Dirty Granny Tales: Inversed World 2008 + Didi's Son 2010

 

What happens when music brings puppets to life?
It’s when the Dirty Granny tells her stories…
This is not the sweet Grandma that will narrate a fairy tale for the children in front of the fireplace. She is not the one to knit a woollen scarf while the kitten cuddles on her feet.

This old woman is dirty, releasing a rotting smell. You can’t define the gaze on her face, because it’s absent, you can’t stand the timbre of her voice because it’s piercing your brain with the strength of a thousand needles. Her guise is freezing cold, makes you wonder if she belongs to your World. What kind of stories would such a creature chronicle? Not the kind that work as a lullaby…
The more repulsive her aura, the more you become bewitched. What is that she is knitting with her nails? Would you dare to try it on?
                     

Grandmother because both have big teeth ;"... once asked Little Red. "In order to eat better!" I "answered the grandmother of Dirty Granny Tales. In Greece there are people with inspiration, true artists do not get locked into molds and test unconventional recipes. One such case is the

aforementioned band. The kind of music are not placed somewhere specific. Utilizing acoustic guitars, percussion, cello and mandolin to give an atmosphere utterly nightmarish, so you think that the bogeyman under your your bed is here to remind you Afraid that when you were a child. The special is that the live performances parade puppets and participate dancer while using emphatic lighting, projector and costumes presenting a comprehensive proposal to the artistic limits of the ritual.
                   

DIRTY GRANNY TALES - INVERSED WORLD 2008

                  

Their first album released this year entitled "Inversed World" Fact and revolves around the story of a man walking in deserted streets to make a good street theater. Entering and paying once rather than ticket with a significant part of his body, behind the screen, discovering that whole

scene was a trap by puppets, which steal the souls of people on to acquire those lives. Curiosity kills say! The world is reversed and animate the inanimate changing role. So the protagonist is a tool of tools. Beyond the allegorical character, the story is a fairy tale for adults, clearly influenced by aesthetics than the Tim Burton and his book by Clive Barker "The Thief of Always.
                

" It also has gothic elements, theatrical voices and Japanese comic atmosphere, while some appear to influence the make-up piece from the Norwegian black metal. Special mention must do

in the album booklet containing a well-designed 28-pages comic that explains the history documents. Certainly deserve our attention the Dirty Granny Tales and play very innovative music that nobody has tried in our country and even with both theatrical and compelling way. The live is an experience that will make you forget the world around you and will certainly offer you chills the spine.
                

The supernatural concept, seems to be disconnected from another world similar to that of the poets and the mad. The whole disc is made so that n 'is heard as a single project. The atmosphere

sad, eerie, makes us think about the price we pay to fulfill our desires, how we evaluate things, to the extent that you risk on to acquire what we think we want that the world is not what we think, nor ourselves. You may awake in someone else's dream. And if you really know all of this we are left to do? Doors rattle, the wind makes the candles tremble, the air smells of incense ...
Show begins ...
              

The Dirty Granny Tales is disconnected from the parallel world of fantasy and mystery. Another. The invisible one who said that they see only the poets, the drunk, the mad and the others narrated on the fairy tales and local legends. Such are some stories and turn them and they tell. In "Inversed

World" substantive leads to diskografithei a musical performance that gradually strengthened over the past two years, passing from the oven Theater in 2006, the Glass Music in 2007 and early January from the scene of Gagarin for the third metamesonychtio the "1st Screaming Athens Festival ". A fairy tale for adults who fear like children, are based, as it would likely be described by the expert Clive Barker during the beaten track of ", The Thief of Always." And it is unfortunate for any influences are here Barker, and not as the Tim Burton with the nightmares, the dead of brides etc. The comics of the insert, it is also treacherous all ...
                     

As a disc now, the "Inversed World" has the great disadvantage, which to some extent the sets as well, reflecting only the purely musical part of the entire process of Dirty Granny Tales. It just does not have the same force with their concert performances, which are ceremonial, with

costumes, make-up, puppets, props, lighting forceful, mysterious atmosphere anyway. Anybody who will listen to the album, will occupy part necessarily what they want to give the Dirty Granny Tales eventually. Maybe a good budget to be more feasible version of the project directly to dvd, with wishful thinking but will not be production.
                   

And what is this strange, dark world of music? An acoustic, night fiesta of eerie, with guitars, bass, the mandolin, the percussion and cello, and forth characters of the plot of the supernatural concept, which sometimes discern the for sure, and seconds after a confusing, confuses them,

make no distinction between any of them. The vocals are either identical to Martyn Jaques, or reversed, straight from the shades of black metal and the corpse painting, or a fool as to think that somewhere hidden behind the mouth of Chris Goss and Mike Patton in the meantime spent nights and nights in "Midian" and "Everville" now and heard otherwise. Somewhere within this range gothic inevitably move all here, with most common route between The Tiger Lillies and The Residents, however, less than a deliberately limited in dark-folk roof.
               

Songs that stand out is the "Inversed World"; course and it has, but you do not get boxed in and

hallucinations, the whole album is so rigged that it sounds a whole. If you want to exhaust all possibilities to understand, better evade holidays and standard interview. Moreover, apart from the opening duo of "Inversed World" and "King Of Ants", the "Strings From The Sky" is in charge of leading moments of the album and worth the wait to come.
                 

Gather and finish writing that despite the abdomen, around the middle, and the rather modest overall

sound production, the "Inversed World" claim and gets the authenticity of the first Gothic mantolinata has been brought to my attention and therefore the originality something that has never been done by a Greek band. What will follow will not be able to think and imagine the dead not to recommend me to go, if there were ...
                      

Αν ποτέ ακούσεις κραυγές να σου τρυπάνε το κρανίο σαν χιλιάδες βελόνες, τσέλα-φίδια που γδέρνουν τις κοιλιές τους σε ένα δρόμο από νεκρές τριανταφυλλιές, μαντολίνα που κλαίνε

φυλακισμένα στο σκοτάδι, μαστιγωμένες κιθάρες, μπάσα που τρίζουν σαν σάπιες πόρτες και μια μαραμένη καρδιά να κρατάει το ρυθμό, τότε σίγουρα η βρώμικη γριά έχει αρχίσει να σου αφηγείται τις ιστορίες της. Αν αρχίσεις και παρατηρείς κούκλες να ζωντανεύουν και να γίνονται οι χειριστές άβουλων σωμάτων, αν στραφεί το βλέμμα τους πάνω σου και νιώσεις μια ταύτιση να σε τρομάζει, τότε το παραμύθι έχει ποτίσει την ψυχή σου…
                  

Ένας αντίστροφος κόσμος, ένας κόσμος οπού τα άψυχα και τα έμψυχα αλλάζουν ρόλους…Εκεί έγινα εργαλείο των εργαλείων… πρόσεχε.
Αν δεις στο δρόμο σου μια είσοδο χωρίς τοίχους γύρο της, σκότωσε την περιέργεια σου, μην

πλησιάσεις να δεις τι κρύβετε πίσω από την κουρτίνα…
Είναι κίτρινος, ανέκφραστος, οι κόρες των ματιών του έχουν σχήμα ρόμβου…! Αν καρφωθεί το βλέμμα του πάνω σου είναι πλέον αργά. Θα σε πείσει πως αν δεις την παράσταση του θιάσου του, θα μαγευτείς. Δεν είναι συνηθισμένος κράχτης, δεν έχει καν σάρκα, θα σε ναρκώσει και θα θέλεις τόσο να περάσεις που θα δεχθείς να πληρώσεις για εισιτήριο το πιο πολύτιμο κομμάτι του σώματος σου.
                    

Δεν σου έχει πει ψέματα, όντως θα μαγευτείς με την παράσταση, θα μαγευτείς τόσο που θα κατακτήσει

το μυαλό σου και το σώμα σου, θα μεταμορφωθείς σε αντικείμενο εκμετάλλευσης των αντικειμένων. Ο κράχτης και τα μέλη του θιάσου είναι οι μαριονέττες που έχουν στημένη την παγίδα τους και μας περιμένουν. Μας χρειάζονται στο δικό τους κόσμο, είμαστε τα εργαλεία τους...
               

Γιαγιά γιατί έχεις τόσο μεγάλα δόντια;"...ρωτούσε κάποτε η κοκκινοσκουφίτσα. "Για να σε φάω καλύτερα!" θ' απαντούσε η γιαγιά των Dirty Granny Tales. Στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι με έμπνευση, αληθινοί καλλιτέχνες που δεν εγκλωβίζονται σε καλούπια και δοκιμάζουν αντισυμβατικές συνταγές. Μια τέτοια περίπτωση είναι και το προαναφερθέν συγκρότημα. Το

είδος μουσικής τους δεν τοποθετείται κάπου συγκεκριμένα. Χρησιμοποιούν ακουστικές κιθάρες, κρουστά, τσέλο και μαντολίνα για να αποδώσουν μια ατμόσφαιρα πέρα για πέρα εφιαλτική, τόσο που νομίζεις πως ο μπαμπούλας κάτω απ' το κρεβάτι σου ήρθε για να σου θυμίσει τι φοβόσουν όταν ήσουν παιδί. Το ξεχωριστό είναι πως στις ζωντανές τους εμφανίσεις παρελαύνουν μαριονέτες και συμμετέχει χορεύτρια, ενώ χρησιμοποιούν εμφατικούς φωτισμούς, projector και κουστούμια παρουσιάζοντας μια ολοκληρωμένη καλλιτεχνική πρόταση στα όρια του τελετουργικού.
                    

Ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε φέτος, (2008), με τίτλο "Inversed World" και θεματολογικά περιστρέφεται γύρω απ' την ιστορία ενός άντρα που βαδίζοντας σε ερημικά δρομάκια πετυχαίνει ένα θέατρο του δρόμου. Μπαίνοντας μέσα κι αφού πληρώσει αντί εισιτηρίου μ' ένα σημαντικό

κομμάτι του σώματός του, πίσω απ' το παραβάν, ανακαλύπτει ότι όλο το σκηνικό ήταν μια παγίδα από μαριονέτες, οι οποίες κλέβουν την ψυχή των ανθρώπων για ν 'αποκτήσουν εκείνες ζωή. Η περιέργεια σκοτώνει λένε! Ο κόσμος αντιστρέφεται και τα έμψυχα με τα άψυχα αλλάζουν ρόλο. Έτσι ο πρωταγωνιστής γίνεται εργαλείο των εργαλείων. Πέρα το αλληγορικού χαρακτήρα, η ιστορία είναι ένα παραμύθι για ενήλικους, με αισθητική καθαρά επηρεασμένη απ' τον Tim Burton αλλά και από το βιβλίο του Clive Barker "Ο Κλέφτης του Πάντοτε".
               

Επίσης έχει και gothic στοιχεία, θεατρικές φωνές και γιαπωνέζικη comic ατμόσφαιρα, ενώ φαίνονται κάποιες επιρροές στο κομμάτι του μακιγιάζ απ' το νορβηγικό black metal. Ειδική μνεία

πρέπει να κάνω στο booklet του δίσκου που περιέχει ένα καλοσχεδιασμένο 28-σέλιδο κόμικ που μας εξηγεί την ιστορία παραστατικά. Σίγουρα αξίζουν την προσοχή μας οι Dirty Granny Tales καθώς παίζουν τελείως πρωτοποριακή μουσική που κανείς δεν έχει δοκιμάσει στην χώρα μας και μάλιστα με τόσο θεατρικό και πειστικό τρόπο. Τα live τους είναι μια εμπειρία που θα κάνει να ξεχάσετε τον κόσμο γύρω σας και σίγουρα θα σας χαρίσει ανατριχίλες στην ραχοκοκαλιά.
                

Το υπερφυσικό concept, φαίνεται να είναι βγαλμένο από άλλο κόσμο ανάλογο με αυτόν των ποιητών και των τρελών. Όλος ο δίσκος είναι φτιαγμένος έτσι ώστε ν' ακούγεται ως ενιαίο έργο. Η ατμόσφαιρα θλιμμένη, απόκοσμη, μας κάνει να σκεφτούμε για το τίμημα που πληρώνουμε για να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες μας, τον τρόπο που αξιολογούμε τα πράγματα, τον βαθμό που θα

ρισκάραμε για ν' αποκτήσουμε αυτά που νομίζουμε ότι θέλουμε, το ότι ο κόσμος δεν είναι αυτό που νομίζουμε, αλλά ούτε κι εμείς οι ίδιοι. Ίσως να είμαστε ξύπνιοι μέσα στο όνειρο κάποιου άλλου. Κι αλήθεια αν τα γνωρίζουμε όλα αυτά τι μας μένει να κάνουμε; Οι πόρτες τρίζουν, ο αέρας κάνει τα κεριά να τρέμουν, η ατμόσφαιρα μυρίζει λιβάνι...
H παράσταση αρχίζει...
                   

Οι Dirty Granny Tales είναι βγαλμένοι από τον παράλληλο κόσμο του φανταστικού και του

μυστηρίου. Τον άλλον. Εκείνον τον αόρατο που λέγεται ότι βλέπουν μονάχα οι ποιητές, οι μεθυσμένοι, οι τρελοί και που για τους υπόλοιπους εξιστορείται στα παραμύθια και στις τοπικές δοξασίες. Τέτοιες κάπως είναι κι οι ιστορίες που με τη σειρά τους κι αυτοί διηγούνται. Στο "Inversed World" επί της ουσίας καταλήγει να δισκογραφηθεί μια μουσικοθεατρική παράσταση που ενδυναμώθηκε σταδιακά τα τελευταία δύο χρόνια περνώντας από το Θέατρο Φούρνου το 2006,
           

το Γυάλινο Μουσικό το 2007 και στις αρχές Γενάρη από τη σκηνή του Gagarin για το τρίτο

μεταμεσονύχτιο του "1st Screaming Athens Festival". Ένα παραμύθι για μεγάλους που φοβούνται σαν παιδιά, είναι κατά βάσει, όπως πιθανότατα θα το περιέγραφε ο ειδικός Clive Barker κατά την πεπατημένη τού "Ο Κλέφτης του Πάντοτε". Και δεν είναι άμοιρος των όποιων επιρροών υπάρχουν εδώ ο Barker, όπως δεν είναι κι ο Tim Burton με τους εφιάλτες του, τις νεκρές νύφες του κ.τ.λ. Το κόμικς του ένθετου, εξάλλου, είναι προδοτικό όλων...
               

Ως δίσκος πλέον, το "Inversed World" έχει το τεράστιο μειονέκτημα, που μέχρι ένα βαθμό τον καθορίζει κιόλας, να αποτυπώνει μονάχα το καθαρά μουσικό σκέλος του συνολικού εγχειρήματος των Dirty Granny Tales. Εξ αυτού και μόνο δεν έχει την ίδια δύναμη με τις συναυλιακές τους παραστάσεις,

οι οποίες είναι τελετουργικές, με κοστούμια, make-up, μαριονέτες, σκηνικά, εμφατικούς φωτισμούς, μυστηριώδη ατμόσφαιρα τέλος πάντων. Ο οποιοσδήποτε θα ακούσει το άλμπουμ, θα καταλάβει αναγκαστικά εν μέρει αυτό που θέλουν να δώσουν οι Dirty Granny Tales τελικά. Ίσως με ένα πιο καλό budget να ήταν εφικτή η έκδοση του έργου κατευθείαν σε dvd, με ευχολόγια όμως δε γίνονται παραγωγές.
                   

Και τι είναι αυτός ο περίεργος, σκοτεινός κόσμος τους μουσικά; Μια ακουστική, νυχτερινή φιέστα του απόκοσμου, με τις κιθάρες, το μπάσο, τα μαντολίνα, τα κρουστά και το τσέλο, και μπρος τούς χαρακτήρες της πλοκής του υπερφυσικού concept, που άλλοτε τους διακρίνεις στα σίγουρα και δευτερόλεπτα μετά σε μπερδεύουν, τους συγχέεις, δεν ξεχωρίζεις κανέναν τους. Τα φωνητικά είτε είναι

πανομοιότυπα του Martyn Jaques, είτε αντιλογίζουν μες απ' τις σκιές του black metal και του corpse painting, είτε σε ξεγελούν τόσο που νομίζεις πως κάπου πίσω κρύβεται το στόμα του Chris Goss ή του Mike Patton που εντωμεταξύ πέρασαν νύχτες και νύχτες στην "Midian" και την "Everville" κι ακούγονται πλέον αλλιώς. Κάπου μέσα σε αυτό το αναπόφευκτα γοτθικό εύρος κινούνται όλα εδώ, με συνηθέστερη διαδρομή αυτή μεταξύ των The Tiger Lillies και των The Residents κάτω όμως από μια συνειδητά περιορισμένη στην dark-folk σκεπή. Ούτε που ξεμυτίζουν έξω απ' αυτήν.
                      

Τραγούδια που να ξεχωρίζουν έχει το "Inversed World"; Βεβαίως κι έχει, αλλά μην παγιδεύεστε κι εσείς στις ψευδαισθήσεις, όλο το άλμπουμ είναι έτσι στημένο ώστε να ακούγεται ολόκληρο. Αν θέλεις

να εξαντλήσεις τις πιθανότητες να το καταλάβεις, better να αποφύγεις τις διακοπές και τις κατ' αποκοπή ακροάσεις. Εξάλλου, πέρα από το εναρκτήριο δίδυμο των "Inversed World" και "King Of Ants", το "Strings From The Sky" του τέλους ανήκει στις εξέχουσες στιγμές του δίσκου κι αξίζει να το περιμένεις να 'ρθει.
               

Συμπεραίνω και ολοκληρώνω γράφοντας πως παρά τις όποιες κοιλιές του, τριγύρω στη μέση, και το μάλλον μέτριο γενικό ήχο της παραγωγής του, το "Inversed World" διεκδικεί και παίρνει την

αυθεντικότητα της πρώτης γοτθικής μαντολινάτας που έχει πέσει στην αντίληψή μου και ως εκ τούτου την πρωτοτυπία ενός πράγματος που δεν έχει ξαναγίνει από ελληνικό γκρουπ. Ποια θα είναι η συνέχειά του δεν είμαι σε θέση να σκεφτώ και σε νεκρομάντες μη διανοηθεί κανείς να μου συστήσει να πάω, αυτό μας έλειπε...
          

Δοκιμάστε να δείτε τους Dirty Granny Tales στο Δίπυλο Θέατρο, ακούστε το δίσκο τους, αλλά σε κάθε

περίπτωση κρατήστε και μερικές επιφυλάξεις όπως είναι δόκιμο να γίνεται μπρος στην παραφύσει βιτριολική ιδιαιτερότητα.
              

Dirty Granny Tales – Inversed World
Label: Bminor Recs – BMR CD 001
Format: CD, Album
Country: Greece
Released: 2008
Genre: Rock, Stage & Screen
Style: Acoustic, Experimental

TRACKS

                     

01. Inversed World    5:00
02. King Of Ants    4:14
03. Twins    4:57
04. My Uncle Bub    3:58
05. Hands    5:45
06. Didi's Show    6:17
07. Stress Creature    5:32
08. What Is That Think?    1:59
09. The Entrance Of Curiosity    3:29
10. Strings From The Sky    3:39

NOTES

                  

Artwork – Mitro

Bass, Glockenspiel – Warm Eatten Vagus
Cello, Mandolin – Slime Skin
Lead Guitar, Producer – Sticky Finger
Lyrics By – Haris Loxas (tracks: 1, 3 to 6, 8 to 10), Kilroy (5) (tracks: 2, 7)
Music By, Performer [Stories By], Voice, Guitar, Mandolin – Mouldbreath
Mastered By – Basilis Efrenidis, Dimitris Dimopoulos , Stefanos Babis

Flac Size: 390 MB

DIRTY GRANNY TALES - DIDI'S SON 2010

                 

After 8 years, Dirty Granny Tales will upload their red-headed princess. The Didi's Son refreshed, given

in another perspective, enriched with new acts on stage and animations, will tour in Greece in March 2018.
            

It featured the best presence in the biggest festival in Smyrna, gave the role as headliner after

their first appearance in Romania, a record of tickets at the English Theater of Berlin, 3 sold out performances at the international performing art festival in Bergen, Norway etc.
                 

For those who do not know, the dark tales of dirty candy are a combination of live acoustic music,

puppetry, dance and animation projection. There is an intense feature of Tim Burton, The Residents as well as Manos Hadjidakis, David Bowie, Black Metal, progressive psychedelic rock. Contemporary dance along with dolls and costume movements that many times remind you, Japanese Gothic Theater.
               

Didi's Son discusses the erotic attraction of the storyteller with the protagonist of his work. The

fruit of their love will bring to the imaginary world a descendant who does not belong there, but in our own world, it is half a fantastic half true.
             

Σαν το καλό κρασί ωρίμασε και αυτό και απέκτησε το μεθυστικό άρωμα που σπάει ρουθούνια και

κατακλύζει δίχως ερώτηση τα πνευμόνια, ούτως ώστε στην εκπνοή να νιώθεις μια μικρή ευχάριστη ζαλάδα. Οι Dirty Granny Tales καταφέρνουν να διατηρήσουν αυτό το σκοτεινό πνεύμα που χαρακτήριζε και το "Inversed World" και να το επεκτείνουν σε πιο σκοτεινές πτυχές στο "Didi's Son".  

                

Ο συγκερασμός στοιχείων που φέρνουν στο νου ελληνική μουσική - προς θεού μην πάει ο νους σας στα μπουζούκια - άλλωστε, όπως οι ίδιοι έχουν δηλώσει έχουν επηρεαστεί από το Χατζιδάκι, με το θεατρικό των Residents και των Tiger Lillies, ιδιαιτέρως στον τρόπο που τραγουδάει ο

Mouldbreath, κατορθώνει να αναβιώσει συναισθήματα ταινίας τρόμου. Φυσικά δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και το παρελθόν των Dirty Granny Tales που ακούει στο όνομα Horrified και που αραιά και που κάνουν και αυτοί την εμφάνισή τους στις συνθέσεις. Μην περιμένετε όμως να ακούσετε παραμόρφωση στην κιθάρα ή το μαντολίνο, απλά όσοι έχουν ακούσει την συγκεκριμένη μπάντα θα αναγνωρίσουν ορισμένες στιγμές τους.
             

Η ιστορία που διαδραματίζεται εδώ, αφορά τον καρπό του έρωτα της Didi και του Παραμυθά,

έναν απόγονο που ταλανίζεται ανάμεσα στη φύση των δυο γονιών του. Κούκλα ή άνθρωπος; Ή κάτι ενδιάμεσο, μια αλλόκοτη φιγούρα που δεν ανήκει σε κανέναν κόσμο, ούτε τον πραγματικό ούτε τον παραμυθένιο; Το concept συνεχίζει από εκεί που είχε μείνει το "Inversed World", το οποίο μας έβαλε στον κόσμο των ηρώων, όπου τα αντικείμενα ζωντανεύουν και οι άνθρωποι αναλαμβάνουν τον άψυχο ρόλο τους.

 

 

Dirty Granny Tales – Didi's Son
Label: Melodikes Ikones – ME001
Format: CD, Album
Country: Greece
Released: 2010
Genre: Rock, Stage & Screen
Style: Acoustic, Art Rock

TRACKS

                   

01. Mirror Face    3:38
02. The Storyteller    4:46
03. Didi Loves    3:54
04. The Trip    4:29
05. Packing Up    3:32
06. Broomman's Death    4:17
07. Lullaby    3:35
08. Son's Ridicule    4:02
09. Madness Enchantment    3:01
10. The Checker    3:22
11. Earth    3:58

NOTES

         

Acoustic Bass, Glockenspiel – Worm Eaten Vagus
Cello – Dalai
Choreography, Performer [Dance] – Erifyli Dafermou
Engineer – Diamantis Prousalis, George Emmanouel

Lighting – Sakis Birbilis
Lyrics By – Haris Loxas
Mixed By – Lambros Sfyris
 Music By, Performer [Stories By], Artwork, Vocals, Guitar, Mandolin, Percussion – Mouldbreath
Percussion – Heartbeat Zero
Performer [Puppet Manipulation] – Dimitris Stamou, Erifyli Dafermou
Photography By – Dimitra Papadimitriou

Flac Size: 315 MB

                                     

Οι Dirty Granny Tales επιστρέφουν μετά από 5 χρόνια με την καινούρια τους παράσταση «The Philanthropist».

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Τετάρτη 22 Μαΐου 2024
Δευτέρα 27 Μαΐου – Τρίτη 28 Μαΐου 2024
Δευτέρα 3 Ιουνίου – Τρίτη 4 Ιουνίου 2024
Ώρα 21.00

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

         

Σταύρος Μητρόπουλος : Φωνητικά, Μαντολίνο, Μάντολα, Τσέλο, Κρουστά, Φλογέρα, Synthesizer
θεατρικός ρόλος: The journalist

Χριστίνα Συριοπούλου: Πιάνο, Φωνητικά, Synthesizer
θεατρικός ρόλος: The journalist 2

Μιχάλης Κασβίκης: Κρουστά
θεατρικός ρόλος: The citizen

Γιώργος Σμακ: Ακουστική κιθάρα, Φωνητικά, Φλογέρα, Μελώντικα, Synthesizer
θεατρικός ρόλος: The citizen 2

Διονύσης Ανδριόπουλος: Χορός, κούκλες
θεατρικός ρόλος: Multi roles

Σενάριο – σκηνοθεσία: Σταύρος Μητρόπουλος
Light designer: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Μουσική σύνθεση: Σταύρος Μητρόπουλος
Κατασκευές: Διονύσης Ανδριόπουλος
Light manipulator: Γιώργος Πετράτος
Σχεδιασμός σκηνικών, κοστουμιών και χαρακτήρων: Σταύρος Μητρόπουλος
Animation projection: Σταύρος Μητρόπουλος

Προπώληση 14€ – Γεν. Είσοδος 18€