Εικαστική έκθεση
Ιδρυμα "Γεωργίου & Μάρης Βεργιωτή "
Πνευματικό κέντρο-αίθουσα Συσσίτιο
Κουρκουμελάτα - Κεφαλονιά
Τετάρτη 24 Αυγούστου - Σάββατο 27 Αυγούστου 2011
8.00 μ.μ. έως 10.30 μ.μ.
Ιδρυμα "Γεωργίου & Μάρης Βεργιωτή "
Πνευματικό κέντρο-αίθουσα Συσσίτιο
Κουρκουμελάτα - Κεφαλονιά
Τετάρτη 24 Αυγούστου - Σάββατο 27 Αυγούστου 2011
8.00 μ.μ. έως 10.30 μ.μ.
Ένα εκρηκτικό μίγμα καταγωγής - Πατέρας Κεφαλονίτης και Μητέρα από την Τανζανία - έδωσαν στον Κοσμά Κρούσσο καταβολές που δύσκολα μπορεί να τις διαχειριστεί κάποιος , αν δεν αποδεχθεί αυτό το σμίξιμο .
Ο Κοσμάς δεν "σκιάζεται" από τη διπλή καταγωγή του .
Ο Κοσμάς δεν "σκιάζεται" από τη διπλή καταγωγή του .
Το αντίθετο ! Φέρνει δύο διαφορετικούς κόσμους , όχι σε αντιπαράθεση , μα τους ενώνει με ένα φιλί φτιαγμένο από χρώματα .
Τα ψηφιδωτά έργα του , είναι φτιαγμένα από τη μαγεία σπασμένων ονείρων .
Μερικές φορές ουρλιάζουν για μοναξιά ,
μερικές φορές ουρλιάζουν για την Αφρική ,
μερικές φορές ουρλιάζουν για το χρώμα τους .
μέσα στο χρώμα τους .
Τα έργα του κρύβουν μια κραυγή γραμμένη πάνω σ΄ένα πεντάγραμμο ουράνιων τόξων.
Ένα δάκρυ έχει στάξει στα περισσότερα από αυτά.
...Κι όμως !
Το περιστέρι της Ειρήνης και της Ελπίδας , μπορεί να φτερουγίσει.
Λευκό !
Από τα χέρια μιας γυναίκας ντυμένης σε Μπούργκα.
Τα ψηφιδωτά έργα του , είναι φτιαγμένα από τη μαγεία σπασμένων ονείρων .
Μερικές φορές ουρλιάζουν για μοναξιά ,
μερικές φορές ουρλιάζουν για την Αφρική ,
μερικές φορές ουρλιάζουν για το χρώμα τους .
μέσα στο χρώμα τους .
Τα έργα του κρύβουν μια κραυγή γραμμένη πάνω σ΄ένα πεντάγραμμο ουράνιων τόξων.
Ένα δάκρυ έχει στάξει στα περισσότερα από αυτά.
...Κι όμως !
Το περιστέρι της Ειρήνης και της Ελπίδας , μπορεί να φτερουγίσει.
Λευκό !
Από τα χέρια μιας γυναίκας ντυμένης σε Μπούργκα.
Τον Κοσμά τον γνώρισα 20 χρόνια πριν , και τον ξαναβρήκα φέτος στην έκθεση ζωγραφικής
που έκανε , στα Κουρκουμελάτα της Κεφαλονιάς.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση, δεν ήταν μονάχα τα έργα του.
Ήταν η παντελής απουσία των υπολοίπων καλλιτεχνών του νησιού.
Κάτι κυριούλες . Καλλιτέχνιδες , που ζωγραφίζουν τοπία ,
σαν αυτά που είχε η γιαγιά μου και τα κρεμούσε πάνω από την τηλεόραση
στην οποία υπήρχε οπωσδήποτε και ένα σεμέν .
Τι να πούμε όμως ? Όταν κάποιος διαθέτει αληθινό ταλέντο , ένα χρώμα δέρματος
που δε μοιάζει με το δικό τους , και καταφέρνει να δημιουργήσει μια τέχνη
που δε θα μπορούσαν καν να φανταστούν ...
Όλοι αυτοί , αυτές δεν ήρθαν στην έκθεση του Κοσμά .
Σκιάζονται οι Ατάλαντοι και οι Ατάλαντες .
που έκανε , στα Κουρκουμελάτα της Κεφαλονιάς.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση, δεν ήταν μονάχα τα έργα του.
Ήταν η παντελής απουσία των υπολοίπων καλλιτεχνών του νησιού.
Κάτι κυριούλες . Καλλιτέχνιδες , που ζωγραφίζουν τοπία ,
σαν αυτά που είχε η γιαγιά μου και τα κρεμούσε πάνω από την τηλεόραση
στην οποία υπήρχε οπωσδήποτε και ένα σεμέν .
Τι να πούμε όμως ? Όταν κάποιος διαθέτει αληθινό ταλέντο , ένα χρώμα δέρματος
που δε μοιάζει με το δικό τους , και καταφέρνει να δημιουργήσει μια τέχνη
που δε θα μπορούσαν καν να φανταστούν ...
Όλοι αυτοί , αυτές δεν ήρθαν στην έκθεση του Κοσμά .
Σκιάζονται οι Ατάλαντοι και οι Ατάλαντες .
Οι απεικονίσεις του Κοσμά δεν λεηλατούνται επ΄ουδενί από τα υλικά ούτε από το σχέδιο .
Απλά ,
πήλινες , χειροποίητες ψηφίδες , ζωγραφισμένες ξεχωριστά , μία - μία στο χέρι , που συνδυάζονται με άλλα φυσικά υλικά δημιουργώντας ένα σύγχρονο έργο στο οποίο όμως
βρίσκει κανείς και ίχνη παραδοσιακού ψηφιδωτού .
" Ο ίσκιος πέφτει πάντα βαρύς
στις γειτονιές του Τρίτου κόσμου .
που αντέχει και σηκώνει Απλά ,
πήλινες , χειροποίητες ψηφίδες , ζωγραφισμένες ξεχωριστά , μία - μία στο χέρι , που συνδυάζονται με άλλα φυσικά υλικά δημιουργώντας ένα σύγχρονο έργο στο οποίο όμως
βρίσκει κανείς και ίχνη παραδοσιακού ψηφιδωτού .
" Ο ίσκιος πέφτει πάντα βαρύς
στις γειτονιές του Τρίτου κόσμου .
όλο το βάρος αυτού του κόσμου "
Από την συλλογή "Ρίμες" , εκδ. 2011
No comments:
Post a Comment