Ziggy Was
Take A Look At The Kids
Oil Land
Label: Lazy Dog Records – LZD 008
Format: Vinyl, 7", Single, 45 RPM
Country: Greece
Released: 03 Apr 1994
Genre: Rock
Style: Alternative Rock, Grunge [discogs.com]
Tracklist
A Take A Look At The Kids
B Oil Land
Credits
Bass, Guitar – Lampros Saltsidis
Guitar, Bass – Panos Rossis
Drums – Kostas Karkalis
Engineer – Stathis Papaioannou
Notes
Recorded at Rock Studios, Thessaloniki 1993.
"Take A Look At The Kids" is taken from the LP "Here".
Free with Fractal Press 'zine No.102
here
Profile:
Rock band formed in 1992 in Thessaloniki, Greece.
They took their name from two songs of the 70s: David Bowie’s “Ziggy Stardust” and Bob Marley’s “Johnny Was“. Their music style was a mixture of hardcore, punk, grunge, and metal with funk touches.
Original line-up:
Kostas Karkalis(Drums)
Panos Rossis (Vocals, Guitar)
Lambros Saltsidis (Bass).
The members of the band were very experienced as Kostas Karkalis was member of "Gulag" while Lambros Saltsidis was an ex-member of "Λώλαμα". Kostas Pantelis who was the guitarist of "Πίσσα Και Πούπουλα", joined the group as the lead guitarist later.
They began their live performances in 1993 and within the same year recorded a demo titled “Oil Land”, which attracted the interest of the local indie record label "Lazy Dog Records". After releasing a 7" single, a Mini LP and a full-length album, they finally sign to Virgin Greece in 1997 and released their second full-length album. After that they disbanded.
Albums
1993 Oil Land (Cassette Ziggy Was Self-released)
1994 Here (Lazy Dog Records)
1996 3 turns to one (Lazy Dog Records)
1997 Unicorn Pan (Virgin)
Singles & EPs
1994 Take a look at the kids (Lazy Dog Records)
1995 Two turns to one (Lazy Dog Records)
Some more infos:
http://pirate-industry.blogspot.com/2009/03/ziggy-was-three-turns-to-one-lp-1996.html
Η Πρώτη συνέντευξη στο IN ROCK :
Μέσα απ’ αυτήν τη συνέντευξη δεν πρόκειται να πληροφορηθούμε ούτε ποιό κόμμα θα ψηφίσουν στις εκλογές που έρχονται οι Ziggy Was, ούτε πiα μάρκα μπαγκέτας, προτιμάει να μεταχειρίζεται ο Καρκάλης και δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν τα δήθεν σκάνδαλα που αφορούν τη μπάντα. Οι Ziggy Was αν και ρωτήθηκαν όλα τα παραπάνω απέφυγαν να απαντήσουν, παρά μόνο σε πέντε-έξι ερωτήσεις οι οποίες τελικά δεν τους υποβλήθηκαν. Γι' αυτό και δεν θα αναφερθούν στο παρακάτω κείμενο. Η μπάντα είναι τριμελής και έχει η σύνθεση της ως εξής: Κώστας Καρκάλης-ντράμς, Πάνος Ρώσης-κιθάρα/φωνή και Λάμπρος Σαλτσίδης-μπασο.
Ο Πάνος, ο Κώστας η Νάνσυ και ο Λάμπρος έχουν καθήσει κυκλικά, με κέντρο ένα μικρόφωνο και η κλωστή που 'ναι δεμένη σ" ένα δίσκο τυλιγμένη, τρώει κλώτσο να γυρίσει και η ιστορία τους να αρχίσει:
Πάνε δυο χρόνια και τρεις μήνες που ο Πάνος και ο Κώστας έψαχναν να βρουν μπασίστα για τη μπάντα που ονειρεύτηκαν να δημιουργήσουν. Βρίσκουν το Λάμπρο ο οποίος μέχρι που να αγοράσει μπάσο, εξασκεί στην κιθάρα τις ικανότητες του. Εκείνη την περίοδο δεν είχαμε συγκρότημα μιας και υπήρχαν ένα-δύο τραγούδια μόνο, τα οποία και προβάραμε στο Pink Panther studio. Αρχίσαμε να κάνουμε ουσιαστική δουλειά από τότε που φτιάξαμε το δικό μας στούντιο στα Λαδάδικα, τον Σεπτέμβρη του '92. Δουλέψαμε μέχρι τα τέλη της χρονιάς, κάνοντας πρόβες κάθε δεύτερη μέρα και τότε βγήκε όλη η δουλειά και φτάσαμε να ηχογραφήσουμε το demo μας το οποίο βγήκε όσο καλό το φανταζόμασταν. Μπήκαμε για ηχογράφηση, σε ένα πολύ καλό στούντιο (Rock studio) έχοντας έτοιμη τη δουλειά και ήμασταν αποφασισμένοι να μη δώσουμε συναυλίες ώσπου να ετοιμαστεί και να κυκλοφορήσει το demo. Σταθμός στην ιστορία του όλου θέματος, είναι η γνωριμία μας και η σχέση που αναπτύξαμε με τον ηχολήπτη μας, τον Στάθη Παπανδρέου. Από τότε είναι συνέχεια μαζί μας. Είναι το 4ο μέλος της μπάντας.
Η πρώτη συναυλία δόθηκε στο Στέκι της Φιλοσοφικής, τον Απρίλη του '93 και πιστεύω πως περισσότερο γνωστοί γίναμε απ' την συναυλία εκείνη (που ικανοποίησε πλήρως τον κόσμο που την παρακολούθησε) παρά από το demo, το οποίο ήταν διαθέσιμο απ' το Γενάρη του '93.
Αμέσως μετά μας καλέσανε στο φεστιβάλ της Ουτοπίας και έτσι μας δόθηκε η δυνατότητα να εμφανιστούμε σε μεγάλο αριθμό κόσμου αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις. Το γεγονός του ότι παίζουμε μέσα στο πνεύμα των καιρών και το ότι υπάρχει πολύ νέος κόσμος που ενδιαφέρεται να ακούει φρέσκα πράγματα αποτελεί την κινητήρια δύναμη και είναι η αιτία της εδραίωσης μας στο χώρο.
Παίζουμε μουσική που τη γουστάρουμε πολύ και είναι ιδιαίτερα σπιντάτη τώρα, σε αντίθεση με τον πιο soft ήχο που βγήκε στο demo. Όλα όμως τα σφάλματα, τα διορθώσαμε στο δίσκο, την κυκλοφορία του οποίου αρχίσαμε να την σκεφτόμαστε πιο σοβαρά όταν είδαμε ότι τα πήγαμε πολύ καλά στις μέχρι τότε συναυλίες μας. Αρχικά σκεφτήκαμε αν θα μπορούσαμε από μόνοι μας να πραγματοποιήσουμε μια ανεξάρτητη παραγωγή, μέχρι που κουβεντιάσαμε με το Μπάμπη (Lazy Dog rec.) και πολύ σύντομα δέχτηκε να μας εντάξει στο δυναμικό της εταιρίας του. Ουσιαστικά, έβαλε αυτός όλα τα χρήματα και δεν μας άφησε στο ελάχιστο να προβληματιστούμε για τα έξοδα της κυκλοφορίας του δίσκου. Εμείς κάναμε μόνο τη δουλειά που ξέρουμε να κάνουμε καλά. Τη μουσική μας.
Οι ηχογραφήσεις του δίσκου ολοκληρώθηκαν το Νοέμβρη του '93 και ενώ περιμέναμε πως θα κυκλοφορήσει το Γενάρη του '94, βγήκε στην αγορά με δύο μήνες καθυστέρηση εξαιτίας ενός Αθηναίου εκτελωνιστή που πέρα απ' το χρόνο μας, επιδίωξε να μας φάει τα λεφτά και το ηθικό. Πέρα από αυτά, μείναμε πολύ ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα, όλα μας.
Σ' ότι αφορά την παραγωγή είναι πολύ απλή. Τα τραγούδια είναι καθαρά live και θελήσαμε να πλησιάσουμε τον live ήχο στο στούντιο. Την απλότητα μιας συναυλίας. Προσπαθήσαμε να τα γράψουμε όλα με τη σύνθεση που έχουμε. Επιδιώξαμε λιτή ενορχήστρωση, να γράψουμε τα όργανα που παίζουμε από μια φόρα και ο ήχος που θα βγει απ' τον ενισχυτή να μείνει ακέραιος.
Έτσι χαράκτηκε και στο δίσκο.
Τα δύο πρώτα τραγούδια που έγραψαν ποτέ οι Ziggy Was και περιλαμβάνονται στο δίσκο είναι τα Night Train To Moscow και No Way. Τα τραγούδια που γράφτηκαν πιο πρόσφατα είναι τα Roses 4 U και Take a Look At The Kids. Υπάρχουν πολλές κοινές έννοιες που συνδέουν τα τραγούδια και συνειρμοί οι οποίοι μπορεί να ξεκινούν από τα εξώφυλλα και να καταλήγουν στους στίχους ή και το αντίθετο. Η ουσία είναι πως δεν τους αντιλαμβάνεσαι με την πρώτη, θέλει ψάξιμο, αλλά αν τα πούμε όλα τώρα θα χαθεί η γοητεία τους. Αυτός που θα πάρει το δίσκο θελήσαμε νά 'χει ν' ασχοληθεί μαζί του. Γι' αυτό το λόγο και συμπεριλάβαμε σ' ένα ένθετο τους στίχους των τραγουδιών. Νομίζω πως σχεδόν πάντα οι στίχοι παραπέφτουν σε σχέση με τη μουσική, ειδικά όταν είναι ξενόγλωσσοι. Για μένα είναι εξίσου σημαντικοί. Καθώς βγαίνει η μουσική ενός κομματιού, βρίσκονται και πέντε στίχοι οι οποίοι αναπτύσσονται μαζί με την εξέλιξη του μουσικού μέρους. Ένα τραγούδι μας χωρίς στίχους, αλλά απλά με στίχο τον τίτλο του, είναι το Oil Land το οποίο κόπηκε σε single που κυκλοφόρησε σχεδόν ταυτόχρονα με το άλμπουμ, μια και το συγκεκριμένο τραγούδι δεν υπήρχε ελπίδα να συμπεριληφθεί στο δίσκο, αφού πλέον ούτε live το παίζουμε. To single κυκλοφορεί σε 1.500 αντίτυπα κα το LP σε 500, με την προοπτική να ξανακοπεί. Τελειώνοντας θέλω να σου πω, πως το γεγονός του ότι ήμαστε μόνο τρία άτομα, μας βοηθάει να συνενοούμαστε πιο εύκολα και παράλληλα χαιρόμαστε που ήμαστε μαζί, επειδή λειτουργούμε πολύ όμορφα σαν παρέα. Αυτόν τον καιρό βγάζουμε νέα τραγούδια και βάλαμε στόχο να σχηματίσουμε μια μικροομάδα διοργάνωσης συναυλιών. Δεν νομίζω πως έχουμε να πούμε τίποτε άλλο εκτός απ' το να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας σ' όσους μας πίστεψαν. Εσύ Νάνσυ μήπως έχεις καμμιά απορία;
Έχω μα αλλά δεν ξέρω τώρα που την έχω βάλει!
ΝΑΝΣΥ ΜΑΝΔΑΛΤΣΗ (In Rock 29, Μάιος 1994)
Ο Πάνος, ο Κώστας η Νάνσυ και ο Λάμπρος έχουν καθήσει κυκλικά, με κέντρο ένα μικρόφωνο και η κλωστή που 'ναι δεμένη σ" ένα δίσκο τυλιγμένη, τρώει κλώτσο να γυρίσει και η ιστορία τους να αρχίσει:
Πάνε δυο χρόνια και τρεις μήνες που ο Πάνος και ο Κώστας έψαχναν να βρουν μπασίστα για τη μπάντα που ονειρεύτηκαν να δημιουργήσουν. Βρίσκουν το Λάμπρο ο οποίος μέχρι που να αγοράσει μπάσο, εξασκεί στην κιθάρα τις ικανότητες του. Εκείνη την περίοδο δεν είχαμε συγκρότημα μιας και υπήρχαν ένα-δύο τραγούδια μόνο, τα οποία και προβάραμε στο Pink Panther studio. Αρχίσαμε να κάνουμε ουσιαστική δουλειά από τότε που φτιάξαμε το δικό μας στούντιο στα Λαδάδικα, τον Σεπτέμβρη του '92. Δουλέψαμε μέχρι τα τέλη της χρονιάς, κάνοντας πρόβες κάθε δεύτερη μέρα και τότε βγήκε όλη η δουλειά και φτάσαμε να ηχογραφήσουμε το demo μας το οποίο βγήκε όσο καλό το φανταζόμασταν. Μπήκαμε για ηχογράφηση, σε ένα πολύ καλό στούντιο (Rock studio) έχοντας έτοιμη τη δουλειά και ήμασταν αποφασισμένοι να μη δώσουμε συναυλίες ώσπου να ετοιμαστεί και να κυκλοφορήσει το demo. Σταθμός στην ιστορία του όλου θέματος, είναι η γνωριμία μας και η σχέση που αναπτύξαμε με τον ηχολήπτη μας, τον Στάθη Παπανδρέου. Από τότε είναι συνέχεια μαζί μας. Είναι το 4ο μέλος της μπάντας.
Η πρώτη συναυλία δόθηκε στο Στέκι της Φιλοσοφικής, τον Απρίλη του '93 και πιστεύω πως περισσότερο γνωστοί γίναμε απ' την συναυλία εκείνη (που ικανοποίησε πλήρως τον κόσμο που την παρακολούθησε) παρά από το demo, το οποίο ήταν διαθέσιμο απ' το Γενάρη του '93.
Αμέσως μετά μας καλέσανε στο φεστιβάλ της Ουτοπίας και έτσι μας δόθηκε η δυνατότητα να εμφανιστούμε σε μεγάλο αριθμό κόσμου αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις. Το γεγονός του ότι παίζουμε μέσα στο πνεύμα των καιρών και το ότι υπάρχει πολύ νέος κόσμος που ενδιαφέρεται να ακούει φρέσκα πράγματα αποτελεί την κινητήρια δύναμη και είναι η αιτία της εδραίωσης μας στο χώρο.
Παίζουμε μουσική που τη γουστάρουμε πολύ και είναι ιδιαίτερα σπιντάτη τώρα, σε αντίθεση με τον πιο soft ήχο που βγήκε στο demo. Όλα όμως τα σφάλματα, τα διορθώσαμε στο δίσκο, την κυκλοφορία του οποίου αρχίσαμε να την σκεφτόμαστε πιο σοβαρά όταν είδαμε ότι τα πήγαμε πολύ καλά στις μέχρι τότε συναυλίες μας. Αρχικά σκεφτήκαμε αν θα μπορούσαμε από μόνοι μας να πραγματοποιήσουμε μια ανεξάρτητη παραγωγή, μέχρι που κουβεντιάσαμε με το Μπάμπη (Lazy Dog rec.) και πολύ σύντομα δέχτηκε να μας εντάξει στο δυναμικό της εταιρίας του. Ουσιαστικά, έβαλε αυτός όλα τα χρήματα και δεν μας άφησε στο ελάχιστο να προβληματιστούμε για τα έξοδα της κυκλοφορίας του δίσκου. Εμείς κάναμε μόνο τη δουλειά που ξέρουμε να κάνουμε καλά. Τη μουσική μας.
Οι ηχογραφήσεις του δίσκου ολοκληρώθηκαν το Νοέμβρη του '93 και ενώ περιμέναμε πως θα κυκλοφορήσει το Γενάρη του '94, βγήκε στην αγορά με δύο μήνες καθυστέρηση εξαιτίας ενός Αθηναίου εκτελωνιστή που πέρα απ' το χρόνο μας, επιδίωξε να μας φάει τα λεφτά και το ηθικό. Πέρα από αυτά, μείναμε πολύ ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα, όλα μας.
Σ' ότι αφορά την παραγωγή είναι πολύ απλή. Τα τραγούδια είναι καθαρά live και θελήσαμε να πλησιάσουμε τον live ήχο στο στούντιο. Την απλότητα μιας συναυλίας. Προσπαθήσαμε να τα γράψουμε όλα με τη σύνθεση που έχουμε. Επιδιώξαμε λιτή ενορχήστρωση, να γράψουμε τα όργανα που παίζουμε από μια φόρα και ο ήχος που θα βγει απ' τον ενισχυτή να μείνει ακέραιος.
Έτσι χαράκτηκε και στο δίσκο.
Τα δύο πρώτα τραγούδια που έγραψαν ποτέ οι Ziggy Was και περιλαμβάνονται στο δίσκο είναι τα Night Train To Moscow και No Way. Τα τραγούδια που γράφτηκαν πιο πρόσφατα είναι τα Roses 4 U και Take a Look At The Kids. Υπάρχουν πολλές κοινές έννοιες που συνδέουν τα τραγούδια και συνειρμοί οι οποίοι μπορεί να ξεκινούν από τα εξώφυλλα και να καταλήγουν στους στίχους ή και το αντίθετο. Η ουσία είναι πως δεν τους αντιλαμβάνεσαι με την πρώτη, θέλει ψάξιμο, αλλά αν τα πούμε όλα τώρα θα χαθεί η γοητεία τους. Αυτός που θα πάρει το δίσκο θελήσαμε νά 'χει ν' ασχοληθεί μαζί του. Γι' αυτό το λόγο και συμπεριλάβαμε σ' ένα ένθετο τους στίχους των τραγουδιών. Νομίζω πως σχεδόν πάντα οι στίχοι παραπέφτουν σε σχέση με τη μουσική, ειδικά όταν είναι ξενόγλωσσοι. Για μένα είναι εξίσου σημαντικοί. Καθώς βγαίνει η μουσική ενός κομματιού, βρίσκονται και πέντε στίχοι οι οποίοι αναπτύσσονται μαζί με την εξέλιξη του μουσικού μέρους. Ένα τραγούδι μας χωρίς στίχους, αλλά απλά με στίχο τον τίτλο του, είναι το Oil Land το οποίο κόπηκε σε single που κυκλοφόρησε σχεδόν ταυτόχρονα με το άλμπουμ, μια και το συγκεκριμένο τραγούδι δεν υπήρχε ελπίδα να συμπεριληφθεί στο δίσκο, αφού πλέον ούτε live το παίζουμε. To single κυκλοφορεί σε 1.500 αντίτυπα κα το LP σε 500, με την προοπτική να ξανακοπεί. Τελειώνοντας θέλω να σου πω, πως το γεγονός του ότι ήμαστε μόνο τρία άτομα, μας βοηθάει να συνενοούμαστε πιο εύκολα και παράλληλα χαιρόμαστε που ήμαστε μαζί, επειδή λειτουργούμε πολύ όμορφα σαν παρέα. Αυτόν τον καιρό βγάζουμε νέα τραγούδια και βάλαμε στόχο να σχηματίσουμε μια μικροομάδα διοργάνωσης συναυλιών. Δεν νομίζω πως έχουμε να πούμε τίποτε άλλο εκτός απ' το να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας σ' όσους μας πίστεψαν. Εσύ Νάνσυ μήπως έχεις καμμιά απορία;
Έχω μα αλλά δεν ξέρω τώρα που την έχω βάλει!
ΝΑΝΣΥ ΜΑΝΔΑΛΤΣΗ (In Rock 29, Μάιος 1994)
* * * * * * *
Αφιερωμένο σε όλους όσους μας διαβάζουν από την Θεσσαλονίκη.
Να είστε καλά, τα καρντάσια εδώ πάνω σας χαιρετούν και πάντα τέτοια ...Ziggy Was are here :)
ReplyDeleteΓαμημένη νοσταλγία ρε! Με έφτιαξες πρωινιάτικα. Το έχω το 7άρι... Πωωωωωωωωωωωω... Συγκινήθηκα!
ReplyDeleteΠως εξηγείται η Θεσσαλονίκη να έχει βγάλει γαμώ τις μπαντάρες; Αναρωτιέμαι... Και η Lazy Dog έβγαλε αριστουργήματα. Το κλίμα είναι που βοηθάει ή τα κύματα του Βαρδάρη; Αστειεύομαι φυσικά.
ReplyDelete@ Raggedy Man: Νάσαι καλά, και γω φτιάχτηκα όταν το ξανάάκουσα. Οι ανασκαφές συνεχίζονται...