " Ντισκοτέκ γιά Νεολέρα "  . Η μουσική είναι πάλι τσίτα , βάζουμε βενζίνη : 16.55 λίτρα  =  27 Ε . Ζητάμε και 5 " Τάϊρ - άπ " γιά να επιδιορθώσουμε τον υαλοκαθαριστήρα και μας ζητούν 1,5 Ε . Τούρκος πάλι Ο Φωκάκιος !!! Βρίζει και ξαναβρίζει γιά την τιμή από τα " Τάϊρ-άπ " . 0.25 Ε το καθένα ; Λέει και ξαναλέει .

Ωρα 17 : 10 μ.μ  Φθάνουμε στο Ξενοδοχείο " Kalamitsi " . Κλείνουμε δωμάτιο = 30 Ε . Ο ξενοδόχος τηλεφωνεί σε μία ψαροταβέρνα , λέγοντάς στο μαγαζάτορα  ότι έχει πεινασμένους πελάτες . Ο Λευτέρης έχει περάσει από εκείνα τα μέρη πέντε χρόνια πριν και γνωρίζει πολύ καλά τα κατατόπια .
Ωρα 18 : 00 μ.μ  Παρκάρουμε το Lada έξω από το εστιατόριο " Ιόνιο " του κυρίου Φώτη . Ο κύριος Φώτης είναι εξυπηρετικότατος , ανοίγει τι μαγαζί του , δεν υπάρχει άλλος πελάτης εκτός από εμάς , ο Λευτέρης του εξηγεί ότι είχε ξαναπεράσει πριν από πέντε χρόνια , μας υπεδέχεται ευγενέστατος , διαλέγουμε ένα τραπέζι που βλέπει προς τη θάλασσα , παραγγέλνουμε 2 μπύρες και ο κύριος Φώτης πηγαίνει να ανάψει κάρβουνα γιά να μας ψήσει μπριζόλες . Σε λίγο κάθεται μαζί μας και μας περιγράφει περίλυπος το μαρασμό της περιοχής .
Α ! Ρε Πρωθυπουργάρα μας ! Ακουγα τον κύριο Φώτη να μας περιγράφει τα παλιά μεγαλεία της επιχείρησής του και ξαφνικά κοιτάζοντας έξω από τη τζαμαρία του μαγαζιού , είδα την ΑΝΑΠΤΥΞΗ να περνάει κουτσαίνοντας . Ηθελα να βγω έξω , να της μιλήσω , να την καλωσορίσω , αλλά μου κόπηκε η όρεξη όταν σκέφτηκα ότι παρέα με την Ανάπτυξη μπορεί να ήταν και ο Βενιζέλος με τον Στουρνάρα .
- Αει Σιχτίρ !!!

2 Χοιρινές μπριζόλες
1 πιατέλα τηγανητές πατάτες
1 χωριάτικη σαλάτα
1 φέτα
2 μερίδες ψωμί 
3 μπύρες 
Σύνολο  = 20 Ε

Ευχαριστούμε πολύ τον Φώτη , τον καληνυχτίζουμε και πηγαίνουμε σ' ένα μίνι-μάρκετ να πάρουμε 4 μπύρες και γαλατάκια γιά τους καφέδες μου =  6Ε .

Ωρα  20 : 00  μ.μ . Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο , ο καιρός ξυρίζει άγρια , το δωμάτιο είναι πλήρως εξοπλισμένο , καλοριφέρ , κλιματιστικό , σόμπα αλογόνου πάνω από το τραπεζάκι που θα προσγειώσουμε τις μπύρες και τα τσιπουράκια μας . Εάν δε διέθετε θέρμανση θα το δαγκώναμε αγρίως . Α ! Το μπάνιο διαθέτει ζεστό νερό και αφρόλουτρο Χαμομίλι . Κάνουμε ένα ντουζάκι και βρoμάμε σαν πουτάνες σε ψυχική ανάταση γλουτών και λεκάνης !

ΚΩΣΤΑΚΗΣ                        ΛΕΥΤΕΡΗΣ

4 Μπύρες                             4 Μπύρες
2 μιση τσίπουρα                  4 μιση τσίπουρα
1 μιση ποτήρι  κρασί          2 ποτήρια κρασί

Ωρα 11 : 10 μ.μ  Την κάνουμε ξεροί γιά ύπνο . Εχουμε πρωϊνό εγερτήριο .

ΤΕΤΑΡΤΗ  :  04  -  ΙΟΥΝΙΟΥ  -  2014

Ωρα 07 ; 00 π.μ   Ξυπνάμε από τα ξυπνητήρια του Λευτέρη και που σκούζουν . " Τον Πούλογλου μαλάκες " μας υπενθυμίζουν . Ο Φωκάκιος σηκώνεται και τριγυρίζει με μία μόνο παντόφλα . Γαμωσταυρίζει διαρκώς , που είναι η άλλη παντόφλα ; Ούτε καν που του κόβει να κοιτάξει κάτω από το κρεβάτι του . Ψάχνει και τα κλειδιά του αμαξιού . Πουθενά . Επίσης δεν του κόβει να κοιτάξει μήπως έχουν πέσει δίπλα στο κομοδίνο του . Κοιμάται όρθιος ! Χαμογελάω σαρδόνια , και δεν του λέω τίποτα παίρνοντας την εκδίκησή μου , διότι είχαμε ακόμη χρήματα γιά άλλες δύο ημέρες  . Είναι αγχωμένος , θέλει να γυρίσει πίσω στο μαγαζί του , τελικά αποφασίζω να μην παρατείνω την αγωνία του , και του δείχνω την παντόφλα του κάτω από το κρεβάτι , καθώς και τα πεσμένα κλειδιά του . (  Οποία μεγαλοψυχία εκ μέρους μου !!! )  Τoν αγαπάω αυτόν τον φιλαράκο , όσο κουρλός κι αν είναι ! Εξάλλου κι εγώ δεν πάω πίσω , από  το ίδιο σινάφι είμαστε !!!

 Ωρα 09 : 09 π.μ .Ξεκινάμε γιά τον " Αστακό "     Το κοντέρ γράφει  53.435 χλμ
Γαμώτοτο !!!  Διόδια  =  3 Ε
Από Στρούνγκα έως εδώ : 53.435 - 52.970  =  465 χλμ  Διανύσαμε
Ωρα 10 : 55 π.μ Φθάνουμε στον Αστακό . Δεν μου αρέσει ! Τουριστικάντζα !
Εισητήρια  =  64 Ε  γιά το Φέρρυ ( 2 άτομα + το αμάξι )
Ωρα 12 : 30 π.μ Μπαίνουμε στο πλοίο . Ο Λευτέρης πάλι κάνει φιλίες με κάτι συνταξιδιώτες μας . Τι κοινωνικό ζωάκι ! Εγώ πάλι τίποτα . Κάθομαι και γράφω , τους πάντες εκεί που ξέρω καλά , και τα πάντα στο ημερολόγιο του Lada .
Ωρα 14 ; 55 μ.μ  Φθάνουμε στη Σάμη  (Κεφαλονιά )
Ωρα 15 : 25 μ.μ  Αργοστόλι  . Πρώτη φορά είναι που φθάνω Αργοστόλι και αισθάνομαι τόσο λυπημένος .
Σήμερα διανύσμε  125 χλμ  . Το κοντέρ γράφει συνολικά  : 53.548 χλμ 
ΣΥΝΟΛΟ  χλμ Ταξιδιού  :  53.548 - 52.228  =  1.320 χλμ 

Βενζίνη  =  257.30 Ε
Φαγητά + ( Κρασιά + Τσίπουρα γιά Ελλάδα )  =  225 Ε
Δωμάτια   =  125 Ε
Διόδια  =  13.20 Ε
Εξοδα  =  63.50 Ε
Εισητήρια Πλοίων  =  115 Ε

Συνολικό κόστος Ταξιδιού  =  799 Ε
Παράβολα και φωτογραφίες γιά 2 διαβατήρια  =  200 Ε

Ωρα 18 : 30 μ.μ  Κάθομαι στην αυλή του "  Pub Old House "  , έχω πιεί 2 μπύρες  , την έχω ψιλοακούσει μετά από τόση ταλαιπωρία , και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι ακριβώς έγινε , πως κατάφερα και έφυγα από Αθήνα , πότε έφθασα Αργοστόλι και πότε ξεκινήσαμε με τον φιλαράκο μου γιά τα σκηνικά που θα ζούσαμε . Είμαι  μόνος , κάνει πάλι κρύο ,  τα πάντα κομματιάζονται σε  μία σειρά ακανόνιστων πρισμάτων που αντανακλούν τη θολή πραγματικότητα του Τώρα , εκείνης της δίχως χρώματα  και γεύσεις , εκείνης που ηχεί σαν λυγμός από τραυλό , ξεκούρδιστο γραμμόφωνο εποχών  λήθης , εκείνης της δίχως άρωμα καί οσμής , εκείνης της οποίας τα δάκρυα του γυρισμού ήταν κάποτε διαμάντια κι όχι Φω Μπιζού αδιαφορίας και  κίβδηλης συγκίνησης .
Λες και ξύπνησα ξαφνικά από ένα αστρικό ταξίδι υπό την επήρεια  " Ντατούρας " ,  βγαλμένο μέσα από κείμενα του Carlos Castaneda

ήμουν πάντα ΕΔΩ , 

ήμουν πάντα ΕΚΕΙ  , 

δεν ήμουν ΠΟΥΘΕΝΑ και 

Τελικά ήμουν ΠΑΝΤΟΥ !!!
 

Οι εικόνες μπερδεύονται στο μυαλό μου , διαγράφουν τροχιές  Λυσεργικών τόξων , είναι ένας ατέλειωτος χορός μεθυστικών κόμπων  τους οποίους αδυνατώ να λύσω , αρνούμαι να προσγειωθώ κάπου , σε κάποιο μέρος . Βυθίζομαι στη λίμνη του " Βιρόϊ " , κοάζω με τους βατράχους που υμνούν το σούρουπο , προσπαθώντας να βγάλω το κεφάλι μου έξω από το νερό ικετεύοντας μία ανάσα . Δεν είμαι Αθήνα , ούτε και σε κάποιο προηγούμενο ταξίδι μου στο Λίβανο , πνίγομαι στα ήρεμα νερά της λίμνης , καταπίνω το πράσινο βελούδο που λιώνει στις παρυφές του λόφου , πυκνές  φυλλωσιές εκμυστηρεύουν τις ασίγαστες απαγγελλίες των ξωτικών που κουρνιάζουν  στα πανύψηλα δένδρα και ένα ασημί πούσι κάνει το ντεμπούτο του  σφενδονίζοντας θολά φωτοστέφανα πάνω στο νερό . Η νύχτα μας υποδέχεται με τον φάλτσο χρησμό από τα μυστικοπαθή νυχτοπούλια , .παραπατάμε , αλλά στ ΄ αρχίδια μας , ο χρόνος  δεν έχει κανένα νόημα πλέον .

Υπάρχουμε  Εκεί που είμασταν ΧΘΕΣ . 
Υπάρχουμε  Εκεί που είμαστε ΣΗΜΕΡΑ
Θα Υπάρχουμε Εκεί που θα είμαστε ΑΥΡΙΟ .

Σε ένα επόμενο όνειρο , σε ένα επόμενο Ταξίδι  !!!
Στο Παντοτινό Φεύγα μας !

( Δημοσιεύθηκε και στην Ιντερνετική εφημερίδα ΄' Κεφαλονίτικα Νέα " )