ua

ua

Sunday, November 30, 2008

ΕΡΑΣΤΕΣ


ΕΡΑΣΤΕΣ

Ο ουρανός τολμάει να διψάει γιά σύννεφα
η Γη πονά αλλά χρωστάει στα πλάσματά της
οι ρίζες της αγάπης γίναν φίδια ατίθασα
οι εραστές της έκστασης διπλώνουν τη ματιά τους .

Δρεπάνια από υγρά φιλιά παράφορα χορεύουν
λουλούδια ανασταίνονται στον έρωτα στοχεύουν
η φλόγα απ' τα μάτια σου αγγίζει το κορμί μου
μιά ακτίνα έστειλες να στάξει στην ψυχή μου .

Μιά πινελιά απλωμένη από όνειρα
πάνω σε βρόμικα σεντόνια που ιδρώνουν
με της ανάσας το γλυκό το ταρακούνημα
στου έρωτα το ιερό , χρησμούς αφιερώνουν .

Φεγγάρια με κρατήρες , ηφαίστεια που βράζουν
το κάψιμο στη σάρκα από αναρίθμητα κεριά
λίγες μας λέξεις που στα χείλη μας τρομάζουν
φράσεις που φεύγουν σαν αποδημητικά πουλιά .

Λέξεις - Κωστάκης
Σχέδιο - Νίκος Παπ ( Ο Πατέρας μου ) Το έφτιαξε το 1936

3 comments:

  1. καταπληκτικό το σκιτσο!
    και το ποιημα!

    ReplyDelete
  2. @ Βάσω : Το σκίτσο είναι του πατέρα μου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. εχετε ανεβάσει άλλα πουθενά στις ασπιρινες;

      Delete