KYΡIAKH : 25 - ΜΑIOY - 2014
Σκάω μούρη στο Αργοστόλι στις δωδεκάμιση το βράδυ στο μαγαζί " PUB OLD HOUSE "του επί 25 χρόνια φίλου μου , Λευτέρη Φωκά. Πριν 25 χρόνια ήμουν ο πιανίστας του , σε κάτι ιστορικές ROCK βραδιές . Το Ταξίδι θα άρχιζε τη μεθεπόμενη . Είχα καβαντζώσει 1 χιλιάρικο Ε γιά το ταξίδι μας και 1 κατοστάρικο γιά την επιστροφή μου στην Αθήνα
ΤΕΤΑΡΤΗ : 28 - ΜΑΙΟΥ - 2014
Ωρα 07:00 π.μ . Ξεκινάμε από το Αργοστόλι , με ένα LADA του οποίου το κοντέρ γράφει
52.228 χλμ.
Βάζουμε
50 Ευρώ βενζίνη και σκάμε και
5 Ε γιά τα λάστιχα . Πρώτο κομμάτι στο MP3 παίζει το " Constipation Blues " του Screamin Jay Hawkins . Στον ουρανό του αμαξιού μιά μπαγκαζιέρα είναι φορτωμένη με ότι μπορεί να φανταστεί κανείς . Αερόθερμο, άδεια μπιτόνια , εργαλειοθήκες , Back-up , καλώδια , σχοινιά , υπνόσακους , σκηνή και τα χίλια μύρια .Το πορτ μπαγκάζ είναι γκαστρωμένο με μία πτυσσόμενη σκαλίτσα , δύο τρία μικρά μπουκαλάκια κόκα κόλα , δύο τρία λίτρα νερό και κάμποσα μπουκάλια τσίπουρο , καθώς και με μεγάλα κουτιά μπύρες . Κάτι χαρχαλεύει στο πορτ μπαγκάζ και κάνει θόρυβο στις στροφές . Ισως να΄ναι κάποιο λίτρο τσίπουρο που βιάζεται να τελειώσει . Ξηγηθήκαμε με τον Λευτέρη . Κατά τη διάρκεια της οδήγησης δεν πίνουμε τίποτα . Μόνο καφέδες .
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΦΩΚΑΚΙΟΣ
ΚΩΣΤΑΚΗΣ
Ωρα 08:25 π.μ . Φθάνουμε στο Φισκάρδο .
Μετά από 1 ώρα βγάζουμε εισητήρια .
51 Ε ( Δύο άτομα + το αμάξι )
Ωρα 10:23 π.μ Αναχώρηση του πλοίου
Ωρα 11:40 π.μ . Φθάνουμε στη Βασιλική , στη Λευκάδα . Μηδενίζουμε το κοντέρ και υπολογίζουμε ότι έχουμε βενζίνη γιά ακόμα 170 χλμ .
Ωρα 13:00 μ.μ . Φθάνουμε στο Ακτιο , στα τούνελ . Από Βασιλική έως εδώ το κοντέρ μας χαμογελάει 60 χλμ . Γαμώτοτο !!! Πληρώνουμε
Διόδια : 3 Ε
Σταματάμε στο Ακτιο σ'ένα βενζινάδικο που είχε την πιό φθηνή βενζίνη , είχε βγάλει κάτι τεράστια ηχεία έξω και έπαιζε τόσο τσίτα τη μουσική ( Χάλια Mainstream ) , που το ονόμασα
" ΝΤΙΣΚΟΤΕΚ ΓΙΑ ΝΕΟΛΕΡΑ " . Οσοι περάσετε από εκεί , μπορεί να βουλώσετε τ' αυτιά σας , αλλά σίγουρα θα βάλετε βενζίνη στη πιό χαμηλή τιμή της περιοχής .
1.635 Ε το λίτρο . Βάλαμε 27,70 λίτρα . Σύνολο τιμής : 45.30 Ε
Μηδενίζουμε και πάλι το κοντέρ .
Ωρα 13:35 μ.μ . Διανύσαμε 33 χλμ . Αποφασίζουμε να πάμε στην Κερέντζα . Βγαίνουμε από το δρόμο μας και στις
14:00 μ.μ φθάνουμε στην Κερέντζα ακολουθώντας κάτι κρυμμένους χωματόδρομους . Πανέμορφο μέρος ! Μία απίστευτα γαλήνια λιμνοθάλασσα , στη δεξιά όχθη της οποίας τεμπέλιαζαν , εν υπνώσει , δεκάδες τροχόσπιτα παρκαρισμένα το ένα δίπλα στο άλλο , αναμένοντας να καλοκαιρέψει γιά να τα ξυπνήσουν οι ιδιοκτήτες τους . Παρκάρουμε στην καντίνα του Λάκη και σκεφτόμαστε να στήσουμε τη σκηνή μας γιά το βράδυ ή να φύγουμε . Τελικά , το κρυουλάκι που έκανε , μας αφήνει να πιούμε
2 πορτοκαλάδες : 3 E και να την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια .
Ο Λευτέρης πιάνει φιλίες με τα παιδιά της καντίνας , τους εξηγεί ότι είχε ξανάρθει 5 χρόνια πριν , με το τροχόσπιτό του και τη γυναίκα του τη Λίντα γιά 20 ημέρες , και τότε τι ακούν τα " Ομορφα Ροζ Αυτιά " μου ;
- Αααα ! Σας θυμάμαι εσάς ! Αποφαίνεται μιά κυριούλα .
- Εσείς είστε κάποιος γνωστός σκηνοθέτης , αλλά δε θυμάμαι το όνομά σας !
ΟΥΡΕ ΜΕΓΑΛΕ ΛΕΥΤΕΡΗ ! ΕΜΠΑΙΝΕ ΚΑΙ ΓΟΗΤΕΥΕ !!!
Λέω στον Λευτέρη να την κάνουμε , γιατί μου είχε κολλήσει η ιδέα να τους βάλω να του ζητήσουν αυτόγραφα .
Απλά πραγματάκια : " Τιτανικός " - " Ε.Τ " - " Ο Αρχοντας των δαχτυλιδιών " κ.λ.π
Δεν του λέω τίποτα γιά να μή στραβώσει , επειδή γνωρίζει τι διάβολος είμαι στις πουστίτσες και αφήνουμε πίσω μας την Κερέντζα . Κατά τη διαδρομή χασκογελούσα σα βλάκας σκεφτόμενος τον χαβαλέ με τα αυτόγραφα , αλλά δεν του είπα τίποτα . Θα το μάθει τώρα που θα διαβάσει αυτά τα ημερολόγια . Λυπάμαι δε θα δώσω πληροφορίες γιά την πρόσβαση στην λιμνοθάλασσα . Είναι κρίμα να την επισκεφθούν κάποιοι κάφροι τουρίστες που αφήνουν τα σκουπίδια τους όπου να ' ναι και να μαγαρίσουν αυτόν το παράδεισο .
Διανύσαμε γιά την Κερέντζα
12 χλμ παραπάνω και εκτός της πορείας μας .
Οδηγούμε προς Ιωάννινα .
Διόδια : 2.40 Ε
Ωρα 15:50 μ.μ Προς Κακαβιά απομένουν 62 χλμ .
ΑΛΒΑΝΙΑ
Ωρα 17:00 μ.μ Φθάνουμε στο Αλβανικό τελωνείο . Ο Λευτέρης ανησυχούσε γιά τα σύνορα και γιά το εάν θα μας έκαναν μανούρες . Ευτυχώς δεν κατάφερε να μου μεταδώσει τη νευρικότητά του , απλά έβγαλα τα πέτσινα περιβραχιόνια με τα καρφιά που φορούσα στα χέρια , γιά να μη δίνω στόχο , έβγαλα και το μμπλουζάκι των CLASH που φορούσα και έβαλα ένα σκέτο κατάμαυρο , σα μαύρη χήρα έμοιαζα με τις μαύρες μπότες , τα μαύρα ρούχα και τα μαλλιά , περίμενα ήσυχα στο Lada , ο Λευτέρης πήρε τα διαβατήρια , τα πήγε στο γκισέ , με την αγωνία μήπως μας ζητήσουν Διεθνές Δίπλωμα οδήγησης , το οποίο , Βεβαίως - Βεβαίως και δε διαθέταμε .
Δεν πέρασαν ούτε 5 λεπτά της ώρας και ο κολλητάκος μου γυρίζει με τα διαβατήρια στο χέρι .
- Πάμε . Μου λέει . - Μπήκαμε στην Αλβανία .
Οδηγούμε προς το Αργυρόκαστρο . Σε κάθε βενζινάδικο που περνάμε γράφω τις τιμές της βενζίνης .
180 Λεκ έως 185 Λεκ το λίτρο
Τιμή : 180 Λεκ = 1.26 Ε το Λίτρο
Οδηγός προσδιόρισης τιμών στο Αλβανικό νόμισμα :
50 Λεκ = 0.35 Ε 1 Ε = 140 Λεκ
100 Λεκ = 0.70 Ε 10 Ε = 1400 Λεκ
200 Λεκ = 1.40 Ε 100 Ε = 14000 Λεκ
300 Λεκ = 2.10 Ε
400 Λεκ = 2.80 Ε
500 Λεκ = 3.50 Ε
Με λίγα λόγια πολλαπλασιάζετε τα Ευρώ σας επί 140 γιά να βρήτε πόσα Λεκ σας ζητούν .
Ωρα 17: 10 μ.μ μπαίνουμε στο Αργυρόκαστρο .Ο κεντρικός δρόμος που οδηγεί στην κεντρική πλατεία ( Ποιά πλατεία δηλαδή ; Μιά αναστροφή 180 μοιρών είναι ) , είναι η απόλυτη αναρχία του οδικού κώδικα κυκλοφορίας . Πανάκριβες χλιδάτες Μερσέντες και αυτοκινητάκια της κακιάς ώρας , πήγαιναν όπου ήθελαν , παρκάριζαν όπου ήθελαν , στη μέση του δρόμου , πάνω στα πεζοδρόμια , έστριβαν δίχως φλας , σε προσπερνούσαν από όποια πλευρά γούσταραν , αριστερά και δεξιά καφετέριες , μαγαζιά , σπίτια , μία κυκλοφοριακή παραίσθηση !!!
Παίρνουμε μιά ανηφόρα που οδηγεί στην παλιά πόλη επάνω στο λόφο . Στενά σοκάκια , δαιδαλώδεις στροφές , απίστευτα μαγευτικά κτίσματα , πανέμορφα παλιά σπίτια ,
ονειρικοί οικισμοί βγαλμένοι θαρρείς από το πενάκι κάποιου κομίστα . Χαθήκαμε στον λαβύρινθο από τα στενά δρομάκια , ταμπέλα που να οδηγεί προς το κάτω μέρος της πόλης δεν υπήρχε πουθενά , πέφταμε πάνω σε αδιέξοδα , το διασκεδάζαμε όμως , τόσο όμορφα ήταν ,
και έπειτα από 30 περίπου λεπτά οδηγώντας στα καλντερίμια , καταφέραμε να βγούμε στον κεντρικό δρόμο .
Ωρα 18:00 μ.μ Φθάνουμε στο ξενοδοχείο " Φρεσκία " 3 χλμ έξω από το Αργυρόκαστρο ,
περιοχή " Βιρόί " .
Εκπληκτικό μέρος ! Το ξενοδοχείο φαίνεται τέλειο , μας δίνουν ένα δωμάτιο ευρύχωρο , αφήνουμε τις βαλίτσες μας και παρκάρουμε το Lada έξω από την κεντρική πόρτα του ξενοδοχείου γιά τον φόβο των Ιουδαίων .
Το ξενοδοχείο κολυμπάει τη σεμνή πλέον απομόνωσή του από τυχόν πελάτες , δίπλα σε μία λίμνη που το γητεύει , το ντύνει με πανύψηλα δένρα που δε λένε να σιγάσουν στον παγωμένο άνεμο , χιλιάδες βατράχια γράφουν ένα απίστευτο πεντάγραμμο κακοφωνίας , καθόμαστε στην κλειστή τεράστια βεράντα του ξενοδοχείου και παραγγέλνουμε μπύρες . Πεινάμε κιόλας . Χαζεύω την υπέροχη λίμνη .
Αρχίζω να κουδουνιάζω από την κούραση και τα πιόματα . Ο
Λευτέρης τα έχει πάρει στο κρανίο , πεινάει , και τα πεθερικά του είναι
άφαντα . Εγώ παραπαίω από το λιώμα . Πεινάω .
Ο Λευτέρης είναι παντρεμένος 15 χρόνια τώρα με τη Λίντα , Αλβανή από το Αργυρόκαστρο .
Ο πεθερός του ο Σπάρτακος μας λέει στο τηλέφωνο ότι θα έρθει να μας βρει στο ξενοδοχείο .
Πίνουμε
6 μπύρες και 3 μπουκαλάκια νερό " Γλίνα " .
Ο Λευτέρης είχε ήδη πιάσει φιλίες με τον μάγειρα του ξενοδοχείου και του είχε ήδη δώσει παραγγελία , με τον όρο ότι θα μας φέρει τα φαγητά , αφού φύγουν τα πεθερικά του και μετά .
Μας πλησιάζει ένας τύπος που μιλάει σπαστά Ελληνικά , μας πιάνει την κουβέντα , εγώ τον γράφω στ' αρχίδια μου , ο Λευτέρης σαν καλός δημοσιοσχεσίτης (Λόγω του μαγαζιού του στην Κεφαλονιά ) , ανταποκρίνεται , και κάποια στιγμή μας προτείνει Πουτάνες και Χασίς . Μετά τις 23:00 μ.μ το Club του ξενοδοχείου δουλεύει με γυναίκες . Αρνηθήκαμε ευγενικά . Στις
21:10 έρχονται οι γονείς της Λίντας . ( Τα πεθερικά του Λευτέρη ) .Παραγγέλνουμε
4 τσίπουρα και 2 μπύρες . Ο Μάγειρας του ξενοδοχείου έχει λυσσάξει να με ρωτάει πότε θα φάμε , κάθε φορά που πηγαίνω στην τουαλέτα γιά να αδειάσω τις μπύρες που έχω ρουφουχλίσει . Ο μαγκούφης ξύνει τα νύχια του , γιατί δεν υπάρχει πελάτης ζωγραφιστός .
Ο πατέρας της Λίντας , ο " Σπάρτακος ", γαμώ τους ωραίους τύπους , κουβαλάει κάτι λίτρα από τσίπουρο μαζί του και βάζει συνεχώς στα ποτήρια μας . Στην αρχή ψιλοτσιτώσαμε , γιατί είμαστε στο ξενοδοχείο και πίναμε σαν τζαμπατζήδες . Αφού το ξεπεράσαμε και αυτό , τα πεθερικά του Λευτέρη , φεύγουν γιά να μας αφήσουν επιτέλους να φάμε .
Το φαγητό και ιδίως η σαλάτα ήταν όλα τα λεφτά .
Ζούμε στην Ελλάδα και γνωρίζουμε από ζαρζαβατικά και λαχανικά .
Η φρεσκάδα από τα φυτικά προϊόντα δεν παιζόταν .
Ερχονται και 2 μπριζόλες , 1 χωριάτικη σαλάτα ( δεν έχω φάει καλύτερη πουθενά ) , 1 Φέτα και ένα πανέρι με φουρνισμένο ψωμί που αχνίζει .
Σύνολο : 8 Μπύρες + 3 Νερά + 4 Τσίπουρα + το φαγητό = 30 Ε
Τα τσίπουρα που ήπιαμε από τα κεράσματα του Σπάρτακου δεν πιάνονται στο λογαριασμό .
3 Τσίπουρα ο Λευτέρης , 2 Εγώ .
Πηγαίνουμε στο δωμάτιο , αγκαλιά με
4 μεγάλα κουτάκια μπύρας και τα λίτρα από τα τσίπουρα που μας είχε φέρει ο Σπάρτακος . Αποφασίζω να κάνω ένα ντουζάκι γιά να ξενερώσω. Οποία ομορφιά ; Πιτσιρικάς είχα επισκεπτεί τους καταρράκτες της Εδεσσας . Εχω δει σε ντοκυμαντέρ τους καταρράκτες του Νιαγάρα .
Εχω δει την Αθήνα να πλημμυρίζει επί πρωθυπουργείας Βάσως Παπανδρέου , ( Εκείνης με τα μάτια Πατζούρια , τη θυμάστε ρε Σκασμένα ? ) ... Και είδα το " Μπανάκι - Μανάκι " να ρέει έως το δωμάτιο , και τον Λευτέρη να με βρίζει : " Ρε μαλάκα τι κάνεις ? "
Τα πάντα ήταν χαλασμένα σε εκείνο το μπάνιο " Ο Κατακλυσμός του Νώε "
Τσαλαβουτώντας βγήκα έξω από το μπάνιο , το καλωδιο της ντουζιέρας ήταν σπασμένο παντού , πίδακες νερού πετάγονταν σα συντριβάνια , το καζανάκι έσταζε , ο Λευτέρης πέταξε όλες τις πετσέτσες του δωματίου πάνω στο πάτωμα του μπάνιου γιά να μην μπουν τα νερά στο δωμάτιο , εγώ έσκουζα : Ρε μαλάκα πετάς τις πετσέτες στο πάτωμα ; θα μας πηδήξουν !!!
" Θα μας κλάσουν τ΄αρκίδια " να λέει ο Φωκάκιος , ανοίγουμε
2 μπύρες ο καθένας , πίνουμε από 2 τσίπουρα και αποφασίζουμε να την κάνουμε το επόμενο πρωί . Πέφτουμε γιά ύπνο , πτώματα και λιώματα . Το δωμάτιο έβραζε από τη ζέστη . Ευτυχώς είχε κλιματιστικό .
ΠΕΜΠΤΗ : 29 - ΜΑIOY - 2014
Ωρα 10 : 00 π.μ Φεύγουμε από το ξενοδοχείο με το αμάξι του Σπάρτακου και το Lada .
Τιμή δωματίου στο ξενοδοχείο της πλημμύρας : 20 Ε
Το κοντέρ γράφει ; 52.580 χλμ .
Πηγαίνουμε με τον Σπάρτακο στο Αργυρόκαστρο , ο Σπάρτακος μουτζώνει και βρίζει όσους παρκάρουν όπου βρούν , ενώ κάνει το ίδιο . Παρκάρει στη μέση του δρόμου και μας πάει στο παζάρι που υπάρχει στον κεντρικό δρόμο . Δύο σειρές από πάγκους , ένα χρωματιστό γιουσουρούμ καλύπτει την κεντρική λωρίδα της λεωφόρου της πόλης . Πηγαίνουμε σε μία τσεμπεροφορεμένη κυριούλα που έχει ένα πάγκο με σωβρακάκια πάνω σε ένα θολό πλαστικό κάλυμμα . Στο διπλανό πάγκο μία ενάρετη κυριούλα πουλάει κιλοτάκια σε τιμές πείνας . Διαλέγω ένα άσπρο με ροζ κορδελίτσες , το δείχνω στον Λευτέρη και τον ρωτάω εάν θέλει να του το κάνω δώρο . Μου απαντά ότι δεν του αρέσει το μοντελλάκι και συνεχίζω να χαρχαλεύω τα κιλοτάκια ενώ η μητέρα της Λίντας , η οποία δεν γνωρίζει ούτε Αγγλικά , ούτε Ελληνικά με κοιτάζει παραξενεμένη . Γυρίζω και της χαρίζω ένα ηλίθιο , πλην συμπαθές χαμόγελο και συνεχίζω τις ανασκαφές μου . Ο Λευτέρης κάτι λέει με τον πατέρα της Λίντας , τα πλαστικά καλύμματα απομακρύνονται και εμφανίζονται κάτι τεράστια μισόκιλα καπνού πακεταρισμένα . Ο Σπάρτακος διαλέγει 4 μισόκιλα πακέτα από 2 διαφορετικά χαρμάνια καπνού , τα χώνει σε 2 σακούλες και ψαχουλεύει κάτι . Βγάζει και 2 διάφανες σακουλίτσες που περιέχουν από 1500 φιλτράκια γιά τσιγάρα η κάθε μία . Ο Λευτέρης κάνει να πληρώσει , αλλά ο Σπάρτακος είναι ανένδοτος . Πληρώνει την κυριούλα .
22.000 Λεκ το κιλό = 15.70 Ε
Σύνολο : 2 κιλά καπνός και 3.000 φιλτράκια = 33 Ε
Ο Σπάρτακος πετάει τα καπνά στο πίσω μέρος του αμαξιού του , δίπλα μου , ο Λευτέρης κάθεται στη θέση του συνοδηγού , ξεκινάμε και παρκάρουμε στην αντίθετη πλευρά της πλατείας σ΄ένα νόμιμο καπνοπωλείο . Εγώ ήθελα άσπρο καπνό συγκεκρημένης μάρκας , δεν τον βρίσκω και ο Λευτέρης μου δίχνει ένα πακέτο 50 γραμμαρίων σε γαλάζιο χρώμμα , κατηργημμένο χρόνια στην Ελλάδα , του λέω εντάξει ,
ζητάω 3 καπνούς 50 γρ έκαστος ,10 πακετάκια χαρτάκια και 10 πακετάκια φιλτράκια και του δίνω 25 Ε
Μαλάκας πιάστηκα . Με τα ίδια χρήματα θα μπορούσα να πάρω ενάμιση κιλό καπνού .
Ξεκινήσαμε από το Αργοστόλι με 52.228 χλμ στο κοντέρ
Φθάσαμε στο Αργυρόκαστρο με : 52.580 χλμ στο κοντέρ
Εχουμε διανύσει : 352 χλμ .
Ο πατέρας της Λίντας διακατέχεται από μία απίστευτη τσίτα . Τρέχει από δω , τρέχει από κεί , μιλάει με κόσμο , αδυνατούμε να τον ακολουθήσουμε , αγκομαχούμε σε κάθε βήμα , θέλουμε να την κάνουμε , να χαλαρώσουμε . Μας πηγαίνει σε ένα βενζινάδικο .
Βάζουμε βενζίνη σε κάποιο βενζινάδικο δίπλα στο Αργυρόκαστρο
Βενζίνη : Γεμίζουμε 2 μπιτόνια = 10 λίτρα = 13 Ε
Γεμίζουμε το τεπόζιτο του αμαξιού
27.5 λίτρα = 4975 Λεκ
Σύνολο : 50 Ε Βενζίνη
Εχουμε διανύσει 241 χλμ από το προηγούμενο βενζινάδικο . Με 27,5 λίτρα διανύσαμε 241 χλμ
Δηλαδή με 11,4 λίτρα διανύσαμε 100 χλμ .
Ωρα 10 : 45 π.μ Αφήνουμε το Αργυρόκαστρο και πάμε προς τα Τίρανα . Μηδενίζουμε πάλι το κοντέρ .
Περνάμε το Τεπελένι . Ο δρόμος είναι τόσο χάλια που αδυνατώ να γράψω μέσα στο αμάξι .
Φθάνουμε στο Φιέρι . Νόμισα ότι γύρισα την κλεψύδρα μου 50 χρόνια πίσω . Παντού τρίκυκλα με αστραφτερά " Bull-Bar " αντί γιά προφυλακτήρες . Αφωνος ο Κωστάκης ! Από το Φιέρι παίρνουμε το δρόμο γιά τη
Ρογκοζίνα . Στο δρόμο συναντάμε τρίκυκλα ποδήλατα , παπάκια με ρυμούλκες , κάρα με άλογα και σκυφτές αγρότισες που σκάβουν στα χωράφια . Οι άντρες τους μάλλον θα είναι αραχτοί στα καφενεία πίνοντας τα τσιπουράκια τους . Φθάνουμε σε μία διαστάυρωση ανάμεσα στα χωράφια και μένουμε κάγκελο .
Ενα τρίκυκλο ποδήλατο ερχόταν από τη δεξιά διασταύρωση , σέρνοντας πίσω του μία σχεδόν τρίμετρη ρυμούλκα φορτωμένη με ποιός ξέρει τι , το ύψος του φορτίου ξεπερνά το ενάμιση μέτρο και είναι καλυμμένο με άσπρα πλαστικά , δεμένα με χοντρούς σπάγκους . Ολόκληρο το τσίρκο " Medrano " θα μπορούσε να κουβαλάει . Γιά να καταφέρει να στρίψει στη διαστάυρωση έκανε τουλάχιστον 4 λεπτά .
Παίρνουμε το δρόμο από
Ρογκοζίνα προς το Ελμπασάν . Γιά 10 με 15 χλμ μονάχα τα αγριοκάτσικα "Κρι-Κρι" θα μπορούσαν να τρέξουν πάνω σ΄αυτό το δρόμο . Σκέτος εφιάλτης ! Η χαρά της Δραμαμίνης !
Δεν ξέρω τι ώρα φθάσαμε στο
Ελμπασάν , αδυνατούσα να γράψω μέσα στο αμάξι από τα κουνήματα μέσα στις ατελείωτες λακούβες .
Η είσοδος στην πόλη αποκαρδιωτική ! Παντού νεκρά εργοστάσια , μία καφετιά , από τα τούβλα των κτιρίων , κατάθλιψη στραγγαλίζει τα πάντα , δεν κυκλοφορεί ψυχή , κρανίου τόπος ! Μπαίνουμε μέσα στην πόλη . Αριστερά , εργατικές πολυκατοικίες στριμωγμένες η μία δίπλα στην άλλη , στα μπαλκόνια τους αμέτρητες μπουγάδες και σκουριασμένα δορυφορικά πιάτα , και από κάτω παρκαρισμένα τρίκυκλα , άλλα σε καλή κατάσταση και άλλα που είχαν πάρει πλέον το δρόμο της λήθης , με τον χρόνο να τους κατατρώει τα θλιβερά κουφάρια τους . Μιναρέδες και Χριστιανικές εκκλησίες υπήρχαν δίπλα - δίπλα .
Στα δεξιά μας , σύγχρονες πολυτελέστατες πολυκατοικίες , με τις απαραίτητες χλιδάτες Μερσέντες παρκαρισμένες από κάτω . Ξαφνικά στα αριστερά μας βλέπουμε ένα τεραστίου μεγέθους ξύλινο άγαλμα , το οποίο απεικόνιζε κάτι σαν το Δούρειο Ιππο . - Ουδέν Σχόλιον -
Κάποια στιγμή αρχίζουμε να συναντάμε και κάρα τα οποία τα έσερναν άλογα . Τα τρίκυκλα που έσερναν μπαγκαζιέρες ήταν ότι πιό " Must " που μπορούσες να δεις ;
Αμ . Δε !
Βγαίνοντας από την πόλη του Ελμπασάν , αντικρύσαμε ότι πιό κουλό έχουν δει τα πανέμορφα μπιρμπιλωτά ματάκια μας .
ΕΝΑ ΚΑΡΟ , ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΧΑΙΜΑΛΙΑ , ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΑ ΑΠΟ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΕΣ ΠΕΤΡΟΥΛΕΣ , ΚΟΡΔΕΛΕΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ , ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟ ΕΣΕΡΝΕ ΕΝΑ ΑΛΟΓΟ , ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΚΑΡΟΥ , ΟΙ ΡΟΔΕΣ
ΕΙΧΑΝ ΖΑΝΤΕΣ ΑΠΟ ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ !!!
( Κάποιο σχόλιο κανείς σας ; )
Λίγο πιό κάτω στο δρόμο βλέπουμε ένα κάτι που δεν υπήρχε ούτε στα καλύτερα τριπάκια μου .
- Κοίτα μου λέει ο Φωκάκιος . Κουβαλάνε ακόμα το σανό με τα γαϊδούρια .
Εμοιαζαν ακριβώς με δύο γαϊδούρια που κουβαλούσαν στην πλάτη τεράστια δεμάτια από σανό .
Παρατηρώντας καλύτερα σκάω στα γέλια γιατί τα πόδια από τα υποτιθέμενα γαϊδούρια φορούσαν κάτι τριμμένα γκρίζα παντελόνια .
- Ανθρωποι είναι ρε μαλάκα . Λέω στον Λευτέρη. Τα γαϊδούρια δε φοράνε παντελόνια .
Πλησιάζουμε το αμάξι δίπλα τους , μας πέφτουν τα σαγόνια από την έκπληξη και όντως ήταν 4 αγρότες ανά 2 ζευγάρια , ο ένας έσκυβε ακουμπώντας πάνω στην πλάτη του άλλου , περπατούσαν σκυφτοί και ήταν φορτωμένοι με τεράστια δεμάτια από άχυρο .
- Ρε μαλάκα Κωστάκη , δίκιο είχες ! Ανθρωποι είναι κι όχι γαϊδούρια .
Ενα κακομοιριασμένο τρένο σέρνει την πνιχτή ανάσα του πάνω σε κάτι σκουριασμένες ράγες , στα δεξιά του δρόμου μας , μας κάνει παρέα γιά λίγο , και αρχίζουμε να σκαρφαλώνουμε τα βουνά . Το τοπίο είναι εκπληκτικό , μία έκρηξη πρασινης αμόλυντης φύσης ,
ενα δάσος σε οργασμό , τουριστικά υπερσύγχρονα θέρετρα φυτρώνουν στη δεξιά πλευρά του δρόμου , παροπλισμένα διότι δεν υπάρχει πελάτης ζωγραφιστός , ένα άγριο ποτάμι κι αυτό στα δεξιά μας έχει γίνει ο μόνιμος συνοδοιπόρος στο ταξίδι μας , Που και που , μουντά τούνελ τρένου αριστερά και δεξιά , καθώς και τεράστιες υπερυψωμένες γέφυρες με σκουριασμένες ράγες , γέφυρες χτισμένες από την εποχή του Χότζα που σε έκαναν να αναρωτιέσαι πως χτίστηκαν αυτοί οι κολοσσοί εκείνη την εποχή και με ποιά μέσα . !!!
Ωρα 15 : 30 μ.μ Κάποια στιγμή λίγο πριν τα σύνορα φθάνουμε σε έναν οικισμό σκαρφαλωμένο πάνω σε μία τεράστια ανηφόρα γεμάτη στροφές ανά είκοσι μέτρα . Τα πλυντήρια γιά τα αμάξια θα τα δείτε με το που μπαίνετε στην Αλβανία . Υπάρχουν παντού , αλλά έχουν ξεπέσει και δεν έχουν πλέον
δουλειά . Τα περισσότερα είναι κλειστά και μόνο οι ξεχαρβαλωμένες ταμπέλες τους θυμίζουν το ένδοξο παρελθόν τους .
Ο οικισμός ονομάζεται " Πρέμιας "
Πρέπει να μέτρησα τουλάχιστον 20 στροφές στον ανηφορικό δρόμο
. Ζαλίστηκα . Αριστερά και δεξιά
, ανά πέντε μέτρα , λάστιχα στερεωμένα με πέτρες με τα στόμιά τους να κοιτάζουν ψηλά , στις παρυφές του δρόμου , τίναζαν τεράστιους πίδακες νερού , πιτσιρικάδες δίπλα τους που κάπνιζαν και συζητούσαν περιμένοντας κάποιο πελάτη να πλύνει το αμάξι του . Τα παλιά συντριβάνια της πλατείας Ομονοίας , τα ποία έχουν καταγραφεί σε κάποιες ασπρόμαυρες Ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του 60 , δεν ήταν τίποτα . Αυτό εδώ είναι αληθινό υπερθέαμα !!! Μετά 30 λεπτά φθάνουμε στα σύνορα . Στο δρόμο , ούτε μία ταμπέλα !
Ωρα 16 : 00 μ.μ Μπαίνουμε στο τελωνείο των Αλβανών , δίνουμε τα διαβατήριά μας , περιμένουμε κανά πεντάλεπτο , κάτι δεν πάει καλά , μας ζητάνε να οδηγήσουμε το αμάξι σε ένα ορθογώνιο κενό κτίριο , να το βάλουμε σε μία ράμπα , να ανοίξουμε πόρτες , μπαγκαζιέρες και λοιπά . Ενας μεγαλομπατσούλης αρχίζει να ψάχνει " και καλά " το αμάξι , τη μπαγκαζιέρα , το πορτ μπαγκάζ και τα καθίσματα του αμαξιού . Βρίσκει τους καπνούς και αρχίζει το Show . Ερχεται και ένας δεύτερος μπατσούλης 25 περίπου χρονών , " No Smoking , No Smoking in Albania " φωνάζει γιά να μας ψαρώσει , μας ρωτάει εάν έχουμε Droga και όπλα και εξαφανίζεται . Γυρνάει σε λίγο με ένα κατάμαυρο σκύλο που τον βάζει να μυρίσει το αμάξι . Ξαναρωτάει : Ντόγκα ? Οπλα ?
Ακούω τη λέξη Droga και τον ρωτάω εάν ξέρει Ιταλικά ώστε να μπορέσουμε να συνενοηθούμε . Μου
απαντάει Si . Αν αυτός μιλούσε Ιταλικά , τότε κι εγώ μιλούσα άπταιστα τα Σουαχίλι . Αυτό που κατάλαβα ήταν ότι λιγουρεύτηκαν τους καπνούς και ήθελαν να τους κατασχέσουν . Με τα πολλά , ο Λευτέρης λαδώνει τον μεγαλομπατσουλη με
20 Ε και το σκηνικό αλλάζει . Μας αποκαλούν φίλους τους , μας προσφέρουν τεράστια χαμόγελα και μας αφήνουν να φύγουμε . " Ska problem " Μας λένε οι τελωνειακοί . ( Κανένα Πρόβλημα ). .
ΠΕΡΝΑΜΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
Ωρα 16 : 15 μ.μ Περνάμε από το τελωνείο των Σκοπιανών .
- Εδώ τα πράγματα θα είναι πιό δύσκολα . Μου λέει ο Λευτέρης , ο οποίος είναι πυρ και μανία γιά το 20ρικο που έσκασε . Ολως παραδόξως οι Σκοπιανοί δεν μας δίνουν καμμία απολύτως σημασία , ρίχνουν μιά πρόχειρη ματιά στα διαβατήρια , μας τα δίνουν πίσω δίχως καν να τα σφραγίσουν και φεύγουμε χωρίς καν να κοιτάξουμε πίσω μας . Παίρνουμε το δρόμο προς τη
λίμνη ΟΧΡΙΔΑ
ΣΤΡΟΥΝΓΚΑ
Ωρα 16 : 47 μ.μ Φθάνουμε στη Στρούνγκα . Αθλιος ο καιρός .
Ο Λευτέρης ακόμα βρίζει γιά τα 20 Ε που έσκασε στο Αλβανικό τελωνείο .
Η πόλη είναι χτισμένη πάνω στη λίμνη , είναι τουριστικός προορισμός , κυριλάτη και όμορφη και με
κούκλες γυναίκες ! Γούρλωσε το μάτι μας . Κάνουμε με το αμάξι μία βόλτα γιά να δούμε την πόλη και καταλήγουμε σε ένα κάμπινγκ , κοντά στο πανδοχείο που θα μέναμε , γιά να πιούμε μπύρες και περιμένοντας να μιλήσουμε με τη Λίντα στο Skype . Ενας εικοσάχρονος ευγενέστατος Αλβανός πιτσιρικάς που δούλευε στο κάμπινγκ και γνώριζε να μιλάει άπταιστα τα :Αγγλικά , μας σερβίρει 4 μικρές μπύρες από 2 διαφορετικές Σκοπιανές μάρκες . Βίβα μας !
4 Μπύρες = 4 Ε + 1 Ε φιλοδώρημα που του αφήνω Σύνολο = 5 Ε . Ο Αλβανός πιτσιρικά
ς δε γουστάρει καθόλου τους Σκοπιανούς και τους βρίζει συνεχώς .
Ο Λευτέρης θέλει και εργοστασιακά τσιγάρα γιατί βαριέται να στρίβει . Πάμε σε ένα μίνι μάρκετ .
3 πακέτα τσιγάρα επί 1.30 Ε το πακέτο = 3.90 Ε
Ωρα 17 : 35 μ.μ Παρκάρουμε το αμάξι στην πυλωτή του Πανδοχείου - Ψαροταβέρνα " RAZME "
Ο Λευτέρης έχει μείνει στο πανδοχείο πριν από 5 χρόνια μαζί με τη γυναίκα του και γνωρίζει τον " Κάπελα " .- Ελπίζω να ζει ακόμα , μου λέει . Εμφανίζεται μιά πιτσιρίκα που δεν μιλάει γρι Αγγλικά και ζητάμε τον Τόμμο , τον παππού και πανδοχέα . Μετά από 2 λεπτά εμφανίζεται ο Τόμμο , αναγνωρίζει τον Λευτέρη και σκάμε από τις αγκαλιές γιά κανά πεντάλεπτο περίπου . Ο Τόμμο είναι ένας ευγενέστατος , παχουλότατος , καραφλός άνδρας ανευ ήλικίας κάπου στα 70 , χαμογελαστός πάντα , ικανός να σου σκλαβώσει την καρδιά με την εγκαρδιότητα και την ψυχική ειλικρίνεια που τον διέπει . Είναι μάγκας που κοιτάζει τα μάτια σου και όχι την τσέπη σου . Ευγενέστατοι οι Σκοπιανοί απέναντί μας . Καμμία σχέση με την ηλίθια προπαγάνδα περί κόντρας γιά τη Μακεδονία που προσπαθούν να μας περάσουν τα κομματικά κωλοκάναλα της ΤΡΈΜΗ , ΤΟΥ ΠΡΕΤΕΝΤΈΡΗ ΚΑΙ ΌΛΩΝ ΑΥΤΏΝ ΤΩΝ ΞΕΠΟΥΛΗΜΈΝΩΝ Κομματόσκυλων .
Από συνενόηση , Σκατά ! Ούτε Ελληνικά , ούτε Αγγλικά , ούτε Ιταλικά . Μονάχα " Good ! Good ! Good :" ξέρει να μας λέει . Ο Φωκάκιος διαλέγει ένα δωμάτιο στην καινούρια πτέρυγα του πανδοχείου , στον 1ο όροφο , ένας πιτσιρικάς πηγαίνει τις βαλίτσες μας στο δωμάτιο , κάνει ψοφόκρυο και κουβαλάμε στη ζούλα το αερόθερμο από την μπαγκαζιέρα .
Κατεβαίνουμε κάτω στο σαλόνι-ταβέρνα και παραγγέλνουμε
1 λίτρο κόκκινο κρασί , ένας Θεός ξέρει πως . " Good ! Good ! " Επαναλαμβάνει συνεχώς ο Τόμμο . " Thank you , Very Good " του απαντώ κι εκείνος συνεχίζει πάλι : " Good ! Good ! "
Ωρα 19 : 30 μ.μ ( Η Ωρα είναι η Ελληνική γιατί δε γουστάρουμε να αλλάξουμε τα ρολόγια μας )
Καλούμε τη Λιντα στο Skype . Αργεί να μας απαντήσει και ο Λευτέρης αρχίζει να ρίχνει τα πρώτα καντήλια . Πεινάμε , το κρασί έχει αρχίσει να μας κουδουνιάζει , παραγγέλνουμε και
2 μπύρες γιά αναψυκτικά .
Ωρα 20 : 00 μ.μ Επιτέλους εμφανίζεται η Λίντα στο Skype . Ο Λευτέρης είναι έξαλλος με την καθυστέρηση . Βάζουμε τον Τόμμο να μιλήσει στα Αλβανικά με τη Λίντα και να μας πει τι μπορούμε να φάμε , γιατί και οι δυό μας σιχαινόμαστε τα ψάρια .
- Να παραγγείλουμε μιά ψαρόσουπα . Μου λέει ο Λευτέρης . Τον κοιτάζω έντρομος .
- Καλύτερα να μου την κάνουν κλίσμα παρά να την φάω . Του απαντώ
- Οχι , δεν έχει σχέση με τις ψαρόσουπες που ξέρεις , δε βρομάει ψαρίλας , εγώ θα παραγγείλω μία .
Τα επιχειρήματά του δεν με πείθουν .
Μετά από ένα τέταρτο της ώρας στο Skype μεταξύ Τόμμο και Λίντας , δίνει η Λίντα την παραγγελία γιά να φάμε . Σερβίρουν στον Λευτέρη την Ψαρόσουπα .
- Δοκίμασε μωρέ μαλάκα , μου λέει .
Κοιτάζω τη γαβάθα μπροστά του , γεμάτη από κάτι που δεν μου έμοιαζε με τίποτα γνωστό και αρνούμαι .
- Δοκίμασε μωρέ μαλάκα , επιμένει .
Με τα χίλια ζόρια παίρνω το κουτάλι και δοκιμάζω . Αυτό το πράγμα δεν ήταν ψαρόσουπα , δεν ήταν κρεατόσουπα , δεν ήταν χορτόσουπα ., δεν ξέρω τι ήταν , αλλά ήταν πεντανόστιμο . Υποσχέθηκα στον φίλο μου ότι αύριο θα έκανα την υπέρβαση , θα έτρωγα κι εγώ ένα τέτοιο , αλλά σήμερα ας με άφηνε να φάω ότι γούσταρα .
2 τεράστια Μπιφτέκια γεμιστά με τυρί
1 γαβάθα τηγανητές πατάτες πασπαλισμένες μέ ένα τριμμένο τυρί , σε στυλ φέτας , που έλιωνε
1 ψαρόσουπα
1 σαλάτα τεραστίων διαστάσεων
1 κιλό κρασί
2 Ρακές ή τσίπουρα ( Δε θυμάμαι )
2 μπύρες
Φαγητό = 20 Ε
Δωμάτιο = 15 Ε
Σύνολο = 35 Ε
Ευχαριστούμε τα παιδιά γιά το υπέροχο γεύμα , αισθανόμαστε κουρασμένοι από το ταξίδι , ανεβαίνουμε στο δωμάτιο και υπολογίζουμε ότι
μας απομένουν 585 Ε , κρατώντας μιά καβάντζα γιά κάτι το απρόβλεπτο .
Μέσα στο δωμάτιο : Κάνει το κρύο της αρκούδας και βάζουμε το αερόθερμο σε λειτουργεία .
Κωστάκης Λευτέρης
2 μεγάλες μπύρες 2 μεγάλες μπύρες
2 τσίπουρα 4 τσίπουρα
Αποφασίζουμε ότι θα γίνουμε φυτίλια
, θα ξεκουραστούμε και θα ξυπνήσουμε ότι ώρα γουστάρουμε , χωρίς να οδηγήσουμε την επόμενη μέρα .
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ : 30 - ΜΑIOY - 2014
Ωρα 15 51 μ.μ ( Πάντα ώρα Ελλάδας ) Ξυπνάμε .Στο δωμάτιο πίνουμε τους καφέδες μας ,και αποφασίζουμε να μη πάμε πουθενά . Θέλουμε να πεθάνουμε σε μία ατέρμονη ρούχλα από πιοτό και φαί . Μπύρες , καπνά και τσίπουρα έχουμε . Τι Μας λείπει ;
Διανύσαμε από Αργυρόκαστρο έως Στρούγκα 280 χλμ .
Το κοντέρ γράφει : 52.866 χλμ
Ο καιρός είναι μουρτζούφλης , κάνει κρύο και θα αφήσουμε το Lada να ξεκουραστεί
Ο Φωκάκιος στρώνει το κρεβάτι του . Οποία νοικοκυροσύνη !!! Θα στρώσω κι εγώ το δικό μου . Τι δηλαδή ; Να με περάσουν γιά ανεπρόκοπο , να βρει ο Φωκάκιος γαμπρό γιά σπίτι και εγώ όχι ; Δεν το δέχομαι με τίποτα .
18 : 30 μ.μ ρίχνει καρέκλες , κάνει κρύο και κατεβαίνουμε στο σαλόνι . Παραγγέλνουμε με τα χίλια ζόρια
2 πιάτα ψαρόσουπας , με έπεισε τελικά να φάω την ψαρόσουπα , όντως ήταν ένα εκπληκτικό πιάτο που δε μύριζε ψαρίλα και παίρνουμε
1 κιλό κόκκινο κρασί . Ο Φωκάκιος πασχίζει να στείλει στη γυναίκα του το χθεσινό βιντεάκι που τράβηξε από το μπαλκόνι όταν έβρεχε .
Παίρνω τη μηχανή και αποφασίζω να τραβήξω φωτογραφία το τερατώδες τσοπανόσκυλο που είναι φυλακισμένο στο πίσω μέρος της πυλωτής .
21: 30 μ.μ Η Λίντα πήρε τελικά το βίντεο . Ο
Φωκάκιος έχει λυσσάξει να φάμε συκώτι . Μάλλον έχει γαμήσει το συκώτι του από τα ξύδια και θέλει να το φάει κι όλας ! . Μας φέρνουν
ένα εκπληκτικό τσίπουρο που μοιάζει με επτάστερο Κονιάκ .
Μισό κιλό το τσακίζουμε μέσα σε μισή ώρα . Κάνουμε ένα μικρό διαλειμα με
άλλο ένα κιλό κρασί μετά από την ψαρόσουπα , Πέντε τσιγάρα αργότερα , έρχεται μία υπερπαραγωγή ανορεξίας ,
2 πιατέλες συκώτι , κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο γιά γαρνιτούρα ,
αγγουροσαλάτα , μία γαβάθα ντομάτες , τηγανητές πατάτες πασπαλισμένες με 'ενα άσπρο τυρί που έλειωνε , ένα πιάτο με πράσινες , κόκκινες και κίτρινες πιπεριές τουρσί και μία έξτρα τηγανητές πατάτες με τυρί φέτα επάνω . Ρίχνω πάνω στις πατάτες τη μισή πιπεριέρα και τις κάνω κατάμαυρες . Ο Φωκάκιος γουστάρει και γουργουρίζει σαν καυλωμένος Γάτος !
Τρώμε και πίνουμε τον άμπακο , ενώ οδεύουμε στην αποχαύνωση .
Ο Φωκάκιος έχει λυσσάξει να φάει φέτες μήλου πασπαλισμένες με κανέλα. Αδύνατο να τους δώσουμε να καταλάβουν τι είναι η κανέλα . Εκτελεί " Missions Impossible " με το κινητό του . Ανοίγει και το Λάπτοπ . " Καθρέπτη καθρεπτάκι μου , Πως είναι η κανέλα στα Σκοπιανά ; Ανοίγουμε το Skype και καλούμε τη Λίντα , η οποία με φιλότιμες προσπάθειες προσπαθεί να εξηγήσει σττον Τομμο και τον 16χρονο εγγονό του Τόμμε τι ακριβώς θέλουμε . Τζίφος ! Ο Λευτέρης προσπαθεί να ζωγραφίσει με το στυλό του , πάνω στο χάρτινο τραπεζομάντηλο , ένα ξυλάκι κανέλας .
Αυτό που καταφέρνει να ζωγραφίσει μοιάζει περισσότερο με Πέος , παρά ξυλάκι κανέλας !
Τύφλα να ΄ χει ο Ρέμπραντ !!!
Παρ΄ όλες τις εικαστικές του προσπάθειες , και πάλι τζίφος . Αρχίζει να υποψιάζεται το διαστροφικό μυαλό μου , ότι έφερα τον Φωκάκιο γκαστρωμένο κι αν δε φάει μήλο με κανέλα , το χάνουμε το Alien που έχει στην κοιλιά του .
... Κι επειδή όλα τα παραμύθια έχουν Happy End , φθάνει
μία πιατέλα με φέτες μήλα και αχλάδια ,
χωρίς κανέλα όμως !
Ωρα 22 : 49 μ.μ Μετα από 1 ώρα απίστευτης ασυνενοησίας , εμφανίζεται ο 16χρονος εγγονός του Τόμμο ( και σερβιτόρος μας ) με ένα φακελάκι το οποίο γράφει" ΚΑΗΕΛΑ " . Ρίχνει την κανέλα πάνω στα φρούτα ο Λευτέρης , και Ω ! Του θαύματος ! Το σώσαμε το παιδί Πατριώτη ! ...Και θα βγει χρώματος " Κανελί " !!!
Τα φαγητα
2 κιλά κόκκινο κρασί
1/2 κιλό Αλβανικό τσίπουρο
1/2 κιλό Σκοπιανό τσίπουρο
4 Μπύρες
Το Δωμάτιο = 15 Ε
ΣΥΝΟΛΟ = 50 Ε
Ωρα 23 : 20 μ.μ Πηγαίνουμε στο δωμάτιο , παιρνουμε
4 μεγάλες μπύρες από το ψυγειάκι του αμαξιού ,
τσίπουρο είχαμε στο δωμάτιο , ανάβουμε το αερόθερμο γιατί κάνει ψόφο και άγνωστο πλέον τι ώρα ξεραινόμαστε στον ύπνο . ( 2ο βράδυ στη Στρούνγκα )
ΣΑΒΒΑΤΟ : 31 - ΜΑΙΟΥ - 2014
Ωρα 15 : 00 μ.μ Ξυπνήσαμε . Ο καιρός παραμένει μουντός , έχει υγρασία . Αποφασίζουμε να κάνουμε το γύρω της λίμνης την επομένη και πίνουμε τους καφέδες μας στο δωμάτιο . 3 καφέδες ο Λευτέρης , 2 Εγώ .
Ωρα 17: 30 μ.μ Κατεβαίνουμε στο σαλόνι . Εγώ παίρνω τη μηχανή και πάω μόνος μου μιά βόλτα στην όχθη της λίμνης . Περπατάω δίπλα στα καλάμια , κάτι κινείται μέσα στο νερό και το τραβάω φωτογραφία . Ενα ασπρόμαυρο νερόφιδο !!! Προχωράω προς τα πίσω και φθάνω σ΄ ένα παράξενο μικρό κτίσμα , το οποίο μετά από λεπτομερή εξέταση κατάλαβα ότι ήταν φούρνος με ξύλα . Η διακόσμησή του ήταν απίστευτη . Λες και είχε βγεί από την εποχή της " Pop Art " .
Τραβάω 2 φωτογραφίες πίσω από το πανδοχείο .
Χαλάσματα ναρκωμένα από τη φλυαρία και το άμετρο φιλοδώρημα της φύσης τήκονται το ένα μέσα στο άλλο . Ενας στιλπνός εναγκαλισμός Θανής . Αδολη συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης .
Ωρα : Αγνοώ !!!Παραγγέλνουμε φαγητό . Μετα από
3 μπύρες και 1 μιση κιλό κόκκινο κρασί ,
μας σερβίρουν μία τεράστια βαθιά γάστρα , μέσα στην οποία άχνιζαν κομμάτια διαφορετικών ειδών κρεάτων , λουκάνικων , μανιταριών και ζαρζαβατικών , καλυμμένων από μία υπέροχη πυχτή σάλτσα . Είχαμε και τις 2 άδειες ατομικές μικρές γάστρες , ο πιτσιρικάς σερβιτόρος μας τις γεμίζει , παίρνουμε το ψωμί και γράφουμε το " Επος της Παπάρας " .
Μας φέρνουν μία πιατέλα τηγανητές πατάτες πασπαλισμένες με εκείνο το υπέροχο λευκό τυρί και ένα πιάτο με ωμές πράσινες πιπεριές κέρατα , καυτερές σαν τον διάβολο !
Ωρα 20 : 15 μ.μ Εχουμε σκάσει από το φαγητό . Ο Λευτέρης ανοίγει το Λαπιτόπι προσπαθώντας να συνδεθεί με τη Λίντα στο Skype . Αδικος κόπος . Ολόκληρη η οικογένεια του Τόμμο κάθεται μακριά μας γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι και παρακολουθεί μία Τούρκικη σαπουνόπερα . Ο Λευτέρης ανοίγει μία ιστοσελίδα με τσόντες . Το ηχείο του υπολογιστή είναι ανοιχτό στο φουλ .
Αχ ! Αχαχάχ ! Αχαχούχαα !!! Τα βογγητά σπάνε την ηρεμία της αίθουσας , ολόκληρη η οικογένεια γυρίζει τα κεφάλια της και μας κοιτάζει έκπληκτη .
- Music ! Music ! Musica ! Τους λέει χαμογελώντας ο Λευτέρης .
Εμένα μου πέφτουν τα λέπια από τη ντροπή . Παθαίνω Σιγκλαφόν !!!
Αργότερα έρχεται ο Razme , ο γιός του Τόμμο και ο Λευτέρης του δίνει τα Links γιά το You Porn , το Hamster και το Cam4 . Φεύγει χαμογελαστός και φανερά ικανοποιημένος . Μεγάλος παιδαγωγός ο φίλος μου ο Φωκάκιος ! Προάγει παντού τον πολιτισμό !
Ωρα 21 : 20 μ.μ Κρασί έχουμε ακόμη , αλλά γιά να μη χαλάσουμε το προξενιό , παραγγέλνουμε και
2 τσιπουράκια από εκείνα τα καλά .
Ωρα 22 : 00 μ.μ Λέμε να ανέβουμε στο δωμάτιο , αλλά δεν μας αφήνουν να αγιάσουμε . Σκάνε άλλα
4 τσίπουρα . Εάν καταφέρουμε να ξυπνήσουμε αύριο γιά να κάνουμε το γύρο της Οχρίδας με το αμάξι , εμένα γράψε μου !
3 Μπύρες
1 μιση κιλό κρασί
6 τσίπουρα
Το Φαγητό = 25Ε
Το Δωμάτιο = 15 Ε
ΣΥΝΟΛΟ = 40 Ε
Ανεβαίνουμε στο δωμάτιο , πίνουμε
από μία μπύρα και από ένα τσιπουράκι , έτσι γιά την καληνύχτα και ξεραινόμαστε στον ύπνο .
ΚΥΡΙΑΚΗ : 01 - ΙΟΥΝΙΟΥ - 2014
Ωρα 13 : 45 μ.μ Φεύγουμε από το ξενοδοχείο . Σε 303 χλμ καταναλώσαμε 26 Λίτρα βενζίνη , ( Δηλαδή : 8,6 λίτρα κάθε 100 χλμ )
Βάζουμε βενζίνη έξω από την πόλη της Οχρίδας αφού επισκεφθήκαμε την πόλη .
48,6 λίτρα = 65 Ε
Πεντάμορφη πόλη , καθαρότατη , με τα φανάρια της να γράφουν πόσα λεπτά διαρκεί ο κάθε σηματοδότης . Το όριο ταχύτητας ήταν σεβαστό από τους πάντες . Κάνουμε το γύρω της λίμνης που ανήκει στα Σκόπια
μέχρι τον Αγιο Ναούμ .
Φθάσαμε σχεδόν μέχρι το τελωνειακό φυλάκιο μεταξύ Σοπίων και Αλβανίας κι ένας Αλβανός μπάτσος μας γυρίζει πίσω ,
Παίρνουμε το δρόμο προς το γυρισμό .
Ενα τεπόζιτο γεμάτο βενζίνη στάζει στο πορτ μπαγκάζ , έχω γίνει σαν
κοτόπουλο από τη μαστούρα , αδυνατώ να γράψω μέσα στο αμάξι , σταματάμε ,
ταπώνουμε τα τεπόζιτα με μιά πλαστική σακούλα γύρω από την τάπα και τα
φορτώνουμε στη μπαγκαζιέρα.
Μία πανέμορφη διαδρομή ακολουθώντας ένα δρόμο γεμάτο στροφές στη μέση του δάσους . Που και που , στο ξεκάρφωτο , μεγάλες οικογένειες Σκοπιανών περπατούν στην άκρη του δρόμου , πηγαίνοντας Που ;
Αντιστοιχία νομίσματος :
1 E = 60 Dinars 100 Dinars = 1,6 E
2 E = 120 Dinars 200 Dinars = 3.2 E
50 E = 3000 Dinars 300 Dinars = 5 E
100 E = 6000 Dinars 1000 Dinars = 16,6 E
Ωρα 17 : 45 μ.μ Γυρίζουμε στη Στρούνγκα μετα από 4 ώρες ταξιδιού γύρω από τη λίμνη . Σταματάμε σ΄ένα μίνι μάρκετ και αγοράζουμε
5 πακέτα τσιγάρα = 7,5 Ε ( Δηλ. 1.5 Ε το πακέτο )
10 μεγάλα κουτάκια Amstel Gold = 6,5 Ε ( Δηλ. 0,65 Ε το κουτί ) Σύνολο = 14 Ε
Είναι νωρίς γιά να γυρίσουμε στου Razme , παρκάρουμε το αμάξι σ΄ ένα μικρό παρκάκι μπροστά από τη λίμνη , κοντά στο πανδοχείο μας
βγάζουμε τις πτυσόμενες πολυθρονίτσες μας και ένα τραπεζάκι από το πορτ μπαγκάζ και αρχίζουμε τις μπύρες . Πίσω μας υπάρχει ένας μιναρές , ένας Ιμάμης λέει τα δικά του κι ένας βάτραχος κοάζει .
μέσα από τα καλάμια της λίμνης .
Πιό φάλτσος μου ακούγεται ο Ιμάμης !
Ψιλοψιχαλίζει , αλλά εμείς δε χαμπαριάζουμε το Χριστό μας . Περνάμε καλά !
Δύο πιτσιρικάδες έρχονται γιά ψάρεμα στη λίμνη , δε μας δίνουν καμμία σημασία , χαζεύουμε τα παιχνίδια τους , παιδικές μνήμες με ωθούν στο παρελθόν και μετά από μισή ώρα την κάνουν
δίχως να έχουν πιάσει κάτι .
Ταϊζουμε τις πάπιες της λίμνης ,
με ένα από τα σάντουϊτς που μας έχει φτιάξει η Λίντα γιά τον δρόμο .
Εγώ έχω φάει κανά δύο , ο Λευτέρης τα έχει αγνοήσει παντελώς .!
Πίνω μία μπύρα σχεδόν άσπρο πάτο , βγάζω το ημερολόγιο από το γιλέκο μου και προσπαθώ να γράψω ότι θυμάμαι μετά από τη μαστούρα που έφαγα κατακέφαλα από τα μπιτόνια της βενζίνης στο γύρο της λίμνης Οχρίδας . Προσπαθώ να ισιώσω το μυαλό μου και να τοποθετήσω σε τάξη τις τελευταίιες σκέψεις μου
.
Οι ψιχάλες σταμάτησαν , βγαίνει ήλιος και ο Φωκάκιος κάθεται τόπλες και πίνει μπύρες . Θέαμα κατάλληλο άνω των 18 !
Ωρα 19 : 15 μ.μ Γυρνάμε στο πανδοχείο , και επειδή διψάσαμε με τις μπύρες παραγγέλνουμε αμέσως
1 μιση κιλό κρασί !
Μας σερβίρουν κάτι που μοιάζει με μπιφτέκι χονρτοκομμένου κιμά , αγνοώντας το είδος από το ζωάκι που την πλήρωσε .
-Τάρανδος είναι μου λέει ο Λευτέρης . -Χοιρινή στρουθοκάμηλος . Του απαντώ .
Νοστιμότατο είναι πάντως !
Θα βελάξουμε ; Θα κακαρίσουμε ; Θα νιαουρίσουμε ; Αγνωσται αι βουλαί του Κάπελα .
Ωρα 20 : 30 μ.μ Ο Φωκάκιος μου ρίχνει ήδη κατά 3 ποτήρια κρασί , αλλά είναι καλύτερος αθλητής στο πιόμα από εμένα .
Εγώ φυσικά του ρίχνω στ ΄ αυτιά σε άλλου είδους χαϊλίκια ! . Καταφθάνει και ένα τεταρτάκι από τσίπουρο . Θα μας κακοπέσει και αυτό .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
2 Μπύρες 2 Μπύρες
3 Κρασιά 7 κρασιά
4 Τσίπουρα 8 μιση τσίπουρα
Παραγγέλνουμε 4 κιλά τσίπουρο γιά να το πάρουμε στην Ελλάδα
Η Τιμή του είναι 5 Ε το κιλό
4 κιλα επί 5 Ε το κιλό = 20 Ε
Το Δωμάτιο = 15 Ε
Το φαγητό και τα ξύδια = 30 Ε
Σύνολο = 65 Ε
Ο Τόμμο συνεχίζει να μας κερνάει τσιπουράκια
ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
2 μιση Τσίπουρα 5 Τσίπουρα
Ο Λευτέρης παραγγέλνει γιά το ταξίδι άλλα 5 κιλά κόκκινο κρασί γιά να πάρουμε μαζί μας .
Κοστίζει 4 Ε το καθένα
Σύνολο 20 Ε
Θα τα πληρώσουμε αύριο κατά την παραλαβή . Δε βιαζόμαστε εξάλλου .
Ωρα 23 : 30 . Μάθαμε τις ηλικίες και τα ονόματα των ευγενέστατων , φιλικότατων πανδοχέων μας .
Tommo : Ο Παππούς 68 ετών
Razme : Ο γιός του 35 ετών ( Εχει 6 παιδιά )
Τomme : Εγγονός 16 ετών , σερβιτόρος στην ταβέρνα , δίχως να γνωρίζει ούτε μία ξένη γλώσσα , πίνει ενάμιση τσίπουρο την ημέρα , γιατί ο πατέρας του δεν τον αφήνει παραπάνω , καπνίζει ένα και πάνω πακέτο τσιγάρα κάθε μέρα ,
Ναdε : Εγγονή 15 ετών
Filip : Εγγονός 14 χρόνων
Martina : Εγγονή 10 ετών
Anna Maria : Εγγονή 4 Ετών
Emilia : Eγγονή 3 ετών .
Ωρα 00 : 00 μ.μ Ο Λευτέρης προσπαθεί να πει στον Τόμμε , τον δεκαεξάχρονο πιτσιρικά που μας σερβίρει , ότι δεν το παλεύουμε άλλο και θέλουμε να πάμε να ξεραθούμε .
Αστεράκι ο πιτσιρικάς ! Πίνει μισό τσιπουράκι μπροστά στον πατέρα του , κάνει κι 1 τσιγάρο και εάν κρίνω από τα οχτάρια που ψιλοκάνει τα βράδια , τα τσιπουράκια πρέπει να είναι αρκετά περισσότερα πίσω από την πλάτη του πατέρα του .
Ο Φωκάκιος προσπαθεί να εξηγήσει στον πιτσιρικά , ότι είμαστε Σκατά και πρέπει να πάμε γιά ύπνο Του λέω : " Shit my friend ." Τίποτα !
- Σκατά του φωνάζει ο Φωκάς . Πάλι τίποτα . Χασκογελάει αμήχανα .
Του ζωγραγίζω πάνω στο χάρτινο τραπεζομάντιλο μία κουράδα με κάτι μύγες να πετάνε από πάνω .
Τίποτα και πάλι ! Σκατοσκατάσταση . !!!Αποχωρούμε με ελαφρά πηδηματάκια και πάμε στο δωμάτιο
Κωστάκης Λευτερης
1 μεγάλη Μπύρα 2 μεγάλες Μπύρες
1 τσίπουρο 3 τσίπουρα
ΔΕΥΤΕΡΑ : 02 - ΙΟΥΝΙΟΥ - 2014
Πίνουμε 2 - 3 καφέδες στο δωμάτιο , ανοίγουμε την τηλεόραση και χεζόμαστε στα γέλια όταν πιάνουμε ένα κανάλι σαν το δικό μας " MAD " . Ακούν , λες και είναι καρμπόν , τα ίδια Αραβοπόπ Νεοσκυλάδικα που μεσουρανούν στο Ελληνικό μουσικό στερέωμα .
Ωρα : 15: 30 μ.μ Κατεβαίνουμε στο σαλόνι και αρχίζουμε τα αναψυκτικά μας . Μπύρες δηλαδή .
ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
3 Μπύρες 3 Μπύρες
1 ποτήρι κρασί 3 ποτήρια κρασί
1 μιση τσίπουρο 3 μιση τσίπουρα
Καλύτερα να τον ταϊζεις τον Λευτέρη , παρά να τον ποτίζεις
Ερχεται το φαγητό .:
2 Τεράστια σαν πλατφόρμες μπιφτέκια γεμιστά με λιωμένο κίτρινο τυρί
1 μερίδα λαχανοσαλάτα
1 μερίδα τοματοσαλάτα + καυτερές πιπεριές
1 μερίδα από τις γνωστές τηγανητές πατάτες με το λευκό τυρί από πάνω
1 κιλό κόκκινο κρασί
2 τσίπουρα
Κόστος = 25 Ε
Δωμάτιο = 15 Ε
Παίρνουμε 5 λίτρα κρασί γιά να κουβαλήσουμε μαζί μας = 20 Ε
Μας κάνουν δώρο ακόμα 1 μιση λίτρο κρασί
ΣΥΝΟΛΟ = 60 Ε
Ωρα 19 : 00 μ.μ Ανεβαίνουμε στο δωμάτιο , ο Λευτέρης βάζει ένα τσιπουράκι κι εγώ ανοίγω μία μπύρα . Η Λίντα είναι άφαντη στο Skype . Εχει πάει γιά μάθημα ζωγραφικής . Οι Εθνικές Πινακοθήκες όλου του κόσμου αναμένουν με αδημονία !!!
ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
2 Μπύρες 1 Μπύρα
2 τσίπουρα 4 τσίπουρα
Εντελώς κουδούνια , την πέφτουμε γιά ύπνο πριν τα μεσάνυχτ
α γιατί δυστυχώς μας περιμένουν αρκετά χιλιόμετρα γιά το δρόμο του γυρισμού .
ΤΡΙΤΗ : 03 - ΙΟΥΝΙΟΥ - 2014
Ωρα 07 : 00 π.μ Ξυπνάμε , ετοιμάζουμε τους καφέδες μας γιά το δρόμο , φορτώνουμε το αμάξι με τα βαλιτσάκια μας , τα κρασιά και τα τσίπουρα και αποχαιρετούμε τον υπέροχο Τόμμο βουρκωμένοι . Μπαίνουμε στο αμάξι ,
το κοντέρ γράφει 52970 χλμ
Εγώ παραμένω αμίλητος κατά τη διαδρομή , γιατί είχαμε ακόμη λεφτά γιά ένα διήμερο . Εξάλλου το είχαμε εξηγηθεί από την αρχή . Θα πηγαίναμε γιά μία εβδομάδα τουλάχιστον και θα μέναμε ώσπου να φαγωθούν όλα τα φράγκουλα . Ο Φωκάκιος έχει αγχωθεί γιά το μαγαζί του στο Αργοστόλι , τον κατανοώ πλήρως , γι αυτό και δεν γκρινιάζω .
Ωρα 10 : 50 π.μ Περνάμε τη
" Μπίτολα "
Βάζουμε Βενζίνη : 15 λίτρα = 20 Ε
Ωρα 11: 10 π.μ Φθάνουμε στο Σκοπιανό τελωνείο . Ο Λευτέρης έχει χεστεί επάνω του γιά τους καπνούς που κουβαλάμε , γιά τα κρασιά , τα τσίπουρα και τα μπιτόνια γεμάτα βενζίνη που είναι φορτωμένα στη μπαγκαζιέρα . Ενας κοντόχοντρος Ελληνάρας που φθάνει δεύτερος , παρκάρει το αμάξι του δίπλα στο δικό μας πλησιάζει τον γκισέ και δίνει με αυθάδεια τα διαβατήριά του . Ο Σκοπιανός Τελωνειοφύλακας τα παίρνει , τον κάνει στην άκρη , μας κάνει σήμα και μας αφήνει να περάσουμε δίχως να ψάξει το αμάξι μας . Ο αυθάδης Ελληνάρας παραμένει πίσω μας περιμένοντας τη σειρά του .
Ωρα 11 :35 π.μ Περνάμε και το Ελληνικό τελωνείο , δίχως να μας δώσουν σημασία . .Μία κούκλα , ξανθιά , πρασινομάτα μπατσουλίτσα , απλά ρίχνει
μιά ματιά στα διαβατήριά μας και μας κάνει νόημα να περάσουμε .
Μας πήρε μονάχα 25 λεπτά για να περάσουμε τα σύνορα , ο Λευτέρης ξεφυσάει συνεχώς το άγχος του προσπαθώντας να το απελευθερώσει , ενώ βρίζει συνεχώς γιά τα 20 Ε που του πήραν οι Αλβανοί τελωνειοφύλακες . Και γιά να μη νομίζετε ότι ο κήπος είναι ανθηρός ( Οπως έλεγε εκείνη η ατάκα από τα " Κόκκινα φανάρια " ) , κι επειδή σε όλα τα όμορφα παραμύθια υπάρχει πάντα και μία κακή μάγισσα , και η αλήθεια πρέπει να λέγεται , τον ρωτάω .
- Ρε μαλάκα Λευτέρη μου , από όλο αυτό το σκηνικό που ζήσαμε τόσες μέρες , περάσαμε υπέροχα , ταξιδέψαμε , φάγαμε , ήπιαμε , γελάσαμε , τα γράψαμε όλα στ ΄ αρχίδια μας , δε μασήσαμε πουθενά , αυτό έχεις μόνο να θυμάσαι και να λες στο Αργοστόλι ; Τα 20 Ε που σου πήραν οι μπάτσοι ;
- Ναι . Μου απαντάει , γιατί δε γουστάρω να με βιάζουν .
Τα παίρνω στο κρανίο , και του απαντώ .
- Κάθε μέρα σε βιάζει το κράτος τέρας στο οποίο ζεις , σε βιάζουν οι πολιτικοί , σε βιάζει η θρησκεία σου , σε βιάζει η εφορία , σε βιάζει η οικογένειά σου , η γυναίκα σου , τα παιδιά σου , τα ξύδια σου , το μαγαζί σου , οι μπάτσοι που σε γράφουν γιά άδεια μουσικών οργάνων , οι δήθεν φίλοι σου , μία ολόκληρη Ελλάδα σε βιάζει και σε σκοτώνει .... και έχεις πρόβλημα με 2 μπάτσους που ζητούν 20 Ε μίζα στα σύνορα ; Τα ίδια κάνουν κι οι δικοί μας μπάτσοι στα Αλβανικά αυτοκίνητα όταν μπαίνουν στην Ελλάδα .!
Τέλος πάντων , κόβω τη συζήτηση γιατί αυτό ήταν και το μοναδικό μελανό σημείο του ταξιδιού μας
Ωρα 12 : 24 μ.μ Απομένουν 151 χλμ προς τα Ιωάννινα . Βλέπουμε μία ταμπέλα που γράφει :
Τηλ. Ανάγκης 1077
Ωρα 13 : 00 μ.μ Ο Φωκάκιος οδηγεί 4 ώρες συνεχώς . Τον ρωτάω εάν θέλει να κάνουμε μία στάση γιά να ξεκουραστεί . Οχι ! Οσο κατηφορίζουμε , τόσο ο καιρός μαυρίζει , τόσο ο Λευτέρης καπνίζει !
Διόδια προς Ιωάννινα = 2.40 Ε
Περνάμε ένα κλειστοφοβικό τούνελ μήκους 4.500 μέτρων . Οταν επιτέλους βγήκαμε στο φως , τα μάτια μας έβλεπαν κίτρινες και πράσινες πεταλουδίτσες , σαν κι αυτές που έβλεπε και η Πετροβασίλη όταν έφαγε το 1ο της χαστούκι στην ταινία του Αλ. Σακελλάριου .
Ωρα 14 : 00 μ.μ Σταματάμε και βάζουμε
22 λίτρα βενζίνη από ένα μπιτόνι που κατεβάσαμε από τη μπαγκαζιέρα .Συνεχίζουμε . Πάλι
διόδια = 2.40 Ε . Βρέχει γαμώτοτο !!!
Ωρα 15 : 40 μ.μ Βρέχει ασταμάτητα , ενώ το τοπίο είναι βουλιαγμένο μέσα σε μία απίστευτη θολούρα . Ανησυχώ γιά τον Φωκάκιο , οδηγεί τόσες ώρες , έχουμε πιεί ένα σκασμό από καφέδες , δεν έχουμε φάει τίποτα και ακολουθούμε το δρόμο προς την Πρέβεζα , το τοπίο είναι υπέροχο , η βροχή δυναμώνει όλο και περισσότερο και ξαφνικά ... Το παρμπρίζ καλύπτεται από έναν καταρράκτη
απίστευτης υγρής λύσσας . Οπτική επαφή μηδενική . Εχει σπάσει ο δεξιός υαλοκαθαριστήρας , ο ουρανός έχει πέσει πάνω στα κεφάλια μας , όπως λένε και στο μικρό Γαλατικό χωριό του Αστερίξ , σταματάμε το αμάξι μέσα στο δάσος , ο Δόκτωρ Φωκάς βγαίνει από το αμάξι κρατώντας μία χαρτοταινία , προσπαθώντας να γιατρέψει τον υαλοκαθαριστήρα , βγαίνω κι εγώ έξω γιά κατούρημα
τραγουδώντας τι ;
" I ' m Singing in the rain " ;
Οοοοοχι !!!
" I ' m Pissing in the rain " !
Ο Λευτέρης είναι κατασυφιλιασμένος , έχει γίνει μουσκίδι , εγώ δεν χαμπαριάζω το Χριστό μου , σκέφτομαι πως θα γίνει να βρούμε κάποιο μέρος να πιούμε μπύρες , με τα έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτκα , ο Ορθοπεδικός ιατρός Λευτέρης καταφέρνει να περάσει ένα νάρθηκα από χαρτοταινία στον υαλοκαθαριστήρα , μπαίνουμε στο αμάξι και αποφασίζουμε να πάμε να διανυκτερέψουμε στην
"Αμμουδιά " . Παίρνουμε το δρόμο δίπλα στον
ποταμό Αχέροντα , ( Η μυθική πύλη των νεκρών προς το βασίλειο του Θεού Πλούτωνα ) περνάμε ένα κουφό νεκροταφείο το οποίο βρίσκεται σχεδόν σε μία γούβα γης , δίπλα μας τα καλάμια του ποταμού θεριεύουν με μία αναιδέστατη αυθάδεια , κατακτούν τις όχθες του Αχέροντα με μία ιστορία χιλιάδων ετών , απαιτούν ακόμη να γράφουν αρχαίους στίχους στον άνεμο και να θροϊζουν μύθους και μαγγανείες λησμονημένων εποχών . Φθάνουμε στην περιοχή της Αμμουδιάς . Πανέμορφο μέρος , κυριλάτη περιοχή , ψυχή δεν κυκλοφορεί στους δρόμους , παρά μονάχα κανά δυό ζευγάρια τουρίστες που έτρεμαν από το κρύο και την κάνουμε γιατί θα μας έσκιζαν γιά ένα δίκλινο .
Αποφασίζουμε να πάμε δίπλα στην " Κερέντζα " και να διανυκτερεύσουμε στο χωριό
"Βαλανιδοράχη " . Φθάνουμε στο χωριό , παρκάρουμε έξω από τη μοναδική ταβέρνα του , Ψυχή ! Εμφανίζεται ένας 60ντάρης περίπου χωριανός πάνω σ΄ένα παπί, τον ρωτάμε που μπορούμε να βρούμε δωμάτιο , ο κυριούλης είναι ευγενέστατος και μας λέει να τον ακολουθήσουμε . Παίρνουμε το δρόμο πίσω του , μία απίστευτα στενή ανηφόρα και μετά από τρία λεπτά φθάνουμε σε ένα σχεδόν νεόκτιστο δυόροφο .
Δυστυχώς τα δωμάτια είναι ακόμα κλειστά και δεν είναι έτοιμα γιά τουρίστες . Τι να κάνουμε ; Από
Κερέντζα έως Αστακό είναι 170 χλμ . Δεν το παλεύουμε με τίποτα . Παίρνουμε το δρόμο προς Πρέβεζα .
Ωρα 16 : 56 μ.μ Φθάνουμε στο βενζινάδικο " Ντισκοτέκ γιά Νεολέρα " . Η μουσική είναι πάλι τσίτα ,
βάζουμε βενζίνη : 16.55 λίτρα = 27 Ε . Ζητάμε και
5 " Τάϊρ - άπ " γιά να επιδιορθώσουμε τον υαλοκαθαριστήρα και μας ζητούν
1,5 Ε . Τούρκος πάλι Ο Φωκάκιος !!! Βρίζει και ξαναβρίζει γιά την τιμή από τα " Τάϊρ-άπ " . 0.25 Ε το καθένα ; Λέει και ξαναλέει .
Ωρα 17 : 10 μ.μ Φθάνουμε στο Ξενοδοχείο " Kalamitsi " . Κλείνουμε δωμάτιο = 30 Ε . Ο ξενοδόχος τηλεφωνεί σε μία ψαροταβέρνα , λέγοντάς στο μαγαζάτορα ότι έχει πεινασμένους πελάτες . Ο Λευτέρης έχει περάσει από εκείνα τα μέρη πέντε χρόνια πριν και γνωρίζει πολύ καλά τα κατατόπια .
Ωρα 18 : 00 μ.μ Παρκάρουμε το Lada έξω από το εστιατόριο " Ιόνιο " του κυρίου Φώτη . Ο κύριος Φώτης είναι εξυπηρετικότατος , ανοίγει τι μαγαζί του , δεν υπάρχει άλλος πελάτης εκτός από εμάς , ο Λευτέρης του εξηγεί ότι είχε ξαναπεράσει πριν από πέντε χρόνια , μας υπεδέχεται ευγενέστατος , διαλέγουμε ένα τραπέζι που βλέπει προς τη θάλασσα ,
παραγγέλνουμε 2 μπύρες και ο κύριος Φώτης πηγαίνει να ανάψει κάρβουνα γιά να μας ψήσει μπριζόλες . Σε λίγο κάθεται μαζί μας και μας περιγράφει περίλυπος το μαρασμό της περιοχής .
Α ! Ρε Πρωθυπουργάρα μας ! Ακουγα τον κύριο Φώτη να μας περιγράφει τα παλιά μεγαλεία της επιχείρησής του και ξαφνικά κοιτάζοντας έξω από τη τζαμαρία του μαγαζιού , είδα την
ΑΝΑΠΤΥΞΗ να περνάει κουτσαίνοντας . Ηθελα να βγω έξω , να της μιλήσω , να την καλωσορίσω , αλλά μου κόπηκε η όρεξη όταν σκέφτηκα ότι παρέα με την Ανάπτυξη μπορεί να ήταν και ο Βενιζέλος με τον Στουρνάρα .
- Αει Σιχτίρ !!!
2 Χοιρινές μπριζόλες
1 πιατέλα τηγανητές πατάτες
1 χωριάτικη σαλάτα
1 φέτα
2 μερίδες ψωμί
3 μπύρες
Σύνολο = 20 Ε
Ευχαριστούμε πολύ τον Φώτη , τον καληνυχτίζουμε και πηγαίνουμε σ' ένα μίνι-μάρκετ να πάρουμε
4 μπύρες και γαλατάκια γιά τους καφέδες μου = 6Ε .
Ωρα 20 : 00 μ.μ . Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο , ο καιρός ξυρίζει άγρια , το δωμάτιο είναι πλήρως εξοπλισμένο , καλοριφέρ , κλιματιστικό , σόμπα αλογόνου πάνω από το τραπεζάκι που θα προσγειώσουμε τις μπύρες και τα τσιπουράκια μας . Εάν δε διέθετε θέρμανση θα το δαγκώναμε αγρίως . Α ! Το μπάνιο διαθέτει ζεστό νερό και
αφρόλουτρο Χαμομίλι . Κάνουμε ένα ντουζάκι και βρoμάμε σαν πουτάνες σε ψυχική ανάταση γλουτών και λεκάνης !
ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
4 Μπύρες 4 Μπύρες
2 μιση τσίπουρα 4 μιση τσίπουρα
1 μιση ποτήρι κρασί 2 ποτήρια κρασί
Ωρα 11 : 10 μ.μ Την κάνουμε ξεροί γιά ύπνο . Εχουμε πρωϊνό εγερτήριο .
ΤΕΤΑΡΤΗ : 04 - ΙΟΥΝΙΟΥ - 2014
Ωρα 07 ; 00 π.μ Ξυπνάμε από τα ξυπνητήρια του Λευτέρη και που σκούζουν . " Τον Πούλογλου μαλάκες " μας υπενθυμίζουν . Ο Φωκάκιος σηκώνεται και τριγυρίζει με μία μόνο παντόφλα . Γαμωσταυρίζει διαρκώς , που είναι η άλλη παντόφλα ; Ούτε καν που του κόβει να κοιτάξει κάτω από το κρεβάτι του . Ψάχνει και τα κλειδιά του αμαξιού . Πουθενά . Επίσης δεν του κόβει να κοιτάξει μήπως έχουν πέσει δίπλα στο κομοδίνο του . Κοιμάται όρθιος ! Χαμογελάω σαρδόνια , και δεν του λέω τίποτα παίρνοντας την εκδίκησή μου , διότι είχαμε ακόμη χρήματα γιά άλλες δύο ημέρες . Είναι αγχωμένος , θέλει να γυρίσει πίσω στο μαγαζί του , τελικά αποφασίζω να μην παρατείνω την αγωνία του , και του δείχνω την παντόφλα του κάτω από το κρεβάτι , καθώς και τα πεσμένα κλειδιά του . ( Οποία μεγαλοψυχία εκ μέρους μου !!! ) Τoν αγαπάω αυτόν τον φιλαράκο , όσο κουρλός κι αν είναι ! Εξάλλου κι εγώ δεν πάω πίσω , από το ίδιο σινάφι είμαστε !!!
Ωρα 09 : 09 π.μ .Ξεκινάμε γιά τον " Αστακό " Το κοντέρ γράφει 53.435 χλμ
Γαμώτοτο !!!
Διόδια = 3 Ε
Από Στρούνγκα έως εδώ : 53.435 - 52.970 = 465 χλμ Διανύσαμε
Ωρα 10 : 55 π.μ Φθάνουμε στον Αστακό . Δεν μου αρέσει ! Τουριστικάντζα !
Εισητήρια = 64 Ε γιά το Φέρρυ ( 2 άτομα + το αμάξι )
Ωρα 12 : 30 π.μ Μπαίνουμε στο πλοίο . Ο Λευτέρης πάλι κάνει φιλίες με κάτι συνταξιδιώτες μας . Τι κοινωνικό ζωάκι ! Εγώ πάλι τίποτα . Κάθομαι και γράφω , τους πάντες εκεί που ξέρω καλά , και τα πάντα στο ημερολόγιο του Lada .
Ωρα 14 ; 55 μ.μ Φθάνουμε στη Σάμη (Κεφαλονιά )
Ωρα 15 : 25 μ.μ Αργοστόλι . Πρώτη φορά είναι που φθάνω Αργοστόλι και αισθάνομαι τόσο λυπημένος .
Σήμερα διανύσμε 125 χλμ . Το κοντέρ γράφει συνολικά : 53.548 χλμ
ΣΥΝΟΛΟ χλμ Ταξιδιού : 53.548 - 52.228 = 1.320 χλμ
Βενζίνη = 257.30 Ε
Φαγητά + ( Κρασιά + Τσίπουρα γιά Ελλάδα ) = 225 Ε
Δωμάτια = 125 Ε
Διόδια = 13.20 Ε
Εξοδα = 63.50 Ε
Εισητήρια Πλοίων = 115 Ε
Συνολικό κόστος Ταξιδιού = 799 Ε
Παράβολα και φωτογραφίες γιά 2 διαβατήρια = 200 Ε
Ωρα 18 : 30 μ.μ Κάθομαι στην αυλή του " Pub Old House " , έχω πιεί 2 μπύρες , την έχω ψιλοακούσει μετά από τόση ταλαιπωρία , και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι ακριβώς έγινε , πως κατάφερα και έφυγα από Αθήνα , πότε έφθασα Αργοστόλι και πότε ξεκινήσαμε με τον φιλαράκο μου γιά τα σκηνικά που θα ζούσαμε . Είμαι μόνος , κάνει πάλι κρύο , τα πάντα κομματιάζονται σε μία σειρά ακανόνιστων πρισμάτων που αντανακλούν τη θολή πραγματικότητα του Τώρα , εκείνης της δίχως χρώματα και γεύσεις , εκείνης που ηχεί σαν λυγμός από τραυλό , ξεκούρδιστο γραμμόφωνο εποχών λήθης , εκείνης της δίχως άρωμα καί οσμής , εκείνης της οποίας τα δάκρυα του γυρισμού ήταν κάποτε διαμάντια κι όχι Φω Μπιζού αδιαφορίας και κίβδηλης συγκίνησης .
Λες και ξύπνησα ξαφνικά από ένα αστρικό ταξίδι υπό την επήρεια " Ντατούρας " , βγαλμένο μέσα από κείμενα του Carlos Castaneda
ήμουν πάντα ΕΔΩ ,
ήμουν πάντα ΕΚΕΙ ,
δεν ήμουν ΠΟΥΘΕΝΑ και
Τελικά ήμουν ΠΑΝΤΟΥ !!!
Οι εικόνες μπερδεύονται στο μυαλό μου , διαγράφουν τροχιές Λυσεργικών τόξων , είναι ένας ατέλειωτος χορός μεθυστικών κόμπων τους οποίους αδυνατώ να λύσω , αρνούμαι να προσγειωθώ κάπου , σε κάποιο μέρος . Βυθίζομαι στη λίμνη του " Βιρόϊ " , κοάζω με τους βατράχους που υμνούν το σούρουπο , προσπαθώντας να βγάλω το κεφάλι μου έξω από το νερό ικετεύοντας μία ανάσα . Δεν είμαι Αθήνα , ούτε και σε κάποιο προηγούμενο ταξίδι μου στο Λίβανο , πνίγομαι στα ήρεμα νερά της λίμνης , καταπίνω το πράσινο βελούδο που λιώνει στις παρυφές του λόφου , πυκνές φυλλωσιές εκμυστηρεύουν τις ασίγαστες απαγγελλίες των ξωτικών που κουρνιάζουν στα πανύψηλα δένδρα και ένα ασημί πούσι κάνει το ντεμπούτο του σφενδονίζοντας θολά φωτοστέφανα πάνω στο νερό . Η νύχτα μας υποδέχεται με τον φάλτσο χρησμό από τα μυστικοπαθή νυχτοπούλια , .παραπατάμε , αλλά στ ΄ αρχίδια μας , ο χρόνος δεν έχει κανένα νόημα πλέον .
Υπάρχουμε Εκεί που είμασταν ΧΘΕΣ .
Υπάρχουμε Εκεί που είμαστε ΣΗΜΕΡΑ
Θα Υπάρχουμε Εκεί που θα είμαστε ΑΥΡΙΟ .
Σε ένα επόμενο όνειρο , σε ένα επόμενο Ταξίδι !!!
Στο Παντοτινό Φεύγα μας !
( Δημοσιεύθηκε και στην Ιντερνετική εφημερίδα ΄' Κεφαλονίτικα Νέα " )
Taking a break from albums, Levy then released a series of hit singles.
Toots and the Maytals, originally called The Maytals, are a Jamaican musical group and one of the best known ska and rock steady vocal groups. According to Sandra Brennan at Allmusic, "The Maytals were key figures in reggae music. Formed in the early 1960s when ska was hot, the Maytals had a reputation for having strong, well-blended voices.
Los Pericos is an Argentinean rock band known for its experimental music where reggae and ska are predominant. In 1987, with a little help of two local DJs in a Buenos Aires' radio station, Los Pericos had the chance to make their music heard. Their song "El Ritual de la Banana" became an instant hit which gave the band the opportunity to get a deal with Berlin Records. Los Pericos was released in December 1988, selling 150,000 units in just a few months. 
In 1964 Tosh helped organize the band The Wailing Wailers, with Junior Braithwaite, a falsetto singer
From the heady days of reggae through lovers rock, a genre 
