Γιά τον Φίλο μου

Για τον φίλο μου , τον άνθρωπό μου , τον αδελφό μου ΛΕΥΤΕΡΗ ΦΩΚΑ

Έφυγες . Χάθηκες στο σκοτεινό μυλολίθαρο του χρόνου .
Άφαντος αποσύρθηκες σε μια φτερουγισμένη στιγμή από τη ζωή μου , αλλά όχι από τη ψυχή μου .
Εφυγες . Από τον πολύβοο κόσμο και Θεοτική γνώμη είναι ο θάνατός σου . Ας είναι δαφνοσκέπαστος ο δρόμος σου , δίχως ολόπυκνα σύννεφα να τον σκεπάζουν , κι άς είναι πλέον άσωτος και λυτρωτικός ο χρόνος που θα μας ενώσει ξανά .
Αντισυμβατικός στη ζωή σου έστησες μια πρωτοπορία από μαγαζιά , ακολουθώντας τα θαλασσολούλουδα του Καββαδία και των αντρειωμένων τα τραγούδια .
Η ψυχή σου είχε μια αστραψιά που μονάχα ένα ακονισμένο μυαλό μπορούσε να φτεροπαλέψει .
Μου λείπεις .
Ο άθελος , ολόθερμος λυγμός μου θα σε συνοδέψει στου τάφου σου τις πύλες . Η ψυχή μου φαντάζει πλέον λιγοθυμισμέμη δίχως εσένα και ραψωδός θα γίνω στο ύστατο ταξίδι σου .
Με το "PUB OLD HOUSE" που έστησες , γαλούχισες τόσες γενεές , άνοιξες ένα διάφωτο τρόπο διασκέδασης και τόλμησες να πας αντίθετα στα πολύηχα λόγια των επικριτών σου .
Θαλασσοπλάνητος , δε φοβήθηκες ποτέ τη φαρμακοκόφτρα γνώμη των ανίδεων . Στάθηκες ψηλοθόρητος στις ιδέες και στα ιδανικά σου , προσφέροντας ξαστερόηχες μουσικές με την αστείρευτη σκέψη σου .
Τώρα έφυγες . Έκανες το ύστατο ταξίδι δίχως εμένα ακολουθώντας τα αχνόφωτα μονοπάτια  ψυχής σου .
Τελευταία φορά που αντίκρυσα το πρόσωπό σου μέσα στο φέρετρο , σε είδα γαληνομέτωπο , ήρεμο , σχεδόν χαμογελούσες , χλευάζοντας όλους και όλα .
Χρυσοκέντητος και πολύαστρος ας είναι ο δρόμος σου .
Κάποια στιγμή σε κάποιο θαμποχάραμα θα βρεθούμε και πάλι μαζί .

ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΑΡΑΚΟ ΜΟΥ !!!