Ciccada: Harvest 2021

 

There is just no way that this can be the third album from a Greek band, as surely this is a long-lost British act from the early/mid Seventies. I mean, the obvious reference points straight out of the

hat are Gryphon and Gentle Giant, they don't get more British than that, with some elements of Renaissance, Tull, Hatfield, but never a whiff of Vangelis or Aphrodite's Child! I just made a quick check over to ProgArchives to see what the most highly rated Greek progressive album of all time is, and I was somewhat surprised to see that it is actually this one! I really thought it would be '666', but rather aptly that is currently at #6 on the list. The music of CICCADA is heavily rooted in folk music; it's complex, compelling, borrowing influneces from many other spheres of progressive rock or more. This band is highly recommended.
                                          

This band is hailing from Greece, known for delivering a sophisticated blend of folk, psychedelia and art rock since some time. Their albums all were released with a lapse of five years approximately. That means space enough to accurately prepare the ground in every case. 'Harvest' appears as their third

one, this time distributed through the acclaimed Bad Elephant Music label. It is quite usual, a rather extensive staff is listed in the liner notes, where the band constants right from the beginning are Yorgos Mouhos (guitars) and multi-instrumentalist Nicolas Nikolopoulos. Both are also responsible for the compositions and arrangements. And not to forget Evangelia Kozoni of course. She is providing her mellow folk tinged singing (and reciting) voice with bravura again. On this occasion within a duo quasi, also having second female lead vocalist Dimi Spela on her side.
                           

1. "Eniania (Keepers of the Midnight Harvest)" (7:25) folk electric guitar with Mellotron flute--which is so interesting knowing what a FINE flute player they have in Nicolas Nikolopoulos). I love the whole-band choral entrance over the guitar--it sounds so pagan! Gorgeous! The band then flips on the

instrumental switch in between the first two choral passages. At 3:15 the guitarist doubles the speed of his arpeggiated lines as a jazzy support ensemble kick into a sax and flute-led section. A minute later the lead instruments switch to jazz electric guitar, organ, and synth, then they trade back to the flute and saxes for the sixth minute before turning quite cinematic. The whole-band weave over the final two minutes is nothing less than astonishing--so much to listen to--all so idiosyncratic and worthy of individual attention. The final minute sees the main choral theme carried forward by recorders and organ over a militaristic style distant snare drumming. Wow! What an opener! We have really missed you, Ciccada!
                       

2. "Open Wings" (5:28) pure Ciccada Prog Folk in the Jethro Tull tradition. The lead vocals are much

smoother, less operatic (Dimi's work?) and the production a little more modern (a little tighter, more intimate to the listener). Awesome guitar work--on many instruments--by Yorgos Mouhos. A wonderfully engineered, many-layered and intricately-woven construct.
                            

3. "The Old Man and the Butterfly" (7:52) a little heavier prog here, still folkie, but with Yorgos

taking the lead vocal! Perhaps more reminiscent of early Prog Folk rockers like SPIROGYRA or even Samla Mammas Manna (in sound, not humor and quirk)--and even some of the more flower-power happy Canterbury artists (like KHAN or today's MAGIC BUS). A non-instrumental song by Ciccada that is not led by Evangelia's voice: something I never imagined! But it's great! A top three song, to be sure!
                                        

4. "No Man's Land" (8:40) a return to the more-British school of Prog Folk--a little Jethro Tull, a little STRAWBS, even a little Pink Floyd and Renaissance--before Evangelia enters with her

immaculate, uncorrupt voice. Again, I wish to point out the incredible detail and compositional skill that this band puts into each and every instrumental line of their very complex weaves; it's like watching the Bruges masters of tapestry at work! No line is rote or lame, all functioning to give more life to the whole. And a totally fresh sound and style for Ciccada to explore--and they do it so well! A top three song for me.
                               

5. "Who's to Decide?" (4:40) more jazz-tinged (though definitely still very much shaped by their

regional and, probably, local influences), this song has a lot of similarities to some of the more dark, psychedelic musics of the RPI masterpieces from the early 1970s. As well-performed and composed as the previous songs but just not my cup of tea (as BIGLIETTO PER L'INFERNO, OSANNA, MUSEO ROSENBACH, and even some LE ORME and BANCO are not to my tastes).
                                 

6. "Queen of Wishes" (12:39) This one seems to have more foundations in classically-influence folk traditions, with lots of hard lines in transitions despite the exploration of some wonderfully diverse and

dynamic range. This is a song that I grew to love more with my third and fourth listens. Such an unique and eclectic expression of old prog styles: I hear tinges of Anthony Phillips, Gryphon, England, Genesis, Renaissance, Mike Oldfield, early Gentle Giant, Goblin, Banco Del Mutuo Soccorso, and yet it's all fresh, all perfect. The only place it might have some minor deficiencies is in the melody department. My final top three song.
                       

Five stars; A certifiable masterpiece of sophisticated Prog Folk and definitely an album that

keeps giving every time you listen to it--and will, I'm sure, keep giving for years to come. Methinks we are very privileged to be able to hear their work--and to have it preserved for all-time in these recorded albums.
The CD cover is from Argentina's Impressionist Magnificent Painting Pablo Solar (Viña).

Band Members

                               

Dimi Spela / vocals
Evangelia Kozoni / vocals
Yorgos Mouhos / 6- and 12-string acoustic guitars, electric guitar, vocals
Nicolas Nikolopoulos / flute, clarinet, tenor and baritone saxophones, recorder, piano, electric piano, organ, Mellotron, synthesizers, harpsichord, Clavinet, glockenspiel, backing vocals
Marietta Tsakmakli/ soprano, alto and baritone saxophones, backing vocals
Aggelos Malisovas / fretted and fretless basses
Yiannis Iliakis / drums, percussion, backing vocals.
                                 

Οι Ciccada (Σικάντα) είναι ένα ελληνικό συγκρότημα από την Αθήνα και κινείται στο χώρο του Art rock. Η μουσική τους έχει επιρροές από progressive συγκροτήματα και καλλιτέχνες όπως οι Gentle

Giant, Strawbs, Gryphon, Spirogyra, Jethro Tull, Flairck, Alan Stivell, Renaissance, την Κέλτικη και Βαλκάνια folk, την Αναγεννησιακή, κλασσική και σύγχρονη Δυτικοευρωπαϊκή μουσική, αλλά και την τζαζ. Σχηματίστηκε τον Απρίλιο του 2005 απο τον φλαουτίστα/ κημπορντίστα Νίκο Νικολόπουλο και τον κιθαρίστα Γιώργο Μούχο. Λίγο μετά η Ευαγγελία Κοζώνη θα γίνει η φωνή των Ciccada και αυτός θα είναι ο πυρήνας του σχήματος έως και σήμερα, με διάφορους μουσικούς να τον πλαισιώνουν κατά καιρούς σε όργανα όπως τσέλο, κλαρινέτο, βιολί, τρομπέτα, πιάνο, μπάσο και ντραμς.
                       

[Μέσα από τον ιμπρεσιονιστικό υπέροχο πίνακα τού Αργεντίνου Pablo Solar (Viña), τα δικά μας παιδιά, οι CICCADA απλώνουν σήμερα στο τραπέζι μας όλα αυτά που για χρόνια φρόντιζαν και

καλλιεργούσαν. Κόποι χρόνων που ρόζιασαν τα χέρια τους στις πρόβες και στο “πάμε παιδιά πάλι, δεν είναι ακόμα αρκετό”. Κόποι που ξεπέρασαν τα χρονικά όρια μιας συνάντησης, μιας ηχογράφησης, μιας τελειότητας. Τρίτο άλμπουμ σήμερα με τίτλο "Harvest" . Σε μια εποχή που δείχνει να έχει βυθίσει για τα καλά την διάθεση τού κόσμου, τα παιδιά αυτά από την Αθήνα, βγάζουν από αυτό το λασπωμένο χώμα καρπούς ώριμους. Η βρετανική δισκογραφική εταιρία Bad Elephant Music ανοίγει τις πόρτες τις στους CICCADA, και το επταμελές σχήμα με τη σειρά του, έρχεται να εντυπωσιάσει όχι μόνο την ελληνική προοδευτική σκηνή αλλά και ακόμα παραπέρα.
               

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη (και αποκλειστική φωτογράφιση) παραχωρήθηκε στον Χρήστο Κισατζεκιάν για το “Άβαλον Των Τεχνών”, που αξίζει να σκαλίσετε. Για την αρχή τους, τις ιδέες τους, τα μελλοντικά τους σχέδια, όπως επίσης ξεδιπλώνουν τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις επιρροές τους.

Από τους γνωστούς και πολυαναφερόμενους, Jethro Tull, Gentle Giant, μέχρι τους Gryphon και τους Van Der Graaf Generator. Και σίγουρα η αναφορά είναι ενδεικτική, γιατί πόσες ακόμα μικρές ή μεγάλες επιρροές κρύβονται πίσω από το εκπληκτικό (τολμώ να γράψω) "Harvest", να μην μάθουμε και ποτέ. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου μεταξύ των μουσικών γνώσεων του σχήματος, των αναγνωστών / ακροατών και της μεγαλοπρεπούς δεκαετίας τού ΄70, που αν μη τι άλλο έδωσε (και ακόμα δίνει) καρπούς από μια ουσιαστική, πρωτοφανή και μοναδική μουσική επανάσταση. Και δεν στέκουν μόνο εκεί. Μουσικές θύμησες ακόμα από πιο πίσω έρχονται. Από τον Μεσαίωνα μέχρι και την Αναγέννηση, και όλες αυτές οι διαδρομές σε έναν πολυμορφικό μουσικό χορό.
                            

Βέβαια ακούγοντας το άλμπουμ ξανά και ξανά (δεν μπορείς να το ακούσεις μόνο μια φορά!) και όλων μου των χρόνων οι μουσικές διαδρομές με έστειλαν πίσω στα μαγευτικά φωνητικά τής Joni Mitchell

και εκείνα τής (μεγάλης μου αδυναμίας) Sandy Denny (Fairport Convention – Strawbs). Γιατί για τέτοια αιθέρια γυναικεία φωνητικά μιλάμε κι εδώ. Μουσικές που με οδήγησαν επίσης στους Pentangle και στην Jacqui McShee, κάπου στο σήμερα στους Φιλανδούς Onségen Ensemble με τους πνευστούς jazzie πειραματισμούς τους και στους Βρετανούς Edensong. Οπότε δεν είναι και καθόλου δύσκολο να καταλάβετε γιατί οι CICCADA έγιναν μια από τις αδυναμίες μου.
                        

Μια πληθώρα μουσικών οργάνων σπέρνει στη κυριολεξία ήχους και αρμονίες άλλων εποχών μέχρι και

σήμερα. Ακολουθούν τα παλιά μονοπάτια με καινούργια παπούτσια. Φρέσκες μελωδίες και στίχοι με όμορφα νοήματα δίνουν στη μουσική τους μια μοναδική διάσταση. Από την παράδοση στην jazz και από την κλασσική στη rock. Κοιτώντας στο line up και βλέποντας όλα τα μουσικά όργανα που έχουν στολίσει το "Harvest", μόνο αδιάφορο δεν μπορούν να σε αφήσουν.
 
Monday, 10 May 2021 14:42
Συντάκτης: Λιβεράκου Eriksson Ελένη
Published in Local Heroes]

Οι Ciccada είναι

                       

ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΠΕΛΑ: τραγούδι, κρουστά, ακ.κιθάρα.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΟΖΩΝΗ: τραγούδι, ακκορντεόν.
NIΚΟΣ NIKOΛOΠOUΛOΣ: φλάουτο, τενόρο σαξόφωνο, φλογέρα, ηλ. όρ-
γανo, mellotron, πιάνο
ΓIΩΡΓOΣ MOΥΧOΣ: ακουστ. & ηλεκτ. κιθάρες
ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΤΣΑΚΜΑΚΛΗ: Σαξόφωνα, φλογέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΗΛΙΑΚΗΣ: ντραμς, κρουστά, synthesizer
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΛ: ηλ.μπάσο
                       

Ciccada – Harvest
Label: Bad Elephant Music – BEM086
Format: CD, Album, Stereo
Country: UK
Released: Apr 23, 2021
Genre: Rock
Style: Prog Rock, Folk Rock

TRACKS

                             

01. Eniania (Keepers Of The Midnight Harvest)    7:25
02. Open Wings    5:28
03. The Old Man And The Butterfly    7:52
04. No Man's Land    8:40
05. Who's To Decide?    4:40
06. Queen Of Wishes    12:39

Total Time 46:44

MP3 @ 320 Size: 118 MB
Flac  Size: 313 MB