ΣΤΟΠ

 

Η Ζωή σταματά
Εκεί
που τα όνειρα έλιωσαν

Το φως Σταματά
Εκεί
που το σκοτάδι αφουγκραστήκαμε

Η νιότη σταματά
Εκεί
που το πένθος πνίγεται από τα αναφιλητά μας

Το μελάνι σταματά
Εκεί
που τα βδελυρά φερέφωνα ενός πρωθυπουργού οργιάζουν

Η οργή σταματά
Εκεί
που δικαιοσύνη απονέμεται

Ο χρόνος σταματά
Εκεί
που την κλεψύδρα ενός τρένου λησμονήσαμε να γυρίσουμε

Το οξυγόνο σταματά
Εκεί
που η φράση "Μαμά έρχομαι" ακούστηκε

Η αναπνοή σταματά
Εκεί
που την πολιτική τους ανικανότητα βιώνουμε

Το μέλλον σταματά
Εκεί
που 57 ψυχές στη γκιλοτίνα μιας κυβέρνησης επιβιβάστηκαν

Η επιστροφή σταματά
Εκεί
που τα βαγόνια του κεραυνού ιππεύσαμε

Μόνοι
Στριμωγμένοι σε μία έκρηξη
μπαζωμένης φωτιάς

Αυτό που πραγματικά μετράει είναι η Αλήθεια
κι όχι ο λόγος
Ο λόγος μπορεί να παρακμάσει
η Αλήθεια ποτέ!

...Ακόμα κι αν τρελαθείς. 

Στίχοι: Κώστας

Γιά τον Φίλο μου

Για τον φίλο μου , τον άνθρωπό μου , τον αδελφό μου ΛΕΥΤΕΡΗ ΦΩΚΑ

Έφυγες . Χάθηκες στο σκοτεινό μυλολίθαρο του χρόνου .
Άφαντος αποσύρθηκες σε μια φτερουγισμένη στιγμή από τη ζωή μου , αλλά όχι από τη ψυχή μου .
Εφυγες . Από τον πολύβοο κόσμο και Θεοτική γνώμη είναι ο θάνατός σου . Ας είναι δαφνοσκέπαστος ο δρόμος σου , δίχως ολόπυκνα σύννεφα να τον σκεπάζουν , κι άς είναι πλέον άσωτος και λυτρωτικός ο χρόνος που θα μας ενώσει ξανά .
Αντισυμβατικός στη ζωή σου έστησες μια πρωτοπορία από μαγαζιά , ακολουθώντας τα θαλασσολούλουδα του Καββαδία και των αντρειωμένων τα τραγούδια .
Η ψυχή σου είχε μια αστραψιά που μονάχα ένα ακονισμένο μυαλό μπορούσε να φτεροπαλέψει .
Μου λείπεις .
Ο άθελος , ολόθερμος λυγμός μου θα σε συνοδέψει στου τάφου σου τις πύλες . Η ψυχή μου φαντάζει πλέον λιγοθυμισμέμη δίχως εσένα και ραψωδός θα γίνω στο ύστατο ταξίδι σου .
Με το "PUB OLD HOUSE" που έστησες , γαλούχισες τόσες γενεές , άνοιξες ένα διάφωτο τρόπο διασκέδασης και τόλμησες να πας αντίθετα στα πολύηχα λόγια των επικριτών σου .
Θαλασσοπλάνητος , δε φοβήθηκες ποτέ τη φαρμακοκόφτρα γνώμη των ανίδεων . Στάθηκες ψηλοθόρητος στις ιδέες και στα ιδανικά σου , προσφέροντας ξαστερόηχες μουσικές με την αστείρευτη σκέψη σου .
Τώρα έφυγες . Έκανες το ύστατο ταξίδι δίχως εμένα ακολουθώντας τα αχνόφωτα μονοπάτια  ψυχής σου .
Τελευταία φορά που αντίκρυσα το πρόσωπό σου μέσα στο φέρετρο , σε είδα γαληνομέτωπο , ήρεμο , σχεδόν χαμογελούσες , χλευάζοντας όλους και όλα .
Χρυσοκέντητος και πολύαστρος ας είναι ο δρόμος σου .
Κάποια στιγμή σε κάποιο θαμποχάραμα θα βρεθούμε και πάλι μαζί .

ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΑΡΑΚΟ ΜΟΥ !!!

Η ΠΑΡΑΛΙΑ

     

Δίχως βότσαλα . Ολοστρόγγυλα ζελεδάκια , παστάκια , μπακλαβαδάκια , Σου και  τρίμματα άμμου από τρούφα που ο άνεμος παρασέρνει σκεπάζοντας κοχύλια γεμάτα  πραλίνα .

    Μελένια η θάλασσα .

    Κύματα από αφρισμένο μέλι , γλυκό , παχύρρευστο σαν όνειρο υγρής νύχτας , σκάνε στην παραλία , δίχως ήχο .

    ...Κι όμως όλες τις γλώσσες ομιλούν .

    Απάνωθέ της , σύννεφα από λευκή σαντιγί ευωδιάζουν βανίλια .

  ...Και ρώτησα τα σύννεφα :

   " Για ποίου στρατηλάτη το ένδοξο πεδίο τραβάτε ;"

    ... Και πήρα απάντηση . Όχι από τα σύννεφα .

   Από ένα χαρταετό που έτρεμε στον άνεμο , ζυγιάζοντας το πέταγμά του , χαμένος στις γλυκές μελωδίες μιας γαλάζιας τούρτας φτιαγμένης από ένα μπλε ουράνιο τρούλο ζάχαρης ... Και μου είπε το ζαχαροπλασμένο μυστικό του  :

    " Ένας ποιητής

    νιώθει την ακινησία του συννεφιασμένου ουρανού

    όταν οι στίχοι του

    αδυνατούν να ταξιδέψουν "

    Φύσηξε Μαΐστρος , Μύρισε κανέλα και γαρύφαλλο .

( Αντιγόνη - Κ.Π - Βάλια . Λιώμα σε ένα μπαράκι της Ανάφης , Πάνω από την παραλία του Ρούκουνα )

    Φθαρμένα σκούρα βράχια από "Τίραμι Σου" , μοιράζονται τα γλυκά μυστικά τους με τους νεοσσούς των θαλάσσιων καραμελένιων πουλιών που φωλιάζουν πάνω τους .

    Ζαχαρένιοι λευκοί γλάροι .

    Αρμενίζει αργοτάξιδη η ματιά έως τα κοντινά νησάκια από σοκολάτα .

    Με μαρκαδόρο που στάζει γλυκό του κουταλιού θα σκαλίσω λέξεις πάνω στο ξεχασμένο σου άγλυκο τετράδιο , ένα κομμάτι από το κέικ της ψυχής μου να σου φιλέψω . 

    Γονατίζουν τ΄αστέρια του ουρανού μου επάνω σου στάζοντας νέκταρ .

    Τα χείλη σου δύο ροζ ζαχαρωτά . Μουλιάζω στο σιρόπι μιας μικρής αιωνιότητας κι αναρωτιέμαι , πόσο πιο γλυκό μπορεί να γίνει το σεξ μαζί σου . Κόβω ένα κλαδάκι από μαστιχόδεντρο της Χίου να στο φορέσω βραχιολάκι στο χέρι σου . Ανυπότακτος εραστής της μουσικής , περπατώ πάνω στη λιωμένη κουβερτούρα από το διάβα σου , σε ψάχνω και αφήνω ίχνη από νότες στο σοκολατένιο πεντάγραμμο σου.

    Αναδύεσαι από τη θάλασσα φορώντας ένα ένδυμα στολισμένο με ερωτήσεις . Σινιάλο σου κάνω .

    Γυμνός από απαντήσεις είμαι .

    Σε κάλεσα και το ξέρω θα έρθεις .

    Φοβάμαι όμως ! Τόση γλύκα που μπορεί να χωρέσει ;

    και το μυαλό σου θα την αντέξει ;

    το δικό μου πως θα τη γητέψει ;

    Γλυκιά σωτηρία για εσένα επιθυμώ . Όχι για μένα .

    Ξεδιπλώνω το βλέμμα μου και θωρώ μια σκιά . Μας πλησιάζει φως μου . Κλέφτης είναι . Κλέφτης !. Αντιστέκομαι , παλεύω , δεν θα τον αφήσω να κλέψει τις  γλυκές στιγμές μας .

    
    Βγες από τη θάλασσα κι έλα να με βρεις στην παραλία . Εκεί που όλα άρχισαν .
    Στο Τίποτα και στο Παντού .
    Στο Μέσα και στο Έξω .
    Στο Πριν και στο Μετά .
    Εκεί που τίποτα δεν έγινε , εκεί που πρωτογνωριστήκαμε , φοβισμένοι Εραστές της άγνοιας . Εχθροί τώρα , επιλογή σου είναι . Όχι δική μου .
    Βγες από τη θάλασσα .
    στο μυαλό μου κύματα θεριεύουν .
    Κάποτε . Τότε . Πότε ;

    Κι ήρθες ΕΣΥ .
    κι ήρθε το μέλι να τραγουδήσει ότι θέλει .
    Κι ήρθες ΕΣΥ .
    Κι ήρθε η Αγάπη να μας φιλέψει κάτι
    Κι ήρθε το Τίποτα να ψιθυρίσει τα ανείπωτα
    Κι ήρθες Εσύ .

    Το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου .
    Εκείνο το πιο γλυκό και επώδυνο !!!

Στίχοι : Κώστας 

( Γράφτηκε πριν ενάμιση μήνα στο σπίτι της φίλης μου Κέλλυς )
( Οι φωτογραφίες είναι από την παραλία του Ρούκουνα - Ανάφη 2012 , όπου και έμεινα εκεί 6 μήνες )

Η ΓΝΩΣΗ

Γνωρίζω το παρελθόν
Φοβάμαι το μέλλον

Έχω επίγνωση του παρόντος .
Σιχαίνομαι το μέλλον

Είμαι τώρα Εγώ
Αύριο θα υπάρχω στις αναμνήσεις σας
Ποιος χέστηκε ?
Γνωρίζω !!!

Ψέματα λέω
δε γνωρίζω Τίποτα 
Ούτε μιά αλήθεια δε μου είπα ποτέ
αυτή την πιο κοινή
αυτή την δική μου

Μου περίσσεψαν οι δικές σας αλήθειες
τις έκανα ψέμα
και τις φόρεσα
τις έκανα χαμόγελο
ένδυμα στο κορμί μου
απατηλό όνειρο.

Σιχαίνομαι το μέλλον
Απεχθάνομαι την αυτοκαταστροφή .
Θα σας γαμήσω τα πρέκια
και θα επιβιώσω
βλέποντας τους κακομοιριασμένους εαυτούς σας
να βουλιάζουν στα σκατά που επιλέξατε
Θα ξεράσω
και
Θα χορέψω πάνω στους τάφους σας
ΚΑΘΊΚΙΑ !!!

( Αφιερωμένο σε όλους τους πρώην  φίλους μου και νυν βουλευτάδες )

17 Νοέμβρη

(Το κείμενο αυτό,το έγραψε η κολλητούλα μου Ευτυχία,η οποία ποτέ δεν συμβιβάστηκε.)


Ένα, δύο, τρία,
πολλά Πολυτεχνεία!
Στη μνήμη του Μιχάλη και του Γιάννη.

" Πάει. Αυτό ήταν.
Χάθηκε η ζωή μου φίλε
μέσα σε κίτρινους ανθρώπους
βρώμικα τζάμια
κι ανιστόρητους συμβιβασμούς.

'Άρχισα να γέρνω
σαν εκείνη την ιτιούλα
που σούχα δείξει στη στροφή του δρόμου.
Και δεν είναι που θέλω να ζήσω.
Είναι το γαμώτο που δεν έζησα "

(Κατερίνα Γώγου)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το  1967 ήμουν στην ΣΤ΄ Δημοτικού. Οι πολιτικές συζητήσεις ήταν ανύπαρκτες στο σπίτι και αγνοούσα την κεντρική  πολιτική σκηνή… Αυτό που  με κάνει να  θυμάμαι την μέρα της 21η Απριλίου είναι η έκπληξη μου για την απαγόρευση της  κυκλοφορίας και οι χαμηλόφωνες και ανήσυχες  κουβέντες των μεγάλων που μισοκαταλάβαινα… Τον πιάσανε… Που θ αφήσει τα παιδιά της… Τους  συγκεντρώνουν στα σχολεία… Θα πάει εξορία…. Άκουγα για δικτατορία και χούντα και θυμάμαι ότι  άνοιξα την εγκυκλοπαίδεια του Ελευθερουδάκη να δω τι σημαίνουν,  αλλά δεν έβγαλα άκρη…

Δυστυχώς στα πρώτα χρόνια του γυμνασίου δεν ευτύχισα να έχω καλούς δασκάλους. Η φιλόλογος μας, για παράδειγμα, ήταν μια ξερακιανή, συντηρητική  γυναίκα που χειριζόταν την αρχαία σοφία ως ασκήσεις συντακτικού και το μάκρος της φούστας ήταν  το πρώτιστο μέλημα της…. Αλλά και  οι υπόλοιποι διεκπεραίωναν τις ώρες  τους όπως- όπως!

Το  1969 γνώρισα τον Αλέκο  Καλαφάτη, έναν  ξεχωριστό για τη ζωή μου άνθρωπο. Ο Αλέκος  την επόμενη χρονιά τελείωσε το σχολείο, πέρασε στο πανεπιστήμιο της Πάτρας και εντάχτηκε στο φοιτητικό κίνημα. Μου έφερνε πληροφορίες καλλιτεχνικές και πολιτικές  από  έναν  άγνωστο κόσμο, πέρα από την θάλασσα…

Το χειμώνα του ‘71 γνώρισα την Μαριάνθη Παγουλάτου. Η οικογένεια της ήταν αριστερή και είναι η πρώτη φίλη που αποκτώ και μιλάει για διώξεις σε πρώτο πρόσωπο.

Τα καλοκαίρια  του 1970 έως και 1972 γίνονται ατέλειωτες  συζητήσεις που ξεκινάνε το μεσημέρι στο Μακρύ Γιαλό για να συνεχιστούν από το βραδάκι μέχρι τα ξημερώματα στις καρέκλες του «Σπυράτου»  σε μια ανοιχτή παρέα που όποιος ήθελε μπαινόβγαινε.

Οι συζητήσεις στρέφονταν επί παντός επιστητού, για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, για το Μάη του 68, για την πόκα, τον Μαρξ και το σοσιαλισμό, για κινηματογράφο και βιβλία, για έρωτες, για γιαουρτοπολέμους και πάει λέγοντας… Αρκετές φορές  πηγαίναμε   στην αμμουδιά, νύχτα, ανάβαμε φωτιά και ακούγαμε  κάποιο καινούργιο  δίσκο που είχαμε αποκτήσει  σε φορητό πικάπ. Θυμάμαι την πρώτη τέτοια μαγική νύχτα που ο Μάκης Ζολάς είχε φέρει Χατζή. Το «γύφτοι τα φτιάξαν τα καρφιά».

Και τους  χειμώνες στο σχολείο τα πράγματα ήταν καλά. Οι  δάσκαλοι μας  αυτή τη φορά «ήθελαν να μας μάθουν γράμματα». Συζητούσαμε συχνά  στην τάξη για τα πολιτικά, μέσα σε σύγχυση φυσικά.  Ακούγαμε  «Ντόιτσε Βέλλε»  ενώ  διαφωνούσαμε και μαλώναμε  για τα τραγούδια στο «Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης»….

Τον Ιούνιο του ‘73 τελείωσα  το σχολείο και πήγα στην  Αθήνα για να δώσω εξετάσεις. Η μόνη μέχρι τότε «επαναστατική μου δραστηριότητα» ήταν μια οργισμένη αντιδικτατορική επιστολή που γράψαμε  με τον συμμαθητή μου, το Δημήτρη Ξενίδη, με σκοπό να τη δημοσιεύσουμε στις «Επιφυλλίδες» του Βήματος και που τελικά όταν την τελειώσαμε φοβηθήκαμε  και δεν την στείλαμε…

Στις  αρχές του Νοέμβρη του ‘73 έγινε το μνημόσυνο του «γέρου» Παπανδρέου που μετατράπηκε σε μεγάλο συλλαλητήριο με πολλές  συλλήψεις μεταξύ των οποίων και ο παιδικός μου φίλος ο Βασίλης Στεργιώτης.  Τελικά τον αφήσαν ελεύθερο και παρέπεμψαν σε δίκη μόνο 17 άτομα. Με πήρε ο Βασίλης και πήγαμε στα δικαστήρια της Σανταρόζα για να συμπαρασταθούμε στους συντρόφους του. Μας απώθησε   βίαια η αστυνομία και τρέχοντας μέσα στους γεμάτους με κόσμο διαδρόμους του δικαστηρίου για να ξεφύγουμε, κρυφτήκαμε  για λίγο σε μια αίθουσα όπου δικαζόταν   ο Νίκος Κοεμτζής. Ο Κοεμτζής είχε παρεξηγηθεί, στα μπουζούκια, με αστυνομικούς  θαμώνες, οι οποίοι επιδεικνύοντας προκλητικά  την ταυτότητα τους, δεν σεβάστηκαν την παραγγελιά του και σηκώθηκαν να χορέψουν αυτοί το τραγούδι του (τα χέρια σου με κάψανε που άλλον αγκαλιάσανε…). Και έγινε  μακελειό…Τον  είχαμε μυθοποιήσει ως λαϊκό αντιεξουσιαστή! Δεν είναι τυχαίο που λίγο αργότερα θα  γράψει ο Σαββόπουλος το έξοχο  «Μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο».

" Η δίκη του έγινε τον άγριο Νοέμβρη, το ένιωθε άραγε κι εκείνος;
Ο Τύπος πάντως τον πρόβαλε ανοιχτά σαν αιμοβόρο κτήνος.
Τα ίδια λέγαν και πολλοί προοδευτικοί· παράξενο δεν ήταν:
η σύμβασή τους  διαισθάνθηκε σ’ αυτόν, μιαν άλλη απειλή.
Νίκο, είν’ η αρρώστια που μας  σώζει
καθώς σε φέρνει πιο μακριά κι απ’ το κελί σου,
Νίκο, στον ουρανό της μουσικής σου."

Ήταν η πρώτη μου επίσημη επαφή με τη βία, πολιτική και κοινωνική ταυτόχρονα….

ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ

Την Τετάρτη το απόγευμα, στις 14 Νοέμβρη, πηγαίναμε  με τον Αλέκο από την Κυψέλη στη Πλάκα να συναντήσουμε τον Γιάννη  Μαρκόπουλο,  για μια συναυλία του, στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Περνώντας μπροστά από το Πολυτεχνείο είδαμε πολύ κόσμο μαζεμένο στο διάζωμα της Πατησίων. Η κίνηση γινόταν ακόμα κανονικά.
Καταλάβαμε ότι κάτι συμβαίνει και προστεθήκαμε χωρίς δεύτερη σκέψη και μείς στο διάζωμα. Ο κόσμος κάθε στιγμή  πλήθαινε… Η συγκοινωνία διακόπηκε…

Σαν μέσα σε  έξαψη από γλυκό μεθύσι θυμάμαι τις επόμενες δύο μέρες! Χιλιάδες αγόρια και κορίτσια στην ηλικία μου, ενθουσιασμός, πάθος, δράση, έπαρση…

" Εγώ δεν έχω ουδέ μιαν άσπρη τρίχα στην ψυχή μου
κι ουδέ σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας.
Με την τραχιά κραυγή μου κεραυνώνοντας τον κόσμο,
ωραίος τραβάω, τραβάω
εικοσιδυό χρονώ λεβέντης.

Ει, εσείς που σουλατσέρνετε,
Βγάλτε τα χέρια από τις τσέπες.
Πάρτε μαχαίρι, πέτρα, μπόμπα,
Κι αν ειν΄ κανείς σας δίχως χέρια
Ναρθεί να χτυπηθεί με κουτουλιές "

(Μαγιακόφσκι)

Παρασκευή 16, το απόγευμα, ο Αλέκος επέμενε να φύγω για το σπίτι, γιατί φοβόταν την συνέχεια… Βγήκαμε μαζί με τη Μαριάνθη από το Πολυτεχνείο αλλά μετανιώσαμε και   όταν γυρίσαμε πίσω, μετά από λίγο, είχαν κλείσει οι πύλες και δεν μπορέσαμε να συναντήσουμε τους δικούς μας (είχαμε ανταμώσει και  πολλούς ακόμα από την παρέα του «Σπυράτου»). Χωρίσαμε… Έπρεπε να τηλεφωνήσω στη μάνα μου και πήγα σε έναν υπόγειο ΟΤΕ που ήταν στη  στοά, αρχή Σταδίου, στην Ομόνοια. Είχε ουρά  και περίμενα αρκετά! Της είπα ότι είμαι καλά, να μην ανησυχεί.. Την ώρα που «αναδύθηκα» έπεφτε άγριο ξύλο.  Ήταν η  πρώτη μεγάλη συμπλοκή που έγινε στα Χαυτεία. Προσπαθώντας να καταλάβω τι συνέβη κουτρουβάλησα με άλλους και έπεσα κάτω. Κάποιος με τράβηξε, με σήκωσε  και υποβαστάζοντας με  τρέξαμε  για πολύ ώρα αλαφιασμένοι μέχρι που ξεφύγαμε. Ήταν ένας  ψηλός  νεαρός που τον έλεγαν Χάρη κι έπαιζε μπάσκετ στον Παναθηναϊκό! Δυστυχώς δεν θυμάμαι  τίποτε άλλο  για την ταυτότητα του. Να είναι καλά όπου κι αν βρίσκεται… Μαζί μείναμε μέχρι το πρωί ώσπου σε κάποια άλλη συμπλοκή τον έχασα κι αυτόν……
Έμεινα εγκλωβισμένη όλη την νύχτα στα γύρω από το Πολυτεχνείο τετράγωνα, ανάμεσα σε φωτιές και οδοφράγματα.  Το μυαλό μου επέλεξε  να θυμάται  με θυμό  τα τανκς να κατεβαίνουν την λεωφόρο Αλεξάνδρας και να αφήνουν πίσω τους μισοπατημένα αυτοκίνητα. Τα ουρλιαχτά και τα συνθήματα όταν έπεφτε η πύλη …. Τα ασθενοφόρα να σταματάνε και να βγαίνουν από μέσα πάνοπλοι άντρες που χτυπούσαν και συλλαμβάνανε όποιον έβρισκαν  μπροστά τους…..

Όταν έμεινα μόνη μου είχε ξημερώσει και ήμουν στην πλατεία Βικτωρίας. Άκουγα πυροβολισμούς απ΄ τις ταράτσες και δεν ήξερα προς τα πού να  κινηθώ….. Ήμουν εξουθενωμένη από το ξενύχτι, το τρέξιμο, τα δακρυγόνα.  Κρυμμένη σε μια κόγχη για ώρα, με ασαφή αίσθηση του χρόνου κατόρθωσα κάποτε να περάσω στα κάτω στενά και να φθάσω με χίλιους κόπους στο σπίτι μου που δεν ήταν πάρα  πολύ μακριά… Στον Άγιο Νικόλα Αχαρνών, Πετροπουλάκη 23. Υπόγειο. Το  μοιραζόμουν με το ξάδερφο μου, τον Διονύση Μπεκατώρο, που εκείνες τις μέρες ήταν  στην  Κεφαλονιά.

Θα πρέπει να  ‘ταν μεσημέρι όταν έκλεισα την πόρτα πίσω μου αλλά πριν προλάβω να λιποθυμήσω χτύπησε το κουδούνι. Μπήκε ο Γιάννης  Κρούσος με την Μαριάνθη. Τα νέα του ήταν ότι στην εκκένωση του Πολυτεχνείου βγήκαν με τους  τελευταίους. Με τον Αλέκο  χαθήκανε. Δεν είχε ιδέα πού ήταν. Κατάφερε και έφθασε στο σπίτι της Μαριάνθης που έμενε στα Εξάρχεια και εκεί τον ειδοποίησε ο πατέρας του ότι τον ψάχνει η αστυνομία. Είχε έρθει στο δικό μου για να κρυφτεί. Μέχρι το βράδυ δεν είχαμε νέα από τον Αλέκο. Ούτε τηλέφωνο είχαμε στο σπίτι. Πέρασε όμως πολύς κόσμος.  Οι φημολογίες για νεκρούς και τραυματίες μας είχαν καταβάλει…
Θυμάμαι ότι η Μαριάνθη γύριζε μ΄ ένα ταξί κι έψαχνε στα νοσοκομεία. Θυμάμαι να λένε, ότι κάποιος ρώτησε στο νεκροτομείο. Θυμάμαι αγωνία και φόβο!

Μετά δύο νύχτες, την Δευτέρα το μεσημέρι, επιτέλους, χτύπησε το κουδούνι και ήταν ο Αλέκος. Τον είχαν χτυπήσει πολύ, αλλά ευτυχώς είχε αντέξει και  ήταν καλά…


ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Το Πολυτεχνείο αλώθηκε δυο φορές!
Η πρώτη  ήταν την νύχτα που τα τανκς έριξαν την πύλη.
Η δεύτερη και η πιο ανελέητη, όταν συστηματικά και ενορχηστρωμένα «χαλκεύθηκε»  από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τα κόμματα. Του αποδοθήκαν με τα χρόνια διαστάσεις ισάξιες με αυτές του «κρυφού σχολειού» και της «εθνικής παλιγγενεσίας».

Το Πολυτεχνείο, ανεξάρτητα αν στήθηκε από «350 προβοκάτορες» η όχι, γιγαντώθηκε και εξελίχθηκε στην πιο μαζική αντιχουντική εκδήλωση από πολύ νέους ανθρώπους που βρέθηκαν για χιλιάδες διαφορετικούς λόγους εκεί. Και που στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν ακόμα ανένταχτοι πολιτικά. Και που σε καμιά περίπτωση δεν τους ενδιέφερε να γίνουν νεομάρτυρες για τις επερχόμενες γενιές….

Καληνύχτα Γιάννη…
Καληνύχτα Μιχάλη…

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΜΙΑΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΠΟΥ ΑΛΛΟΤΕ ΞΕΣΠΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΥΠΟΒΟΣΚΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΛΕΙ…


ΕΠΙΜΥΘΙΟ

" Το ξέρω πως καθένας μοναχός πορεύεται στον έρωτα,
μοναχός στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.
Άφησε με να έρθω μαζί σου."

(Γιάννης Ρίτσος)

Ευτυχία Μπεκατώρου
Φλεβάρης 2008

Straight Ahead ?

Αναρωτιόταν ο Μπάμπης λίγο καιρό πριν εδώ, και εγώ είμουν ένας από αυτούς που έλεγα προχώρα...



Μετά και την ψήφιση αυτού, δες  και το ποστ του Rosa Del Foc (fanzinita.blogspot.com ) εδώ αρχίζω να αναρωτιέμαι ξανά...
Ήταν και μια κουβέντα με έναν φίλο που μας συνέστησε προσοχή και μας έκανε εμένα και τον Κώστα να ψαχνόμαστε τι κάνουμε από εδώ και πέρα...
Βλέπουμε και πόσοι από σας αναρωτιέστε, καθώς και πόσα μπλοκς έκλεισαν τον τελευταίο καιρό,
οι "περίφημοι" νόμοι Άκτα και Πίπα  και Σώπα [τα γράφω Ελληνικά] και ρωτάω:

Μήπως εμείς και όλοι εσείς που προσφέρετε ελεύθερη πρόσβαση σε μουσικά αρχεία είμαστε εγκληματίες; Πάντως, προσπαθούν να μας κάνουν.

Με τον φίλο μου τον Κώστα, έχουμε ξεκινήσει κουβέντα για το τι κάνουμε από εδώ και πέρα με τούτο το blog. Θα βάλουμε τα πράγματα κάτω και θα δούμε τι γίνεται από δω και πέρα. Θα μας είναι χρήσιμες και οι δικές σας σκέψεις - απόψεις πάνω στο θέμα, και θα χαρούμε να σας ακούσουμε...

Το Κόμμα Πειρατών για την προσπάθεια φίμωσης του Διαδικτύου εδώ

Τροφή για σκέψεις και δράσεις αν θέλετε, αυτό,  αυτό  αυτό αλλά και αυτό....


 Μπορούμε να κάνουμε κάτι , ή μήπως θα καταθέσουμε τα όπλα ? Ολοι Εμείς έχουμε ΔΥΝΑΜΗ .
Οι φυλακές είναι γεμάτες . Θα φτιάξουν καινούργια κελλιά για τους Blogers ? Θα μας χώσουν όλους μας σε κάποια ξεχωριστή πτέρυγα του Κορυδαλλού ?

Δίπλα στον Τσοχατζόπουλο ή δίπλα στους δολοφόνους ? Θα έχουμε VIP κελλιά ή θα έχουμε ξεχωριστή μεταχείρηση ?

... Κι όταν μας κλείσουν μέσα , θα μπορέσουμε να διαλέξουμε πως να πεθάνουμε ?
Από Σοδομισμό ή από Ναρκωτικά ?

Αυτό είναι το νέο νομοθέτημα περί Ανάπτυξης , Πνευματικών Δικαιωμάτων , Ελευθερίας
του λόγου και διακίνησης Ιδεών  .
 Της  ΞΕΦΤΙΛΑΣ !!!

Η Χούντα δεν τελειώνει ΠΟΤΕ !!!

ΓΙΑΟΥΡΤΙΑ

Πως έλεγε η κυρία ? ( Στην ταινία )

Πέντε κρίκοι ένα τάληρο !!!

Τώρα είναι : Πέντε Γιαούρτια Ενας Πάνγκαλος !

ΤΖΑΠΑ !!! ΓΙΑΟΥΡΤΙΑ


Ο Ηρόδοτος
και ο περίφημος γιατρός Γαληνός
εκθείαζαν τη μαλακτική και καθαρτική επίδραση τους στα έντερα.

Ο γιατρός- βακτηριολόγος, Μέτσινκοφ,
βραβευμένος με το Νόμπελ φυσιολογίας και ιατρικής το 1908,
ανακάλυψε ότι τα λιπαρά του γάλακτος
γίνονται πιο εύπεπτα εξουδετερώνοντας τα παθογόνα μικρόβια
του γαστρεντερικού σωλήνα
και μελέτησε τη συσχέτιση του γιαουρτιού
με το πρώιμο γήρας στους ανθρώπους.

Τα συμπεράσματα ήταν
ότι η μακροβιότητα των ανθρώπων οφειλόταν στο γιαούρτι.

ΟΠΕΡ : Μην πετάξετε στον Πάνγκαλο κι άλλα γιαούρτια .
ΘΑ ΖΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ !
( Κάτι σαν τον Μητσοτάκη θα καταντήσει ! )

Πετάξτε του σουβλάκια !
Κοκορέτσια !
Κοντοσούβλια !

Θα τους τρώμε στη μάπα
και τους δύο , για πολλά πολλά χρόνια .

Το γιαούρτι συμβάλλει στην ανάπτυξη και σωματική διάπλαση των παιδιών.

Το γιαούρτι πρέπει να αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι
της ημερήσιας διατροφής όλων μας,
αφού έχει μεγάλη βιολογική αξία
και μπορεί και δρα τόσο προληπτικά
όσο και θεραπευτικά στον ανθρώπινο οργανισμό,
προάγοντας έτσι την υγεία.

Den katalaveno giati to ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΧΥΔΕΡΜΟ diamartirete
gia to Giaoυrti . GIATI ?

Xoντρούλη μου , Εσύ είσαι το Μανούλι μου !
Δεν Θα το φάμε μαζί Γλυκέ μου Τύρρανε !
Μονάχος σου θα το τρως
απο δω και μπρος !


Εμείς οι ΚΟΠΡΙΤΕΣ
δεν έχουμε λεφτά ( Αφού τα φάγαμε όλοι μαζί )
να αγοράσουμε γιαούρτια
για να κάνουμε μάσκες ομορφιάς .

Θα σου τα δώσουμε όλα εσένα Τζουτζούκο μου
να κάνεις επιδερμίδα αλλά "ΟΤΣΑΛΑΝ" !

Α !!! Να μην ξεχάσω .

Δεν ανήκω ούτε στο ΣΥΡΙΖΑ
ούτε στους Χουλιγκανούς
που υποθάλπτετε ,
ούτε στους Τραμπούκους σας
που σπάνε βιτρίνες .

Επειδή φοβάστε τώρα πιά
τη Λαϊκή Οργή
παίρνετε μαζί σας τα ΜΑΤ
όταν πηγαίνετε να χλαπακιάσετε στις ταβέρνες
δικαιολογώντας την ανικανότητά σας ,
και κάνετε λόγο για Φασισμό
για το λόγο σας και για τα δικαιώματά σας να πηγαίνετε παντού .
Εκεί που είμαστε Εμείς ΔΕΝ σας Θέλουμε !!

ΓΚΕΓΚΕ ?


ΕΝΑ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΧΟΝΤΡΟ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΑ !!!

Φτιάχνω σπιτικό γιαούρτι


ΣΥΝΤΑΓΗ


Η ακόλουθη συνταγή είναι για να φτιάξετε γιαούρτι σπίτι σας εύκολα και γρήγορα.

Συστατικά :


1 κιλό Πάνγκαλου
2 κουταλιά σούπας γεμάτη ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ
3 κουταλιές από Σως " Μαζί Τα Φάγαμε " ( Δεν περιέχει συστατικά ΔΝΤ )
4 Πολλούς Ελληνες Κοπρίτες
5 45 Γραμμάρια Σύριζα
6 Δυό πρέζες Τσίπρα
7 Μισό φλυντζάνι διαπλεκόμενου Πρετεντέρη
8 Ενα ματσάκι μιάς Ολγας που Τρέμει
9 Μιά φυλακή Τσοχατζόπουλου
10 15 κιλά Καραμανλικά Ομόλογα σιγοβρασμένα σε Βατοπαιδιακή Κατσαρόλα .

Παρασκευή :


1. Θερμάνετε τον Πάνγκαλο στους 90 βαθμούς κελσίου.

Θα χρειαστείτε ένα θερμόμετρο
αλλά αν δεν έχετε
μπορείτε να κλείσετε τη θερμότητα αμέσως προτού να αρχίσει να βράζει η Τρέμη,
δηλαδή μόλις δείτε να αρχίζει ο Πρετεντέρης να φουσκώνει.

2. Βγάλτε τον Τσίπρα από τη φωτιά
και περιμένετε να πέσει η θερμοκρασία στους 45 βαθμούς ΚΟΠΡΙΤΟΥ
(για όσους διαθέτουν θερμόμετρο ΠΑΣΟΚ)
αλλιώς τόσο ,
ώστε να μπορείς να κρατήσεις το μικρό σου δαχτυλάκι μέσα στο ΠΑΣΟΚ
και να μετρήσεις ως το 20 χωρίς να καείς.

3. Αραιώστε 1 κουταλιά σούπας γιαούρτι σε λίγο γάλα
και ρίχτε το στο μίγμα ανακατεύοντας τον ΣΥΡΙΖΑ
με αργές κινήσεις .

4. Τοποθετήστε το σκεύος στο ΠΑΣΟΚ στους 40-45 βαθμούς
και βράζετε σιγά τον Τσοχατζόπουλο
μαζί με τα Καραμανλικά ομόλογα
στη Βατοπαιδική κατσαρόλα .

Αν δεν έχουμε βρασμό και Σοσιαλισμό ,
σκεπάζουμε τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με ένα σκάνδαλο
για να διατηρήσει τη θερμοκρασία της ,
και την αφήνουμε να σιγοβράσει
ατιμώρητη για μία ακόμα τετραετία .

Προσοχή δε κουνάμε ούτε αναταράσσουμε το ΔΝΤ κατά την διάρκεια της πύξης.


5. Τοποθετούμε το γιαούρτι μας σε θερμοκρασία δωματίου ,
μετά στο ψυγείο,
το αφήνουμε για 24 ώρες χωρίς να το μετακινήσουμε
και το καταναλώνουμε εντός 15 ημερών
στη Μάπα των Πολιτικών της Αρεσκείας μας .



Μπορούμε ακόμη να το αδειάσουμε σε πυκνό τουλπάνι
ή πάνινη λευκή σακούλα (π.χ. μαξιλαροθήκη)
και να την κρεμάσουμε να στραγγίσει για αρκετές ώρες
ή μέχρι να σταματήσει να «στάζει».
Θα φτιάξουμε έτσι άριστο στραγγιστό γιαούρτι .

Ο προμηθευτής μας,

( Π.Χ Ο Πάνγκαλος )
επειδή ίσως είχε περισσότερη ζήτηση
από όσο γάλα διέθετε,

εφάρμοσε την παλιά τεχνική της προσθήκης των ΜΑΤ.

(Στην τυροκομική διάλεκτο του «συναφιού»,
αυτό ονομάζεται «βαφτισμένο γάλα», ή «αγιασμένο» ).

Η προσθήκη σε ποσοστό 3% ( Αυτών που τον ψηφίσανε )
δεν δημιουργεί πρόβλημα
επειδή στην διάρκεια του βρασμού
τόσο είναι το ποσοστό υγρασίας και ψηφοφόρων που θα εξατμισθεί.
Αν όμως με ελαφρά συνείδηση χαθεί το μέτρο,
τότε χάσαμε γάλα, χρόνο και γιαούρτι.

ΤΟΤΕ ΧΑΣΑΜΕ ΚΑΙ Τον ΚΕΣΕ ΚΑΙ Τον ΠΑΝΓΚΑΛΟ!!!

EUROVISION

Ααααααααχ !

Πολύ χάρηκα .
Μόλις είδα στην τελεβιζιόν ότι νίκησε το τραγούδι του Λούκας
για να μας εκπροσωπίσει στο μεγάλο διαγωνισμό .

Ααααααααχ ! Λούκας !

Μόλς έσχισα δύο ματωμένες σερβιέτες για πάρτι σου .
Πάνω στο βρακί μου έγραψα το όνομά σου με κεφαλαία γράμματα .
Αύριο θα κάνω τατουάζ τη μούρη σου στο δεξί μου κωλομέρι .

Ααααααααχ ! Λούκας !

Μας έστειλε ο FRODO ( απο τον Αρχοντα των Δαχτυλιδιών ) Mail ,
και μας ρωτάει
τι μάρκα Αποτριχωτικού χρησιμοποιείς στο υπέροχο άτριχο στήθος σου ,
ώστε ν΄αποτριχώσει
κι αυτός τα πόδια του .

Αααααααααχ !

Τι κομματάρα είναι αυτή ?

Αααααααααχ ! Λούκας !

Ολα τα έχει ! Νεοσκυλάδικο του κεραττά ,
με Μοδάτο Hip-Hop , δυό πρέζες από Ηard Rock
κιθαρίτσες του κώλου ,
και μιά ζεϊμπεκιά που θα κάνει τα κόκαλα του Καζαντζίδη να τρίζουν.

Ααααααααχ ! Λούκας !

Πραγματικά νιώθω υπερήφανος - νος - νος - νος
που η Ελλάδα διαθέτει καλλιτέχνες τέτοιου μεγέθους - θους - θους - θους !

Αντε ρε ! Και με τη νίκη !!!
Φέρε τη Εurovision στην Ελλάδα
για να έχουν να ασχολούνται τα κανάλια .

Αύριο , αυτή η κατακραγμένη καραφλή αδερφή του Αλφα
θα κάνει πολλές γκριμάτσες
για πάρτι σου και θα πει πόσο λατρεύει το τραγούδι σου .

Ααααααααααχ ! Λούκας !

Aεϊ Σιχτίρ !!!

ΠΩΛΕΙΤΑΙ 2

Πωλείται και το σπίτι μου
Γιατί θυμίζει εκείνη....
Τη νέα κατοχή του ΔΝΤ
στου νέου Χίτλερ-Μέρκελ τη μνήμη .

Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο
Με χιλιάδες μιζαδόρους φορτωμένο .
Πωλείται και το δίνω όσο κι όσο
Φθάνει θεέ μου από τον Γιώργο να γλιτώσω .

Κι απόψε μες το σπίτι μου
Μονάχος τριγυρίζω
το μεροκάματό μου τώρα πια
Δεν το αναγνωρίζω .
Αφού η Βουλή δε νοιάζεται
Πωλείται δεν χρειάζεται .

Πωλείται όπως είναι επιπλωμένη
Με τριακόσιους κλεφταράδες φορτωμένη .
Πωλείται και τη δίνω όσο κι όσο
Φθάνει θεέ μου από ’κείνη να γλιτώσω .



Θα πάω σ’ άλλη Τρόϊκα
Που αυτή δεν τη φαντάζεται
Κι άλλη Siemens , σκάνδαλα
Μαζί μου θα μοιράζεται .
Αφού η Βουλή δε νοιάζεται
Πωλείται δεν χρειάζεται .

Πωλείται όπως είναι επιπλωμένη
Με τριακόσια τα Λαμόγια φορτωμένη .
Πωλείται και τη σπρώχνω όσο κι όσο
Φθάνει θεέ μου από ’κείνη να γλιτώσω .

( Βασισμένο στο τραγούδι του Αντύπα
" Πωλείται και το σπίτι μου " )

Α ! Ρε Τροβαδούρε Αντύπα !
Οταν πριν απο χρόνια έγραφες αυτό το καρασκυλάδικο ,
ποιός θα το' λεγε ότι με μία μικρή παραλλαγή στους στίχοι
θα ήσουν πιό προφητικός κι απ' το Νοστράδαμο ?

ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕ !!!!!!!!!
ΜΑΣ ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ ΤΟΥΣ !
ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΣΥΛΙΑ ΤΟΥΣ !

ΠΩΛΕΙΤΑΙ

Ευάερο !
Ευήλιο !
Διαμπερές !

Με καταπληκτική θέα στην πόλη .

Πωλείται απο τη Νέα Χούντα του ΔΝΤ και τα Εθνικά Παχύδερμα
που τόλμησαν να πουν ότι "Τα φάγαμε μαζί" .

Πωλείται απο τον πρώην υπουργό Αμυνας
με δώρο 4 υποβρύχια ,
και σαράντα χρόνια Βουλευτικής Ασυλίας .

Είναι λιγάκι παλιό , δε λέω , αλλά με μερικά μερεμετάκια θα γίνει και πάλι καινούργιο .
Κάτι στα υδραυλικά , κάτι στα ηλεκτρολογικά , κάτι στον εξαερισμό ( Γιατί απαγορεύονται τα ντουμάνια σε κλειστούς χώρους ) , κάτι θα γίνει .

'Ντάξει μωρέ !
Εκείνα τα σπασμένα παλιομάρμαρα θα αντικατασταθούν
απο ωραιότατα Ιταλικά πλακάκια μπάνιου
διαφόρων σχεδίων και χρωμάτων .

Φυσικότατα και έχουμε απαγορεύσει την είσοδο σε Πυθίες , Μάντεις Κάλχες κ.λ.π , που δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις με τον αντικαπνιστικό νόμο .

Δυόμισυ χιλιάδες χρόνια μας πεδεύει αυτό το άχρηστο ακίνητο !

Δώστε το αντιπαροχή .

Ενα καταπληκτικό Ευρωπαϊκό καζίνο με Γερμανικές μετοχές , θα μπορούσε κάλλιστα να αντικαταστήσει αυτή την παλιατζούρα .

( Είπα τζούρα ? Ας στρίψω και το κάτι τις μου επ' ευκαιρίας )

Κύριε Υπουργέ των οικονομικών ,

φανταστείτε την άνθηση της οικονομίας ( Ο Κήπος είναι Ανθηρός ) , όταν θα καταφθάσουν τα κρουαζιερόπλοια των διαφόρων Μπερλουσκονισιακών μεγιστάνων στη χώρα μας για να φιλοξενηθούν στο " ΚΑΖΙΝΟ ACROPOLIS " .

Κύριε Υπουργέ . ( Αγαπητό , αγαπημένο μου Λαμόγιο ! )

Μην το σκέφτεστε .
Κάντε την ψήφο μας πράξη !!!

To Tσίρκο μόλιs άρχισε !!!

Αγωνία με λαχτάρα να σε νοιάζομαι
Αγωνία τα λεφτά μου δεν μοιράζομαι !
Αγωνία ! Αγωνία !
Στηs Εφορίαs τη γωνία !!!

Σαν τηs γαρδένιαs τον ανθό
που ζει μιά νύχτα μόνο
σαν σύζυγοs τηs υπουργού
τα χρέη δεν πληρώνω !

Αδέρφια μου αλήτεs λεφτά !!!




Να κάνουμε έναν έρωτα όλο τρέλα
αφού δεν έχω τα λεφτά γιά μιά φανέλα
Να κάνουμε έναν έρωτα στα δύο
να πάρει κι η γυναίκα μου το Υπουργείο !!!

Ψύλλοι στ' αυτιά μου μπήκανε βρε Πω ! Πω ! ( Τύφλα να' χει ο Γκάτσοs )
Πωs κάτι μου ' πανε πωs χρώσταγα
Η Υπουργόs δεν ήξερε βρε Πω ! Πω !
Πωs το Δημόσιο πήδαγα !

Βρε Πω ! Πω !

Ξανθή αγαπημένη Παναγιά
στην Εφορία λέω γειά !

ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ ΑΛΗΤΕΣ ΛΕΦΤΑ !!!

... Και δεν είναι μονάχα ο Κοs Βοσκόπουλοs που μαs γαλούχισε ( Μπλιέχ !!! ) με τα υπεροχοχότατα άσματά του , που λαμογιάζει με τιs κλεψιέs του .

Ο Κοs Βοσκόπουλοs θα ξεχαστεί μόλιs βγεί το επόμενο σκάνδαλο από την κρεατοφαγία τηs
τηλεόρασηs .

Oι Κύριοι Σημίτηδεs ,τα Χρηματιστήρια , οι Ρουσσόπουλοι , οι Μαγγίνεs , τα Ομόλογα , οι Τσοχατζόπουλοι με τουs Γαλλικούs γάμουs τουs , οι Βουλγαράκηδεs , οι Πάνγγαλοι με τιs πισίνεs τιs αδήλωτεs και τη δολοφονία του Οτσαλάν , κ.λ.π

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ?
Ωέοοοοοοο !!!!

Πολιτικάντηδεs σαs αγαπάμε !!!

Βαρέθηκα !

Βαρέθηκα να βλέπω τώρα τελευταία τον υπουργό < Κο LOVE - VERDOS > στα κανάλια να προσπαθεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα .

Μέσα στην άψογη κουστουμιά του που κοστίζει τουλάχιστον 3.000 $ , γιατί είναι και φιρμάτη γαμώ το κέρατό μου , όταν εγώ ψάχνω στο Μοναστηράκι μιά ευκαιρία 20 Εuro για να αγοράσω ένα τζιν , που ποτέ του δεν το φόρεσε - και ούτε πρόκειται - αυτόs ο κύριοs , που η κρίση για την οποία χτυπιέται στα κανάλια , δεν θα έχει το παραμικρό πρόβλημα , θα γελάει με την παρέα του , κάνονταs διακοπέs πάνω στη θαλαμηγό κάποιου φίλου του εφοπληστή .

Βουλευτική ασυλία διαθέτει , στην κυβέρνηση Σιμήτη ήταν , στην κυβέρνηση του Γιωργάκη είναι !!! ( Και φράγκουλα θα διαθέτει πάντα ! - Δεν πρόκειται ποτέ να πεινάσει - )

Δεν γνωρίζει ποιοί κατάντησαν την Ελλάδα σ' αυτό το χάλι .

Δεν ξέρει τίποτα για το χρηματιστήριο !

Ηταν κουφόs όταν έκαναν κρότο τα ομόλογα τηs Νέαs Δημοκρατίαs !

Δεν ξέρει γιατί αγοράσαμε όπλικά συστήματα που δεν μετράνε σε τίποτα και είναι ελαττωματικά και τα πληρώσαμε τρειs φορέs παραπάνω !

Ούτε γνωρίζει για κάποιον Κωλόχοντρο που πούλησε το Οτσαλάν στο Τούρκουs ! Επίσηs δεν ξέρει για κάποιον Κο Π. που έπνιξε κάποιο πλοίο ! Δεν γνωρίζει επίσηs για κάποιο χοντρό που ήθελε να φάει την καρέκλα του Γιωργάκη !

Τίποτα δε γνωρίζει !

Ούτε για το αναψυκτήριο που ήθελε να ανοίξει κάποιοs υπουργόs για να στεγάσει όλουs τουs Ινδούs τηs επικράτειαs . ( Τι μεγαλοψυχία Θεέ μου !!! )

Τίποτα δε γνωρίζει !

ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ !!!


Δε γνωρίζει ποιοί κρύβονται πίσω από τι μίζεs των Ολυμπιακών Αγώνων .
Δεν ξέρει ονόματα βρε αδερφέ .

Οταν γινόντουσαν όλα αυτά , εκείνοs , μάσαγε τσίχλεs .



Γνωρίζει όμωs να ανακοινώνει μέτρα στουs μη έχοντεs .

Μ' αρέσει αυτόs ο κύριοs !!!

Εχει τ' @ρχίδι@ να κάνει αυτό που γουστάρει .

Να κολλάει στον τοίχο εντεταγμένουs δημοσιογράφουs , που τον εξυπηρετούν , και δήθεν του την πέφτουν , - Τη δουλειά του κάνει - , και να μαs ανακοινώνει τα νέα ΓΑΜΗΣΙΑ που θα πάνε μπροστά τη χώρα μαs .

Γιατί παραπονιούμαστε ?

Εμείs δεν τουs ψηφίσαμε όλουs αυτούs ?

Γιατί ?

Για να βολέψουν τα παιδιά μαs στο Δημόσιο και να ξύνουν τα βυζιά τουs .

Τώρα πιά , που το Δημόσιο τραγάνισε το αποθεματικό του , έρχονται οι ίδιοι κύριοι που διόρησαν όλουs αυτουs , να πουν ότι αυτοί θα πληρώσουν τα σπασμένα .



... Και οι ΑΛΛΟΙ ?

Κάτι Κ. Μητσοτούκηδεs με γραφεία SIEMENS , ...

Ε !!! Οχι ! Αυτούs δεν τουs πειράζουμε .
Θα μαs φάει ο Δράκουλαs εξάλλου !




... Οι Ρουσόπουλέοι ?

Ε!!!

Μην τρελαθούμε τελείωs . Σιγά τα αυγά . Μία λιμνούλα ξεκολιάσανε στο χρήμα .
Πατήρ Υιόs και Αγιο Πνεύμα !!!


Ε ! Δεν Τρέχει και τίποτα !!!

Σιγά να μην τουs ζητήσουμε και τα ρέστα .
Φυλακή ? Ααααααπαπάπαπα !!!


Κατά τα άλλα :

Βρε ηλίθιε , εσύ πιτσιρικά , που σε πιάσανε με 0,5 γραμμάρια φούντα , άντε να σαπίσειs 15 χρόνια στη φυλακή !!!

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ !!!

Greek Idol

Ωραία ! Πάρα πολύ ωραία !!!

Η Συνταγή :

Παίρνουμε 15 μαλακιστήρια που νομίζουν ότι θα κάνουν το όνειρό τουs πραγματικότητα , τα ντύνουμε με Styling , τα χτενίζουμε λίγο PoP - λίγο Punk , τα μαθαίνουμε να κουνιούντε μπροστά από τιs κάμερεs και τουs καίμε το μυαλό ότι θα γίνουν διάσημα . Βυζαίνουμε τον εγκέφαλό τουs , και τουs τραγανίζουμε τιs σκέψειs , έωs ότου γίνουν πειθήνιεs μαριονέτεs μαs .

Μέσα στην αίθουσσα , τοποθετούμε τουs συγγενείs και τουs φίλουs τουs , ( Με Πανώ και Πλακάτ ) , και καμμιά καττοσταριά δωδεκάχρονα πιτσιρίκια που ουρλιάζουν γοερώs όταν θα τουs κάνει σήμα ο Ανιματέρ τηs εκπομπήs .

Τα 15 Μαλακιστήρια ?

Τυφλωμένα από ανύπαρκτεs υποσχέσειs , από τουs προβολείs και από την ξαφνική στιγμιαία δημοσιότητα είναι ικανά γιά τα πάντα !

Τουs πηδάνε τον Αντίχριστο σε εξουθενωτικέs πρόβεs , - γουστάρουν όμωs - , τουs φοράνε ψηλοτάκουνεs γόβεs , Λαμέ πουκαμισάκια , Strass , Ζελέδεs στο μαλλί , τουs ξεφτιλίζουν έωs ότου γίνουν Super Stars ( Ποτέ δε θα γίνουν οι κακόμοιροι ) , τουs πετάνε στη μούρη μιά κριτική επιτροπή από ΑΡΑΒΟ-ΠΟΠ ΝΕΟΣΚΥΛΑΔΕΣ συνθέτεs , και τουs ρίχνουν μέσα σε μιά κρεατομηχανή που ονομάζεται Τηλεόραση .

Γίνονται βορά από τιs μεσημεριανέs εκπομπέs , - βγάζουν όλοι λεφτά , ( Δράκουλεs ) , - Εκτόs απο αυτά τα παιδιά - ( Και καλά να πάθουν ! ) , θα αποχωρήσουν κάποτε από αυτό το στημένο για τα φράγκα παιχνίδι , με κλαμμένα μάτια , γιατί το όνειρό τουs δεν έγινε πραγματικότητα , και μετά θα βυθιστούν στην αφάνεια από την οποία προήλθαν .
...Κι' ο κοντόχοντροs έμποραs τηs Λαϊκήs ( Δε θυμάμαι καν το όνομά του ) , ενώ τώρα τον έχουν πείσει ότι είναι το επόμενο GREEK IDOL , σε δύο εβδομάδsε θα ξαναφωνάζει στιs " λαϊκέs αγορέs" : 1.30 . Τα αγγούρια ! Το κιλό ! Πάρε κόσμε !!! "

Για να λέμε και του στραβού το δίκιο , τα πaιδιά αυτά δε φταίνε σε όλα ! Θύματα είναι .
Η έλλειψη παιδείαs φταίει . Και οι γονείs τουs επίσηs ! Οι οποίοι , τρελαίνονται να δουν το καμάρι τουs στο γυαλί .

Ο σύχρονοs ΒΟΘΡΟΣ τηs Τηλεόρασηs δεν γνωρίζει όρια .

ΤΑ ΦΡΑΓΚΟΥΛΑ !!! ΤΑ ΦΡΑΓΚΟΥΛΑ !!!

Τοποθέτησε τη γηραιά Ρούλα στην παρακμή τηs να παρουσιάσει τα απαρουσίαστα . Να κάνει το μεγάλο COME - BACK !!!
Γιατί ρε μαλάκεs ? Μαs έλειπε τόσα χρόνια η φάτσα τηs και αποφασίσατε να μαs την προσγειώσετε στη μάπα ?

Ωραία !!! Πάρα πολύ ωραία !!!

Τηs τσιτώσανε τη μούρη με την τελευταία τεχνολογία Μπότοξ , τονίσανε τα ήδη μεγάλα βυζιά τηs σ΄ ένα στενό κορσέ , τηs καλύψανε τα χοντρά τηs οπίσθια μέσα σε μιά τουαλέτα που έμοιαζε τσουβάλι , και την προσγειώσανε στα μούτρα μαs σαν κεσσέ από ξυνισμένο , πολυκαιρισμένο γιαούρτι .

ΔΕΝ ΜΑΣΑΩ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ !!! ΔΕΝ ΜΑΣΑΩ !!!

Πάρτε το SHOW σαs και βάλτε το εκεί που δεν χωράν λόγια .

Τουλάχιστον , αφήστε ήσυχα αυτά τα παιδιά ( Που τα θέλει ο κώλοs τουs άλλωστε ) , μακρυά από τι αρπαχτέs σαs .

Εάν η κόρη μου ή ο γιόs μου δήλωνε συμμετοχή σε μιά τέτοια ξεφτίλα , ευχαρίστωs θα γινόμουν Παιδοκτόνοs !!!

Ααααααα!!! δεν σαs το ' πα .
Ξέρετε γιατί η Μήδεια σκότωσε τα παιδιά τηs ?

Γιατί είχαν βάλει υποψηφιότητα στο GREEK IDOL μετά τον πόλεμο τηs Τροίαs .
( Μπρρρρρρ . !!! Να μη σαs πω και μιά κρυάδα να σαs δροσίσω ? )

ΠΑΣΧΑ 2010

Πότε πέρασαν τα Χριστούγεννα ?
... Κι ' ήρθε και το Πάσχα !
Και δεν θα το έπαιρνα καν χαμπάρι , εάν δεν έβλεπα πάλι στα κανάλια , τον αoιδό τηs Ορθοδοξίαs Πέτρο Γαιτάνο .

Κι αυτό το βλέμμα ! Το βλέμμα ! Το βλέμμα !!!

Δακρύβρεκτο . Ταπεινό . Ουράνιο . Χαμαδό !!!

Σεμνό !!!

Λεs και μικροί αγγέλοι προσγειώθηκαν στα ματοτσίνορά του , τρεμόπαιξαν τα διάφανα φτερά τουs και κατούρισαν αίφνηs στον κερατοειδή χιτώνα του . Παιχνίδισαν ώρεs πολλέs κι έπειτα έχεσαν πάνω του .


Πάσχα είναι !

Σουβλίστε τον επιτέλουs !
Η ψεκάστε τον με κάτι για να σταματήσει να ψέλνει σε CD και DVD

Δεν αντέχω πλέον τα απολυτίκια του , τουs ψαλμούs και τα τρομπάρια τηs " Εν πολλέs αμαρτίεs περιπεσσούσηs Τραβεστί "

Ιδού Ο Νυμφίοs έρχεται .

Και θα τον αναμένουν σωρηδόν , όλοι οι Πολιτικοί στιs Μητροπόλειs , παρέα με τα συνεργεία τηs TV , όπωs καταγράψουν τιs κατανυκτικέs στιγμέs τουs .

Με τα χέρια σταυρωμένα πάνω στιs μεγάλεs μπάκεs τουs , ( Απο τιs μίζεs και τα σκάνδαλα ) ευλαβικοί , χαμηλοβλέποντεs ,
να βωμολοχούν από μέσα τουs , ψέλνονταs με κατάνυξη μπροστά από τιs οθόνεs τηs τηλεόρασηs .

Φίκγαρο . Φίγκαρο . Φίγκαρο .

Γιατί ρε γαμώτο ο Νταλαρίζων Πέτροs Γαιτάνοs τραγουδάει μονάχα το Πάσχα ?
Γιατί δεν τραγουδάει και τιs απόκρειεs ?
Μία Σάμπα , μία Ρούμπα , μία Σάλσα ( Σάλτσα Κέτσαπ . Σάλτσα Μαγιονέζα . Σάλτσα μπέικον με μανιτάρια έστω !!! )

Εφέτοs όμωs ,
μαζί με το CD του Πέτρου Γαιτάνου σαs προσφέρουμε
και μία αναστάσιμη Λαμπάδα.

ΤΗ ΛΑΜΠΑΔΑ ΤΖΟΥΛΙΑ

Η ΩΡΑΙΑ ΜΑΣ ΕΛΛΑΔΑ

Τι Ωραία !!!
Πολύ γουστάρω που με πηδάει αυτή η τόοοοοοοσο Σοσιαλιστική κυβέρνηση .
Πολλά χρόνια τώρα εκπαίδευα τον κώλο μου να πει τη λέξη Πρόβατο
αλλά παραμένει στο Πρρρρρρρρρ !!!

Γουστάρω και το ξύλο !

Μ' αρέσουν τα Ματ !Μπρρρρρρρρρρ !!!

Τη βρίσκω με την αρσενική ιδρωτίλα των καυλόμπατσων !
Τσάπα διάβαζα το βιβλίο του Μαρκήσιου Ντε Σαντ ?

Α ! Δε σαs τ' όπα . ΟΠΑ ! ΟΠΑ ! ( Κάνω και διαφήμιση στο τραγούδι του Αλκαίου
για τη Γιουροβίζιον )

Προχθεs ήμουνα με έναν βουλευτή στο ξενοδοχείο .
( Εχω μιά ροπή προs τουs βουλευτέs )
Είναι πολύ καυλι@ρηδεs ( Σε πηδάνε όπου κι αν βρεθείs )

Κι εγώ έχω μία τάση να πηδιέμαι τα τελευταία 20 χρόνια .
Γι' αυτό τουs ψηφίζω άλλωστε !

Αλλά αυτοί δεν μου δίνουν και πολύ σημασία .
Επιμένουν να σαλιώνουν το δάχτυλο
και να το χώνουν στον κώλο τηs συνταξιούχαs τηs γιαγιάs μου .

EEEE !!! Αυτό πρέπει πιά να σταματήσει .

Γιατί πηδάτε την κακομοίρα συνταξιούχα τη γιαγιούλα μου συνεχώs ?

Πηδήξτε κι εμένα .
Εχω Και κότερο .
Πάμε μιά βόλτα ?

Το θέμα είναι να χαράξουμε όλοι μαζί μιά κοινή γραμμή .
Βάλτε κι εσείs μερικέs γραμμέs . Κόκαs !
Oλα τ' άλλα θα τα βρούμε στην πορεία .

Ναι !
Θα περάσω κι από την εκκλησία να αφήσω τον οβολόν μου .

Οοοοοχι ! Δεν θα το πω στην εφορία
γιατί δε θα βοηθηθούν οι αναξιοπαθούντεs .
Η λιμουζίνα του αδερφού- αδερφή Μητροπολίτη Σεσβασμιώτατου DEBORA
έχει ανάγκεs .
Τα άμφια από τον οίκο υψηλήs ραπτικήs " Μιχάληs Αs Κλάνειs "
κοστίζουν !

Πολύ μου αρέσουν οι παρτούζεs !
Από τη μία να με τσιμπουκώνει το κόμμα
Κι από την άλλη να με πηδάει η Εκκλησία .
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑχχχχχχχχχχχ!!!!!!!!!

( Ευγενική συμμετοχή η Τζούλια . Να ' ναι καλά η κοπέλλα )

Την βρίσκω ρε πονηρούληδεs !

Σαs Ευχαριστώ !!!
Σαs Ευχαριστώ γι' αυτό το υπέροχο SEX που μου χαρίζετε 20 χρόνια τώρα .

Περιμένω όμωs κι άλλα από εσάs .
Θέλω να πονέσω !!!

Φορολογήστε το σάλιο και τη βαζελίνη .

Θέλω να πονέσω πολύ !!!
Δεν μου αρέσουν τα Γερμανικά κωλοδάχτυλα .
Ελληνικό Σοσιαλιστικό καυλί θέλω να φάω , και το θέλω ΤΩΡΑ !!!

Είμαι μακαρονάs , Τι να κάνουμε ?

Η φουσκωτή κούκλα που διαθέτω γιά τιs προσωπικέs μου ανάγκεs φορολογείται ή να προσκομίσω την απόδειξη αγοράs τηs ?

Εγώ από τον προ- προπάππο μου τη βρήκα .

Μετά από τιs πρώτεs τρειs χρήσειs θεωρείται αρχαιοελληνικό κειμήλιο σαν αυτά που έχει και ο κύριοs Μητσοτάκηs?

Πηδήξτε με Κύριε Υπουργέ μου

Δεν φοβάμαι το AIDS !

Μην φορέσετε ούτε πράσσινεs
Ούτε μπλε
Ούτε κόκκινεs καπότεs !!!

Απλά , Πηδήξτε με !!!

ΘΑ ΣΑΣ ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΩ !

Σκέψεις [9] Θά 'θελα…

Θά 'θελα
Θά 'θελα να σου πω πόσο δίκιο έχεις…
Θά 'θελα να σου δώσω μια πελώρια αγκαλιά [μου ξέφυγες]
Θά 'θελα να’μαι δίπλα σου [αν με χρειάζεσαι]
Θά 'θελα να σ’ακούω και να σου δίνω δίκιο…
Θά 'θελα νάμαι δίπλα σου και όλα να μ’ αρέσουν
Θά 'θελα να ήξερα όλα όσα σε ενοχλούν
Θά 'θελα να μην αρνούμαι αυτά που πιστεύεις
Θά 'θελα να λειτουργούμε μαζί
Θά 'θελα να ’ξερα πόσο δίκιο έχεις
Θά'θελα να μπορώ να σου σκουπίσω ένα δάκρυ
Θά 'θελα να κάνω το δάκρυ σου αγώνα
Θά 'θελα να κάνω τον αγώνα σου πίστη
Θά 'θελα να κάνω την πίστη σου χαρά
Θά 'θελα να κάνω την χαρά σου τραγούδι
Θά 'θελα να κάνω το τραγούδι σου γνώση
Θά 'θελα να κάνω την γνώση σου ζωή
Θά 'θελα να κάνω την ζωή σου χαμόγελο
Θά 'θελα να κάνω το χαμόγελο είναι
Θά 'θελα να κάνω το είναι είμαστε
Θά' θελα…
Να ψιθυρίσω φράσεις γνωστές
Δοσμένες με ένα καινούργιο νόημα
Θά 'θελα…

Πανδημία Κέρδους

Θέμα: πανδημία κέρδους

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι από μαλάρια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με μια κουνουπιέρα.
Οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’αυτό.

Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια παιδιά από διάρροια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με ένα σιρόπι των 25 σέντς.

Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’ αυτό.

Ιλαρά, πνευμονία, ασθένειες θεραπεύσιμες με φτηνά εμβόλια είναι υπεύθυνες για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως κάθε χρόνο.
Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα.

Είναι κάποια χρόνια που εμφανίστηκε η γνωστή πια γρίπη των πουλερικών.

Παγκοσμίως οι δημοσιογράφοι μας πλημμύρισαν με πληροφορίες, πανικό, σήματα κινδύνου.

Επιδημία, η πιο επικίνδυνη απ’ όλες, μια πανδημία!!!
Μιλάγανε μόνο για την τρομακτική αυτή ασθένεια των πουλερικών.
Και βέβαια, η γρίπη των πουλερικών προκάλεσε το θάνατο μόλις 250 ατόμων παγκοσμίως. 250 θάνατοι σε 10 χρόνια, δηλαδή αναλογικά 25 θάνατοι το χρόνο.

Η κοινή γρίπη σκοτώνει μισό εκατομμύριο ανθρώπων το χρόνο παγκοσμίως.

Μισό εκατομμύριο έναντι 25.

Για ένα λεπτό. Τότε γιατί τόση φασαρία με τη γρίπη των πουλερικών;

Γιατί πίσω από αυτά τα κοτόπουλα υπήρχε ένας «κόκορας», ένας κόκορας με μεγάλο λειρί.

Η διεθνής φαρμακευτική Roche με το πασίγνωστο Tamiflú της πούλησε εκατομμύρια δόσεων στις Ασιατικές χώρες.


Ακόμα και αν το Tamiflú έχει αμφίβολη αποτελεσματικότητα, η Βρετανική Κυβέρνηση αγόρασε 14 εκατομμύρια δόσεις για την πρόληψη του πληθυσμού της.


Με την γρίπη των πτηνών, η Roche και η Relenza, οι δύο μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες που προμηθεύουν την αγορά με αντιγριππικά, κέρδισαν χιλιάδες εκατομμύρια δολάρια.


Πρώτα με τα πουλερικά και τώρα με τα χοιρινά.

Ναι, τώρα ξεκίνησε η ψύχωση της γρίπης των χοίρων. Και όλοι οι δημοσιογράφοι του κόσμου μιλάνε μόνο γι’αυτό.

Πια δεν λένε τίποτα για την οικονομική κρίση ούτε τους βασανισμένους στο Guantánamo.


Μόνο για τη γρίπη των χοίρων.


Και διερωτώμαι: αν πίσω από τα πτηνά υπήρχε ένας «κόκορας», πίσω από τα γουρουνάκια να μην υπάρχει ένα «μεγάλο γουρούνι»;


Ας δούμε τι λέει ένας υπεύθυνος των εργαστηρίων της Roche.
ROCHE: Εμάς μας απασχολεί πολύ αυτή η πανδημία, τόσος πόνος, γι’ αυτό δίνουμε στην αγορά το θαυματουργό Tamiflú.


- Και πόσο πωλείται το «θαυματουργό» Tamiflú;

- Λοιπόν, είναι 50 δολάρια το κουτί.

- 50 δολάρια το κουτί με τις κάψουλες;

- Πρέπει να καταλάβετε κυρία ότι τα θαύματα πληρώνονται ακριβά.

- Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αυτές οι εταιρείες βγάζουν μεγάλα κέρδη από τον δικό μας πόνο.

Η εταιρεία Gilead Sciences της Β. Αμερικής έχει την πατέντα του Tamiflú.
Ο κύριος μέτοχος αυτής της εταιρείας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία προσωπικότητα της αριστερής πολιτικής, τον Donald Rumsfeld, γραμματέα αμύνης του George Bush, υπεύθυνο για τον πόλεμο κατά του Ιράκ.

Οι μέτοχοι των φαρμακευτικών Roche και Relenza τρίβουν τα χέρια τους, είναι ευτυχείς με τις πωλήσεις τους, που για άλλη μια φορά φέρουν εκατομμύρια, του αμφίβολου Tamiflú. Η πραγματική πανδημία είναι η απληστία, τα τεράστια κέρδη αυτών των ιδιοτελών της υγείας.

Δεν αρνούμαστε τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης που λαμβάνει η κάθε χώρα.

Αλλά αν η γρίπη των χοιρινών είναι μια φοβερή πανδημία απ’ ό,τι λένε τα μέσα ενημέρωσης, εάν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τον απασχολεί τόσο πολύ αυτή η ασθένεια, γιατί δεν τη δηλώνει ως παγκόσμιο πρόβλημα της δημόσιας υγείας και να δώσει εντολή να παρασκευασθούν γενικά φάρμακα για την αντιμετώπισή της; Να απορρίψει τις πατέντες της Roche και της Relenza και να κάνει διανομή δωρεάν γενικών φαρμάκων σε όλες τις χώρες και ειδικά στις πιο φτωχές. Αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση.

* * * * *
Το έλαβα mail και το δημοσιεύω αυτούσιο...
Εντύπωση μου έκανε η δήλωση του Αβραμόπουλου , που είπε εμβολιασμό - δωρεάν - όλων των Ελλήνων , καθώς επίσης και η δήλωση - δεν θυμάμαι από ποιον - ότι όποιος θέλει να εμβολιαστεί θα υπογράφει υπεύθυνη δήλωση για τις ενδεχόμενες παρενέργειες του φαρμάκου,
κατά τα άλλα - τρομάρα μας - τρέξαμε να εξαφανίσουμε από τα φαρμακεία τα αντισηπτικά σαπούνια , τις μάσκες , οτιδήποτε νομίζουμε ότι μπορεί να μας προφυλάξει...
Δουλεύω σε νησί με τουρίστες από όλη την Ευρώπη , χωρίς πανικό και χωρίς φόβο.
Για ένα μόνο είμαι σίγουρος,
Δεν πρόκειται να κάνω το περιβόητο εμβόλιο...
Δες εδώ για το Tamiflu
και εδώ [Wiki]
Υ.Γ. Το ίδιο το mail το βρήκα με την μορφή άρθρου στην Αυγή

Σκέψεις [8]

Ακούγοντας την ευαισθησία
νοιώθοντας λίγος απέναντι σε συναισθήματα , θύμησες
μοιράζοντας αναμνήσεις , γνώσεις
μοιραζόμενος αγάπη , ελπίδα , κατακτήσεις
ακούγοντας σκεπτόμενα ουρλιαχτά
που οϊμέ μου μοιάζουνε αληθινά

φλυαρώντας
ακούω ανάσες που γίνονται κραυγές
και λόγια που στερεοποιούνται
κλειδιά που χαθήκαν και ξαναβρεθήκαν
κανόνες που παραβήκαν
και αισθήματα που αρπαχθήκαν
καρδιές που διαταραχθήκαν
και χείλη που γλυκαθήκαν
ψυχές που ξεδιάντροπα ανοιχτήκαν
και φωνές της λογικής που ακουστήκαν

Αποκρυπτογραφώντας
ψυχές αγνές , παρθένες , παιδικές
λεύτερες , λυτρωμένες , αινιγματικές
ευαίσθητες , πλήρεις , ειλικρινείς
διψασμένες , στα όρια της ανυπακοής

Κατανοώντας
το βλέμμα και το γέλιο και τη σιωπή
τα λόγια και τα έργα , τη διακοπή
τη δράση , την αντίδραση , τη διαταγή
το δόσιμο , το μοίρασμα την αποδοχή

Θ' άθελα
να σ' αγγίζω και να γιατρευτείς
να σε καλακούω να ονειρευτείς
να σε βλέπω ν' ακροβατείς
να σε αφήνω να δημιουργείς

Σκέψεις [7]

Νοιώθω
Νοιώθω την καταπίεση και την άρνηση , την αβεβαιότητα και τη φροντίδα
Νοιώθω την εγκατάλειψη και το φόβο , τη δίψα της αγάπης και την αναγκαιότητα της προσοχής , την απόρριψη και το κενό , την ανάγκη του να αγαπάς και να αγαπηθείς , την βία και την καταπίεση , τον τρόμο και την οδύνη…
Την αναγκαιότητα της μόρφωσης και της παιδείας , την αποδοχή και παραδοχή του διαφορετικού , το ξέσκισμα της ψυχής σε χίλια κομμάτια , τον τρόμο και την αυταπάρνηση…
Τους φόβους και τα κόμπλεξ και την κριτική , την απορία που ζωγραφίζεται γκρίζα σε μάτια αθώα , παιδικά , ανυποψίαστα , και μια ερώτηση που επαναλαμβάνεται συνεχώς….Γιατί , γιατί εγώ…
Την τιμωρία αντί της επιβράβευσης , το ξύλο αντί της στοργής , την αδιαφορία αντί του χαμόγελου…
Ηγεμόνας ? Ηδονή ? Ηθικός ? Ηλίθιος ? Ηρωισμός ?
* * * * * * * * * *

Ακούω
Την αγωνία της ύπαρξης , τη δίψα της ζωής , την ευγένεια και το θράσος.
Το πέρασμα του χρόνου – αδίσταχτος - , την περασμένη νιότη , την ελπίδα που αγκιστρώνεται όπου βρει , την επιτυχία και την αποτυχία , τον ιδρώτα και το κάψιμο της ψυχής , το φόβο της απόρριψης και της υποταγής , τις υποσχέσεις και τα ψέματα ,
Τη “φτώχεια” και τα πλούτη…την κόλαση και τον παράδεισο μαζί , την άλλη πλευρά… που πάντα θα υπάρχει… Τους ψιθύρους στο σκοτάδι , το θρόισμα του σεντονιού , το κύλισμα στο πάτωμα , την ζέστη και το κρύο…
Θάρρος ? Θυμός ? Θεραπευτής ? Θεωρητικός ? Θρήνος ?
* * * * * * * * * *

Βλέπω
Στόμα κλειστό , στα λόγια πλημμυρισμένο ,
Καρδιά παιδιού , γαληνεμένη, αθώα ,
Δυνατή , αδιαπραγμάτευτη , καλοσυνάτη ,
Άγρια , προστατευτική , ικετευτική ,
Ευαίσθητη , ευγενική , αρμονική ,
Βλέμμα κατανόησης και ανατροπής ,
Χαρούμενο , γεμάτο , αφηρημένο ,
Χέρια δουλεμένα από πέτρα , μεταξένια ,
Χρώματα γεμισμένα , αφημένα , ζεσταμένα ,
Βλέπω δάκρυα ύπαρξης και χαράς ,
Βλέπω τη δύναμη που κουβαλάς.
Βλέπω μέσα από μάτια ειρηνικά
Την καλοσύνη να καρτερά…
Ικανοποίηση ? Ικανότητα ? Ικμάδα ? Ιστορία ? Ίχνος ?

* * * * * * * * * *
Γράφτηκε με την βοήθεια των :
David Bowie - Station To Station και
Nina Simone - The Very Best Of

David Bowie - Wild Is The Wind
[Washington, Ned; Tiomkin, Dmitri]
Love me, love me, love me, say you do
Let me fly away with you
For my love is like the wind, and wild is the wind
Wild is the wind
Give me more than one caress, satisfy this hungriness
Let the wind blow through your heart
For wild is the wind, wild is the wind

You touch me,
I hear the sound of mandolins
You kiss me
With your kiss my life begins
You're spring to me, all things to me
Don't you know, you're life itself!

Like the leaf clings to the tree,
Oh, my darling, cling to me
For we're like creatures of the wind, and wild is the wind
Wild is the wind

Like the leaf clings to the tree,
Oh, my darling, cling to me
For we're like creatures in the wind, and wild is the wind
Wild is the wind

Σκέψεις [6]

*White Bird*
Από τους It's A Beautiful Day... 1969, σχεδόν 40 χρόνια πίσω...
Ο δίσκος μάλλον βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη, παρέα - καλή - στον ιδιοκτήτη του, ο δικός μου δίσκος πουλήθηκε σε στιγμή αδυναμίας πολλά χρόνια πριν... Ξέρω ακόμα σε ποιο ράφι κρύβεται περιμένοντας την στιγμή να φανεί φωτεινός... Χρόνια τώρα είναι γραμμένος σε cd μαζί με το "Choice Quality Stuff/Anytime" το τρίτο τους LP, δύο σε ένα να μου θυμίζει Δαμωδό και ραδιόφωνο και τις καμπάνες που χτυπούσαν στην ώρα τους , το "Ηχοστερεόγραμμα" και την "Ροκ Ανθολογία"...
Παίζει τώρα στο cd player μετά από πολύ καιρό, ξαναγυρίζω πάλι στο track 1...
White bird,
in a golden cage,
on a winter's day,
in the rain.
White bird,
in a golden cage,
alone.
The leaves blow,
Across the long black road.
To the darkened skies,
in its rage
But the white bird just sits in her cage,
unknown.
White bird must fly
Or she will die
White bird,
dreams of the aspen trees,
with their dying leaves,
turning gold.
But the white bird just sits in her cage,
growing old.
White bird must fly or she will die.
The sunsets come, the sunsets go.
The clouds roll by,and the earth turns old.
And the young bird's eyes do always glow.
She must fly, She must fly, She must fly.
White bird,
In a golden cage,
On a winter's day, in the rain.
White bird,
In a golden cage alone.
White bird must fly or she will die.
White bird must fly or she will die.

Μια παραγγελιά που περιμένει να ακουστεί, ένα τραγούδι που υμνεί την ελευθερία,την ανύψωση... Πρέπει να ξαναπαίξει για σένα που το ζήτησες , ποιος ξέρει τι να σου θυμίζει άραγε ?
Επικό ? Επιδέξιο ? Επιχείρημα ? Έρωτα ? Εκτίμηση ?


*Girl With No Eyes*
Γράφοντας έφτασα σε αυτό το τραγούδι [ναι αργά γράφω], μόλις χθες προσπαθούσα να θυμηθώ τραγούδια που περιγράφουν μάτια , και θυμήθηκα και αυτό...
There's a girl in my room and her face on the wall with no eyes.
There's a girl in my room and her face on the wall with no eyes.
Girl with no eyes,
who can she be?
Girl with no eyes,
she's looking at me.
There's a girl in my room and her face on the wall with no eyes.
If I make a sound she'll know that I'm stirring inside.
If I make a sound she'll know that I'm trying to hide.
Girl with no eyes,
who can she be?
Girl with no eyes,
she's looking at me.
Beautiful girl,
who does she see?
Beautiful girl,
she seems to be staring.
Doesn't everybody know, everybody know,
love takes a lifetime.
And doesn't everybody know, everybody know,
love is the eye sight,
it's the eye sight of a lifetime.
She's just a reflection of all of the time that's gone by.
She's just a reflection of all of the time I've been high.
Girl with no eyes,
who can she be?
Girl with no eyes,
she's looking at me.
Beautiful girl,
who does she see?
Beautiful girl,
she seems to be staring.
Doesn't everybody know, everybody know,
love takes a lifetime.
And doesn't everybody know, everybody know,
love is the eye sight,
it's the eye sight of a lifetime.

Τώρα έτυχε; πέτυχε; τι να πω; Παράξενα που έρχονται τα πράγματα καμιά φορά και σε ακουμπούν και σου θυμίζουν όνειρα και πίνακες ζωγραφικής και σύννεφα πάνω στα κύματα και σκέψεις που ψιθυρίστηκαν αλλά ακούστηκαν και κατανοήθηκαν, λυτρώθηκαν.
Ζωντάνια ? Ζέστη ? Ζάλη ? Ζωγραφιά ? Ζωή ?