ΟΥΡΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ . ΕΣΥ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ;

Εγώ ήμουν διακοπές στο Ντουμπαϊ , μέσα στη χλίδα κι εκεί τα ΑΤΜ δεν είχαν κανένα πρόβλημα και δεν υπήρχαν ουρές .
Στο ξενοδοχείο περίμενα δύο ώρες στην ουρά γιά να μου σερβίρουν ένα λιτό και απέριττο γεύμα με καπνιστό σολωμό και μαύρο χαβιάρι .
Οταν πήγα στα μπουρδέλλα γιά να πάρω καμιά πουτάνα στο ξενοδοχείο μου , περίμενα τέσσερις ώρες στην ουρά μέχρι να διαλέξω . Το τι πέρασα ? Πίκρα ! Σας λέω γιά μεγάλη πίκρα !!!
... Κι εσείς μου μιλάτε γιά κρίση . Ανόητοι Πτωχοί !!!
Α ! Δεν σας είπα . Επαιξα και γκολφ με τη Γιάννα ( Εκείνη των Ολυμπιακών αγώνων ) Τη θυμάστε ρε σκασμένα ?
Βάλαμε και στοίχημα γιά το ποιός θα κερδίσει . Δυστυχώς έχασα τη βίλλα μου στο Μαϊάμι , αλλά δε με νοιάζει . Εχω και κότερο . Πάμε μία βόλτα ?

Cockney Rebel : The Human Menagerie 1973

Fronted by ex-journalist Steve Harley (born Steven Nice), Cockney Rebel first stirred in mid-1973 with the release of the epochal single "Sebastian." With a lineup selected as much for its classical versatility as its rock punch, but with little care for the orchestral conceits which marred other bands of that ilk, Cockney Rebel debuted with one of the most widely acclaimed albums of the year.

The Human Menagerie succeeded in appearing both epic and concise at the same time and, while neither album nor single charted, both paved the way for what even cynics knew was an imminent breakthrough.

Reading the group's press, it was often difficult to determine where Harley's ambition ended and the journalist's praise began, but that, too, added to the buzz which surrounded them.

So much fevered activity finally paid off in spring 1974 with the release of "Judy Teen," the group's second single and an immediate Top Ten hit. Cockney Rebel followed through with landmark album, The Psychomodo, a gallant and extraordinarily adventurous album which promptly proved another massive success.


 Tracks

Side 1

01. Hideaway – 3:50
02. What Ruthy Said – 2:30
03. Loretta's Tale – 4:11
04. Crazy Raver – 3:44
05. Sebastian – 6:56

Side 2

06. Mirror Freak – 5:11
07. My Only Vice (Is the Fantastic Prices I Charge for Being Eaten Alive) – 2:48
08. Muriel the Actor – 4:08
09. Chameleon – 0:49
10. Death Trip – 9:51
11. Judy Teen
12. Rock & Roll Parade

SEBASTIAN

Εκπληκτικό κομμάτι , ένα έπος της δεκαετείας του 70 , μια γροθιά στα ομοφοβικά τελετουργικά εκείνων των σκοτεινών χρόνων , ακόμα και του σήμερα ( Βλέπε Μητρ/της Ανθ...ς ).Δεν έχει καμία σημασία η οπτική γωνία του τώρα γιά τους ομοφυλόφυλλους . Συγκλονίζομαι με το πάθος ενός τραγουδιστή , κορυφαίου μουσικού , συνθέτη , να ταξιδέψει σε άγνωστα στιχουργικά μονοπάτια τα οποία ελάχιστοι τόλμησαν να διασχίσουν . Τα ενορχιστρωτικά πινέλλα με τα οποία ζωγράφισε ο Harley το συγκεκριμένο τραγούδι θα μπορούσαν να μας χαρίσουν όλα τα ναρκωτικά οδοιπορικά μιας Glam εποχής και να αφαιρέσουν πολλά από τα κόμπλεξ του σήμερα .

SEBASTIAN  LYRICS

Radiate simply, the candle is burning, so low for me
Generate me limply, can't seem to place your name, cherie
To rearrange all these thoughts in a moment is suicide
Come to a strange place, we'll talk over old times we never smile

Somebody called me Sebastian
Somebody called me Sebastian
Work out a rhyme, toss me the time, lay me, you're mine
And we all know, oh yeah!

Your Persian eyes sparkle; your lips, ruby blue, never speak a sound
And you, oh so gay, with Parisian demands, you can run-around
And your view of society screws up my mind like you'll never know
Lead me away, come inside, see my mind in kaleidoscope

Somebody called me Sebastian
Somebody called me Sebastian
Mangle my mind, love me sublime, do it in style,
So we all know, oh yeah!

You're not gonna run, babe, we only just begun, babe, to compromise
Slagged in a Bowery saloon, love's a story we'll serialize

Pale angel face; green eye-shadow, the glitter is outasight
No courtesan could begin to decipher your beam of light

Somebody called me Sebastian
Somebody called me Sebastian
Dance on my heart, laugh, swoop and dart, la-di-di-da,
Now we all know you, yeah!

FLAC : Size 315 MB

SUMMERTIME BLUES ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕΝΤΕΡ

Κυριακή 14 Ιουνίου γύρω στις 19:30 σκούζει το κουνητό μου . Το ανοίγω .
" 'Ελα ρε μαλάκα είμαι κάτω από το σπίτι σου , κατέβα να ξεφορτώσουμε τη μηχανή μου ."
Περίμενα τον φίλο μου τον Λευτέρη εδώ και δύο εβδομάδες να έρθει στην Αθήνα γιά να διευθετήσει κάποιες προσωπικές του ιστορίες , αλλά ο καιρός με τις βροχές του μας είχε χαλάσει όλα τα σχέδια . Δεν έχει περάσει σχεδόν ούτε ενάμισης μήνας από τότε που κάναμε με τον Λευτέρη , εκείνο το Σουρεάλ ταξίδι της κρεπάλης στην Πάτρα ( SWEET HOME ALAPATRA - Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ : Στο Blog "URBAN ASPIRINES"). 
Ξεφορτώνουμε το TDM YAMAHA , το κουβαλάμε στο υπόγειο γκαράζ της πολυκατοικίας που μένω , κάνουμε μία σύντομη επίσκεψη στην οικογένειά μου που μένει στον πάνω όροφο , και μπαίνουμε στο σπίτι μου με τα μπαγκάζια του Λευτέρη .

Ο σχεδόν τεσσάρων μέτρων διάδρομος που οδηγεί από την πόρτα έως το σαλόνι του σπιτιού μου είναι σημαιοστολισμένος . Κάγκελλο ο Φωκάκιος !!!
" Μα τι μαλάκας είσαι ;" Μου λέει .

Καμιά εικοσαριά μπύρες μας περιμένουν μαζί με 5 λίτρα τσίπουρο που έχει κουβαλήσει ο Λευτέρης . Μιά Χαρά-δρα θα περάσουμε !!! Στεγνοί θα μείνουμε πάλι .

Δε θα περιγράψω μέρα με τη μέρα τις σαχλαμάρες που κάναμε με τον Λευτέρη , μέσα ή έξω από το σπίτι . Τι να πω δηλαδή ;
Τον ταξιτζή που πήραμε γιά να μας πάει στο Lidle γιά μπύρες και ουίσκια κι όταν είδε τα καφάσια να φορτώνονται στο πορτ μπαγκάζ του αμαξιού του έπαθε "Μεσογειακή Σβουρδίνγκλα ;
"Εχετε και κάτι άλλο στο σπίτι εκτός από τα ξύδια ;" Μας ρωτά ο πονηρός και μάλλον μέσα στα κόλπα ταρίφας .
"Ούτε άσπρα,ούτε κόκκινα,ούτε κίτρινα,ούτε μπλε" Απαντά ο Λευτέρης.
"Τζιβανάκια στο Αιγαίο,δεν με παίρνετε καλέ" Ψυθιρίζω σιγοτραγουδώντας.

Τρεις ημέρες αργότερα μας την καρφώνει να κάνουμε μια εικαστική παρέμβαση με τα άδεια κουτιά μπύρας.Καλή σαχλαμάρα κι αυτή.Η "Τέχνη της κρεπάλης" και ο Πύργος της Βαβέλ!

Κάποια βράδια έπειτα,το σπίτι έχει κορεστεί από μια απίστευτη Overdose άδειων κουτιών,θα πρέπει να γεμίσουμε τουλάχιστον 10 σακούλες σκουπιδιών γιά να τα πετάξουμε,και μου έρχεται η φαεινή ιδέα να τα ποδοπατήσω ώστε να πιάνουν λιγότερο χώρο.Τα κουτιά κολλάνε κάτω από τις παντόφλες μου,ο Λευτέρης χέζεται από τα γέλια και μου λέει :
"Μοιάζεις σα να φοράς πατίνια"

"Τότε να κάνω πατινάζ" Του απαντώ μέσα στο λιώμα μου και ετοιμάζομαι να κάνω πατινάζ στο διάδρομο του σπιτιού μου.
"Που πας ρε μαλάκα Κωστάκη;" Μου λέει."Θα τσακιστείς". Τελευταία στιγμή στηρίζομαι πάνω στον καναπέ και αποφεύγω τα χειρότερα .

Παίρνει το κινητό του και ετοιμάζεται να αποθανατίσει την κορυφαία σαχλαμάρα μου.
Το σκέφτομαι καλύτερα και αποφασίζω τελικά να μην πάρω το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Πατινάζ .Γλίτωσα τελευταία στιγμή τις πατερίτσες και τους γύψους! Στρώνω τον Φωκάκιο στην τραπεζαρία και σκάμε στο φαγητό . Κα(β)λή μας όρεξη !!! Πατατοσαλάτα,καπαρόφυλλα, συκώτι τσιγαρισμένο στο κονιάκ,γραβιέρα Νάξου,αυγά ξανθών σαλλιγγάρων στη σούβλα ,χέστε μας !!!

Τελευταία μέρα,Δευτέρα 22 Ιουνίου,γύρω στις 17:30 τρώμε μια απίστευτη κεραμίδα στενοχώριας από το τηλέφωνο. Πέθανε ο πρώτος ξάδελφος του Λευτέρη από ανακοπή καρδιάς. Ενας υπέροχος άνθρωπος ο οποίος λίγες μόλις ημέρες πριν είχε χρηστεί Μητροπολίτης Κεφαλονιάς. Δεν έχω να πω τίποτα άλλο γιά το πως περάσαμε το τελευταίο βράδυ. Προσωπικά είμαι Αθρησκος. Αθεος όχι. Τον Θεό μου τον κρύβω μέσα μου και όχι σε ηλίθια θρησκευτικά δόγματα. Θεός μου είναι ο ουρανός, η ελευθερία, ο φίλος μου, η σχέση μου, η φίλη μου, ο αέρας που αναπνέω, η θάλασσα, τα χρώματα, η μουσική και πολλά άλλα.

Τρίτη πρωί αναχωρεί ο Λευτέρης από Αθήνα.
Αγρια έχω μάθει να ζω τη ζωή μου έως τώρα και έτσι άγρια θα συνεχίσω έως το τέλος της.
Ευχαριστώ τον φιλαράκο μου γιά αυτές τις δέκα ημέρες που ζήσαμε .

 Ο  ΚΟΣΜΟΣ  ΜΑΣ

Απτός , μα λυσσασμένος ο κόσμος μας
όρια αγνοεί , όρια του θέτουμε .
Ατέρμονα η μουσική μετατρέπεται σε αιώνια αγάπη .

Αφουγκραζόμαστε κάθε όνειρο,
ξυπνάμε ιδρωμένοι
γιατί η αλήθεια μας τρομάζει .

Δεν έχω ένα πιό μεγάλο "Α" να βάλω στη λέξη ΑΓΑΠΗ .
Δεν έχω ένα πιό μεγάλο "Α" να βάλω στη φράση : " Ας είναι , ότι κι Αν είναι "

Φεγγάρια χίλια βρήκα στο κορμί σου
λιμάνια στο μυαλό σου
και ουρανούς στο σώμα σου .

Δεν έχω ένα πιό μεγάλο "Α" να βάλω στη λέξη ΑΓΑΠΗ .

Στην ψυχή σου τι θα βρω ;

Τα Απίστευτα ή εκείνα τα πιό πιστευτά ;
Εκείνα με το "Α" κεφαλαίο
ή μήπως τις στείρες στιγμές Απίστευτης ηλίθιας φαγωμάρας ;

Δώσε ρυθμό στο χαμένο μου πεντάγραμμο
Υφανε τις νότες που θα κουρσέψουν τις μελωδίες μου
Γείρε μαζί μου δίχως να σβήσεις τα τραγούδια μου .

Κάντα ηλίθια καθημερινότητα .
Θα το αντέξω .

Δεν έχω ένα πιό μεγάλο "Α" να βάλω στη λέξη ΑΓΑΠΗ .
Δεν έχω ένα πιό μεγάλο "Α" να βάλω στη φράση : " Ας είναι , ότι κι Αν είναι "

( Αφιερωμένο στην Κέλλυ και τον Λευτέρη καθώς επίσης και στα φιλαράκια μου που ζουν στην Κεφαλονιά )

Lucifer's Friend : Lucifer's Friend 1970

Lucifer's Friend is a German rock band, formed in Hamburg in 1970 by guitarist Peter Hesslein, singer John Lawton, bassist Dieter Horns, keyboardist Peter Hecht, and drummer Joachim Reitenbach.
The group was noted as early practitioners of heavy metal and progressive rock, they also incorporated elements of jazz into their music, especially in their fourth album Banquet of 1974.

Furthermore heavy metal, the band has been cited, too, as one of the pioneers of doom metal, helping to define both genres due to their heavy sound and dark oriented lyrics of their acclaimed debut Lucifer's Friend of 1970, and returning to their roots in 1981 with Mean Machine, although more influenced by speed metal.
 (Wiki)


Although they would develop a more prog-influenced style, this debut album finds Lucifer's Friend living up to their sinister name by performing heavy, keyboard-textured rock in the vein of Deep Purple or Uriah Heep. It gets off to a thunderous start with "Ride the Sky," a punchy rocker built on a rumbling, guitar-fuelled melody reminiscent of "The Immigrant Song" by Led Zeppelin.


From there, the band works its way through a series of songs that combine heavy guitar riffs with often-complex arrangements that border on prog rock: "Keep Goin'" builds from organ-led verses into a guitar-dense jam driven home by John Lawton's wailing vocals, and the title track effectively contrasts heavy guitar-laden verses with an eerie chorus full odd keyboard and vocal effects to create its spooky atmosphere.

Another highlight is "In the Time of Job When Mammon Was a Yippie," an eccentric but fun rocker featuring Lawton delivering an odd take on biblical history over a steady hard rock groove from the band.

A downside of the album is that it lacks the varied instrumental textures that would make Lucifer's Friend's later work so interesting, but it makes up for this problem with a consistently high level of energy, clever arrangements, and a full-throttle vocal performance from Lawton.

All in all, Lucifer's Friend is a solid debut and a worthwhile album for any listener interested in the roots of heavy metal.
 (Review by Donald A. Guarisco)

Lucifer's Friend is the first album by the band Lucifer's Friend, released in 1970.

TRAXS

Side one

01. Ride the Sky (Hesslein/Lawton) 2:55
02. Everybody's Clown (Rietenbach/Horns/Docker/Hecht/Hesslein) 6:12
03. Keep Goin' (Horns/Docker/Hecht/Hesslein) 5:26
04. Toxic Shadows (Docker/Hesslein) 7:00

Side two

05. Free Baby (Horns/Lawton/Hecht/Hesslein) 5:28
06. Baby You're a Liar (Rietenbach/Horns/Docker/Hecht/Hesslein) 3:55
07. In the Time of Job When Mammon Was a Yippie (Horns/Docker/Hecht/Hesslein) 4:04
08. Lucifer's Friend (Rietenbach/Horns/Hildebrandt-Winhauer/Hecht/Hesslein) 6:12

Format : Vinyl LP
Label : Repertoire - Philips Records
Seriel : RR 2059-LX
Made in : Germany
Year : 1970



MP3  Size : 101 MB @ 320
FLAC  Size : 262 MB