ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΑΤΑΣ ΣΤΑΘΕΡΑ ...
Θέλεις να πατάς σταθερά .
Σ' αρέσουν οι ρηχές θάλασσες .
Σ' αρέσει να γυρνάς τον κόσμο .
Αλλά πάντα στα ρηχά .
Εμένα μου αρέσουν οι βαθιές θάλασσες
κι ας μη γυρνώ τον κόσμο
κι ας με νομίζεις κολλημένο στο ίδιο σημείο .
Δεν υπάρχει σύμπαν , υπάρχουν μόνο στιγμές .
Συμπατικές στιγμές .
Αν φθάσεις στην ακινησία , μπορείς να ταξιδέψεις .
Γι αυτό το ξέχασες που σου' λεγα
μωρό μου κείνο το πρωινό , δίπλα στη σκάλα ,
πως η ζωή κι ο θάνατος δεν είναι θέμα περιβάλλοντος .
Είναι θέμα αντοχής στην ίδια γραμμή πλεύσης .
Εγώ δε χρειάζομαι τον κόσμο . Κακώς έχεις νομίσει .
Για μένα δεν υπάρχει κόσμος .
Χρειάζομαι απλά να δημιουργώ κόσμους .
ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ
ΤΡΙΤΗ 31 ΜΑΙΟΥ 2016
Ξεκινώ με το πρωινό ΚΤΕΛ από Αθήνα για το Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς . Εισιτήριο + ταξί : 68 Ε
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
( Δύο φίλων : Κωστάκης Παπ. και Λευτέρης Φωκάκιος )
ΚΥΡΙΑΚΗ 05 ΙΟΥΝΙΟΥ : ΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ
Ώρα 16:00 . Ξεκινάμε από Αργοστόλι προς Πόρο , με κοτσαρισμένο ένα εξάμετρο τέρας τροχόσπιτο του Φωκάκιου πίσω από το Lada του . Το κοντέρ γράφει 53.838 χμ . Βάζουμε βενζίνη πριν φθάσουμε στον Πόρο : 15 Ε . Φθάνοντας στον Πόρο βγάζουμε εισιτήρια με επιστροφή : 151 Ε .
Ώρα 21:15 . Το πλοίο λύνει τους κάβους κι εμείς χωνόμαστε στο τροχόσπιτο δίχως να ανέβουμε στο κατάστρωμα . Ευτυχώς μας αφήνουν ήσυχους και δεν μας τη λένε .
Ώρα 23:15 .Φθάνουμε στο λιμάνι της Κυλλήνης και παίρνουμε το δρόμο προς την Πάτρα οδηγώντας με 20 έως 40 χμ το πολύ και τρώγοντας τη φρίκη της αρκούδας . Όλα τα βενζινάδικα κλειστά , πουθενά να βάλουμε βενζίνη ( Το Lada ρουφάει τη βενζίνη σαν μεθύστακας ) , θα ξεμείνουμε στη μέση του δρόμου ; Θα παρκάρουμε όπου λάχει και ότι βρέξει ας κατεβάσει ; Ο Φωκάκιος οδηγεί με την ψυχή στο στόμα , φοβούμενος ότι θα μείνουμε από καύσιμα .
Ώρα 23:47 . Τελικά , 45 χμ μετά βρίσκουμε ένα βενζινάδικο ανοιχτό .
" Είστε οι τελευταίοι πελάτες μου " Λέει ο βενζινάς . Την τελευταία μου βενζίνη θα σας δώσω , δεν έχω άλλη . Μετά θα κλείσω το μαγαζί . Κάτι έχει συμβεί σήμερα και δεν έχει γίνει διανομή βενζίνης σε κανένα πρατήριο , γι' αυτό και είναι όλα κλειστά " .
Βάζουμε βενζίνη 21.16 λίτρα = 30 Ε ( 1 λίτρο : 1.15 Ε ) . Μηδενίζουμε το κοντέρ . Μία ταμπέλα στο δρόμο γράφει : " Τηλέφωνο S.O.S " : 1025 "
Ώρα 02:00 Φθάνουμε στην Πάτρα έξω από το συνεργείο του Βασίλη . Είχαμε ξαναπάει σχεδόν ένα χρόνο πριν , στο ταξίδι μας στην Πάτρα για 10 ημέρες . Ο Βασίλης είναι παλιός γνώριμος του Φωκάκιου εδώ και χρόνια και όταν χρειάζεται επισκευές το Lada είναι ο αρμόδιος ! Ξεκοτσάρουμε το τροχόσπιτο από το αμάξι και μέσα στο πτώμα μας από την κούραση αρχίζουμε το πιόμα μας . Ξημερώνει . Πάμε για ύπνο .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ : 4 Μπύρες 3 Τσιπουράκια
ΦΩΚΑΚΙΟΣ : 2 Μπύρες 6 Τσιπουράκια
2 Ουίσκι
ΔΕΥΤΕΡΑ 06 ΙΟΥΝΙΟΥ : ΗΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ
Μας ξυπνούν οι φωνές του Βασίλη και των υπαλλήλων του . " Ξυπνήστε Ρέεεεεεεεεεεεε ! "
Χαμπάρι εμείς ! " Σηκωθείτε Ρέεεεεεεεεεεε ! " Τίποτα εμείς
Ώρα 11:05 . Μας πετάνε ένα δυναμιτάκι-βαρελότο κάτω από το τροχόσπιτο . Ο ήχος του σκάει στ' αυτιά μας εκκωφαντικός . Δεν έχουμε περιθώρια . Θέλουμε δε θέλουμε , σηκωνόμαστε και ξεμυτίζουμε ωσάν ωραιότατα Ζόμπι , παραπατώντας σε ένα μπαλέτο από τρελά οχτάρια . Κουφάλα Νουρέγιεφ σε σκίζουμε στο " Χορό του Κροκόδειλου ". Ο Βασίλης ρωτάει τον Φωκάκιο : " Πίνεις ακόμα ρε μαλάκα ; " . Εγώ σωπαίνω , ψάχνω μια βρύση να πλύνω τη μούρη μου και ο Βασίλης στέλνει ένα συνεργάτη του να πάρει το Lada για να το περάσει από το ΚΤΕΟ .
Ώρα : 14: 10 . Το αμάξι γυρίζει από το ΚΤΕΟ : 75 E και ο Βασίλης κάνει σέρβις στο καταπονημένο αμάξι : 70 E Κατακέφαλα .
Ώρα 17;30 . Αποχωρούμε από το συνεργείο του Βασίλη και φεύγουμε με προορισμό τα LIDL της Πάτρας .Βάζουμε πάλι βενζίνη . 8.4 λίτρα = 11,40 Ε ( Τιμή λίτρου =1.359 Ε )
Έχουμε διανύσει 91 χμ
Καβαλάμε το αμάξι και παίρνουμε το δρόμο προς τα LIDL της Πάτρας και σαν ψώνια που είμαστε θα κάνουμε τα ψώνια μας :
5 Κιβώτια από 24 μεγάλα κουτιά μπύρας το καθένα ( Σύνολο 120 μπύρες .)
4 Μπουκάλια 700 ml Ούζο
2 Μπουκάλια Ουίσκι
6 μεγάλες αλκαλικές μπαταρίες για ; ( Ποτέ δε μας χρειάστηκαν )
Σύνολο 126.50 Ε
Οδηγούμε το αμάξι στο πρώην ΜΑΚΡΟ και νυν ΜΑΡΚ
Αγοράζουμε δύο όμορφες καρέκλες ξαπλώστρες , άνετες , υπέροχες , τις οποίες θα τις γκρινιάξει ο Φωκάκιος μετά από 2 μέρες . Σύνολο : 44.29 E .
ΧΩΡΙΟ ΛΑΠΠΑΣ
( Δήμος : Δυτικής Αχαΐας
| Δημοτική κοινότητα Μετοχίου ) | |||
|---|---|---|---|
| Δεν είναι μία τουριστική ατραξιόν | |||
| για κάποιον που επιθυμεί να περάσει τις διακοπές του εκεί . | |||
| Καλό φαγητό θα βρείτε " Στη Μάσσα του Μιχάλη " και σε αρκετά φτηνές τιμές . |
Κατεβάζω τα κομμάτια μου από το αμάξι , πηγαίνω σε μια ψησταριά και παραγγέλνω :
4 σάντουιτς + 2 μερίδες Πατάτες + Τζατζίκι : 18 E .
Από ένα κατάστημα παραδίπλα αγοράζουμε Μπουκάλια κηροζίνης 4.60 Ε ( Τα οποία ποτέ και δεν χρησιμοποιήσαμε . Σεβαστό το ποσό που σκάστηκε ! ) - Πεσκέσι στην προίκα του Λευτέρη εάν υπάρξει επόμενο ταξίδι - Τα μήλα που αγοράσαμε από το χωριό του Λάππα , σάπισαν μέσα στο ψυγείο κάποιες ημέρες μετά . 3.50 Ε .
Διαπιστώνουμε ότι κάποιο κλαδί των πεύκων έχει χτυπήσει την κεραία της τηλεόρασης και την έχουμε χάσει κάπου στο δρόμο . Τα αρχίδια του φίλου μου έχουν γυρίσει 360 μοίρες για την απώλειά του .
Ώρα 18:00 . Φθάνουμε σε μία παραλία της Καλόγριας , η οποία ήταν έρημη πριν από πέντε χρόνια , παρκάρουμε τροχόσπιτο και αμάξι μπροστά από ένα φράχτη που μας χωρίζει από την πάλαι ποτέ ήσυχη παραλία , κοιτάζοντας με τρόμο ένα τεράστιο σκυλοκυριλέ Beach-Bar που έχει φυτρώσει στα δεξιά μας και ταράζει την ηρεμία της παραλίας με ένα γιγάντιο Mainstreeam " Γκάπα-Γκούπα " . Μπροστά μας μία ταμπέλα γράφει ότι απαγορεύεται το ελεύθερο κάμπινγκ .
Δε θυμάμαι τι ώρα την πέσαμε για ύπνο , νωρίς πρέπει να ήταν ,ούτε το έχω γράψει στο τετράδιο " Ρουφιάνο " , στο οποίο σημειώνω τα πάντα , τι έχουμε ρουφουκλίσει από ξύδια , γιατί έχουμε τσακιστεί από την κούραση .
ΤΡΙΤΗ 07 ΙΟΥΝΙΟΥ : ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ
Ώρα : 14:35 . Ξυπνάμε αρκετά ευδιάθετοι , πίνουμε τις φραπεδιές μας μέσα στο τροχόσπιτο και μετά από δύο ώρες αποφασίζουμε να πάμε να ρίξουμε μια βουτιά . Πλατσουρίζουμε σαν ηλίθια μωρά , και πρώτος βγαίνει από τη θάλασσα ο Λευτέρης . Πίσω του ακολουθώ εγώ και παρατηρώ στην πλάτη του δύο - τρία μικρά κόκκινα στίγματα .
" Ρε μαλάκα , τι είναι αυτά που έχεις στην πλάτη σου : " Τον ρωτάω .
" Δεν ξέρω , δε νιώθω τίποτα " Μου απαντά .
" Κάποια μέδουσα , κάποια τσούχτρα θα σε τσίμπησε " Του λέω .
Γυρίζοντας στο λημέρι μας , κατεβάζουμε την τέντα μπροστά από την είσοδο της καλύβας του " Μπάρμπα Φωκά " .
Δεν δίνουμε και μεγάλη σημασία στο γεγονός και συνεχίζουμε να σαχλαμαρίζουμε δεόντως και επειγόντως .
Στα καλά καθούμενα , βλέπω τον Φωκάκιο να χτυπιέται και να κλωτσάει σα μουλάρι . Παρατηρώ καλύτερα και χέζομαι στα γέλια Ο ταλαίπωρος έχει βάλει τα πέδιλά του πάνω στο μονοπατάκι που οδηγεί σε μια μυρμηγκοφωλιά από μαύρα μυρμήγκια και όλα τους , έκοβαν βόλτες πάνω στα πόδια του Λευτέρη , ώστε να καταφέρουν να πάνε στο σπιτάκι τους .
" Γελάς μωρέ μαλάκα ; " Μου λέει . " Έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν και πάνω μου "
Κυνικότατα του απαντώ : " Μάλλον μυρμήγκια μπεκρούλιακες είναι , οσμίστηκαν το αλκοόλ και ζήλεψαν ένα σφηνάκι από τον κύριο Φωκάκιο ! "
Ένα νεόνυμφο ζεύγος ( Παντρευόμαστε σήμερα - χωρίζουμε μεθαύριο ) δρασκελίζει το ξύλινο μονοπάτι από την παραλία έως το Beach-Bar , τα λευκά τούλια του νυφικού ανεμίζουν αλλοπαρμένα από τον άνεμο , το σμόκιν του γαμπρού είναι η τελευταία γλιέξη της μοδός και ένας γαλακτοντυμένος φλώρος , μάλλον ο κουμπάρος , συμπληρώνει την οπτική ρύπανση της γυφτογκλαμουριάς η οποία συνταιριάζεται με το όλο σκηνικό .
Χαμογελάω χαιρέκακα με τη σκέψη ότι η νύφη μπορεί να περάσει από το δρόμο των μαύρων εντόμων και να γεμίσει το λευκότερο του λευκού νυφικό της με μικρά μαύρα ζουζουνίδια !
Τύφλα να έχουν οι πασαρέλες του Μιλάνου . " Ήταν λευκό , τώρα είναι ασπρόμαυρο και περπατάει !"
Λίγο αργότερα έρχεται μία υπάλληλος από το Beach Bar και μας ανακοινώνει ότι η ιδιοκτήτρια ενός κάμπινγκ για τροχόσπιτα , μας ζητά να φύγουμε γιατί απαγορεύεται το ελεύθερο κάμπινγκ . Λέμε στην υπάλληλο να προσκαλέσει την κυρία εδώ και να το συζητήσουμε . Σιγά μπας κι ερχόταν ! Άφαντη η κυρία ! Μετά από λίγο γίνεται η καταγγελία και περιμένουμε να μας την πέσουν οι μπάτσοι ..
Ώρα 21: 35 Έχουμε χωθεί μέσα στο τροχόσπιτο , ένα απίστευτο σμήνος από κουνούπια Τίγρεις
"Είστε παράνομοι , πρέπει να φύγετε " Μας λέει ο μπατσούλης . Ο Φωκάκιος βγαίνει έξω , εγώ δεν τολμώ καν να βγω λόγω των κουνουπιών και ακούω τα τεκταινόμενα , καταγράφοντάς τα στο τετράδιο μου .
" Εντάξει " Απαντά ο Φωκάκιος στον μπατσούλη . " Έχω πιει 2 μπύρες , 2 ουίσκι και ένα ούζο .Να φύγω τώρα ; Θα με συνοδέψεις και θα αναλάβεις όλες τις ευθύνες εάν τρακάρω ;"
Κάγκελο ο μπατσούλης !
"Όχι . Όχι . Δεν μπορείτε να φύγετε τώρα "
Σα σφαίρα πέφτει η απάντηση του Φωκάκιου στον μπάτσο .
" Εξάλλου , εμείς δεν έχουμε ξεκοτσάρει το τροχόσπιτο από το αμάξι . Πάρκινγκ κάνουμε και όχι Κάμπινγκ ¨"
Ώρα 21: 45 . Έχουμε ξεμπερδέψει με τα όργανα της τάξης , αλλά γνωρίζουμε ότι αύριο θα έχουμε τα ίδια πανηγύρια , Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του Φωκάκιου με τους μπάτσους εμένα με τρώει ο κώλος μου . Το ραδιόφωνο παίζει ένα τραγούδι από ταινία της Αλίκης Βουγιουκλάκη . Βγάζω το κεφάλι μου από την πόρτα του τροχόσπιτου κι αρχίζω να το τραγουδάω μπροστά του : " Ντε βρε γαϊδαράκο Ντε ! Ντε με τα γα:ϊδούρια όλα , Γαϊδαράκο Κουτεντέ ! " . Διεκπεραιώνω το τραγουδιστικό μου ρεπερτόριο , κλείνω την πόρτα ενώ ο Φωκάκιος συνεχίζει να ρίχνει ρητορικά χαστούκια στον αμαθή νεαρό μπατσούλη .
Ώρα 01: 58
Μοιάζουμε με σκυλάκια Δαλματίας ! Ένα σωρό ροζ πουά στολίζουν το σώμα μας . Τα ροζ - κόκκινα τσιμπήματα έχουν εξαπλωθεί παντού .
Τα μπράτσα μας και τα πόδια μας μοιάζουν με καμβά κεντημένο από μία άγνωστη βελόνα μουλωχτού εντόμου , το οποίο έκανε πάρτι πάνω στο σώμα μας . Τα μεγαλύτερα από δαύτα έχουν διάμετρο μισού πόντου , ενώ η λευκή κηλίδα αρχίζει να ζωγραφίζεται πιο έντονη στο κέντρο τους .
Αποφασίζουμε να την πέσουμε για ύπνο , δεν έχουμε φαγούρες από τα κόκκινα σημάδια και πλαγιάζουμε στο κρεβάτι δίχως δεύτερη σκέψη .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 8 Μπύρες 6 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 3.5 Μπύρες 6 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΤΕΤΑΡΤΗ 08 ΙΟΥΝΙΟΥ : ΗΜΕΡΑ ΤΕΤΑΡΤΗ
Ώρα 13:00 . Τα ξυπνητήρια ουρλιάζουν δίπλα στα όμορφα ροζ αυτιά μας . Ξυπνάμε .Δεν υπάρχει καμία επικοινωνία μεταξύ μας , δε μιλάμε καν ! Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε . Κυνηγημένοι αισθανόμαστε . Μία πικρή γεύση από αλάτι καίει τα χείλη μας και μία έντονη γεύση σκουριάς βάφει την καρδιά μας . Τηλεφωνούμε στον Γιώργο που έχει ένα μαγαζί με ενοικιαζόμενα τροχόσπιτα στην Αθήνα για να ζητήσουμε βοήθεια , Που να πάμε ; Να τα εγκαταλείψουμε όλα και να γυρίσουμε πίσω ; Γνωρίζουμε ότι έχει ένα κάμπινγκ για τροχόσπιτα λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα , αλλά δε γνωρίζουμε ότι η καταγγελία στους μπάτσους έγινε από τη γυναίκα του την Μαρίκα . Τζίφος ! Η σύνδεση με τον Γιώργο δεν είναι εφικτή . Όλα οδηγούν σε ένα Τιτανικό ναυάγιο ! Πλήρης απόγνωση !
Κάποια στιγμή , βρίσκουμε το κινητό της Μαρίκας , την παίρνουμε τηλέφωνο και της λέμε ότι θα πάμε σε κάνα τρίωρο .
Μαζεύουμε την τέντα , οπλίζουμε το μυαλό μας με θέληση , και κάνουμε Delete στο θυμό που νιώθουμε .
ΩΡΑ 15 : 58 Φθάνουμε στο " Camper Stop " της Μαρίκας και του Γιώργου . Παρκάρουμε την καλύβα του " Μπάρμπα Φωκά " κάτω από κάτι θεόρατα πεύκα , βγάζουμε το σκασμό για το κάρφωμα στους μπάτσους και η Μαρίκα μας συνδέει το τροχόσπιτο με 220 Volt , ώστε να έχουμε ρεύμα .
Λίγα λεπτά αργότερα μας προσφέρει ένα μεγάλο μπολ γεμάτο φράουλες .
" Να σε κάψω Γιάννη μου , να σ' αλείψω λάδι " Σκέφτεται το πονηρό μυαλό μου !
Την ευχαριστούμε ευγενικά και αποδεχόμαστε το κέρασμα της .
Μπούρδες !!! Ένα μήνα που καθίσαμε εκεί , σύνδεση στο διαδίκτυο δεν είδαμε .
Ώρα 19 : 10 Πηγαίνουμε στο απέναντι πεντάστερο ξενοδοχείο , ο Φωκάκιος ξεχνά ( ; ) ότι έχει Free Internet με το στικάκι που κουβαλάει , δεν θέλει να χαλάσει φράγκο και καταλήγουμε στο προαύλιο του ξενοδοχείου παραγγέλλοντας 2 μπύρες ώστε να πάρει ο Φωκάκιος δωρεάν κωδικό για το Internet . Ανοίγω το μαύρο τετράδιό μου , αρχίζω να γράφω , δε δίνω σημασία για το Internet του Φωκάκιου , παραγγέλνω μία 2η μπύρα , νταβατζιλίκι για το Facebook , ενώ γύρω στις 21:15 που σουρουπώνει , μας την πέφτει ένα τεράστιο
και εξαφανίζομαι στο τροχόσπιτο όπου και αρνούμαι πεισματικά να βγω έξω να γίνω τροφή στους ιπτάμενους αιμοδιψείς εφιάλτες . Ο Φωκάκιος ( Εκείνον δεν τον πειράζουν τα κουνούπια , προτιμούν το γλυκοτσούτσουνο αίμα μου ) , επισκέπτεται τη Μαρίκα και συνεννοείται για το φαγητό από μία διπλανή ταβέρνα .
Ο Λευτέρης πέφτει με τα μούτρα πάνω στο φαγητό , τρώει τα άπαντα και δεν μου αφήνει ούτε μια πιρουνιά ο μαλάκας !
Ώρα 05:05 . Νηστικός εγώ , σκασμένος από το φαΐ ο Λευτέρης , μου προτείνει ένα σφηνάκι τσίπουρο . Αρνούμαι . Αντί για τσίπουρο με κερνάει σκέτο νερό μέσα στο σφηνάκι . Έχει μπερδέψει , όχι μόνο τα μπούτια του , αλλά και το μυαλό του . Του λέω να πάει για ύπνο , υπακούει , και ανοίγω μία κονσέρβα Κορν-Μπιφ που είχα κουβαλήσει από την Αθήνα για στιγμές πείνας . Γράφω τα καθέκαστα στο τετράδιο μου και την πέφτω γελώντας με τη σαχλαμάρα που μας δέρνει , για ύπνο . Γνωρίζω πολύ καλά , ότι πριν από αυτό το ταξίδι , ο Φωκάκιος έπινε αυτά που γούσταρε και ζούσε τρώγοντας μονάχα πασατέμπο . Το φαγητό το σιχαινόταν . Είχα περάσει κι εγώ μια παρόμοια κατάσταση το χειμώνα , κάνοντας μια πειραματική θεραπεία , για κάποια σοβαρότατα προβλήματα υγείας , τα οποία κατάφερα να τα γαμήσω με το πείσμα και την υπομονή μου , δεν κοιμόμουν , δεν έτρωγα , και ώσπου να τα καταφέρω έχασα 10 κιλά μέσα σε ενάμισι μήνα . Ξεκίνησα αυτό το ταξίδι , όντας μια σκιά του εαυτού μου .
" Too old to Rock' n ' Roll . Too young too die "
ΚΩΣΤΑΚΗΣ : 8 Μπύρες 5 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ : 4 Μπύρες 5 Τσίπουρα
3 Ουίσκι 1 Ουζο
Διαμονή και ρεύμα στο κάμπινγκ της Μαρίκας και του Γιώργου : 13 Ε ( Για κάθε ημέρα)
ΠΕΜΠΤΗ 09 ΙΟΥΝΙΟΥ ΗΜΕΡΑ : ΠΕΜΠΤΗ
" Όταν αισθάνεσαι όμορφα παίρνεις μαζί σου εσένα κι ένα φίλο σου
Όταν αισθάνεσαι άσχημα παίρνεις τη ζωή στα χέρια σου .
Όταν αισθάνεσαι ένα Τίποτα παίρνεις μαζί σου ένα κενό
Όταν αισθάνεσαι τα Πάντα παίρνεις μαζί σου όλους όσους αγαπάς
Ανοίγεις τις πόρτες και ταξιδεύεις .
Δεν είναι εύκολα τα Ταξίδια
Είναι παράξενα τα Ταξίδια . "
ΓΙΑΝΙΣΚΑΡΙ
( Βρίσκεται στο Νομό Αχαΐας, στο Ακρωτήριο του Αράξου.)
" Γιατί ντύνεσαι πάντα στα μαύρα : "
Της αφιερώνω ένα σαρδόνιο χαμόγελο και της απαντώ :
" Να σε κεράσουμε κάτι ; " Λέει ο Φωκάκιος και κόβει την " Never mind The Bollocks " κουβέντα .
" Όχι ! Όχι ! Δεν πίνω τίποτα " Απαντά η Μαρίκα
" Μα γιατί ; " Τη ρωτά ο Φωκάκιος . " Έχουμε τα πάντα . Ότι θέλεις ."
Άφωνη , κουλή , δίχως λόγια η Μαρίκα , κοιτάζει το στοκ από τα ξύδια που κουβαλάμε .
" Φέρατε τόσα Μπυρόνια στο μαγαζάκι μουουουουουουου ; "
" Έχουμε κι άλλα 5 λίτρα τσίπουρο μέσα στο τροχόσπιτο "
Η αλάρυγγη φωνή της ακούγεται μακρόσυρτη σαν τον δεκαετή πόλεμο της TΡΟΙΑΣ ! Περισσότερα κουτιά μπύρας είχαμε εμείς από τα καράβια του Μενελάου που έκανε την πολυετή πολιορκία του .
Ώρα 17:30 Αποχωρούμε από το κάμπινγκ και πάμε προς το Γιανισκάρι . Στην αρχή , ο δρόμος έχει άσφαλτο , αλλά αργότερα τα πράγματα αγριεύουν .Για τα επόμενα 5 χιλιόμετρα ως τις παραλίες και άλλα τόσα για το γυρισμό , τρώμε σχεδόν 2 ώρες παραίσθησης σε ένα τρισάθλιο χωματόδρομο γεμάτο λακκούβες . Επίπονες οι προσπάθειες οδήγησης του Φωκάκιου , ο δρόμος είναι απαράδεκτος , μόνο στην Αλβανία έχω ζήσει κάτι τέτοιο . Τρύπες τεραστίων διαστάσεων κάνουν έντονες προσπάθειες να καταπιούν το αμάξι στο παραμικρό μας λάθος . Περνάμε ένα κατσικόδρομο και αντικρίζουμε ένα Σουρεάλ δάσος το οποίο στοιχειώνει το μυαλό μας .
Ένα δάσος φρίκη ! Πανύψηλα σκελετωμένα δένδρα έχουν παραδώσει την ψυχή τους , χρόνια τώρα , γυμνά από φύλλα με ένα τραχύ κορμό γκριζαρισμένο στο χρώμα της στάχτης .Ο λιγοστός αέρας που τα διαπερνάει αφηγείται συριστικούς εφιάλτες , ενώ ατίθασοι κισσοί προσπαθούν να σκαρφαλώσουν τους άχρωμους σκελετωμένους γίγαντες . Παραδίπλα τους , κουρασμένα Λιόδεντρα προσπαθούν να επαναφέρουν το ασημοπράσινο χρώμα τους στην άηχη σκελετωμένη φύση .Ένα ξερό ποτάμι μας δίνει την άδεια να προχωρήσουμε .Δένδρινα σκελετωμένα γκρίζα χέρια μας απειλούν , κρύβουν τον κόσμο μας , αναδύονται μπροστά μας και αποζητούν την ύστατη φλέβα ζωής που δεν τους απομένει όμως πλέον .
This is a Witchwood . Τα ξωτικά που ζουν εδώ έχουν πονηρά κακόβουλα κίτρινα μάτια και δεν αγαπούν τους επισκέπτες .
Ώρα 19: 30 Καταφέρνουμε και φθάνουμε στο χωριό Λάππας . Πηγαίνουμε κατευθείαν στο Φαρμακείο ..6.70 Ε Επισκεπτόμαστε ένα διπλανό Σούπερ -Μάρκετ και αγοράζουμε Baygon , ταμπλέτες για τα κουνούπια , μουστάρδα και κέτσαπ που γουστάρει ο Φωκάκιος ( Δεν τα χρησιμοποίησε ποτέ του ) και 6 μπουκαλάκια νερό : 14.75 E Αγοράζει 3 πακέτα τσιγάρα ο Φωκάκιος
Ώρα 19:47 Γυρίζουμε στο κάμπινγκ , μας επισκέπτεται η Μαρίκα και μας ανακοινώνει ότι θα μας μαγειρέψει εκείνη .
2 μοσχαρίσια και 2 κοτοπουλίσια ( προκάτ μπιφτέκια ) + πέννες Ριγκάτε : 10 E
Αγοράζουμε κι ένα αντικουνουπικό σπρέι γιά τα κουνούπια Τίγρεις : 8 Ε ,ανοίγουμε το Μπαρ και αρχίζουμε τη λιτανεία των αγίων . Μπυρούλες για μένα , ουισκάκια για τον Λευτέρη .
Ξεκινά το μέγιστο πανηγύρι της σαχλαμάρας ! Ένας άθλος αυθόρμητης βλακείας ! Το κουτί με τα άφθαστα ηλίθια μυστικά , ξεκλειδώνει τα λουκέτα του και ο Φωκάκιος το ανοίγει πρώτος
"Ρε συ Κωστάκη " Μου λέει . "Θα μου κάνεις μία χάρη ; "
" Μπορείς να βάλεις τις ομπρελίτσες στο πορτ-μπαγκάζ του Lada ; " Με ρωτά .
" Ομπρέλες ; Ποιες ομπρέλες ; δεν έχουμε φέρει ομπρέλες στο αμάξι . " Απαντώ
" Δεν πειράζει " μου λέει , Εσύ βάλτες μέσα στο αμάξι και τα βρίσκουμε αύριο "
Ώρα 05:35 Ο Φωκάκιος με έχει ψεκάσει από την κορυφή έως τα νύχια με το δηλητήριο αντικουνουπικό σπρέι που μου κόβει την ανάσα και με κάνει να βήχω σαν "Φτυστικός "
" Μπορείς να βάλεις και το πλυντηριάκι να δουλεύει ; " Με ρωτά ο Φωκάκιος .
Μου δείχνει το μαύρο ντεποζιτάκι με νερό , στη βάση του έχει ένα μικρό βρυσάκι , και βρίσκεται δίπλα στο νιπτήρα της κουζίνας .
Γελάω με την ψυχή μου , του δείχνω το ντεποζιτάκι - πλυντήριο και σκάει κι αυτός στα γέλια . Μου ζητάει να του φτιάξω ένα τσιγάρο με το δικό μου καπνό . Του το φτιάχνω και του ζητώ να μου φτιάξει κι αυτός ένα με το δικό του καπνό .
Σήμερα το βράδυ , το είπα και πριν , έχουμε ανοίξει το κουτί της Σαχλαμάρας !
Ανοίγει την ταμπακιέρα του , τοποθετεί ένα φιλτράκι στην αριστερή πλευρά της , άλλο ένα στη δεξιά πλευρά της , δεν βάζει καθόλου καπνό στο κέντρο , και κλείνει το καπάκι της ταμπακιέρας .
Μου προσφέρει ένα τσιγάρο με 2 φιλτράκια στην κάθε πλευρά και στη μέση αέρας κοπανιστός .
Σκέφτομαι να το τραβήξω φωτογραφία για το Facebook κι έπειτα να κάνω 3.000 Like !
Του προτείνω να πάει για ύπνο , συμφωνεί δίχως αντίρρηση και χώνεται στο κρεβάτι τυλιγμένος με ένα διπλό λευκό σεντόνι , σαν την μούμια του Τουταγχαμόν . Μόνο η μουσούδα του περισσεύει απ' έξω .
Κάθομαι επί του καναπέως , δε νυστάζω καθόλου κι ανοίγω το τετράδιο " Χαφιέ " όπου περιγράφω λεπτομερώς τα πάντα και αρχίζω να αφηγούμαι με το μαύρο μαρκαδοράκι μου τις ομορφιές που ζήσαμε και σήμερα . Τα γράφω κάθε μέρα , γιατί την επομένη , μπορεί να έχω πάθει ένα 11880 ( Το μόνο που θυμάμαι ) και το μυαλό μου να βρίσκεται σε Αλσζχάιμερ αμνησίας .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ : 7 Μπύρες 7 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ : 2 Μπύρες 11 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 4 Ούζα
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ : ΗΜΕΡΑ EKTH
Ώρα 12 : 30 . Χαπακωνόμαστε με τα xozal που μου μας έχει δώσει ο φαρμακοποιός στο χωριό Λάππας .Ένα Xozal κάθε μέρα τα τσιμπήματα κάνει πέρα ! " Τριχωτά αμελέτητα ! Ένα μήνα έκαναν για να ξεθωριάσουν τα σημάδια .".
Σηκώνομαι από το κρεβάτι μία ώρα αργότερα , ενώ ο Φωκάκιος έχει ήδη σύρει το πτώμα του στον καναπέ .αγκαλιά με ένα καφέ που δεν τον έφτιαχνε ποτέ ο ίδιος και περίμενε να τον φτιάξω εγώ . Έτσι είναι ! Αυτός οδηγεί , εγώ αναλαμβάνω τους καφέδες .
Ώρα 14 : 52 . Ξεμυτίζουμε από το τροχόσπιτο και γνωρίζουμε τον Γιώργο ( Τον σύζυγο της Μαρίκας ) , καθώς και τον Ντουτς , ένα τεράστιο λευκό ποιμενικό σκύλο . Γίναμε αμέσως φίλοι και με τους δύο !
Ώρα 15 : 40 . Καβαλάμε το Lada και την κάνουμε από το Κάμπινγκ . Δε γνωρίζω που πάμε . ούτε ρωτάω τον Φωκάκιο . Οδηγεί το αμάξι μέσα στο δάσος της Στροφιλίας , προσπερνά χαντάκια , πεσμένα πεύκα που φράζουν το δρόμο μας , λακκούβες , σπασμένα τεράστια κλαδιά που ξεψυχούν δαρμένα από τον άνεμο και δε ρωτάω τίποτα . Μάλλον ψάχνει για κάποια παραλία δίχως Beach-Bar , ξαπλώστρες και ομπρέλες για να κάνουμε μια βουτιά με την ησυχία μας .
Ο καιρός αρχίζει να αγριεύει , γίνεται μουντός και παραπονιάρης , ενώ ταλαιπωρούμε αφάνταστα το αμάξι μέσα σε ένα άγριο πευκόδασος πανύψηλων δένδρων , τα οποία γέρνουν απειλητικά ανάμεσα σε επικίνδυνους βάλτους των οποίων η καρδιά είναι φυτεμένη με λυγερόκορμες καλαμιές , στριμωγμένες η μία δίπλα στην άλλη , αφήνοντας που και που κάποια ανάσα νερού για δυο τρεις λευκούς ερωδιούς , οι οποίοι πετούν μακριά , τρομαγμένοι από το αγκομαχητό του αμαξιού μας .
Ώρα 17: 32 .Φθάνουμε σε μία παραλία στη νότια πλευρά της Καλόγριας , με λιγοστό κόσμο , ρίχνουμε μία σύντομη βουτιά και παίρνουμε το δρόμο του γυρισμού προς το κάμπινγκ .
Ώρα 17 : 47 . " Κάπου εδώ σ΄αυτό το δρόμο χάσαμε την κεραία της τηλεόρασης " μου λέει ο Φωκάκιος .Έχω βαρεθεί κάθε μέρα προς την μετριοτάτη παραλία που πάμε για μπάνιο , να μου λέει να κοιτάζω αριστερά και δεξιά του δρόμου , μπας και βρούμε την κεραία . Δεν μ' ενδιαφέρει κιόλας . Δεν πάω διακοπές για να δω τηλεόραση , ούτε με ενδιαφέρουν οι ειδήσεις στα κωλοκάναλα . Αν είναι να καεί ολόκληρος ο πλανήτης , τότε θα καώ κι εγώ μαζί του .
" Έχω κουραστεί πια με την κεραία σου . Εάν γουστάρεις , πάμε αύριο στην Πάτρα , να αγοράσεις μια καινούργια και να σταματήσεις να μου σπας τ' αρχίδια " . Του λέω .
Τι ήταν να το πω ;
" Νάτη ! Νάτη ! Την είδα . Εκεί είναι ! τη βρήκαμε ! " Μου λέει .
Σταματά το αμάξι , κατεβαίνω και βρίσκω το πιάτο της κεραίας σπασμένο στη μέση , το μαζεύω και το πετάω στο πίσω κάθισμα . Ο Φωκάκιος έχει χεστεί από τη χαρά του .
Φθάνουμε στο χωριό Λάππας , οι περίεργοι που κάθονται στα καφενεία , έχουν συνηθίσει πλέον να βλέπουν τα ρεμάλια μας και δεν μας δίνουν πλέον σημασία , ούτε καν με την προηγούμενη απορία στο βλέμμα τους δεν μας κοιτούν . Ενσωματωθήκαμε με τους αυτόχθονες ιθαγενείς ( Τρόπος του λέγειν - δίχως ρατσισμό ) .Μας δέχονται ευγενέστατα σε κάθε μαγαζί . Πηγαίνουμε σε ένα μανάβικο , αγοράζουμε 4.5 λίτρα τσίπουρο ( 4 Ευρώ το λίτρο ) και ένα κουτί ποντικοφάρμακο για το φόβο των Ιουδαίων ! Σύνολο : 24 E . Απαίσιο το τσίπουρο , σκέτος δυναμίτης που μυρίζει σαν το μαύρο μανό με το οποίο έβαφα τα νύχια μου στην Punk φάση μου τη δεκαετία των 80's . Απλά δοκιμάζω το δηλητήριο πάνω στα χείλη μου κι αρχίζουν αμέσως να βουρκώνουν τα μάτια μου . Δεν πρόκειται να πιω ούτε με σφαίρες ένα τέτοιο ανοσιούργημα ! Ο Φωκάκιος θα το ρουφουχλήσει , γιατί ο καλός μύλος όλα τα αλέθει ! Εγώ Όχι !
Ώρα : 18 : 45 Γυρίζουμε στο κάμπινγκ . Μας μαγειρεύει η Φίλη μας η Μαρίκα μια Τονομακαρονάδα , την οποία σκίζουμε τα ξημερώματα , ανάθεμα τι ώρα ήταν , δεν έχω κρατήσει σημειώσεις
Φαγητό : 8 Ε
Ο Φωκάκιος έχει στήσει κάτω από τα πεύκα δύο ανεμούρια τα οποία έχει φτιάξει χρόνια πριν και τα τοποθετεί πάνω σε ένα καφάσι μπύρας . Όμορφα είναι , δε λέω , αυτοσχεδιασμός του κατασκευαστή τους , αλλά έχουν μια μικρή αναπηρία στη ζυγοστάθμισή τους . " Έχω κάνει ένα μικρό λάθος λίγων χιλιοστών , όσο αφορά το κέντρο βάρους τους " . Μου λέει ο κολλητός μου .
Τα ανεμούρια στριφογυρίζουν διαγράφοντας μια τρελή ανεμοπαρμένη χορογραφία , συστρέφονται και μπλέκονται ζαλισμένα μεταξύ τους , ξαφνικά ο άνεμος κοπάζει και μία ακρίδα προσγειώνεται πάνω στο αριστερό , προσπαθώντας να κάνει τραμπάλα πάνω στο ξύλινο στέλεχος .
Ώρα 5 : 50 . Την πέφτουμε για ύπνο .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 5 Μπύρες 5 Τσίπουρα ( Οχι από το μανόν - από αυτά του LIDL )
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 2 Μπύρες 8 Τσίπουρα
2 Ουίσκι
ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ : ΗΜΕΡΑ ΕΒΔΟΜΗ
ΚΟΥΝΟΥΠΕΛΙ
Ηλεία
Δήμος Ανδραβίδας - Κυλλήνης
Ώρα 12 : 30 Τα ξυπνητήρια από τα κινητά μας έχουν λυσσάξει , και μία Συγκλαφόν στερεο-Φονική κακοφωνία μας σπάει τ' αρχίδια για να χαπακωθούμε με τα Xozal .
Ώρα 14 : 58 . Αποχωρούμε από το κάμπινγκ .
Ώρα 15 : 39 . Γεμίζουμε το ντεπόζιτο με βενζίνη 20 .5 Λίτρα = 29 Ε ( Τιμή : 1.419 Ε το λίτρο )
Από την Πάτρα μέχρι εδώ έχουμε διανύσει 153 xλμ . ( Μέχρι το βενζινάδικο δηλαδή )
Λίγο πιο μετά , μια ταμπέλα γράφει Μανωλάδα και Κουνουπέλι 9 κ.λ.μ
Μέσα από ένα πυκνό πευκόδασος και βάλτους , οδεύουμε προς το Κουνουπέλι , το οποίο απέχει 60,5 χ.λ.μ από τον Πύργο .Ήταν άλλωστε γνωστό για τα ιαματικά νερά του .Κατέχει δε τη θέση της αρχαίας Υρμίνης όπου και υπάρχουν ίχνη Μυκηναϊκής Ακρόπολης .Εμείς δεν είδαμε τίποτε από όλα αυτά , ούτε καν τη λιμνοθάλασσα της Λάμιας που ψάχναμε .
Λίγο πιο πέρα από την ταμπέλα , ένα απίστευτα καρα-κιτς μεταλλικό γλυπτό , στεφανωμένο από αναρριχητικά φυτά , κοσμεί με άτσαλο τρόπο το σταυροδρόμι το οποίο οδηγεί στο Κουνουπέλι . Ρίχνουμε μια βουτιά στο Κουνουπέλι , στη θάλασσα της υπομονής . Η θάλασσα του " Περπάτα - περπάτα - περπάτα - ξαναπερπάτα και ξανά μανά περπάτα , ώσπου να φθάσει το νερό έως τα γόνατά
" Τι είναι αυτό ; " Ρωτάω τον Φωκάκιο .
Ρίχνω μια ματιά στο πρώτο δωμάτιο δεξιά του κτιρίου . Πανβρόμικο , τίγκα στη μούχλα και τη σκουριά με μια μυρουδιά που τσούζει το βλέμμα μου . Τραβάω μια φωτογραφία και προχωρώ προς το δεύτερο δωμάτιο . Ένας πιτσιρικάς κοιμάται σε ένα στρώμα ριγμένο στο πάτωμα του δωματίου , δίπλα σε ξεχαρβαλωμένα ακαθόριστα έπιπλα των οποίων ο σκελετός δεν προσδιορίζει τη χρησιμότητά τους . Απλά υπάρχουν εκεί , λιώνοντας μέρα με τη μέρα μέσα στη κλεψύδρα του χρόνου .
" Ρε ' συ ! Τι κάνεις εκεί : " Ακούω μια αγριεμένη ανδρική φωνή , γυρίζω το κεφάλι μου και βλέπω ένα ζευγάρι ξαπλωμένο μπρούμυτα στην παραλία μπροστά στη θάλασσα .
Πηγαίνω προς το μέρος τους , κάθομαι οκλαδόν μπροστά τους , ώστε να μη δείχνω επιθετικός και τους λέω καλησπέρα .
" Δημοσιογράφος είσαι ; " Με ρωτά θυμωμένος ο τριανταπεντάχρονος άνδρας .
" Όχι " Του απαντώ ήρεμα . " Τουρίστας από την Αθήνα είμαι , μένω σ' ένα τροχόσπιτο στο δάσος της Στροφιλίας με τον κολλητό μου τον Λευτέρη , τους τον δείχνω που κάθεται είκοσι μέτρα μακριά πίνοντας τον καφέ του , απλά μου προκαλεί εντύπωση αυτό το κτίριο "
Ο άνδρας είναι δύσπιστος και σηκώνεται στα γόνατα έτοιμος για καβγά .
" Στο δεύτερο δωμάτιο που είδες , το παιδί που κοιμάται είναι ο γιος μας "
" Μην ανησυχείς δεν τράβηξα το παιδί φωτογραφία " . Του λέω .
Η γυναίκα του απλώνει το χέρι της στην πλάτη του και του λέει : " Χαλάρωσε ! Μου φαίνεται καλός άνθρωπος αυτός εδώ "
Ξαπλώνω κι εγώ μπρούμυτα μπροστά τους πάνω στη άμμο για να τους κάνω να νιώσουν άνετα και τους λέω :
" Λοιπόν, ξέρετε να μου πείτε τι είναι αυτό το κτίριο : "
Ο άγνωστος άνδρας αρχίζει να χαλαρώνει , γίνεται ευδιάθετος και έχει όρεξη για κουβέντα .
" Δε ξέρω τι ακριβώς παίζει με αυτό το κτίριο . " Μου λέει . " Άλλοι λένε ότι παλιά ήταν ξενοδοχείο , άλλοι λένε ότι ανήκε στο Δήμο της περιοχής , ο οποίος μια φορά το χρόνο , κάθε καλοκαίρι έκανε κλήρωση στους δημότες του και δέκα τυχερές οικογένειες έρχονταν εδώ για δωρεάν διακοπές . Εγώ με τη γυναίκα μου και το παιδί μας μένουμε στην Πάτρα και είναι η δεύτερη χρονιά που ερχόμαστε εδώ , δε μας περισσεύουν χρήματα , βρήκαμε ένα δωμάτιο στο κτίριο , το συγύρισε κάπως η γυναίκα μου και θα μείνουμε εδώ για ένα μήνα . Σε άλλα δωμάτια μένουν Πακιστανοί , τσιγγάνοι , αλλά και τουρίστες της μιας βραδιάς . Όπως βολεύεται ο καθένας . Έχει πάρει το αυτί μου για ένα ζευγάρι που μένει 24 χρόνια εδώ , χειμώνα καλοκαίρι "
Χαιρετώ τα παιδιά , επιστρέφω στο Lada , αποχωρούμε και φθάνουμε στο χωρίο Λάππας , όπου και αγοράζουμε σφουγγαράκια για το πλύσιμο των δίσκων με τα φαγητά που μας μαγειρεύει η Μαρίκα
0.60 Ε
Χωνόμαστε στην καλύβα του Μπάρμπα Φωκά και ο Λευτέρης με ψεκάζει από την κορυφή έως τα νύχια με το δυσώδες αντικουνουπικό σπρέι , εκείνο το ειδικό για τα κουνούπια Τίγρεις , το οποίο μου σαπίζει το αναπνευστικό μου και με κάνει να βήχω σαν τρόφιμος σανατορίου !
Ώρα ? Σερνόμαστε για ύπνο
ΚΩΣΤΑΚΗΣ : 8 Μπύρες 5 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ : 4 Μπύρες 7 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ : ΗΜΕΡΑ ΟΓΔΟΗ
Ώρα 12 : 05 Τα ξυπνητήρια από τα κινητά μας δίνουν τρισάθλιους άθλους για να μας ξυπνήσουν ώστε να χάψουμε τα αντισταμινικά Xozal για τα τσιμπήματα τα οποία έχουν φουντώσει ακόμη περισσότερο και στον Φωκάκιο προκαλούν φαγούρες , ενώ σε εμένα όχι . Τι κουφό είναι πάλι αυτό ;
Σηκώνομαι με τα χίλια ζόρια , φέρνω τα " κουμπιά " προς κατάποση στον Λευτέρη , προσπαθώ να τον ξυπνήσω για να χάψει και τα δικά του και ο μοναδικός ήχος που ακούν τα όμορφα ροζ αυτιά μου είναι ένα επαναλαμβανόμενο " Μμμμμμμγγγκκκκκκκκρρρρρρρρρρ "
Για μια ώρα , ανά διαστήματα , προσπαθώ να ξυπνήσω το " Μμμμγγκρρόμαλο Τέρας " δίχως αποτέλεσμα .
" Ξύπνα ρε μαλάκα . Πρέπει να φας τα χάπια σου , να βάλεις το κολλύριο στα μάτια σου και να χάψεις όλα τα φαρμακευτικά σκατολογίδια που μασουλάς κάθε μέρα "
" Μμμμμμμγγγκκκκκκκκρρρρρρρρρρ " Ξαναμουγκρίζει ο Φωκάκιος .
Ωρα 13 : 30 . Έπειτα από σχεδόν μιάμισης ώρας " Μμμμμμμγγγκκκκκκκκρρρρρρρρρρ " καταφέρνω να τον ψήσω να σηκωθεί , σέρνεται στον καναπέ του τροχόσπιτου , ρουφουχλίζει δύο τζούρες καφέ και μασουλάει επιτέλους τα χάπια του .
Με το που σηκώνεται , αποφασίζω να του ανταποδώσω τον " Σπασταρχιδισμό " που μου έχει προσφέρει , αποχωρώ από τον καναπέ και την πέφτω στο κρεβάτι . Δε νυστάζω , δε θέλω να κοιμηθώ , δε θέλω τίποτα . Επιπλέω σε ένα όμορφο κενό που δε μου καλύπτει Τίποτα , απλά μου προσφέρει τα Πάντα . Ακίνητος , ευτυχισμένος στη μαλακία που δέρνει το μυαλό μου ακούω τα τζιτζίκια και τη φωνή του φίλου μου .
" Θα σηκωθείς ρε μαλάκα ; Θα σηκωθείς επιτέλους ρε μαλάκα : "
Κρατάω τουπέ , δεν του δίνω καμία απολύτως σημασία , δεν το κάνω από εκδίκηση , απλά μου βγαίνει έτσι , κι αρχίζω να μουγκρίζω κι εγώ σε " Σολ Δίεση " .
" Μμμμμμμγγγκκκκκκκκρρρρρρρρρρ "
" Τι θα γίνει ; Θα σηκωθείς ; Γαμώ τον άγιο ....... μου ; "
Απόγευμα τώρα , πηγαίνω στο μίνι μάρκετ της Μαρίκας , παίρνω μια πορτοκαλάδα 1.50 Ε μου λέει ότι σήμερα θα μας φτιάξει πεϊvιρλί 7.50 Ε και μας φέρνει τρία προκατασκευασμένα , ίσως από το LIDL , τα οποία μου φέρνει και η αδερφή μου , δεν έχουμε κανένα παράπονο ( Αυτό έλειπε να μας φτιάξει χειροποίητα πεϊνιρλί η Μαρίκα ) και αρκετά κομμάτια καταλήγουν τροφή σε ένα μεγάλο ποιμενικό που μας κάνει παρέα και ονομάζεται " Ντουτς "
Το αφεντικό του ονομάζεται Μπαρδούτσης . Τον πρώτο σκύλο τον ονομάζει " Μπαρ " και τον δεύτερο " Ντούτση " ή σκέτο " Ντουτς " . Μπαρ - Ντουτς Δηλαδή !
" Οι έξυπνοι τα καταφέρνουν από μόνοι τους ! Οι βλάκες ζητούν βοήθεια από το Θεό "
Μου λέει ο κολλητός μου .
Ξυπνάω από ένα σάπιο λήθαργο και προσκαλώ τη ζωή μου πίσω . ( Ίσως δε θα πρέπει να τα γράφω όλα αυτά , προσωπικά δεδομένα είναι , του κώλου τα εννιάμερα είναι , αλλά πραγματικά δεν με ενδιαφέρει . Έκανα ένα ταξίδι στην άλλη όχθη , επέστρεψα , το πάλεψα και τώρα είμαι εδώ ζωντανός . " Back from the Grave ")
Άσχετο ! Έχουμε βάλει στο ραδιόφωνο το 2ο Πρόγραμμα . Οι κουβέντες μεταξύ μας απλές , σταράτες , ειλικρινείς , άλλοτε σοβαρές εσώψυχες και άλλες στου Κουτρούλη το γάμο , αναδύονται μέσα από μία μπύρα , ένα τσιπουράκι , μέσα στο ήσυχο βράδυ που το συνοδεύει μία χορωδία από φιλόμουσους γρύλους .
Ώρα 00 : 15 . Ξεμυτίζουμε έξω από το τροχόσπιτο , τραμπαλίζοντας σα καλικάντζαροι πάνω στα χόρτα και ανάμεσα στα πεύκα που φιλοξενούν τις αλητείες μας και αποφασίζουμε , τυλιγμένοι μέσα σε ένα σύννεφο από αλκοόλ , να στήσουμε την τέντα έξω από το τροχόσπιτο , ώστε να έχουμε σκιά , το μεσημέρι και το απόγευμα .
Θολαί αι βουλαί του Κυρίου !
Σε ελάχιστο χρόνο στήνουμε τέλεια την τέντα ( Πως τα καταφέραμε ; ) και τρυπώνουμε πάλι μέσα , γιατί είχαμε κάτι τσιπουράκια και μπύρες σε αναμονή . Τα κακόμοιρα ! Τα αφήσαμε να μας περιμένουν .
Ώρα 05 : 54 . Ο " Ντουτς " τριγυρνάει έξω από το τροχόσπιτο και αποφασίζει να στρογγυλοκαθίσει έξω από την πόρτα μας . Του προσφέρουμε τα υπόλοιπα των πεϊνιρλί μας και μετά από ένα σωρό χάδια που του χαρίζουμε , πηγαίνουμε όλοι , να ξεραθούμε .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 9 ΜΠΥΡΕΣ 5 ΤΣΙΠΟΥΡΑ
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 5 ΜΠΥΡΕΣ 7 ΤΣΙΠΟΥΡΑ
2 ΟΥΙΣΚΙ 2 ΟΥΖΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΝΑΤΗ ΗΜΕΡΑ
"Δεν είναι εύκολα τα ταξίδια !
Τροφή της ψυχής
Γνώση απόφασης ,
Κράμα μαγείας και αθόρυβου πόνου είναι .
Το " Πιο Κοντά " και το " Πιο Μακριά " είναι .
Το " Δίπλα " και το " Απέναντι " είναι .
Παράξενα είναι τα Ταξίδια .
Έτσι είναι τα ταξίδια !!! "
Ώρα 12 ; 05 . Θορυβούν τα γαμημένα ξυπνητήρια από τα κινητά μας φωνασκώντας για ένα χάπι Xozal . ( Εκείνο το οποίο θα επουλώσει τα στίγματα του άγνωστου εντόμου που μας έκανε σκυλάκια Δαλματίας ) .Η ώρα του κουμπιού ! Κομβιονώμαστε δεόντως και κατρακυλάμε εκ νέου στην αγκαλιά του σάπιου ύπνου μας .
Ώρα 16 : 04 . Επιτέλους ξύπνιοι ! Ακούω τον Φωκάκιο να βρίζει τα ήμερα και τα ανήμερα , ενώ περιφέρεται μέσα στο τροχόσπιτο σαν άγριο θηρίο .
Ο φορτιστής των 12 Volt που τροφοδοτεί το φως της τουαλέτας και τη λάντζα της κουζίνας είναι νεκρός . Βεβαίως και έχουμε τα 220 Volt με τα οποία έχει συνδέσει η Μαρίκα το τροχόσπιτο , αλλά ο κολλητός μου έχει πάθει παράκρουση , ένα Black - out από τα χθεσινά ξύδια και δε θυμάται ότι αποσυνέδεσε το ξημέρωμα , την πρίζα για τις μπαταρίες των 12 Volt .
Ωρα 23 : 00 . Τελικά ανακαλύπτει ότι έχει αποσυνδέσει την πρίζα .μετά το στήσιμο της τέντας . Σήμερα η βρύση στη λάντζα της κουζίνας καθώς και το φως της τουαλέτας δε δουλεύουν και ένας μονότονος ήχος τρυπάει τα αυτιά μας δίχως τον παραμικρό οίκτο .
Τρελή δουλειά για τον φίλο μου . Δε θυμάται τίποτα .Μέσα σε 5 λεπτά συνέρχεται και σε μια ύστατη γενναιόδωρη προσπάθεια .επανασυνδέει την πρίζα
Τα πάντα αρχίζουν να δουλεύουν πάλι τέλεια .!
Ώρα 00 : 14 .Αποφασίζουμε να βγούμε έξω κάτω από την τέντα . Οι αιματηρές επισκέψεις σκίζουν το κορμί μου , ο Φωκάκιος με ψεκάζει εκ νέου με το αντικουνουπικό και συνέρχομαι .
Ώρα : 01 : 55 . Μπαίνουμε στο τροχόσπιτο και σκίζουμε μία πιατέλα από ( Ιταλική ομελέτα ) αβγά , κολοκύθι και τσιγαρισμένο σκόρδο , την οποία δε μας τη χρεώνει η Μαρίκα διότι νομίζει ότι είναι μια αποτυχία , και εγώ που έχω ζήσει στην Ιταλία για χρόνια , σίγουρα έχω φάει αυτό το πιάτο σε πολύ καλύτερη εκτέλεση . Μας φέρνει και ένα δίσκο με παστίτσιο .
Νιώθω μια ακαθόριστη μακρινή επαφή με τη Θάλασσα . Μου λείπει , δεν την βλέπω , το μέρος της Μαρίκας είναι μακριά από το ατίθασο γαλάζιο της , εκείνο το αλμυρό , δεν έχουμε καν τη δυνατότητα επίσκεψής της με το λιώμα που διαθέτουμε , και μένουμε άπραγοι , αφουγκραζόμενοι μια νέα μέρα που ξημερώνει , δίχως κουραστικές αποφάσεις για το αύριο .
Ωρα : 04 : 00. 2ο Πρόγραμμα και πάλι στο τρανζιστοράκι μας . " Περιπλανώμενη Ζωή . περιπλανώμενο κορμί " ( Κώστας Βίρβος - Βασίλης Τσιτσάνης - Σωτηρία Μπέλλου " .
Ανοίγω το τετράδιο , απομονώνομαι δίπλα στις άστεγες νεράιδες οι οποίες συνοδεύουν τις αλητείες μας και έχουν τη μαγική τόλμη να φανερώνουν τα εσώψυχά μας . " Περιπλανώμενη Ζωή ! "
Ωρα : 04 : 46 . Ακούω τον Φωκάκιο , που την έχει πέσει για ύπνο , να ξεφυσά σιωπηλά , σαν τις καπνοδόχους από την ταινία " Μαίρη Πόππινς " . Κλείνω το τετράδιο και σέρνω τα κουρέλια μου για ύπνο .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ : 8 Μπύρες 4 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ : 4 Μπύρες 6 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΤΡΙΤΗ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ ΔΕΚΑΤΗ ΗΜΕΡΑ
Ώρα : 11 : 00 . Μας ξυπνά μια εκνευριστική φωνή στο ραδιόφωνο , που παραμένει ανοιχτό από χθες το βράδυ , ενός δημοσιογράφου που κάτι λέει για τον βουλευτή Μαντούβαλο . Χεσμένο τον έχουμε τον κάθε Μαντούβαλο και τον κάθε Παιδοβούβαλο με εξουσία , στον οίκο ανοχής των τριακοσίων . ( Φυσικά και δεν αναφέρομαι στους 300 του Λεωνίδα ! ) Στους άλλους 300 αναφέρομαι !
Ρίχνουμε μια " Οφα " στο τρανζιστοράκι , μαντουβαλιαζόμαστε και πάλι για ύπνο .
Ώρα : 15 : 05 . Εγερτήριο .
Ώρα : 17 : 00 . Αποχωρούμε με το αμάξι για μπάνιο , στην πιο κοντινή και όχι τόσο πλημμυρισμένη από κόσμο παραλία , 500 μέτρα μακρύτερα από το μέρος στο οποίο είχαμε παρκάρει το πρώτο βράδυ στην Καλόγρια . Στο αριστερό μας χέρι , δύο σειρές από μεγάλους βράχους που ξεκινούν από τις όχθες ενός βάλτου στα ριζά του πευκοδάσους , οδηγούν στη θάλασσα .
Ησυχία ! Τα πάντα βουβαίνονται στο βάλτο . Μονάχα μερικές λιβελούλες στήνουν αλαφιασμένο χορό πάνω από την επιφάνεια του γαλήνιου νερού .
Μετά από δύο - τρία τσιγάρα , πάμε πάλι στο χωριό " Λάππας " για ψώνια . ( 3 Πακέτα τσιγάρα - μια μικρή μπαταρία για το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης - και διάφορα άλλα αγαθά ) : Σύνολο : 39 Ε
Ώρα : 19 : 46 . Επιστρέφουμε στα λημέρια της Μαρίκας , μας έχει μαγειρέψει παστίτσιο 10 Ε της εξοφλούμε τις επτά ημέρες της διαμονής μας ( 7 ημέρες x 13 Ε = 90 Ε ) , ο Φωκάκιος με ψεκάζει πατόκορφα με εκείνο το απαίσιο αντικουνουπικό σπρέι το οποίο μου κόβει την αναπνοή . Το μυαλό μου έχει θολώσει , προτού καν να ανοίξω την πρώτη μπύρα , δεν αισθάνομαι στα καλύτερά μου και απομονώνομαι στον εαυτό μου σκεπάζοντας με ένα μαύρο τούλι τα πάντα γύρω μου . Πίνω μηχανικά μπύρες και τσίπουρα , σα ρομποτάκι των " Kraftwerk " και δε βγάζω μιλιά , αποδεχόμενος το σεβασμό που προσφέρει ο φίλος μου στην ησυχία και την κατάθλιψή που μου έχουν αποφέρει τα γαμημένα δηλητήρια που έτρωγα για τρεις μήνες προτού κάνουμε αυτό το ταξίδι .
Ώρα : 03 : 42 . Νιώθω το όνομά μου γραμμένο στην τροχιά ενός αστεριού που πτώση δε γνωρίζει , δε φοβάμαι , η κλεψύδρα θα στάξει ακόμη πολλούς κόκκους άμμου στη βάση της και σ' ένα από τα επερχόμενα μοναχικά ή με παρέα ταξίδια μου , ο τελευταίος κόκκος της άμμου θα με βρει "On The Road " αναζητώντας το φιλί της Ζωής ή το φιλί του Ιούδα .
" Πως είμαστε ; " Με ρωτά ο Φωκάκιος .
Σηκώνω το βυθισμένο βλέμμα μου και τον κοιτάζω .
" Ζτην Μπούτσα μαζ " Μονολογεί . " Έχουμε τα Πάντα ! Είμαστε βασιλιάδες "
Δεν απαντώ λέξη και τυλίγω τα απομεινάρια μου στο κρεβάτι αγκαλιάζοντας δύο μαξιλάρια τα οποία θα ημερέψουν τον ατίθασο ύπνο μου . Ξεραίνομαι κατευθείαν μέσα σε ένα καλειδοσκόπιο από εφιάλτες .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ : 7 Μπύρες 3 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ : 5 Μπύρες 6 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 3 Ούζα
ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΝΔΕΚΑΤΗ ΗΜΕΡΑ
Ωρα : 15 : 24 . Ξυπνάμε . Δεν έχουμε όρεξη να κάνουμε τίποτα κι αποφασίζουμε να σνομπάρουμε την παραλία , να μην πάμε ούτε για μπάνιο και απλώνουμε τα λυκοτόμαρά μας στις καρέκλες κάτω από την τέντα της καλύβας του Μπάμπα - Φωκά , περνάει η Μαρίκα φωνάζοντας ως συνήθως το γιό της .
" Φώτηηηηηη . Φώτηηηηηηηηηηηηη . "
Στριγκλίζει υπέροχα σα βραχνιασμένο σαξόφωνο . Ο άλλος δίδυμος αδερφός του Φώτη είναι πιο ήσυχο παιδί και δεν της δημιουργεί και πολλές υστερίες .
Ο Φωκάκιος κανονίζει για φαγητό .
Ώρα : 20 : 05 . Εμφανίζεται και πάλι με ένα τεράστιο ταψί πίτσα και ένα δίσκο με σαλάτα : 10 E
Προσπαθούμε να την καθησυχάσουμε
Δε γνωρίζω εάν τη πείσαμε λέγοντάς της ότι τρώμε τα πάντα εκτός από ψάρια . Εξαφανίζεται σε δευτερόλεπτα , φωνάζοντας και πάλι .
" Φώτηηηηηηηηηηηηηηη "
Ώρα : 21 : 00 ακριβώς ! Μας επισκέπτεται το μαύρο σμήνος και τρέχουμε πανικόβλητοι μέσα στο τροχόσπιτο .
Έπειτα από 11 ημέρες ταξιδιού , σβήνουμε τα σκιάχτρα γύρω μας , σεβόμαστε μονάχα τα " ΘΕΛΩ " μας , περνάμε όμορφα και συνάμα απλά .
Ώρα : 01 : 12 . Ο Φωκάκιος στέλνει ένα ευχαριστήριο SMS στην κυρία που κάνει εκπομπή στο 2ο και μας κρατά συντροφιά με υπέροχες Ελληνικές και ξένες μουσικές . Λίγο αργότερα μας ξεφωνίζει από το μικρόφωνο : " Για τον Λευτέρη και τον Κώστα που μας ακούν μέσα σ' ένα τροχόσπιτο , κάπου στην περιοχή της Καλόγριας . "
Μας επισκέπτεται ο " Ντουτς " και ο Φωκάκιος βγαίνει έξω να τον φιλέψει λίγη πίτσα . Ένας γκιώνης ( ένα από τα μικρότερα είδη γλαύκας στην Ευρώπη ) αργοσέρνει το παραπονιάρικο , σχεδόν κλάμα του μέσα στο πευκόδασος .
Ώρα : 02 : 29 . Βάζουμε σε λειτουργία 2 ανεμιστήρες που έχουμε και αποφασίζουμε να πάμε νωρίς ( για τα δεδομένα μας ) για ύπνο .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 4 Μπύρες ( Μόνο ; ) 5 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 4 Μπύρες 8 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΠΕΜΠΤΗ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΗΜΕΡΑ
ΠΑΤΡΑ
" Ένα ταξίδι η Ζωή
θέλει τόλμη κι αντοχή
καρδιές που καίνε
μάτια που κλαίνε δίχως να φταίνε .
Μία στιγμή , ένα λεπτό
ζητά αν είσαι σα φρικιό
βίωμα κάνεις το φευγιό
για να μη ζήσεις στο κενό ."
Ώρα : 15 : 30 . Ξεκινάμε με το Lada προς την Πάτρα . Το κοντέρ γράφει 62 χλμ , στο δρόμο περνάμε 6 τούνελ τα οποία αναβοσβήνουν την όρασή μας , μπαίνοντας και βγαίνοντας , σαν στρόμπο φωτορυθμικό πληγώνοντας τα μάτια μας και αντικρίζουμε τη γέφυρα του Ρίου-Αντιρίου . Φθάνουμε στα LIDL γιατί έχουμε ξεπατώσει τα ξύδια μας και χρειαζόμαστε αναγόμωση στο συκώτι μας . Γεμίζουμε ένα καρότσι με μπύρες , τσίπουρα , ουίσκι και ούζα , αφήνουμε άφωνη την κυριούλα στο ταμείο , δεν πιστεύει στα μάτια της αυτό που βλέπει και χτυπά στη ταμειακή μηχανή της 228.37 Ε
" Εεεε , Ξέρετε . έχουμε διοργανώσει ένα μεγάλο πάρτι και χρειαζόμαστε ποτά " Της λέω , προσπαθώντας να πάρω το πιο ηλίθιο , αφελές και δεν τρέχει τίποτα , χαμόγελο που διαθέτει η φάτσα μου .
Ο Φωκάκιος έχει απομακρυνθεί σπρώχνοντας το καρότσι προς την έξοδο , και η κυριούλα μου εύχεται : " Καλή επιτυχία στο πάρτι σας . "
" Ευχαριστούμε πολύ . Εάν δεν μας φτάσουν όλα αυτά , θα πάρουμε μετά και μπύρες από κάνα περίπτερο . Μια χαρά-δρα θα περάσουμε . " Της απαντώ , χαρίζοντάς της ένα μεγαλύτερο και πιο βλακώδες χαμόγελο !
Φορτώνουμε το αμάξι με τους θησαυρούς του Σολομώντος και ρίχνουμε μια ματιά στο κοντέρ :
121 χλμ . ( 121 χλμ μείον 62 χλμ = 59 χλμ ) 59 χλμ είναι η απόσταση από το καταφύγιό μας έως τα LIDL .
Την κάνουμε για το MAKRO , τώρα MART , και σπαταλούμε άλλα 38.56 Ε για διάφορα .
Αποχωρούμε από τα ψώνια μας , συζητώντας ότι στο γυρισμό θα πάμε να ρίξουμε μια σύντομη βουτιά στην παραλία που βρίσκεται κοντά στα λημέρια μας . Ρίχνουμε μια ματιά στο κοντέρ : 127 χλμ . Σταματάμε σ' ένα βενζινάδικο . 14.60 λίτρα = 20 Ε ( 1 λίτρο = 1.374 Ε )
Ώρα : 18 : 05 . Παίρνουμε το δρόμο του γυρισμού , μηδενίζοντας εκ νέου το κοντέρ Το ραδιόφωνο παίζει το κομμάτι των Walkabouts : " Jack Candy " και αρχίζω να χτυπιέμαι σαν τρελός μέσα στο αμάξι
" Jack Candy lived on Sky Valley Road
And that's where he did business I guess
Some say he sold a suitcase of cocaine
But he never showed me any of that "
Φθάνουμε στο χωριό Λάππας , αγοράζουμε : Μανταλάκια , ξυραφάκια ( Είμαι αξύριστος τόσες μέρες και γκρινιάζω γιατί με τρώνε τα μούσια μου - ο Φωκάκιος υπόσχεται ότι θα με βγάλει από την αγωνία μου και θα με ξυρίσει εκείνος - τρομάζω στην ιδέα ) και αντικουνουπικά σπρέι ειδικά για τα γαμιόλικα κουνούπια τίγρεις . Σύνολο : 9.25 Ε .
Για να πάμε στην παραλία να ρίξουμε μια βουτιά , ούτε λόγος !
Σταματάμε σ' ένα σουβλατζίδικο και παίρνουμε 8 σουβλάκια + 2 μερίδες πατάτες : 13 Ε
Φθάνουμε στο τροχόσπιτο και τρέχουμε να χωθούμε κατευθείαν μέσα για να αποφύγουμε τις επώδυνες επιθέσεις των ιπτάμενων Βαμπίρ .Λίγο πριν τις 00 : 00 μου ανακοινώνει ότι τα σμήνη έχουν εξαφανιστεί και μπορούμε να βγούμε έξω .
Έχω πιει 4 μπυρωίνες και 2 τσίπουρα . Μια Χαρά-δρα το παλεύω ακόμα ! .
Χθες , τέτοια ώρα τσουγκρίζαμε στην υγειά μας τα κρασοπότηρα στα οποία βάζαμε τα τσιπουράκια μας , σήμερα , όταν σηκωθήκαμε ανακαλύψαμε ότι το ένα από τα δύο κρασοπότηρα είχε σπάσει , κανείς μας δε θυμάται πως ; Ο πάγκος της κουζίνας είναι δακρύβρεκτος σαν υγρασιασμένο αιδοίο ..
Ανοίγω το στόμα και αποδέχομαι να καταπιώ αυτή τη τελευταία μπουκιά , όπως καταπίνω τους φόβους μου , τις ανασφάλειές μου , τις φιλίες μου , τα ΟΧΙ και τα ΝΑΙ μου .
.
Ώρα 04 00 .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 7 Μπύρες 5 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 4 Μπύρες 6 Τσίπουρα
2 0υίσκι 3 Ούζα
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ
" Στην υγειά σας ρε μαλάκες , σπάμε και γαμώ τις πλάκες
σαν εικοσάχρονα παιδιά που δε γνωρίζουν γηρατειά
Εφτά μας πήρε αριστερά , μα το παλέψαμε βαθειά
κόντρα στον κάθε άνεμο , προσωπικό μας πόλεμο .
Πρέπει να έχεις τη μαγκιά , για να σου βγει το " Τελικά "
Πρέπει να έχεις φθίνει για να ζωστείς μ' ευθύνη
κι όταν το κάνεις όλο αυτό , να μην κλειστείς σ' ένα αυγό
Σπάσε το κέλυφος και βγες , να ταξιδέψεις κι άλλες δύό Ζωές ! "
Ώρα : 14 : 15 . Ξυπνάμε και μετά από μερικά ανόητα χασμουρητά πηγαίνουμε να αδειάσουμε τη χημική τουαλέτα μας , φτιάχνω τρεις καφέδες για τον Φωκάκιο , έχει να οδηγήσει και σήμερα , γιατί αποφασίσαμε να πάμε για μπάνιο , να κόψουμε κίνηση στην παραλία , να δούμε τις βάρκες να κουνιούνται , φουσκωτά από τους κυρίους που διεξάγουν το μεγαλύτερο λαθρεμπόριο στην περιοχή του Ιονίου , " Το Παλαμάρι του Βαρκάρη " τίγκα στις Κόκες και στα Μαύρα δηλαδή , και να τα γράψουμε όλα αυτά στ' αρχίδια μας !
Ώρα : 19 : 35 . Έρχεται ο " Μαστρο-Νικόλας " , παίρνει τις μπαταρίες και τη γεννήτρια στο ιατρείο του χωριού του . Λίγο αργότερα εμφανίζεται η Μαρίκα με δύο τεράστια κομμάτια μουσακά : 12 Ε ( Πήξαμε στους μουσακάδες )
" Την προηγούμενη εδομάδα κάπνιζα μέσο όρο : 29 τσιγάρα την ημέρα . Τώρα καπνίζω 41 . "
Μου λέει ο Φωκάκιος . Τον κοιτάζω κατάματα για αρκετά λεπτά , με κοιτάει κι εκείνος , μάλλον αναμένει μια απάντηση που δε λαμβάνει , συνεχίζει να με κοιτά επίμονα , οπότε του απαντώ :
" Συγχαρητήρια ! Να τα εκατοστήσεις "
Ώρα : 23 : 24 . Ενα Δρομοκαϊτειο επισκέπτεται το μυαλό μου , με έχει πιάσει μια τρελή φαγούρα από το αξύριστο 2 εβδομάδων μούσι μου και χοροπηδάω τριγύρω σαν αφηνιασμένος καλικάντζαρος , ξύνοντας τη μούρη μου και σπάζοντας τ' αρχίδια του Φωκάκιου με τη συνεχέστατη γκρίνια μου . Χέστα ! Δηλαδή !
Ώρα : 23 : 42 Σε πιο τριπάκι ζούμε ; Μέσα στην καλύβα του " Μπάρμα - Φωκά " , βλέπω τον Λευτέρη να ετοιμάζει μια φαλτσέτα παλιού μπαρμπέρη στην οποία εφαρμόζει μισό ξυραφάκι " Αστορ " και καταλαβαίνω ότι επιθυμεί να το παίξει " Κουρέας Της Σεβίλης " . Με πιάνει πανικός !
Δίχως κουβέντα , πληρώνω την τεράστια σαχλαμάρα μου ! Εάν θα τα καταφέρει να με ξυρίσει , ή εάν θα με σφάξει δεν το γνωρίζω , αλλά η ηρεμία και η γαλήνη που βιώνουμε το τελευταίο τριήμερο , μου απαγορεύει να κρατήσω αποστάσεις . Όπως έχω πει ήδη , τα " ΠΡΕΠΕΙ " και τα " ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ " δεν έχουν νόημα στην αλητεία που γουστάρουμε να κάνουμε .
Εάν αυτό το κείμενο σταματήσει εδώ , με τελευταίες αυτές τις φράσεις , τότε σημαίνει ότι ο Λευτέρης μου έχει κόψει το λαιμό αντί για τα μούσια μου .
Είδομεν !
Ώρα : 00: 05 ..... Και είμαι ακόμα ζωντανός , σα ΡΟΚ συγκρότημα ! Η καρωτίδα μου είναι ασφαλής , λες και την είχα υποθηκεύσει σε μια Ελβετική τράπεζα με κλειστό λογαριασμό . Αριστερά και δεξιά , κάποιες ξυραφιές ματώνουν τη μούρη μου , αλλά , στ' αρχίδια μου . Η φαγούρα έχει εξαφανιστεί και μπρος τα κάλλη τι ο πόνος ; Αρμενίζω στον έβδομο ουρανό της Πίτας !
" Πεινάω !" Μου λέει . Κοιτάζω με απορία τους δύο άδειους δίσκους και αποφασίζω να μην τα πάρω στο κρανίο .
Ανοίγω μια κονσέρβα Ζαμπόν που έχω κουβαλήσει από την Αθήνα , βρίσκω μια φέτα ψωμί την τυλίγω με τυρί που έχουμε στο ψυγείο και τρώω .
Ωρα 03 : 06 . Την πέφτουμε για ύπνο .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 5 Μπύρες 3 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 4 Μπύρες 5 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΙΟΥΝΙΟΥ ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ
ΚΟΥΝΟΥΠΕΛΑΚΙ
Νέο Βουπράσιο
Ώρα : 14 : 00 . Σηκώνουμε τα ρετάλια μας από το κρεβάτι και αποφασίζουμε να πάμε για μπάνιο με προορισμό τη λιμνοθάλασσα της Λάμιας .
Ώρα : 16 : 15 . Αναχωρούμε προς ανεύρεση της Λάμιας . Τελικά χανόμαστε σε έναν απίστευτο χωματόδρομο ( Ένα Overdose της λακκούβας ) ανάμεσα από αγριεμένα πανύψηλα πεύκα , μερικά
Έντονα βλέμματα καρφώνονται επάνω μας , τα οποία σκανάρουν την κάθε κίνησή μας , δίχως όμως να δείχνουν επιθετικότητα .
Σε ποιο πλανήτη βρισκόμαστε ; Αλλοδαποί που μας προσφέρουν κάτι σα ρατσισμό ; Μολύναμε κάποια ιδιωτική παραλία τους ; Δεν έχω λόγια !
Δίχως να ανταλλάξουμε λέξη κάνουμε όπισθεν και παίρνουμε το δρόμο του γυρισμού . Δε γνωρίζουμε τελικά ποια παραλία επισκεφθήκαμε , εάν όντως ήταν το Κουνουπελάκι ή κάποιος άλλος πλανήτης !
Μετά από λίγο φθάνουμε σε μια άλλη παραλία γεμάτη κόσμο , παρκάρουμε το αμάξι και πάμε ντουγρού για μια σύντομη βουτιά . Καθόμαστε στις καρέκλες μας , κάτω από τη σκιά του αμαξιού , τρεις κάδοι σκουπιδιών πληγώνουν τη λεπτεπίλεπτη όσφρησή μας , ώσπου φθάνει ένα απορριμματοφόρο όχημα του Δήμου , το οποίο βεβηλώνει με απίστευτο θόρυβο τα όμορφα ροζ αυτιά μας .
Ώρα : 19 : 30 . Επιστρέφουμε στο κάμπινγκ ( Το " Campers Stop " της Μαρίκας και του Γιώργου δηλαδή ) . Ο Φωκάκιος παλεύει κάτι ( ? ) με τον Γιώργο μέσα στο τροχόσπιτο , μένω απ΄ έξω και αυτοψεκάζομαι κάνοντας κυριολεκτικά ένα ντους με το απαίσιο αντικουνουπικό σπρέι .
Για ανταπόδοση , ο Φωκάκιος παίρνει την εργαλειοθήκη του και επισκευάζει την πόρτα του τροχόσπιτου μέσα στο οποίο μένει αυτός , η Μαρίκα και τα τρία παιδιά τους . Τα δύο δίδυμα αγόρια και το κοριτσάκι τους .
Ώρα : 21 : 06 . Μας επισκέπτεται ο συμπαθέστατος Γιώργος , του προτείνουμε να καθίσει στην
" Ρε Λευτέρη , αυτό είναι επικίνδυνο δηλητήριο . Τι κάνεις ; "
" Βλέπεις τώρα ; Ούτε πρόκειται να με ξαναπλησιάσουν " Απαντά αμέριμνα ο Φωκάκιος .
Ο Γιώργος με κοιτάζει με απορία ζητώντας ίσως κάτι να καταλάβει , αλλά σκοντάφτει πάνω σε ένα αινιγματικό χαμόγελο που διαγράφεται στη μουσούδα μου . Την αλλοπρόσαλλη κατάσταση σώζει η επίσκεψη ενός μακρυμάλλικου φρικιού , φίλος του Γιώργου , ονόματι Ισαάκ ετών 30 και άνω . Άνω Καλλιθέα , Άνω Χαλάνδρι , Άνω Πατήσια , Άνω - Κάτω τέλος πάντων !
Σουρουπώνει . Σιμά σ΄εμάς , το φεγγάρι κάνει έντονες προσπάθειες να κρυφτεί πίσω από τα πεύκα αφηγώντας μας παραμύθια αρχαία και όνειρα μεθυσμένα , ποτάμια συναισθημάτων και θάλασσες αγαπημένες . Θάλασσες του Καββαδία !!! Επιθυμίες χρυσοκίτρινες , υφασμένες στο σκοτεινό ουρανό μιας βραδιάς στην Καλόγρια κάτω από τη στέγη της Καλύβας του Μπάρμπα - Φωκά .
Ώρα : 00 : 32 . Επιβεβαιώνουμε το μαγειρικό ταλέντο της Μαρίκας : 2 κομμάτια πίτσα - Μπιφτέκι - κοκκινιστά φασολάκια : 10 E . ( Καλά ! Δε λέω ότι θα κέρδιζε ένα τηλεοπτικό κωλοπαίχνιδο του στυλ " Ο Σεφ της χρονιάς " , αλλά το να μη μπλέκουμε με κατσαρολικά , τηγάνια κ.λ.π , μας έρχεται κουτί .)
Ετοιμάζομαι να ανοίξω το τετραδιάκι μου , όπου καταγράφω όσα θυμάμαι κι όσα χαίρομαι , όταν με διακόπτει ο Φωκάκιος , αφήνοντας πάνω στο τραπέζι ένα πλαστικό κεσέ με φράουλες της Μανωλάδας , το οποίο μας το έχει κεράσει η Μαρίκα .
" Φάε . Οι φράουλες ταιριάζουν τέλεια με το τσιπουράκι ." Μου λέει .
Σκίζουμε τον " Κεσέ " , " Κι - Εσέ " , " Κι - Εμέ " , " Κι - ες - και Σε " , " Και - Βουλ - Ε - Βου - Κεσέ - Αβέκ - Μουά - Σεσουάρ ",
Τέλεια !!!
Το θυμάστε το περιστατικό με τους Πιστολάδες και τους Πακιστανούς της Μανωλάδας ρε γατάκια ;
Οποία ομορφιά ! Όψιμη καλοπέραση των αυθόχθονων ιθαγενών , ανείπωτη κακοπέραση των αλλοδαπών ιθαγενών . Και η δικαιοσύνη όπως πάντα , όχι μόνο τυφλή είναι , αλλά και κουφή .
Τη θυμάστε ρε γατόνια την ταινία " Φράουλες και Αίμα " ; Καμία σχέση ! Ρε γαμώτοτο ! Τι κουλό είναι πάλι αυτό ; Ειρωνεία της στιγμής ; Το ραδιόφωνο παίζει το κομμάτι των Beatles " Strawberry Fields Forever "
Λίγα λεπτά αργότερα , το ραδιόφωνο αλλάζει στυλ μουσικής .
Ρίχνω μια ματιά στα άδεια κουτιά μπύρας και στο μισόλιτρο τσίπουρου που έχουμε προς ιδίαν τέρψιν και ανοίγω κι εγώ το μαγικό κουτί της Μαλακίας μου .
" Όχι ! Αυτό είναι Τιραντέλα της Σικελίας ! " Του λέω . Έχω αρχίσει κι εγώ να μπερδεύω τα μπούτια μου από το λιώμα . Μετά από μια άσκοπη και βλακώδη φιλονικία ολίγων λεπτών , καταλήγουμε στο σοφό συμπέρασμα ότι ο χορός ονομάζεται " Ταραντέλα " και παραγαμάμε το όλο θέμα συμφωνώντας ότι οι Σικελοί χορεύουν το συγκεκριμένο χορό για να διώχνουν τις αράχνες Ταραντούλες φορώντας τιράντες . Δεν είχαμε και πολύ άδικο ! (Εκτός απο τις τιράντες τελικά)
Ανάβουμε ένα μυρωδικό Ινδικό στικάκι , ενώ δύο όμορφες φλόγες ανάβουν στα ποτήρια μας , τις οποίες ρουφάμε σα βάλσαμο ψυχής .
Ώρα : 01 : 10 . Βγαίνουμε έξω , τα κουνούπια έχουν εξαφανιστεί και αράζουμε , βασιλιάδες της τύφλας , απολαμβάνοντας το τραγούδι του θλιμμένου Γκιώνη που κοσμεί την αστερόηχη νύχτα μας .
Ώρα : 02 : 35 . Ψοφάμε στο κρεβάτι .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 5 Μπύρες 4 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 3 Μπύρες 7 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΔΕΚΑΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
Ώρα : 13 : 30 . Εγερτήριο . Τα " Xozal " δε δείχνουν να φέρνουν αποτελέσματα στα τσιμπήματα τα οποία σημαδεύουν έντονα τα χέρια και τα πόδια μας δύο εβδομάδες τώρα . Τουλάχιστον δεν υποφέρουμε από φαγούρα . Κάτι είναι κι αυτό !
Ώρα : 16 : 06 . Ο Φωκάκιος βρίζει μέσα από τα μουστάκια του , διότι του έχουν τελειώσει τα ΜΒ για το Internet και θα πρέπει να σκάσει 11 Ε σ΄ ένα στικάκι που έχει ώστε να αγοράσει άλλα 500 ΜΒ για ένα μήνα , ώστε να χαρχαλεύει το Facebook και τα Mail του . Προσπαθεί να με ψήσει να βάλω κι εγώ μια κάρτα των 10 Ε στο κινητό μου ώστε να έχω Internet , αλλά σκοντάφτει πάνω σ΄ένα τείχος αδιαφορίας μου για το διαδίκτυο .
Ώρα : 19 : 05 . Ανοίγουμε το Μπαρ . 1η μπύρα για τον Κωστάκη , 1ο ουίσκι για τον Φωκάκιο . Ο Γιώργος αναχωρεί για Αθήνα , παίρνοντας μαζί την κορούλα του και αφήνει το μαγαζί στη Μαρίκα , η οποία εμφανίζεται έπειτα από μια ώρα με το φαγητό μας : Κοτόπουλο με μακαρόνια Πέννες : 10 E.
" Φώτηηηηηηηηηηη ! Φώτηηηηηηηηηηη ! Που είσαι επιτέλους ; Αχ ! Θα με σκάσει αυτό το παιδί ."
Ένα λεπτό αργότερα , εμφανίζεται ο πιτσιρικάς και λέει κάτι για τον αδερφό του στο αυτί της μητέρας του .
" Μου είπε τι έχει κάνει σήμερα ο αδερφός του . Μου καρφώνει τα πάντα . Αχ ! Μεγάλος ρουφιάνος ! Δε ξέρω τι να τον κάνω ." Ξεφυσά με απογοήτευση η Μαρίκα .
" Να τον κάνεις Πολιτικό ! Θα κάνει λαμπρή καριέρα ! " Της απαντώ .
Ώρα : 22 : 15 . Ξεκινά μια απίστευτη χορωδία από τα τζιτζίκια που ζουν στα πεύκα και συνειδητοποιούμε ότι αύριο θα βράσουμε από τον επερχόμενο καύσωνα που αναμένεται να επισκεφθεί την περιοχή μας . Βγάζω το κεφάλι μου έξω από το τροχόσπιτο και ρίχνω μια ματιά στα ανεμοδούρια . Και τα δύο τους έχουν πέσει σε λήθαργο .Ο Θεός Αίολος έχει βγάλει το σκασμό , έχει κλείσει τους ασκούς του , δεν κουνιέται ούτε φύλλο , και τα ανεμούρια έχουν ξεψυχήσει σε μια ανικανότητα , πεσμένα , μαραμένα , λιωμένα σε μια ακινησία που ούτε το πιο υπερσύγχρονο εργαστήριο Viagra δε μπορεί να τα σηκώσει .
Ώρα : 00 : 04. Κλείσαμε δύο εβδομάδες ταξιδιού ! Στα όμορφα και στα άσχημα ! Στα εύκολα και στα δύσκολα ! Μαζέψαμε τα κομμάτια μας , τα φορτώσαμε πάνω στο πείσμα μας , σέρνοντας τις υπομονές , την τρέλα μας , το φως και το σκοτάδι μας , κουβαλώντας έναν " Στ΄ Αρχιδισμό " ο οποίος μας προτρέπει να επισκεφθούμε το " Πάρα - Πέρα " , το " Πάρα - Δίπλα " , το " Πάρα - Πάνω " το " Πάρα - Τώρα " , το " Πάρα - Αύριο " , οδηγώντας μας στο " ΠΑΝΤΟΥ " !
Σύννεφα είμαστε ! Δε δίνουμε όμως δικαίωμα στον άνεμο να μας παρασύρει . Πάμε εκεί και όπου γουστάρουμε . Όλες οι επιλογές , δικές μας είναι !
Ο Φωκάκιος σκίζει με τρέλα το φαγητό της Μαρίκας .
Αρνούμαι να φάω , ανοίγω το τετράδιό μου και πέφτω πάνω στη σελίδα της καταγγελίας στους Μπάτσους .
Ώρα : 01 : 12 . Ο Φωκάκιος αποφασίζει να την κάνει για ύπνο , ενώ εγώ συνεχίζω την ατέρμονη μαλακία του γραπτού λόγου η οποία σφουγγαρίζει το μυαλό μου , γράφοντας κείμενα για ποιόν ; Για την πάρτη μου ; Για τον Φωκά ; Για Εσάς ; Για Ποιους τελικά ;
Σε λίγα λεπτά βαριέμαι τον ίδιο μου τον εαυτό και την κάνω για ύπνο .
Ώρα : 07 : 02 . Ξημερώματα . Ξυπνώ λυσσασμένος για φαγητό και σκίζω ότι έχει περισσέψει από τη μακαρονάδα της Μαρίκας .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 8 Μπύρες 3 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 5 Μπύρες 5 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΔΕΚΑΤΗ ΕΚΤΗ
Παράξενα είναι τα ταξίδια
Ένας "Jack Kerouac" φιλοξενείται στο μυαλό μου
μα έχω κι εγώ το " On The Road " μου
Δύσκολα είναι τα ταξίδια .
Στοιχήματα δε βάλαμε στοχεύσαμε στο πείσμα
στον καθωσπρεπισμό χώσαμε της αλητείας το κλύσμα .
Πετάξαμε μια φορά ,
μια φορά , ολόκληρη φθορά
κι όταν συναντηθήκαμε
τα ήπιαμε , τα είπαμε .
Ώρα : 14 : 30 . Ξυπνάμε . Μετά από κάμποσο χρόνο , αποφασίζουμε να σηκώσουμε τα μαξιλάρια και τις ξύλινες σανίδες του καναπέ για να δούμε τι υπάρχει από κάτω . Άφθονα μπουκάλια με ουίσκι και κρασί έχουν βράσει εκεί μέσα για τέσσερα και παραπάνω χρόνια ( Άγνωστο πόσα ! ) που το τροχόσπιτο κοιμόταν στη λήθη του , προτού το ξυπνήσουμε εφέτος και το ξαναζωντανέψουμε . Ξαφνικά , ο Φωκάκιος αρχίζει να χοροπηδάει από τη χαρά του !
" Η Γεννήτρια μου ! Δεν το πιστεύω ! Η Γεννήτρια μου ."
Ανακαλύπτει τη γεννήτρια που νόμιζε ότι του είχαν κλέψει.
Τέλος καλό , όλα καλά , ο φίλος μου έχει χεστεί από τη χαρά του ( Τώρα έχουμε 2 γεννήτριες , οι οποίες στην ουσία μας είναι αχρείαστες από τη στιγμή που πληρώνουμε 3 Ε την ημέρα για το ρεύμα μας .) Οι γεννήτριες θα ήταν δώρο Θεού , εάν τα καταφέρναμε να στρατοπεδεύσουμε το τροχόσπιτο σε κάποια απόμερη καβάντζα , δίχως τις ανέσεις του Camper . Όπως το είχαμε ονειρευτεί δηλαδή . Σε κάποια έρημη παραλία , με τη θάλασσα μπροστά μας , ρίχνοντας μια νυχτερινή βουτιά για ξενέρωμα και μια φωτιά για να ψήνουμε μπριζόλες και λουκάνικα .
Κανονίζει ο Φωκάκιος με τη Μαρίκα για το φαγητό μας : Μπιφτέκια + Αρακά + Μια χωριάτικη σαλάτα : Σύνολο 10 Ε
"Άστο να συμβεί .
Πέτρινοι τοίχοι Θωρακίζουν τις μνήμες μας
Τις όμορφες , τις άσχημες
Έτσι κι αλλιώς , η βροχή θα αλλοτριώσει τον κόσμο μας
αφηγώντας τις ιστορίες από τις ανάγκες μας "
Βγαίνω έξω προσπαθώντας μάταια να τραβήξω φωτογραφίες της πανσέληνου . Η κάμερα από το κωλοκινητό μου δε με βοηθάει
Γυρνώ στο τροχόσπιτο και ο Λευτέρης αρχίζει ένα Παραλήρημα . Δε θα περιγράψω τα λόγια του , δεν έχουν σημασία , και ετοιμάζω τον εαυτό μου να σηκωθεί να φύγει .Τελευταία στιγμή αποφασίζω να δώσω τόπο στην οργή και να παραμείνω . 30 χρόνια τώρα τσακωνόμαστε ! Αυτός , Μπιθικώτσης , εγώ Dead Kennedys . Απορώ πως αντέχουμε τόσα χρόνια φίλοι !
Πέντε λεπτά αργότερα με ψάχνει , και μου φωνάζει να επιστρέψω στον καναπέ για τσιπουράκια .
Έτσι είναι τα Ταξίδια .Δύσκολα !
Έτσι είναι και 30 χρόνια φιλίας . Δύσκολα επίσης !
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 6 Μπύρες 5 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 3 Μπύρες 7 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΤΡΙΤΗ 21 ΙΟΥΝΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΔΕΚΑΤΗ ΕΒΔΟΜΗ
Ώρα : 14 : 30 . Ξυπνάμε , καθόμαστε σα Ζόμπι στον καναπέ , ανακαλύπτουμε κάτω από το τραπέζι , τη μισή χωριάτικη σαλάτα της Μαρίκας και μερικά υπόλοιπά της πάνω στο τραπέζι και στη μεγάλη πετσέτα που έχω για τη ντουζιέρα , η οποία έχει γίνει ένας καμβάς σουρεαλιστή ζωγράφου τίγκα στο αγνό παρθένο ελαιόλαδο και έχει μια έντονη οσμή από τα κρεμμύδια της σαλάτας .
Κανείς μας δε θυμάται την τύφλα του !
" Πότε την κάναμε ετούτη την ομορφιά ; " Ρωτώ τον Φωκάκιο .
" Ούτε που ξέρω , ούτε που θυμάμαι ! "
" Ωραιότατα !" Του απαντώ . " Τα κάναμε Σαλάτα ! Αυτή τη μαλακία την έκανα μάλλον εγώ "
Καθαρίζουμε τις αλητείες μας και σφουγγαρίζουμε το πάτωμα .
Ώρα : 16 : 30 . Ξεκινάμε για μπάνιο στη συνηθισμένη παραλία δίπλα στο βάλτο και έπειτα πηγαίνουμε στο γνώριμο πλέον χωριό Λάππας για να ψωνίσουμε διάφορα : 26.80 E
" Να δηλώσουμε συμμετοχή στο άθλημα της Ξενέρας στους Ολυμπιακούς του Rio " Λέω στον φίλο μου . " Εσύ θα πάρεις το χρυσό κι εγώ το χάλκινο ! Να δούμε μόνο , ποιος θα μας βοηθήσει να ανέβουμε στο βάρθρο για την απονομή των μεταλλίων , έτσι που θα πηγαίνουμε με οχτάρια ! "
Ώρα : 04 : 27 . Παρ΄ ότι έχουμε έναν όρθιο μαύρο ανεμιστήρα δαπέδου δίπλα μας , έχουμε βράσει και αποφασίζουμε να φορέσουμε τα μαγιό μας και να πάμε για ένα ντουζάκι στη βρύση με το λάστιχο , στην άκρη του Camper . Τρέχω παραπατώντας πρώτος να βγω έξω και ακούω τον Φωκάκιο να μου φωνάζει : " Που πας ; Στάσου ! Μύγδαλα ! "
Ρίχνω μια ματιά στη χθεσινή πανσέληνο που προσπαθεί να ξεψυχήσει πίσω από τα πεύκα και μόνο που δεν κατουριέμαι πάνω μου από τα γέλια . Κουβαλάω και κάτι λίτρα μπύρας μέσα μου , μη το ξεχνάμε αυτό , και στο μυαλό μου έρχεται η ταινία " Κορίτσια Στον Ήλιο "
" Τρέχα ρε μαλάκα " Του φωνάζω . " Αγόρια στο φεγγάρι " .Υπερπαραγωγή της Τsoutsoni Films .
Ώρα : 5 : 18 . Έπειτα από τους ημιτελικούς της ξυδιασμένης Ολυμπιάδας μας μπαίνουμε στο τροχόσπιτο και ξερενόμαστε τον ύπνο .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 7 Μπύρες 3 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 5 Μπύρες 5 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΔΕΚΑΤΗ ΟΓΔΟΗ
Ώρα : 14 : 30 . Ο Φωκάκιος επισκέπτεται το μίνι-μάρκετ της Μαρίκας , παίρνει 2 πορτοκαλάδες + 1 Ice-Tea : 4.50 E , της δίνει κι ένα φακελάκι μέντας που έχω φέρει από την Αθήνα και της λέει να μας το βράσει σε ένα λίτρο νερού : 1 E .
Ώρα : 20 : 35 . Μας επισκέπτεται ο γιος του Μαστρο-Νικόλα ( Έχει συνεργείο στον Λάππα ) και μας φέρνει τις δύο μπαταρίες των 12 Volt που δίνουν ρεύμα στο καζανάκι της τουαλέτας , καθώς και την τεράστια γεννήτρια που κουβαλάμε . Οι μπαταρίες είναι πεθαμένες και δεν σουλουπώνονται , η γεννήτρια είναι εντάξει και δουλεύει τζάμι . Παρ΄ όλα ταύτα μας παίρνει 30 Ε
Ώρα : 22 : 35 . Αποφασίζουμε να συνδέσουμε το βίντεο με την τηλεόραση και βάζουμε στο DVD μια ταινία που έχω φέρει από την Αθήνα . 'Ακγαθα Κρίστι : " Στον καθρέφτη είδα τον δολοφόνο " Φοβερό το Cast , αλλά μεγάλη κλαπαρχιδιά η ταινία ! Βάζουμε 2ο πρόγραμμα και συνεχίζουμε την Ολυμπιάδα της Ξενέρας .
Ώρα : 04 : 12 . Ο Φωκάκιος την έχει πέσει προ πολλού για ύπνο , εγώ κάθομαι στον καναπέ αγκαλιά με το τετράδιο " Ρουφιάνος " που καταγράφει τα άπαντα , όταν αίφνης ξυπνάει πεινασμένος και αποφασίζουμε να σκίσουμε την υπόλοιπη Τονομακαρονάδα μαζί με δύο κονσέρβες σαρδέλες με κόκκινη καυτερή πιπεριά , επίσης φερμένες από την Αθήνα . Καυτερές οι πουτάνες οι σαρδέλες ζητούν τσίπουρο . Το τραβάνε ρε γαμώτο κι εμείς , πρόθυμοι υπηρέτες τους ! Ο μαύρος ανεμιστήρας κάνει τη δουλειά του και μας προσφέρει τη δροσιά του δίχως να γνωρίζει το μέλλον που του επιφυλάσσει η άτυχη μοίρα του .
Ώρα : 05 : 00 . Έπειτα από μια απίστευτη σαχλαμάρα κουβέντα και μια λιώμα βόλτα έξω από το τροχόσπιτο γυρνάμε μέσα για ύπνο . Πρώτος μπαίνει ο Φωκάκιος , ακολουθώ και τον βλέπω να σκοντάφτει πάνω στον ανεμιστήρα .Πέφτει επάνω του , ακούγεται ο θόρυβος του πεσίματος και βλέπω τον φίλο μου στη πιο κοινότυπη Σεξ στάση . Ο ανεμιστήρας από κάτω κι ο Λευτέρης από πάνω , να του έχει γαμήσει τα πρέκια . Ο ανεμιστήρας σκούζει γιατί έχει σπάσει η βάση του και χτυπιέται στο πάτωμα , σε μια φρενίτιδα ηλεκτρικών σπασμών . Σηκώνω τον φίλο μου , κουβαλιόμαστε στο κρεβάτι , μαζεύω τα κομμάτια μου και τα κομμάτια του ανεμιστήρα .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 6 Μπύρες 4 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 5 Μπύρες 6 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΠΕΜΤΗ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΔΕΚΑΤΗ ΌΓΔΟΗ
Ώρα : 15 : 22 . Έπειτα από μια γενναία απόφαση μεταφέρουμε τη χημική τουαλέτα για άδειασμα .
Ώρα : 17 : 30 . Νέα επίσκεψη στον Λάππα , απ΄ όπου αγοράζουμε ένα καινούργιο ανεμιστήρα δαπέδου : 28 E , κόλλα για να επισκευάσει ο Λευτέρης τον όρθιο ανεμιστήρα : 7 Ε , μια εξάδα
Τα γαμημένα κουνούπια αρχίζουν τις διψασμένες επιθέσεις τους , δεν έχω προλάβει να ψεκαστώ με το αισχρό σπρέι και ακούω τον Φωκάκιο να μου λέει :
" Εάν είχαμε πάρει μερικά κεράκια Σαλμονέλας και τα ανάβαμε , δεν θα είχαμε πρόβλημα με τα κουνούπια ! "
" Σαλμονέλας ; " Τον ερωτώ . " Μήπως εννοείς κεράκια Σιτρονέλας ; "
" Ναι ! Ρε μαλάκα ! " " Δίχως το Ρε και δίχως το Μαλάκα " Μου απαντά .
Σηκώνει το χέρι του , παίρνει από την πόρτα του τροχόσπιτου το αποκρουστικό σπρέι για τα κουνούπια Τίγρεις και με ψεκάζει πατόκορφα , προσφέροντάς μου μια κρύα μπύρα από το ψυγείο , δε θυμάμαι ποιο νούμερο είναι , βάζει για πάρτη του το 2ο ουζάκι , στρίβω ένα τσιγάρο και αρχίζω να σβουρίζω σα δαιμονισμένος ψάχνοντας κάτι .
Με κοιτάζει με απορία και με ρωτά :
" Τι θέλεις : "
" Τίποτα ! Το βρήκα ! " Του απαντώ ικανοποιημένος .
Έχω πάρει τον ηλεκτρικό μου φακό στο χέρι και τον έχω ακουμπήσει στην άκρη του τσιγάρου μου .
" Τι τον θέλεις το φακό σου ; " Με ρωτά εύστοχα ο Φωκάκιος .
Κενός από μυαλό , του δίνω μια εύγλωττη απάντηση :
" Τίποτα , μωρέ . Ν΄ ανάψω το τσιγάρο μου θέλω . "
" Με τον φακό ή τον αναπτήρα θα ανάψεις το τσιγάρο σου ; " Με ρωτά .
Με μηχανικές κινήσεις μπαίνω μέσα , ανοίγω μια κονσέρβα Κορν-Μπηφ , του την προσφέρω και την σκίζει στο διάστημα μιας αστραπής .
Ώρα : 22 : 32 . Τρυπώνουμε στο τροχόσπιτο διότι η κουνουπική επίθεση έχει μετατραπεί σε εφιάλτη . Πιστεύω ότι η προσωπική αδιαφορία από τους επιχειρηματίες της περιοχής και του Δήμου , όσον αφορά τους τακτικούς ψεκασμούς για τα επικίνδυνα αυτά κουνούπια , είναι ανεπίτρεπτη και ασυγχώρητη . Εάν είχατε ψεκάσει τους χώρους υποδοχής σας δε θα αντιμετώπιζαν οι πελάτες σας τα προβλήματα κάποιου αλλεργικού
συνδρόμου το οποίο δύναται να αποβεί μοιραίο σε ανθρώπους της διπλανής σας πόρτας . Δεν είναι δυνατόν , το ίδιο βράδυ , προτού μπούμε μέσα στην ασφάλεια του τροχόσπιτου ( Ψεκασμένου με μισό μπουκάλι Baygon ) , να αντικρίζουμε μια Ιταλίδα τουρίστρια να τρέχει αλλόφρωνη έξω από το Campers Stop , έξω από το πεντάστερο ξενοδοχείο απέναντί μας και να ουρλιάζει : " Le Zanzare ! Le Zanzare ! "" Τα Κουνούπια ! Τα Κουνούπια ! "
Μας χτυπά το παράθυρο η Μαρίκα λέγοντάς μας ότι έχει ξεμείνει το αμάξι της από μπαταρία και χρειάζεται βοήθεια . Ο Φωκάκιος προθυμοποιείται άμεσα και της πηγαίνει ένα Γκατζεντάκι που ονομάζεται : " Jump Starter " , θέτοντας αμέσως σε λειτουργία το αμάξι της .
Κάγκελο η Μαρίκα ! Δεν πιστεύει στα μάτια της .
" Ως και ο γάτος έβγαλε τη γάτα στην ταράτσα,
και μοναχά εμείς οι δυο χαθήκαμ’ απ’ την πιάτσα,
Σιδέρωσε την κουστουμιά
και τη ριγέ γραβάτα "
Αυτό το σαχλό υβρίδιο τραγουδιού δε μου κάνει για αυθεντική ρεμπετιά ! Κάτι σαν " Τρίο Κιτάρα " μου κάνει με μια χωρογραφία από τις αδερφές " Τα-Τα " . Δεν ξέρω , δεν γνωρίζω .
Φαγητό : Μακαρονάδα , ανάθεμα εάν θυμάμαι τι : 10 E
Ώρα : 05 : 19 . Ύπνο τώρα !
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 8 Μπύρες 4 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 5 Μπύρες 6 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα .
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ ΔΕΚΑΤΗ ΕΝΑΤΗ ΗΜΕΡΑ
Ώρα : 14 : 35 . Εγερτήριο . Αγοράζουμε 2 αναψυκτικά από τη Μαρίκα : 3 Ε
Ώρα : 17 : 40 . Μας επισκέπτεται η Μαρίκα και μας πιάνει την κουβέντα από το παράθυρο του τροχόσπιτου . Με κοιτάζει με απορία βλέποντάς με να έχω ανοιχτό το τετράδιό μου και να γράφω .
" Τι γράφεις εκεί ; " Με ρωτάει .
Χαμογελώ φιλικά , σκύβω το κεφάλι και κλείνοντας το τετράδιο , η απάντηση έρχεται από τον Φωκάκιο :
" Αυτός είναι μεγάλος καριόλης ! Κάθε μέρα , γράφει σ΄αυτό το τετράδιο " Χαφιέ " , ότι κάνουμε , που πάμε , τους ανθρώπους και τα μέρη που γνωρίζουμε στα ταξίδια μας και έπειτα θα τα ανεβάσει στο Blog του με κάθε λεπτομέρεια . "
Κάγκελο η κυρία Μαρίκα !
" Δηλαδή θα γράψει και για μας ; " Ρωτάει η Μαρίκα .
" Θέλεις να έρθεις μέσα ; " Τη ρωτάω .
" Όχι ! Έχω πάλι πρόβλημα με το αμάξι που έχει μείνει από μπαταρία ."
Ο Φωκάκιος παίρνει το μαγικό γκατζετάκι του , βγαίνει έξω και σε ελάχιστα λεπτά φορτώνει τη μπαταρία του αμαξιού της .
" Θα μας κάνεις την τιμή να μας επισκεφθείς ; Δε δαγκώνουμε ! Σήμερα νηστεύουμε ! Δεν τρώμε κρέας ! " Λέω στη Μαρίκα .
Μπαίνει στο τροχόσπιτο , γιά δευτρερη φορά ., κάθεται δίπλα μου και σκούζει : " Μπύρα μυρίζει εδώ μέσα ."
Ενάμισι μέτρο δίπλα της , ένα Ινδικό αρωματικό στικάκι , τη χαλάει και μας λέει :
" Τέτοια χρησιμοποιούσα κι εγώ όταν ήμουν φοιτήτρια . Τώρα ανάβω λιβάνι για να ξορκίζω τις αρνητικές ενέργειες όσων μπαίνουν στο σπίτι μου . "
Κοιτάζει το μαύρο κλειστό τετράδιό μου και με ρωτά :
" Μπορώ ν΄ ανοίξω μια τυχαία σελίδα και να διαβάσω μια παράγραφο ; " Με ρωτάει .
Της προσφέρω το τετράδιό μου , κάτι το οποίο δεν κάνω ποτέ , ούτε στον Λευτέρη δεν επιτρέπω να το ανοίξει προτού τελειώσει και το χέρι της ανοίγει στη σελίδα της γνωριμίας μας με τον άντρα της τον Γιώργο . Διαβάζει δύο παραγράφους και με ρωτά : " Αυτά θα τα ανεβάσεις στο Internet ; "" Ναι ! Όλα , και δίχως πρόθεση να προσβάλλω κανέναν " Της απαντώ .
" Διαφήμιση θα σας κάνει " Λέει ο Φωκάκιος .
Ξαφνικά , η Μαρίκα μπήγει τις στριγκλιές , φορώντας ένα γυάλινο βλέμμα και κοιτάζει έξω από το τροχόσπιτο .
" Φώτηηηηηηηηηηηηηη ! Μην πειράζεις τον αδερφό σοοοουυυυυυυυυυυ ! Μεγάλος ρουφιάνος είναι ο μικρός !
Μου λέει τα πάντα για τον αδερφό του ."
Συνεχίζει μια άσχετη κουβέντα για τα φαγητά που μας φτιάχνει και εάν μας αρέσουν .
" Εκτός από τα φασολάκια που σας έχω για σήμερα , θα σας φτιάξω και μια ομελέτα "
" Φώτηηηηηηηηηηηηηη ! Ασε ήσυχο τον αδερφό σου ! "
Κλείνω τα μάτια και κάνω ένα ταξίδι στη δεκαετία του 70 . Πιτσιρικάς Εγώ , είχα δει στην κρατική τηλεόραση μια πρόζα του Κορυφαίου Γιώργου Μαρίνου , όπου μια αργόσχολη , κουτσομπόλα , μητέρα , σύζυγος και Κυρία πάνω απ' όλα , η " κυρία ΝΤΟΥΜΠΟΥΤΖΟΥ "μιλά επί εικοσιτετραώρου βάσεως στο τηλέφωνο σκούζοντας στα παιδιά της , τα οποία είναι θεριά ανήμερα .
" Είσαι ίδια με την Κυρία Ντουμπουτζού ! "
Λέω στη Μαρίκα . Της εξηγώ ποια είναι η κυρία και μου λέει ότι έχει δει την συγκεκριμένη πρόζα του Μαρίνου .
" Φώτηηηηηηηηηηηηη ! " Φωνάζει πάλι τον μικρό της καλικάντζαρο ο οποίος εμφανίζεται από το πουθενά , ενώ πίσω του τρέχει το μεγάλο τσοπανόσκυλο , ο Ντουτς .
Ώρα : 00 : 30 . Είμαστε τυρόπιτα μέσα στην καλύβα του Μπάρμπα - Φωκά , όταν ακούμε μια αλυσίδα που γαβγίζει να τρέχει απ' έξω .
Είναι πάλι ο " Ντουτς " ! Το πανέξυπνο αφεντικό του , του έχει περάσει μια βαριά αλυσίδα φορτωμένη με τεράστιους κρίκους στο λαιμό του . Το σκυλί έρχεται στα πόδια μας , κοιτάζουμε με απορία το όμορφο ζώο το οποίο σκύβει για ένα χάδι , του προσφέρουμε κάτι από το φαγητό μας , ο Ντουτς μας χαιρετά με απίστευτη ευγνωμοσύνη και φεύγει κουδουνίζοντας την ταλάντωση από τις ηχηρές τρεχάλες του που κοσμούν το λαιμό του .
Φαγητό : Φασολάκια , πατάτες , κολοκυθάκια και μια ομελέτα με τυρί : 10 E
Ώρα : 04 : 30 . Το ραδιόφωνο σκούζει το τραγούδι : " Τέσσερα μισαδάκια πίνω από το πρωί , κράσο πίνω και μεθώ , όχι δεν είναι πολύ "
"Ότι πρέπει δεν είναι αυτός ο στίχος για πάρτη μας ; " Λέω στον Φωκάκιο .
" Πάμε να πέσουμε μέσα στις στράτσες μας " Απαντά .
Η θερμοκρασία είναι 29 βαθμοί μέσα στο τροχόσπιτο . Θα βράσουμε και σήμερα !
Και ... Ω ! Του θαύματος ! Ο Φωκάκιος πέφτει για δεύτερη φορά πάνω στον ανεμιστήρα , τον συνουσιάζει πατόκορφα και τελικά του ξανασκίζει τον πάτο . 'Αγνωσται αι βουλαί του Κυρίου !!!
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 8 Μπύρες 4 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 4 Μπύρες 7 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΙΚΟΣΤΗ ΗΜΕΡΑ
Ώρα : 14 : 35 . Ξέμακρα μπουμπουνητά ζυγώνουν όλο και πιο δίπλα μας . Ένας σκοτεινιασμένος ουρανός έχει ανοίξει τα ηχεία του σε πλήρη ένταση και τα ντεσιμπέλ των κεραυνών που πέφτουν πίσω από το βουνό του δάσους της Στροφηλίας μνηστεύονται με τις πρώτες ψιχάλες της βροχής . Το πανέμνοστο τραγούδι από τις υγρές σταγόνες , αρχίζει να γράφει ένα υδαρές πεντάγραμμο πάνω στη σκεπή της καλύβας του " Μπάρμπα - Φωκά " .
Η βροχή έχει μετατραπεί σε καταιγίδα , υγρά τύμπανα πάνω στην οροφή του τροχόσπιτου ηχούν στα όμορφα ροζ αυτιά μας και αποφασίζουμε να βγούμε έξω , κάτω από τον αφηνιασμένο υγρό ουρανό που μας φιλοξενεί . Φοράμε τα μαγιό μας και βγαίνουμε έξω απολαμβάνοντας την υδάτινη καλοκαιρινή ευχή που είχαμε κάνει , προτού αρχίσουμε το ταξίδι μας .
" Να πιάσει Θεέ μου μια βροχή , μια καταιγίδα "
Το όνειρο έγινε ταξίδι και η ευχή πραγματικότητα .
Μου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι του " My Face in The Rain " από τον εκπληκτικό δίσκο του Βαγγέλη Παπαθανασίου : " EARTH " του 1973 .
" My face in the rain
I walk all alone
It's Sunday time is slow
I'm happy that is all I know "
Ώρα : 21 : 36 . Η καταιγίδα αρχίζει να κοπάζει , μπαίνουμε στάζοντας μέσα στο τροχόσπιτο , ανοίγουμε το 2ο πρόγραμμα και σκίζουμε μια μακαρονάδα πέννες με κιμά + 2 κομμάτια πίτσας που μας έχει φροντίσει η Μαρίκα : 10 Ε .
Ώρα : 02 : 30 . Πάμε για ύπνο . Άκυρες οι προσπάθειες να κοιμηθούμε .
Ώρα : 04 : 00 . Σηκωνόμαστε και καθόμαστε στην τραπεζαρία . Το ραδιόφωνο παίζει το τραγούδι του Ξυδάκη " Στο Σου Μι Τζου " . Πίνουμε από μια μπύρα κι ένα τσίπουρο και την ξαναπέφτουμε για ύπνο . Το παραγάμησα σήμερα στα ξύδια , έπειτα από σχεδόν 5 μήνες αποχής από το αλκοόλ . Μια Χαρά-δρα με βρίσκω !!!
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 10 Μπύρες 4 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 5 Μπύρες 8 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ
" Δύσκολα είναι τα ταξίδια
Το χρώμα της στάχτης
μερικές φορές έχουν .
... Και το χρώμα της επιθυμίας επίσης
Παράξενα είναι τα ταξίδια
δίχως περιττές κουβέντες
να αναμοχλεύουν το σάπιο λεξικό μας .
Όμορφα είναι τα ταξίδια "
Ώρα : 15 : 05 . Αυτό που φοβούνται οι Γαλάτες στο κόμικ "Αστεριξ " συμβαίνει σ' εμάς . Έχει πέσει ο ουρανός στα κεφάλια μας . Βαριόμαστε μέχρι και να ξυπνήσουμε . Με τα χίλια ζόρια καταφέρνουμε να σύρουμε τους άθλιους εαυτούς μας στην τραπεζαρία , τιθασεύοντας ένα αχαλίνωτο Hang - Over το οποίο θολώνει το νου και το βλέμμα μας . Α ! Ρε κουφάλα Μπουκόφσκι !!!
Θέτουμε σε λειτουργία το νεοαποκτηθέν φετίχ μας , δηλαδή τον καινούριο ανεμιστήρα , διότι η ζέστη είναι ανυπόφορη και βράζουμε . Μια απίστευτη ρούχλα μας καταλαμβάνει , ξαπλώνω ανάσκελα στον καναπέ , βαριόμαστε μέχρι και να μιλήσουμε , προσωπικά εγώ το παραγάμησα χθες , δε μιλάμε , δεν ανταλλάσσουμε κουβέντα και αφήνουμε το μεσημέρι να σβήσει το χθεσινοβραδινό λιώμα μας .
Κάποια στιγμή , σηκώνομαι σαν ελατήριο , δε βγάζω μιλιά , παίρνω τους δίσκους στους οποίους μας σερβίρει το φαγητό μας η Μαρίκα και πάω στους νεροχύτες του Camper για να τους σενιάρω . Ένα απίστευτο σμήνος από τερατοκουνουποειδή που στροβιλίζει γύρω από τα νερά της λάντζας μου την πέφτει και αρχίζω ένα σπασμωδικό χορευτικό που θα ζήλευαν τα μπαλέτα του Μπολσόϊ , προσπαθώντας να μη μένω ακίνητος ώστε να μη με ρουφήξουν .
Η κυρία " Ντουμπουτζού " αναδύεται υπέροχη , μέσα από την πρόζα του Γιώργου Μαρίνου !
" Φωωωτηηηηηηηηηηη ! Πάλι ξυπόλυτος περπατάς ; Σταμάτα παιδίιιιιιιιι μου . Φώωωωτηηηηηηηη !"
Ο μικρός διάολος δε δίνει την παραμικρή σημασία στη μητέρα του και οι προσπάθειες της Μαρίκας πέφτουν στο κενό .
" Τι θα φάμε σήμερα ; " Ρωτώ τη Μαρίκα .
" Σας έχω πρήξει στα μακαρόνια " Μου απαντά .
" Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα " Λέω . " Δεν ήρθαμε στην κουζίνα του Μαμαλάκη , αλλά για να μη σε κουράζουμε θα παραγγείλουμε φαγητό απ' έξω "
Ώρα : 21 : 07 . Έρχεται ένας ντελιβεράς από μια κοντινή ταβέρνα και μας φέρνει 2 τεράστια σουβλάκια + 2 μερίδες πατάτες + 2 τζατζίκια : 15 Ε
Ώρα : 11 : 11 . Ο Φωκάκιος μιλά στο τηλέφωνο με τη γυναίκα του , εγώ γράφω τις σαχλαμάρες μου στο τετράδιο δίχως να βγάλω άχνα .
" Γουστάρω ρε φίλε που σέβεσαι τη μοναξιά μου "
Μου λέει όταν τελειώνει το τηλέφωνο .
Κλείνω το τετράδιο , σηκώνω το βλέμμα , κοιτάζω τον λιωμένο κολλητό μου και δε λέω κουβέντα .
Υποτίθεται ότι θα πιούμε την τελευταία μπύρα , το τελευταίο τσίπουρο και θα την κάνουμε για ύπνο .
Ώρα : 04 : 10 . Σέρνω τα απομεινάρια μου στο κρεβάτι . Ο Φωκάκιος βρίσκεται ήδη στην αγκαλιά του Μορφέα , μουρμουρίζει στον ύπνο του κάτι ακατάληπτα λόγια που μόνο εκείνος χαμπαριάζει και πέφτω ξερός , έτοιμος προς απόσυρση .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 6 Μπύρες 3 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 3 Μπύρες 7 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΔΕΥΤΕΡΑ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΙΚΟΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΗΜΕΡΑ
Ώρα : 14 : 35 . Ξυπνάμε και αποφασίζουμε να πάμε στη θάλασσα .Περνάμε από το συνηθισμένο γεφυράκι όπου πάνω του ψαρεύει καθημερινά ένας άνδρας με το καλάμι του , λείπει όμως , ίσως σήμερα αποφάσισε να γαμήσει και να μη πάει για ψάρεμα ( Δε γαμείς , που δε γαμείς , Δε πας για ψάρεμα ; Που λέει και η λαϊκή ρήση ) .
Ώρα : 21 : 34 . Η Μαρίκα έχει προνοήσει για το φαγητό μας . Κριθαρότο με κρέας + Σαλάτα : 8 Ε
Ώρα : 22 : 49 . " Α ! Έφτιαξα ένα αυγόκομα " Μου λέει ο Φωκάκιος .
Γουρλώνω τα μάτια μπροστά στις άγνωστες λέξεις , δεν κατανοώ τι εννοεί ο ποιητής .
" Αυγόκομα είναι αυτό που κάνει ο γυιός μου με τους φίλους του "
" Δηλαδή ; " Ρωτάω
" Μπέρδεψα στο ίδιο ποτήρι το τη μπύρα με το ούζο μου . Αυτό ονομάζεται αυγόκομα ! " Απαντά .
Ώρα : 04 : 16 . Μια σαχλαμάρα παρεξήγηση μεταξύ μας παίρνει μια κακόσχημη κατάληξη και όλο το ταξίδι καταρρέει ξαφνικά . ( Πάντα υπάρχει και η κακή Μάγισσα )
.
Έτσι είναι τα ταξίδια .
Έτσι και οι φιλίες .
Χρόνια κρατούν
φτύνοντας το χρόνο
Γκρεμίζονται ξαφνικά
και αναδομούνται από τις στάχτες τους .
Ώρα : 06 : 50 . Αράζουμε στον καναπέ αμίλητοι
Ώρα : 08 : 10 . Βγαίνουμε έξω από το τροχόσπιτο , ο ήλιος τυφλώνει τα μάτια μας , νιώθουμε σα παιδιά του νηπιαγωγείου που μάλωσαν για κάποιο ηλίθιο παιχνίδι τους και επιστρέφουμε μέσα . .Τρώω ότι έχει απομείνει από φαγητό , δηλαδή μια σαλάτα μόνο και σέρνουμε τα λυκοτόμαρά μας για ύπνο .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 6 Μπύρες 4 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 4 Μπύρες 7 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΤΡΙΤΗ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΙΚΟΣΤΗ ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ
Ώρα : 15 : 20 . Εγείρουμε τα κομμάτια μας από το κρεβάτι , ο Φωκάκιος πάει στη Μαρίκα , παίρνει 2 αναψυκτικά : 2 E και πληρώνει το κάμπινγκ έως και σήμερα το βράδυ : 90 Ε .
Ώρα : 20 : 05 . Μας επισκέπτεται η κυρία " Ντουμπουτζού " , μας ανακοινώνει ότι σήμερα δεν έχει καμία όρεξη να μαγειρέψει και θα πάει στο χωριό Λάππα να φάει με τα παιδιά της , οπότε και της παραγγέλλουμε 4 σουβλάκια πίτα και ένα κουτί Imodium από το φαρμακείο , διότι ο φιλαράκος μου
" Κωστάκη , πάω να δείξω στην κυρία που είναι η αποχέτευση για τις χημικές τουαλέτες ."
Έπειτα από 4 περίπου λεπτά επιστρέφει χαρούμενος .
" Έκανα την καλή μου πράξη της ημέρας " Μου λέει .
Μα τι ψυχούλα είναι αυτή ; Μετά τον Φωκάκιο , ο Παράδεισος δε θα έχει πλέον χώρο να χωρέσει όλους εμάς τους υπόλοιπους ! Σκέφτομαι δίχως να βγάλω άχνα !
Ώρα : 21 : 30 . " Αγόρια , γύρισα " . Η Μαρίκα μας έχει φέρει το φαγητό μας : 8 E και ένα κουτί Imodium 2 Ε . Την προσκαλούμε να καθίσει μαζί με τα παιδιά της και δέχεται την παρέα μας μέσα στο τροχόσπιτο , φέρνοντας και τα παιδιά μαζί της . Θρονιάζεται δίπλα μου , ο Φώτης επεξεργάζεται ότι υπάρχει μέσα , ενώ ο αδελφός του κάθεται δίπλα στον Φωκάκιο παραπονούμενος ότι πονάει η πλάτη του . Ο Φωκάκιος προσφέρεται και κάνει ένα ελαφρό μασάζ στον λιλιπούτειο φιλαράκο μας και η Μαρίκα σκούζει : " Μηηη του το κάνεις αυτό ! θα καλομάθει κι έπειτα θα το ζητάει κι από μένα "
" Φώτηηηηηηηηηηη . Μην πειράζεις τα πράγματα του Κωστάκη και του Λευτέρη " Σκούζει η Μαρίκα . Ο μικρός αεικίνητος καλικάντζαρος ψαχουλεύει συρτάρια , ντουλάπια , τα πάντα . Φοβερό διαόλι είναι το πιτσιρίκι και το πάω με χίλια !!!
Ξαφνικά , ακούει στο ραδιόφωνο - 2ο Πρόγραμμα - ένα τραγούδι , που τη συνεπαίρνει , πιάνει απ' το χέρι τα δύο παιδιά της κι αρχίζει να χορεύει .
Πανέμορφη εικόνα , αλλά δεν τολμώ να τραβήξω φωτογραφίες για να μην εκθέσω τα ανήλικα δίδυμα στα μάτια αδηφάγων ανώμαλων .
Ώρα : 22 : 00 . Η Μαρίκα με τα δύο δίδυμα σηκώνεται προς αποχώρηση ζητώντας από τον Φωκάκιο να της κάνει τη χάρη για 2η φορά και να της επισκευάσει τον σύρτη της πόρτας του τροχόσπιτου της .
Ώρα : 22 : 12 . O Φωκάκιος επιστρέφει , ενώ το 2ο πρόγραμμα παίζει κάτι τραγούδια ξυράφια . Ένα μνημόσυνο λυπητερής μουσικής και στίχου , το οποίο δεν το αντέχω πλέον . Πόσο θα γούσταρα να βράσει το μυαλό μου στις μουσικές των Dead Kennedys των Black Flag των Husker Du και των Tool .
Όνειρο θερινής νυκτός η επιθυμία μου .
Ώρα : 11 : 10 . " Με Νεκροανασταίνεις ! " Αποφαίνεται δακρυσμένος ο Φωκάκιος φυσώντας τη μύτη του σ΄ ένα Παπιέ Ντε Κωλλ .
Αφήνω το τετράδιο στο οποίο γράφω την καθημερινότητά μας , παίρνω ένα κομμάτι λευκό χαρτί , γράφω ένα στίχο από το " Wish you were here " των Pink Floyd και του το δίνω να το διαβάσει :
We're just two lost souls swimming in a fish bowl
Year after year
Running over the same old ground. What have we found?
The same old fears .
Το διαβάζει και του λέω : " Καλός ο Μπιθικώτσης με τον Θεοδωράκη , τέλειοι οι στίχοι " Φτωχολογιά " και " Άπονη Ζωή " , αλλά εγώ έχω μεγαλώσει ακούγοντας αυτά :
Του γράφω πάλι ένα στίχο από το : " The Dark Side Of The Moon " και του το δίνω .
Run, rabbit run.
Dig that hole, forget the sun,
And when at last the work is done
Don't sit down it's time to dig another one.
Ώρα : 0? : ?? . Ο χρόνος έχει σταματήσει , με κάποια άτσαλη κίνησή μου έχω ρίξει τη μπύρα μου πάνω στο τραπέζι , προσγειώνεται στο πάτωμα και τα πάντα μοιάζουν με αιδοίο υγρασιασμένο ! Τρέχω και δε φθάνω να συμμαζέψω τα ασυμμάζευτα . Με το που τελειώνω , ο Φωκάκιος ρίχνει κατά λάθος κάτω το φακό του , τον σηκώνει και δεν ξέρει πως να τον επισκευάσει . Μια ακατονόμαστη μπόχα αρχίζει να εισβάλει μέσα στο τροχόσπιτο και μας φέρνει αναγούλα , δίχως να μπορούμε να εστιάσουμε την πηγή της . Τι είναι πάλι αυτό ; Είναι η αποχέτευση του Camper ή μήπως ο βιολογικός καθαρισμός του πεντάστερου ξενοδοχείου απέναντί μας ; Ανάβουμε δύο μυρωδικά Ινδικά στικάκια για να εξορκίσουμε την απίστευτη βρόμα που πληγώνει τα ρουθούνια μας , δίχως μεγάλα αποτελέσματα .
΄Ωρα : 02 : 10 . Σερνόμαστε να ξεραθούμε . Αρκετές αλητείες γι απόψε !
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 5 Μπύρες 3 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 3 Μπύρες 4 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 3 Ούζα
ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΙΚΟΣΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ
Παράξενα είναι τα ταξίδια
Επτά μας παίρνει αριστερά
κι επτά θα μας ζορίσει
Επτά μας παίρνει η μοίρα μας
κι αυτή θ ΄αποφασίσει .
Να πλάσουμε κάτι όμορφο
σα θάλασσα με κύμα
Να γράψουμε κάτι σπάνιο
μες΄ της καρδιάς το σχήμα .
Αυτό το ταξίδι δεν είναι ένας ταξιδιωτικός οδηγός , προβάλλοντας το που θα πάτε εσείς οι επίδοξοι ταξιδευτές , τι θα επισκεφθείτε , που θα μείνετε , πόσο θα σας κοστίσει , ούτε τα παράξενα της διαδρομής σας , αυτό το ταξίδι είναι κάτι πολύ παραπάνω .
Είναι το ταξίδι δύο ψυχών . Στα ίσια και στα στραβά τους . Ένα ταξίδι μάθησης είναι , μετά από 30 χρόνια φιλίας .
Ώρα : 15 : 50 . Στριμωχνόμαστε στα καθίσματα του Lada και πάμε ακόμα μια φορά προς την Πάτρα . Το κοντέρ γράφει 250 χλμ όταν φθάνουμε σε ένα βενζινάδικο , όπου και φουλάρουμε το ντεπόζιτο : 21 λίτρα βενζίνης = 29 Ε . Το 1 λίτρο έχει : 1.384 Ε . Επισκεπτόμαστε το " Mart " πρώην " Makro " αλλάζουμε τη μια από τις δύο καρέκλες θαλάσσης που μας βγήκε ανάπηρη , παίρνουμε κόκα κόλες , Baygon , ηλεκτρικά αποσμητικά για τη μπόχα που έχει εισβάλει στο τροχόσπιτο , μπαταρίες και δύο εξάδες πορτοκαλάδες για το ξενέρωμα . 51 Ε
Ώρα : 17 : 40 . Αναχωρούμε για τα LIDL για την επόμενη ομορφιά : 6 Κιβώτια μπύρας , 2 μπουκάλια Ουίσκι , 3 μπουκάλια τσίπουρο , 2 μπουκάλια Ούζο , 2 εξάδες μεγάλα και μικρά μπουκάλια νερό : 174.81 E
Ωρα : 18 : 45 . Προσγειωνόμαστε και πάλι στο χωριό " Λάππας " , απ΄ όπου αγοράζουμε χύμα 4. 5 λίτρα τσίπουρο δυναμίτη ( Αυτό που μυρίζει σα μανό για τα νύχια και εγώ δεν το αντέχω με τίποτα ) + τσιγάρα : 36.75 E .
Οδεύουμε προς το Camper , ένα τεράστιο κοπάδι πρόβατα φράζει το δρόμο μας , οι βοσκοί του καβαλούν άλογα και μηχανάκια , μας παίρνει κάνα δεκάλεπτο ώσπου να μαζέψουν οι " Easy Riders " ποιμένες , το κοπάδι στην αριστερή πλευρά του δρόμου και να μας ελευθερώσουν τη δεξιά λωρίδα για να περάσουμε το αμάξι . Πλησιάζουμε δίπλα τους , τους ευχαριστούμε και μας ανταποδίδουν έναν εγκάρδιο χαιρετισμό . Πιό πέρα στο δρόμο , η άσφαλτος στεφανώνεται από κάτι τεράστια πεύκα των οποίων ο θόλος έχει σχήμα ομπρέλας και κρύβουν τον ουρανό από τα μάτια μας .
Η απίστευτη μπόχα έχει ειβάλει στην καλύβα του " Μπάρμπα - Φωκά " και πληγώνει με τεράστια λύσσα τα ντελικάτα ρουθούνια μας . Βάζουμε στην πρίζα τα ηλεκτρικά αρωματικά που μόλις αγοράσαμε , ανάβουμε και δυό Ινδικά στικάκια
... Και Ω ! Του θαύματος ! Οι ηλεκτρικές αόρατες νύμφες του δάσους της Στροφηλίας και των ποταμών της απωθούν τη δύσοσμη ατμόσφαιρα η οποία έχει κολλήσει σα βδέλλα μέσα στο τροχόσπιτο .
Ώρα : 23 : 04 . Το αξύριστο μούσι μου , εδώ και δέκα ημέρες με ενοχλεί , αλμυρός ιδρώτας στάζει πάνω στα χείλη μου , έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου που μου λέει ότι είναι καλά , όμως μουγκρίζει κάποια παράπονα δικά του , αδυνατώ να μπω στον κόσμο του και βγαίνω έξω με το τετράδιό μου , ρίχνοντας ένα σύντομο κατούρημα στην άκρη του δάσους .
Του ταξιδιού το όνειρο
ο τόπος δε το ορίζει .
Σε μια τριαντάχρονη φιλία
ο χρόνος ξεχωρίζει .
Δώσε ρε γαμώτο όνομα σε όποιο Θεό φερμάρεις
πιάσε τον μέσα στις παγίδες που γουστάρεις
... Κι έπειτα φέρε τον μπροστά σου
στα γόνατα , να δώσεις και να πάρεις .
Ώρα : 23 : 52 . Ο Φωκάκιος προσγειώνει την μισή πιπεριέρα πάνω στην τοναμακαρονάδα , την κάνει κατάμαυρη , σαν Αφρικανή χορεύτρια , με κερνά ένα τσίπουρο , κάνει λάθος , και βάζει ούζο στο ποτήρι μου , το οποίο το φτύνω με απέχθεια ,
Στο ραδιόφωνο παίζει Σιδηρόπουλος : "Στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου "
Τι μεγάλος στίχος είναι αυτός και τι μεγάλη αλήθεια κρύβει !!!
Ενα τσιγάρο μετά την πέφτουμε για ύπνο .
΄Ωρα : 06 : 35 . Οι λέξεις έχουν πλέον λειώσει μεταξύ μας , ο Γκιώνης σταμάτησε να κλαψουρίζει μέσα από τα πεύκα , ένα τριζόνι έχει παρκάρει πάνω στην πόρτα του τροχόσπιτου , προσφέροντάς μας απλόχαιρα το χειροκρότημα της σύντομης ζωής του , τραγουδώντας ότι ο δρόμος των τρελών γυριρισμό δεν έχει .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 7 Μπύρες 4 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 5 Μπύρες 12 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΠΕΜΠΤΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΗΜΕΡΑ
Ώρα : ΄17 : 37 . Ο Φωκάκιος προσπαθεί να φτιάξει ένα ανεμούριο , να το χαρίσει στη Μαρίκα και τελικά τα καταφέρνει τοποθετώντας το στο φράχτη του κάμπινγκ . Επισκέπτομαι την κυρία και κανονίζω τα ως προς το ζην μας . Ο Φώτης έχει σκαρφαλώσει πάνω στην καρέκλα της μητέρας του εξαπολύοντας ένα δυσώδη αεροπόρδο πόλεμο εναντίον της , ακριβώς απέναντι από τη μούρη της .
" Φώτηηηηηηηηηηηηη ! Μου κλάνεις μέσα στα μούτρα μου ! " Τσιρίζει η Μαρίκα .
" Φώτη . Μην κλάνεις μέσα στα μούτρα της μητέρας σου . Πατέρα δεν έχεις να τον κλάσεις ;
" Ρωτάω το μικρό διαόλι . Προσπαθώ να συνεννοηθώ με τη Μαρίκα για το βραδινό μας .
" Μα όλο μακαρόνια σας ταΐζω " Μου λέει . " Τι άλλο θα θέλατε ; "
Την κοιτάζω με ένα δόλιο χαμόγελο στα χείλη και της απαντώ :
" Σήμερα λοιπόν θα μας φτιάξεις κάτι το διαφορετικό ! "
Η Μαρίκα ενθουσιάζεται και περιμένει την απόφασή μου , δίχως να γνωρίζει με τι πούστη έχει μπλέξει ." Σήμερα θα μας φτιάξεις πέννες , με μακαρόνια βίδες και από πάνω , αντί για σάλτσα θα ρίξεις και μερικά σπαγγέτι . "
Ένα έντρομο φλας ανάβει στα μάτια της και με ρωτάει : " Με δουλεύεις ; "
" Ααααα ! Να μη ξεχάσω . Τα σπαγγέτι να τα βάλεις από πάνω , αντί για σάλτσα "
Λέω και απομακρύνομαι . Άφωνη η Μαρίκα με παρακολουθεί να φεύγω .
" Θα σας φτιάξω ομελέτα με κολοκυθάκια και σκόρδο που αρέσουν στο φίλο σου " Φωνάζει .
Ώρα : 20 : 10 . Από μακριά , ακούγεται ένα ακατανόητο διάγγελμα το οποίο μας πληγώνει τ΄ αυτιά και πλησιάζει όλο και περισσότερο .
" Δεν καταλαβαίνω το Χριστό μου " Λέει ο Φωκάκιος .
" Σαν τζιχαντζιστές μου ακούγονται " Του απαντώ . " Αραβικά μου μοιάζουν όλα αυτά . Λες να ήρθαμε έως εδώ και να μας την πέσουν οι πολεμιστές του ISIS ; "
Κάπου ξεχωρίζω τη λέξη ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ και με πιάνουν τα γέλια . Τζιχαντzιστές και να πωλούν Καρπούζια ; Ένας σκυλάδικος ηχητικός αυνανισμός αρχίζει να επιτίθεται στα όμορφα ροζ αυτιά μας
Η γυναίκα μου ζηλεύει
τάμπα τούμπα τάμπα τούμπα
και με τυραννά "
Ο ήχος της ντουντούκας ενός μικροφορτηγού σέρνει βδέλλες πάνω στους ακουστικούς πόρους μας και μας δείχνει το δρόμο προς αγορά των προϊόντων του .
" Τάμπα τούμπα ! Έχω και πιπεριές και ντομάτες και κολοκύθια . Έχω ! Έχω ! Και πατάτες και καρπούζια ! Εχω ! Εχω ! Μία υπερπαραγωγή από Σκυλάδικα 3ης κατηγορίας μας παραπέμπει κατευθείαν σε συνκαυλίες στο Ηρώδειο .
" Κυρ Φώτη , τι έχεις σήμερα ; "
Μια υπέρβαρη Αλβανή , πάνω σε ένα μηχανάκι , ακούω να τον βρίζει .( Ο Μανάβης ονομάζεται : Κυρ-Φώτης ) . Του χώνει κάτι ακατονόμαστα μπινελίκια και απομακρύνεται , ενώ η Μαρίκα μας επισκέπτεται κρατώντας δύο κολοκύθια στα χέρια .
" Αυτά βρήκα , αυτά θα σας μαγειρέψω " Κουνάει τα κολοκύθια στο χέρι της , " Μικρά είναι μας λέει ! Όλα σάπια είναι ! "
" Που να δεις τα δικά μας ! " Λέει ο Φωκάκιος ενώ χαϊδευέι τον Μπαρ !
Ώρα : 21 : 15 . Η Μαύρη επίθεση είναι απίστευτη , σύννεφα από αιμοδιψή κουνούπια εφορμούν από όλες τις μεριές , τρέχω σαν κολασμένος μέσα στο τροχόσπιτο , ψεκάζομαι με το αντικουνουπικό σπρέι και φωλιάζω πάνω στον καναπέ .
Ώρα : 00 : 16 . Απίστευτη αλητεία μου ζητά ο Φωκάκιος . " Πάμε έξω να κάνουμε ένα μπάνιο , ένα ντουζ με το λάστιχο που υπάρχει στη δεξιά πλευρά του Camper " . Ακολουθώ σα Ζόμπι και ξαφνικά καταρρέουμε σαν παιχνιδιάκια ανήμπορα πάνω στο γρασίδι στον κήπο της Μαρίκας , πρώτος ο Φωκάκιος , μετά εγώ . Παίρνω το λάστιχο και καταβρέχω τον φίλο μου , επιτέλους σηκώνεται όρθιος , τον μεταφέρω στο τροχόσπιτο και μου ξαναπέφτει έξω από την πόρτα .
Ώρα : 03 : 46 . Ο Φωκάκιος έχει πάει για ύπνο , κάθομαι μονάχος στον καναπέ , ροχαλίζει ένα ακατάληπτο μουρμουρητό το οποίο μονάχα εκείνος το καταλαβαίνει , και κάθομαι να γράψω .
Ώρα : 04 : 03 . Τρώω κάτι και κατευθύνομαι για ύπνο .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 7 ΜΠΥΡΕΣ 3 ΤΣΙΠΟΥΡΑ
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 3 ΜΠΥΡΕΣ 6 ΤΣΙΠΟΥΡΑ
2 ΟΥΙΣΚΙ 2 ΟΥΖΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 26 ΗΜΕΡΑ
Ώρα : 03 : 15 . Αδειάζουμε τη χημική τουαλέτα και μετά ο Φωκάκιος προσπαθεί να ξαναφτιάξει τον σπασμένο ανεμιστήρα , ενώ εγώ παρακολουθώ παγερά αδιάφορος . Ερχεται η Μαρίκα και μας φέρνει σπαγγέτι με σάλτσα τομάτας : 6 E
Ώρα : 20 : 35 . " Σουρουπώνει " Μου λέει ο Φωκάκιος . " Κουνουπώνει " Του απαντώ .
" Κωστάκη ! Σου φέρνω 2 παγωμένες μπύρες κερασμένες από εμένα . " Είναι η Μαρίκα .Να΄ ναι καλά ! Επιτέλους θα πιω δυο παγωμένες μπύρες και όχι εκείνες τις ψευτοπαγωμένες από το ψυγείο του Φωκάκιου , λες και προλάβαιναν να παγώσουν εκεί μέσα !
" Ακου ! Δόμνα Σαμίου "
Τεντώνω τα όμορφα ροζ αυτιά μου , προσπαθώ να ακούσω καλύτερα .
" Τι Δόμνα Σαμίου ρε Φωκά ; " Του απαντώ . " "Άκου ! Άκου , μου λέει . Αυτή είναι η Δόμνα Σαμίου ! "
Αισθάνομαι ηλίθιος .
" Τι λες ρε μαλάκα ; Από πότε η Δόμνα Σαμίου τραγουδά στα Εγγλέζικα και παίζει Country-Folk ; " Τον ερωτώ .
Κάγκελο ο Φωκάς . " Δόμνα Σαμίου είναι και τέλος ! Μου απαντά .
Μένω άφωνος και δε λέω κουβέντα .
Ώρα : 01 : 50 . Ο Φωκάς κάθεται στο κρεβάτι του και μου ζητά μια πορτοκαλάδα λουξ , μια κόκα-κόλα και ένα μπουκαλάκι μικρό νερό , του τα δίνω και κάθομαι επί του καναπέως . ΄Επειτα από δύο ώρες τον ξυπνά η ξυριστική μου μηχανή . Σηκώνεται με κοιτάζει και βρίζει
" Τώρα ρε μαλάκα βρήκες να ξυριστείς ; Ελα να πέσεις για ύπνο "
Απτόητος συνεχίζω να ξυρίζομαι και μου απαντά μ΄ένα Άντε και Γαμήσου . " Πάρτη και κοιμήσου " Του απαντώ και συνεχίζω να ξυρίζω ότι έχει απομείνει . Αυτό και κάνει ! Τυλίγεται με το σεντόνι του και συνεχίζει να κοιμάται .
Τελειώνω το ξύρισμα , ανοίγω μια μπυρωίνη και ακούω στο ραδιόφωνο το " Down in The Hole " του Tom Waits σε διασκευή John Campbell .
Ώρα : 06 : 02 Θα προσπαθήσω να βάλω τα κουρέλια μου για ύπνο .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 10 ΜΠΥΡΕΣ 3 ΤΣΙΠΟΥΡΑ
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 5 ΜΠΥΡΕΣ 4 ΤΣΙΠΟΥΡΑ
2 ΟΥΙΣΚΙ 2 ΟΥΖΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 27 ΗΜΕΡΑ
( Ο ΛΑΚΚΟΣ ΜΕ ΤΑ ΦΙΔΙΑ )
Ώρα : 17 : 00 . Ξεκινάμε για μπάνιο αγνοώντας ότι θα κάνουμε τη μεγαλύτερη μαλακία της ζωής μας και ότι ο εφιάλτης θα μας έδινε ραντεβού κάπου μέσα στο δάσος . Ο Φρέντυ Κρούγκερ δε μας περίμενε στο δρόμο με τις λεύκες , αλλά κρυμμένος μέσα στα σκοτεινά μονοπάτια του στο Δρόμο με τα πεύκα .
Ώρα : 18 : 02 . Αφού διασχίζουμε για μια ώρα ένα απροσπέλαστο σχεδόν δάσος , πάλι καλά που δε σπάσαμε το αμάξι , φθάνουμε επιτέλους σε μια παραλία την οποία την είχαμε κοζάρει μια εβδομάδα πριν , στην οποία έχει στρατοπεδεύσει ένας μοναχικός Γερμανός περίπου στα 60-65 ετών με το αυτοκινούμενο τροχόσπιτό του . Παρκάρουμε καμιά δεκαριά μέτρα μακριά του , δε θέλουμε να ενοχλήσουμε τη μοναχικότητά του και πάμε για μια σύντομη βουτιά σε μια θάλασσα γεμάτη από φύκια και αφρούς . Σίχαμα σκέτο !!! Μετά από μια σύντομη βουτιά , βγαίνουμε έξω και καθόμαστε στη σκιά του Lada για να στεγνώσουμε .
Ώρα : 18 : 30 . Πρέπει να γυρίσουμε πίσω στα λημέρια μας διότι τα κουνούπια θα αρχίσουν την εμφάνισή τους κι έτσι αποχωρούμε , ενώ ο Φωκάκιος θέτει σε λειτουργία το GPS του , ακολουθώντας ένα δρομο , ο οποίος μας βγάζει σε ένα χωματόδρομο γεμάτο λακκούβες στη μέση ενός εκρηκτικού από βλάστηση πευκοδάσους , με ατίθασα φυτά να απλώνουν τα κλωνάρια τους σαν γιγάντια χέρια έτοιμα να μας ρουφήξουν και άγριες κληματσίδες να στεφανώνουν το αμάξι από δεξιά και αριστερά .
Ο ουρανός χάνεται πάνω από τα κεφάλια μας και ο Φωκάκιος μου λέει : " Εδώ τουλάχιστον έχουμε σκιά ."
Τι ήταν να το πει ; Η σκιά της φρίκης που θα ανταμώναμε , πλησίαζε γοργοφτέρουγη μελετώντας την κάθε της λεπτομέρεια .
Μια φράση μονάχα λέω στο φίλο μου : " Θα το παλέψουμε ; " Κι ύστερα το βουλώνω .
Δεν παίρνω απάντηση και βουτάει τίγκα στα γκάζια μέσα στο νερόλακκο . Στη μέση , το αμάξι σβήνει
Μάταιες οι προσπάθειες του Φωκάκιου να το βάλει μπροστά . Γυρνά και ξαναγυρνά το κλειδί της μίζας , αγκομαχάει το αμάξι , παραφορτωμένο είναι με έξι κιβώτια μπύρας , ουίσκι , ούζα και τσίπουρα , έχει πέσει σε ένα λήθαργο απραξίας και δε πτοείται καθόλου . Tο αμάξι δεν παίρνει μπροστά με τίποτα ! Προσπαθώ να κρατήσω την ψυχραιμία μου , η αλήθεια είναι ότι από διαίσθηση ίσως δε φοβάμαι καθόλου , πρώτη φορά βλέπω στα μάτια του φίλου μου τέτοια φρίκη , κοιτάζω έξω από το παράθυρο , βλέπω το νερό να έχει φθάσει σχεδόν ως την πόρτα και δίχως να πω κουβέντα αποφασίζω να ανοίξω την πόρτα μου . Εάν μπει το νερό μέσα , τη γαμήσαμε πατόκορφα ! Ανοίγω την πόρτα και βλέπω ότι το νερό έχει φθάσει τέσσερις πόντους κάτω μας , ενώ κάποια μικρά μαύρα κεφάλια αναδύονται στην επιφάνεια κόβοντας βόλτες γύρω μας , κάνοντας το νερό να παφλάζει ήρεμα στην επιφάνειά του , δημιουργώντας κυκλικούς ανακόλουθους σχηματισμούς δίχως ήχο. Προσπαθώ να κλείσω την πόρτα μου με σιγανές κινήσεις , μη τολμώντας να ταράξω τη φρικαλέα γαλήνη του τερατόμορφου δάσους , Το αμάξι έχει χωθεί μέσα σε σαράντα πόντους νερό , δίχως να γνωρίζουμε εάν έχουμε πέσει σε βάλτο , οπότε το όχημα μαζί με τα λυκοτόμαρά μας θα βυθιστεί αργά μέσα στον υδάτινο τύμβο του παρασέρνοντας κι εμάς μαζί του . Οσμίζομαι τον αέρα σαν άγριο ζώο . Ο ιδρώτας του φίλου μου μυρίζει πανικό ! Φοβάται περισσότερο για εμένα , παρά για τον εαυτό του .
Τέτοια ώρα , τέτοια λόγια ! Σιγά μπας και του έδινα σημασία .
Αποφασίζω να σπάσω τη σιωπή μου και του λέω : " Το νερό είναι μόλις τέσσερις πόντους κάτω από την πόρτα μας "
Παίρνει ένα μεταλλικό κοντάρι , ανοίγει την πόρτα του , βλέπει τα μικρά μαύρα κτήνη να κυκλοφορούν γύρω από το αμάξι , χτυπά με δύναμη το έδαφος από κάτω του και μου λέει :
" Ουυυυφ ! Δεν έχουμε πέσει σε βάλτο . Το έδαφος είναι στέρεο . Δεν κινδυνεύουμε να βυθιστούμε "
Ο Κατηραμένος Όφις έχει περικυκλώσει το αυτοκίνητο και παίρνει τα λουτρά του κόβοντας βόλτες γύρω μας μέσα σε μια τρομακτική ηρεμία η οποία δε διακόπτεται ούτε από το παραμικρό θρόισμα του ανέμου . Τα πάντα έχουν παγώσει σε μια απόκοσμη κατάρα ενώ ο Φωκάκιος σκούζει :
" Να σε ψεκάσω μαλάκα ! Τουλάχιστον μη μου πεθάνεις από αλλεργικό σοκ από τα τσιμπήματα των κουνουπιών "
Πειθήνιος μαλάκας εγώ , κάθομαι και με διπλοψεκάζει με το Autan , ενώ ένα απίστευτο σμήνος από κουνούπια αρχίζει να κάνει την επίθεσή του , κλείνουμε ερμητικά τα τζάμια και καθόμαστε δίχως ομιλία μέσα το αμάξι .
" Τουλάχιστον έχουμε μπύρες " Λέω
" Και ουίσκι και ούζα και τσιπουράκια " Απαντά ο Φωκάκιος προσπαθώντας να ελαφρύνει την ήδη άσχημη κατάσταση .
" Ωραία ! Και δεν έχουμε ανάγκη τουαλέτας , απλά ανοίγουμε την πόρτα και αυτό ήταν " Του απαντώ .
Μετά από δύο λεπτά , προσπαθεί να βάλει πάλι μπροστά το Lada του οποίου η μίζα αρνείται επιμόνως να λειτουργήσει .
Πολύ θα ήθελα να τραβήξω φωτογραφίες του απόκοσμου εκείνου μέρους , αλλά δεν το κάνω για να μη τσιτώσω περισσότερο τον φίλο μου . Σταματώ να ομιλώ , κεντράρω το βλέμμα μου στα νερόφιδα που κολυμπούν γύρω μας και στο κατάμαυρο σμήνος που προσπαθεί να εισχωρήσει μέσα στο αμάξι .
Επί δεκαπέντε λεπτά βρισκόμαστε μέσα σ΄ αυτή τη φρικαλέα κατάσταση του λασπώδους εφιάλτη και μοιάζει να έχει περάσει ένας αιώνας .
Ο Φωκάκιος παίρνει τηλέφωνο το Γιώργο από το κάμπινγκ για να ζητήσει βοήθεια , το τηλέφωνο κουδουνίζει και μας λέει ότι ο Γιώργος είναι κατειλημμένος . Επί πέντε λεπτά προσπαθεί να επικοινωνήσει με το Γιώργο αλλά οι προσπάθειές του αποβαίνουν μάταιες .
Ωραία ! Να τηλεφωνήσουμε που ; Στην Αστυνομία ; Στην Πυροσβεστική ; Να τους πούμε τι ; Ότι βρισκόμαστε , ανάθεμα κι εάν ξέρουμε πού ; Στη μέση του πουθενά ;
Ξαναπαίρνει τηλέφωνο τον Γιώργο ο οποίος απαντά επιτέλους .
Κάνουμε φιλότιμες προσπάθειες να του εξηγήσουμε που βρισκόμαστε , αλλά μας λέει ότι έχει κόσμο να εξυπηρετήσει στο κάμπινγκ και να τον πάρουμε σε λιγάκι μπας και μπορέσει να στείλει κάποιον σε βοήθεια .
Ο Φωκάκιος κάνει επίμονες προσπάθειες να ξαναζωντανέψει το αμάξι του . Τίποτα όμως ! Εκείνο αρνείται πεισματικά να ξεκινήσει .Σκέπτομαι πραγματικά να την κάνω , να βγω έξω κι ότι βρέξει ας κατεβάσει , ας με δαγκώσουν και τα φίδια . Ο κολλητός μου προσπαθεί και πάλι να αναστήσει τη βρεγμένη μίζα η οποία βαριανασαίνει δίνοντας κάποια σημάδια ζωής τα οποία αναπτερώνουν τις ελπίδες μας . Τίποτα όμως .Εκεί που ετοιμάζομαι να τσαλαβουτήξω μέσα στα νερά και να προσπαθήσω να σπρώξω το αμάξι έξω από το νερόλακκο ακούω τη μηχανή να αγκομαχά σα κουρασμένο ζώο , δίνοντας ελπίδες στον ήδη αποδεκατισμένο τρόμο του φίλου μου . Επιτέλους ! Το αμάξι παίρνει μπροστά , μένουμε για λίγο ακίνητοι προσπαθώντας να ξεμπουκώσουμε τον κινητήρα και δίχως λέξη αρχίζουμε να προσπερνάμε τα επτά σχεδόν μέτρα που μας χωρίζουν από την ελευθερία , ώσπου ένα επιτέλους στέρεο έδαφος μας υποδέχεται .
Ώρα : 19 : 10 . Επειτα από περίπου 25 λεπτά μέσα στο λάκκο με τα φίδια , με την αγωνία να έχει τηγανίσει το μυαλό μας προχωράμε γιά εκατό περίπου μέτρα , όταν τρώμε τον απόλυτο τρόμο . Ο Φρέντυ Κρούγκερ εμφανίζεται και πάλι μπροστά μας , στο ξύπνιο μας , δίχως να πιστεύουμε την ατυχία που βραδιάζει μέσα στο μυαλό μας .
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα . Τρώμε τον απόλυτο τρόμο !
" Πάμε πίσω " Λέει ο Φωκάκιος .
" Πάμε όπου θέλεις " Του απαντώ με συγκατάβαση .
Τα μαύρα νερόφιδα της λίμνης είναι τα μόνα ζωντανά όντα που βλέπουμε , κάνουν ακροβατικές φιγούρες με το κεφάλι τους σχεδόν να ίπταται έξω από το νερό και το υπόλοιπο σώμα τους να χορεύει πιρουέτες μέσα στον υδάτινο εφιάλτη που απλώνεται μπροστά στα αμήχανα μάτια μας .
Σ΄ αυτό το δάσος δεν υπάρχουν Νύμφες του Θεού Διονύσου που χορεύουν σε κρυστάλλινα νερά , ούτε νεράιδες οι οποίες τινάζουν τη χρυσόσκονη από τα χαμένα τους φτερά . Σ΄ αυτό το δάσος η ποίηση είναι ανύπαρκτη και η ζωή καταδυναστευμένη . Τα λόγια δεν έχουν λόγο ύπαρξης και οι σκέψεις πέφτουν τσακισμένες μέσα στην ανατριχίλα . Πάγωσαν οι λέξεις στο στόμα μας . Μια κουραμένη ανύμπορη φύση δεν βοηθά καθόλου την κατάστασή μας .Ο Φωκάκιος κάνει για πέντε περίπου λεπτά προσπάθειες να γυρίσει το αμάξι όπισθεν , το σκοτάδι προσπαθεί να μας πνίξει , οι βάλτοι γύρω μας κάνουν την ύστατη προσπάθεια να καταπιούν το Lada και καταφέρνει να γυρίσει το αμάξι πίσω στο νερόλακκο στον οποίο είχαμε κολλήσει .
" Κάμε το σταυρό σου να τα καταφέρουμε " Μου λέει ο άπιστος Φωκάκιος .
Προχωρούμε προς τον υγρό εφιάλτη που προσπάθησε να μας καταπιεί την πρώτη φορά , αριστερά και δεξιά μέσα στο πευκοδάσος , απλώνουν την ύπαρξή τους βάλτοι με καλάμια σαν οιωνοί κακής βουλιμίας , έτοιμοι να ρουφήξουν εμάς και το αυτοκίνητο . Προχωρούμε σιγά-σιγά προς το νερόλακκο , οι λέξεις έχουν πετρώσει στα χείλη μας , μπαίνουμε μέσα στο νερόλακκο , προχωρούμε με απίστευτη προσοχή και ... Τον προσπερνάμε μη πιστεύοντας ότι τα έχουμε καταφέρει .
Ώρα : 19 : 20 . Ο Φωκάκιος τηλεφωνεί και πάλι στον Γιώργο . " Ξεκολλήσαμε και γυρίζουμε πίσω "
Το φτωχό μυαλό μου δέχεται την πληροφορία ότι κολλήσαμε κάπου κοντά στα λουτρά της Υρμίνης κοντά στο Κουνουπέλι , στο Δήμο Ανδραβίδας , ενώ 10 χιλιόμετρα μετέπειτα βλέπω μια πινακίδα που γράφει : Ποταμός Βέργος . Η περιοχή είναι τρισάθλια , κάποια ερείπια μιας απογοητευτικής γέφυρας υψώνονται πάνω από τα κεφάλια μας , σημάδι της ανάπτυξης που λένε οι πολιτικάντηδες στα κωλοκάναλα για να πείσουν ποιόν ;
Ώρα : 20 : 35 .Φθάνουμε επιτέλους σώοι και αβλαβείς στο κάμπινγκ , ο Γιώργος μας περιμένει άφωνος , έτοιμος να ακούσει την περιπέτειά μας .
" Που πήγατε ρε μαλάκες ; Ούτε εγώ που μένω χρόνια σ΄ αυτή την περιοχή δεν έχω ακούσει για τα μέρη που μιλάτε . Ποιες λίμνες και ποιους νερόλακκους λέτε ; Χρόνια τώρα ζω σ΄ αυτή την περιοχή και δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο "
Μας λέει και μένει κάγκελο από τη διήγηση της περιπέτειάς μας .
Ώρα : 21 : 30 . Χωμένοι μέσα στο τροχόσπιτο παίρνουμε τηλέφωνο στο χωριό Λάππα και παραγγέλλουμε μια ποικιλία + δύο πίτες χοιρινά σουβλάκια = 16.50 Ε
Ώρα : 02 : 13 . Ο Φωκάκιος μπατάρει και πάει για ύπνο .
Ώρα : 03 : 16 . Ξυπνάει ο κολλητός μου και μου λέει : " Σπαρτά - Κοριάνα - Κλύσματα - Πεσσάδα - Καραβάδος " Έτσι γράφει ο Αλητάρχης στα ΚΤΕΛ της Κεφαλλονιάς
Ώρα : 03 : 30 Σταματώ να γράφω και αποφασίζω να την πέσω για ύπνο .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ ? Μπύρες 5 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 6 Μπύρες 8 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ ΕΙΚΟΣΤΗ ΟΓΔΟΗ ΗΜΕΡΑ
Ωρα : 02 : 35 . Ξυπνάμε μούσκεμα στον ιδρώτα και αρνούμαστε απλά να κάνουμε το οτιδήποτε . Με ποια όρεξη να πάμε για μπάνιο έπειτα από όσα περάσαμε τη χθεσινή ημέρα ; Έρχεται ο Γιώργος και
" Περιπέτειες μου θέλατε . Δεν καθόσαστε στ΄ αυγά σας καλύτερα ; " Απαντά φρικαρισμένος .
Ώρα : 18 : 30 . Παραγγέλλουμε φαγητό από την ταβέρνα του
" Πέτρου " η οποία βρίσκεται κάπου κοντά μας . 2 Μουσακάδες και μία φρατζόλα ψωμί = 14 Ε
Ώρα : 11 : 14 . Ο Φωκάκιος μου ζητά την κουρευτική μου μηχανή , του τη δίνω και βγαίνει έξω από την καλύβα του " Μπάρμπα - Φωκά " για να κουρέψει το μούσι του , για το οποίο είχε πει ο μικρός διάολος του Γιώργου και της Μαρίκας ότι μοιάζει με παπάς . Σε πέντε λεπτά μπαίνει μέσα και με ρωτάει :
" Ίδιο " Του απαντώ .χαμογελώντας .
" Μα τι βγήκες έξω να ξυρίσεις μέσα στα σκοτάδια ; " Πραγματικά δε βλέπω καμμια αλλαγή στο πρόσωπο του φίλου μου .
" Ωραίος είσαι ! Χούχλος ! " Του λέω για να μην του χαλάσω τη διάθεση .
Ώρα : 12 : 35 . Ξεμυτίζουμε έξω με τα μαγιό και τις πετσέτες μας και πάμε στην άκρη του Camper , όπου και κάνουμε ένα μπανάκι για να διώξουμε τον ιδρώτα και την κούραση από πάνω μας . Γυρνάμε πίσω , αποφασίζουμε να καθίσουμε έξω γιατί τα κουνούπια έχουν εξαφανισθεί και απολαμβάνουμε την ησυχία της νύχτας την οποία διακόπτει ο φίλος μας ο Γκιώνης με το παράπονό του
Κάποια στιγμή η κούραση μας καταλαμβάνει και πάμε κατευθείαν για ύπνο .
Ώρα : 03 : 30 . Σηκώνομαι σαν υπνοβάτης , σκίζω τη χθεσινή πίτα και ξαναγυρίζω στο κρεβάτι όπου και ταβλιάζομαι τελείως .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 7 Μπύρες 3 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 5 Μπύρες 7 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΔΕΥΤΕΡΑ 04 ΙΟΥΛΙΟΥ ΕΙΚΟΣΤΗ ΕΝΑΤΗ ΗΜΕΡΑ
Ώρα : 02 : 35 . Ξυπνάμε και έπειτα από τον καφέ κλείνουμε εισιτήρια από Κυλλήνη για Πόρο με το πλοίο των 19 : 30 , την Πέμπτη 07 Ιουλίου . Εξοφλούμε τη διαμονή μας έως και την Πέμπτη 104 Ε και παραγγέλλουμε φαγητό από την ταβέρνα του Πέτρου : Παϊδάκια κοτόπουλου + μια μερίδα τηγανιτές πατάτες + ψωμί = 13 Ε
Ώρα : 22 : 28 . Εισάγεται μια απίστευτη μπόχα από τον βιολογικό καθαρισμό του πεντάστερου ξενοδοχείο απέναντί μας ή από τον βόθρο του Camper , αυτό δεν μας ενδιαφέρει , απλά βάζουμε στην πρίζα το ηλεκτρικό αρωματικό που αγοράσαμε , καθώς και δύο στικάκια που έχουμε προνοήσει να φέρουμε από Αθήνα και Κεφαλλονιά .
Ώρα : 23 : 37 . Τρώμε με μεγάλη όρεξη το φαγητό από την ταβέρνα του Πέτρου , οι πατάτες του είναι τελείως ωμές και ατηγάνιστες , ενώ βλέπω τον Φωκάκιο να ψάχνει με τον φακό του τα κόκαλα από το κοτόπουλο τα οποία έχει διασκορπίσει στο πάτωμα του τροχόσπιτου .
Ώρα : 00 : 40 . Βράζουμε . Οι 37 βαθμοί θερμοκρασίας μας έχουν χτυπήσει κατακούτελα , παρ΄ όλο που έχουμε αναμμένους και τους δύο ανεμιστήρες που διαθέτουμε .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 9 Μπύρες 5 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 6 Μπύρες 6 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΤΡΙΤΗ 05 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΗΜΕΡΑ
Ωρα : 01 : 35 . Νωρίς γιά εμάς . Προτελευτάια ημέρα στην καλύβα του " Μπάρμπα-Φωκά "
= 20 Ε
Το στρες του φεύγα μας έχει κάνει το μυαλό ομελέτα . Γεμίζουμε το ψυγείο με μπύρες και βγάζουμε από το ντουλάπι ένα μισόλιτρο τσίπουρο , από αυτό που μυρίζει σα μανόν για τα νύχια .
" Ουφ ! Παρακουραστήκαμε και σήμερα . "
Δε μιλάω , δε λέω τίποτα , έχουν αρχίσει οι τελευταίες παρενέργειες του προσωπικού εφιάλτη μου . Πέντε μήνες τώρα στα χημικά χάπια που έχουν στείλει το μυαλό μου στο διάολο , αρκετοί είναι . Δεν το παλεύω πλέον .
Ώρα : 11 : 30 . Ο Φωκάκιος με τραβολογά έξω . Δεν είμαι Εγώ , δεν είμαι καλά .
Ωρα : 12 : 30 . Μπαίνω πάλι μέσα .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ 7 Μπύρες 5 Τσίπουρα
ΦΩΚΑΚΙΟΣ 5 Μπύρες 4 Τσίπουρα
2 Ουίσκι 2 Ούζα
ΤΕΤΑΡΤΗ 06 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ
Ώρα : 19 : 30 . Μαζεύουμε την τέντα ενώ βράζουμε από τη ζέστη . Το μπαρ το είχαμε ανοίξει μία ώρα πριν .
Ώρα : 12 : 36 . Ο Φωκάκιος τσακίζει την ποικιλία που έμεινε από χθες , ενώ εγώ σκίζω ένα σάντουιτς με τα υπέεεροχα κοτομπέικον .
Ο επίλογος γράφηκε πλέον και δεν υπάρχουν λέξεις εντυπωσιασμού
στο μακρόσυρτο διάβα μας .
Μονάχα ο πόνος του γυρισμού ρίχνει σβιλάδες στο τέρμα μας .
Έσβησε ένας μήνας , πέθαναν τα τραγούδια των ξωτικών ,
κόπηκαν οι λέξεις που έφτιαχναν φράσεις .
διψάσαμε για δειλινά , τα ήπιαμε , ρουφήξαμε κύματα και φάσεις
ανοδιοργάνωτη γεύση επάνω μας ,
είδαμε ήλους τύφλωσης μπροστά στα μάτια μας
και παίξαμε σα πρωτόπλαστοι σε νιόβγαλτες μαλακίες .
Είναι παράξενα και δύσκολα τα ταξίδια .
ΠΕΜΠΤΗ 07 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ
