Groove Machine - Fairy Tales From A Big City

Groove Machine

Fairy Tales From A Big City






Label: Fifth Dimension Records
Catalog#: route 9
Format: Cd, Limited 500 p.
Country: Greece
Released: 1997
Genre: Alt. Rock

Tracks
01. Daydrifting In Grey Light
02. Dimensions
03. Reality Is Back
04. Nightalk
05. Virous Inside
06. Room 204
07. T.V. Comercial [revisited]
08. How Colourful Is To Die

Music + Poetry by: Antonis Vlastos, Makis Kedepozidis, Yiannis Raouzeos, Stefanos Konstantinidis. Produced by: Dinos Zouberis & The Groove Machine. Sound Engineered by Dinos Zouberis.

Take It HERE   [Flac & scans 300 MB].

http://www.myspace.com/thegroovemachineathens

Αυτή η δουλειά αφιερώνεται σε όσους βοήθησαν με την ενεργό συμπαράσταση τους στην υλοποίηση της. Αυτοί δεν είναι και πάρα πολλοί, γι’ αυτό και μιας και ξέρουν ποιοι είναι, τα ονόματα τους δεν θα αναφερθούν πέρα από τον γενικό τίτλο "οι φίλοι μας". Η δουλειά αυτή αφιερώνεται στους "φίλους μας" λοιπόν, τους οποίους αγαπάμε πολύ και ευχόμαστε να συνεχίσει αυτή η σχέση αγάπης και στο μέλλον. Επίσης αφιερώνεται στο Δημήτρη Εμμανουήλ (που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι και συνεργάτης, γι’ αυτό ξεφεύγει από την παραπάνω κατηγορία) και στη Νίκη Χριστοδούλου για το φωτογραφικό υλικό, στη Θεοδώρα Καλέση για τα τυπώματα, τη Κική Λέφα για τη δακτυλογράφηση των κειμένων και φυσικά στους ειδικούς συνεργάτες Γιώργο Κωνσταντινίδη και Θάνο Ευγενίου και το Χρήστο Λιάλιο. Τέλος αυτή η δουλειά αφιερώνεται στις οικογένειες μας, όσο εκτεταμένος κι αν είναι ο ορισμός αυτός για κάποιους από μας. Ας είναι απαλός ο δρόμος του καθενός από τα μέλη τους.
“Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ” [Απόσπασμα από το cd].

Στην αρχική σύνθεση ήταν οι Βλαστός, Κεντεμποζίδης, Ραουζαίος και Πατρωνίδης, ο οποίος αποχώρησε το ’97 και σχεδόν παράλληλα ήλθε ο Κωνσταντινίδης. Πρωτοεμφανίστηκαν στην τέταρτη Fragmenta, το 1992, με το “Richard Brautigan” το οποίο,  είναι ηχογράφηση στο Αν, ανήμερα των Χριστουγέννων του 1991.

Το πρώτο τους ολοκληρωμένο πόνημα, "Destroy The Presence Of This World" κυκλοφορεί το ’93 σε όντως ευάριθμα αντίτυπα. Λίαν ενδιαφέρον πρωτόλειο, του οποίου η αξία ωστόσο έχει υπερεκτιμηθεί λόγω της δυσκολίας να βρεθεί σήμερα.Αν και κυοφορείτο επί τρία χρόνια, το δεύτερο άλμπουμ έρχεται το 1997. Εδώ τα πράγματα διαφοροποιούνται. Πρόκειται για ένα κόνσεπτ θεατρικοποιητικής ηχορυθμίας, ένα ηλεκτρομετρονομικό ντανσομακτροκτυπικό δοκίμιο περί της αστικής πραγματικότητας, τεφρογενούς στιχουργίας υγιούς προβληματισμού, με ολίγη αγχωτική εκφορά του λόγου, απολύτως συγγνωστή. Με παραπομπές, μεταξύ άλλων, στο πανοπτικόν του Bentham, μας δίνουν μια πεσσιμιστική επίγευση, πρόγευση των σημερινών παγιωμένων καταστάσεων. Ουσιαστικά, οι Groove Machine, αποτέλεσαν μία επιτυχημένη πολυπρισματική κολεκτίβα, μία πολιτικοποιημένη αυτοδιαχειριζόμενη δράκα ρεκτών και αγκιτατόρων, που αναλάμβανε όλη την ευθύνη μόνη της για τις συναυλιακές της δραστηριότητες, εμπλουτίζοντάς τις με προβολή σλάιντ κ.λ.π., ενώ ως μέλος της «Ομάδας στον τρόμο του κενού» διοργάνωνε κάποτε στο “Κενό σπίτι”, κάπου στην Πειραιώς, τεχνοτροπικά χάπενινγκ, goa πάρτυ και άλλα παρεμφερή, προβλέψιμα και μη, τινά. [ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΒΑΝΔΟΥΛΑΚΗΣ]

Members:
Γιάννης Ραουζαίος , Αντώνης Βλαστός , Μάκης Κετεποζίδης , Στέφανος Κωνσταντινίδης , Στέφανος Πατρονίδης .[Από το  myspace  τους].

ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ
ή "ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙ" Το 18ο αιώνα ο Άγγλος μεταρρυθμιστής και στοχαστής της ώριμης περιόδου του διαφωτισμού, Jeremy Bentham, πρότεινε μια εξαιρετική, όπως πίστευε, ιδέα για τον εξανθρωπισμό των φυλακών. Το "ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ" ήταν το σχέδιο για την τέλεια φυλακή. Ένας πύργος στην άκρη του αυλόγυρου θα επόπτευε συνεχώς τα κελιά του αμφιθεατρικού κτιρίου απέναντί του, που θα αποτελούσε τη φυλακή του μέλλοντος. Έτσι, όπως υποστήριζε ο Jeremy Bentham, οι φυλακισμένοι χωρίς ιδιαίτερη χρήση βίας θα ένοιωθαν συνεχώς πάνω τους το άγρυπνο μάτι του "φύλακα". Έτσι θα αναγκάζονταν να συγκεντρωθούν, να στρέψουν το βλέμμα τους προς τον εσώτερο εαυτό τους, να συνειδητοποιήσουν τα λάθη τους και κατά την έκτιση της ποινής τους να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Οι προθέσεις του Βρετανού διαφωτιστή ήταν καλές, αλλά όπως και τόσα μεγαλεπήβολα σχέδια, γρήγορα φάνηκε πως η υλοποίηση τους δεν θα είχε καμιά σχέση με το απελευθερωτικό όραμα του δημιουργού τους. Το πρόβλημα στη φυλακή είναι η ίδια π ύπαρξη της ως μηχανισμού και η ύπαρξη της ως τέτοιας αντανακλά πλήρως το κοινωνικό σύστημα και τις σχέσεις των ανθρώπων αυτού του κοινωνικού συστήματος. Στις κοινωνίες ίου ελέγχου και του απόμακρου "κράτους-τιμωρού-Λεβιάθαν", το "Πανοπτικόν" δεν θα μπορούσε να γίνει παρά ένα ακόμα πιο ψυχαναγκαστικό μέσο ελέγχου. Στην πράξη φάνηκε ότι, αντί για την ενδοσκόπηση, ο κρατούμενος έχανε κάθε προσωπική ελευθερία, κάθε έννοια ιδιωτικού χώρου. 0 φύλακας γινόταν κάτι σαν ένα είδος "Πανεπόπτη" θεού που σιωπηλά μπορούσε από το μακρινό και απρόσιτο για τους φυλακισμένους πύργο του να ελέγχει ανά πάσα στιγμή κάθε πτυχή της ζωής τους. Έτσι απογοητευμένος ο Jeremy Bentham εγκατέλειψε το σχέδιο της "τέλειας φυλακής". Εγκαταλείφθηκε όμως πραγματικά το σχέδιο; Κι αν απλά το ενστερνίστηκαν σκοτεινές δυνάμεις και μηχανισμοί που έβαλαν πλάνο σιγά σιγά να το εφαρμόσουν και να χρησιμοποιήσουν κάθε τεχνολογική εξέλιξη -Η ΚΑΜΕΡΑ, ΚΑΜΕΡΑ, ΚΑΜΕΡΑ - ΤΟ ΤΕΡΜΑΤΙΚΟ, ΤΕΡΜΑΤΙΚΟ, ΤΕΡΜΑΤΙΚΟ- για να μετατρέψουν τις πόλεις ίου τότε μέλλοντος, δηλαδή του παρόντος, εσένα κι εμένα, σε τεράστιες φυλακές, όπου πλέον δεν θα χρειαζόταν η ύπαρξη ενός πύργου εποπτείας; ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΥΠΟΥΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ, ΤΟΥΣ ΚΩΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΕΦΟΡΙΑΣ, ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ, ΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΣΤΑ ΦΑΝΑΡΙΑ, ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ, ΤΙΣ ΤΑΡΑΤΣΕΣ, ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ (ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ;) ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΜΙΚΡΟΤΣΙΠ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΜΑΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. ΤΟ “ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ” ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΥΠΑΡΚΤΟ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΠΩΣ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΛΗ-ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ-ΕΛΕΓΧΟΥ -ΕΛΕΓΧΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ! (μόνο μερικοί) ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ! The Groove Machine. [Από το Cd].

* * * * * * *
Από τα καλύτερα άλμπουμς της δεκαετίας του '90, concept  άλμπουμ, ταιριάζει απόλυτα στις μέρες που ζούμε και τώρα.Υπήρχε έτοιμο καιρό τώρα, αν και είχε χαθεί στον παλιό μου σκληρό, το ανακάλυψα τώρα και το ποστάρω τώρα, έστω και με καθυστέρηση.Κατά τα άλλα, ο Κώστας είναι εδώ μαζί μου, και οι Ασπιρίνες είναι και πάλι μαζί, στις κρεπάλες και στα λιώματα. Απολαύστε άφοβα.

Κοσμάς Κρούσσος : "Το Βάρος Όλου του Κόσμου"

Εικαστική έκθεση
Ιδρυμα "Γεωργίου & Μάρης Βεργιωτή "
Πνευματικό κέντρο-αίθουσα Συσσίτιο
Κουρκουμελάτα - Κεφαλονιά
Τετάρτη 24 Αυγούστου - Σάββατο 27 Αυγούστου 2011
8.00 μ.μ. έως 10.30 μ.μ.

Ένα εκρηκτικό μίγμα καταγωγής - Πατέρας Κεφαλονίτης και Μητέρα από την Τανζανία - έδωσαν στον Κοσμά Κρούσσο καταβολές που δύσκολα μπορεί να τις διαχειριστεί κάποιος , αν δεν αποδεχθεί αυτό το σμίξιμο .
Ο Κοσμάς δεν "σκιάζεται" από τη διπλή καταγωγή του .

Το αντίθετο ! Φέρνει δύο διαφορετικούς κόσμους , όχι σε αντιπαράθεση , μα τους ενώνει με ένα φιλί φτιαγμένο από χρώματα .
Τα ψηφιδωτά έργα του , είναι φτιαγμένα από τη μαγεία σπασμένων ονείρων .
Μερικές φορές ουρλιάζουν για μοναξιά ,
μερικές φορές ουρλιάζουν για την Αφρική ,
μερικές φορές ουρλιάζουν για το χρώμα τους .
μέσα στο χρώμα τους .

Τα έργα του κρύβουν μια κραυγή γραμμένη πάνω σ΄ένα πεντάγραμμο ουράνιων τόξων.
Ένα δάκρυ έχει στάξει στα περισσότερα από αυτά.
...Κι όμως !
Το περιστέρι της Ειρήνης και της Ελπίδας , μπορεί να φτερουγίσει.
Λευκό !
Από τα χέρια μιας γυναίκας ντυμένης σε Μπούργκα.

Τον Κοσμά τον γνώρισα 20 χρόνια πριν , και τον ξαναβρήκα φέτος στην έκθεση ζωγραφικής
που έκανε , στα Κουρκουμελάτα της Κεφαλονιάς.

Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση, δεν ήταν μονάχα τα έργα του.
Ήταν η παντελής απουσία των υπολοίπων καλλιτεχνών του νησιού.

Κάτι κυριούλες . Καλλιτέχνιδες , που ζωγραφίζουν τοπία ,
σαν αυτά που είχε η γιαγιά μου και τα κρεμούσε πάνω από την τηλεόραση
στην οποία υπήρχε οπωσδήποτε και ένα σεμέν .

Τι να πούμε όμως ? Όταν κάποιος διαθέτει αληθινό ταλέντο , ένα χρώμα δέρματος
που δε μοιάζει με το δικό τους , και καταφέρνει να δημιουργήσει μια τέχνη
που δε θα μπορούσαν καν να φανταστούν ...

Όλοι αυτοί , αυτές δεν ήρθαν στην έκθεση του Κοσμά .

Σκιάζονται οι Ατάλαντοι και οι Ατάλαντες .

Οι απεικονίσεις του Κοσμά δεν λεηλατούνται επ΄ουδενί από τα υλικά ούτε από το σχέδιο .
Απλά ,
πήλινες , χειροποίητες ψηφίδες , ζωγραφισμένες ξεχωριστά , μία - μία στο χέρι , που συνδυάζονται με άλλα φυσικά υλικά δημιουργώντας ένα σύγχρονο έργο στο οποίο όμως
βρίσκει κανείς και ίχνη παραδοσιακού ψηφιδωτού .

" Ο ίσκιος πέφτει πάντα βαρύς
στις γειτονιές του Τρίτου κόσμου .

που αντέχει και σηκώνει
όλο το βάρος αυτού του κόσμου "
Από την συλλογή "Ρίμες" , εκδ. 2011

Fad Gadget – Incontinent [ Mute 1981]

Fad Gadget

Incontinent

Label: Mute
Catalog#: STUMM 6
Format: Vinyl, LP, Album
Country: UK
Released: 01 Jul 1981
Genre: Electronic, Rock
Style: New Wave, Electro, Synth-pop
[discogs]


Tracklist
A1 Blind Eyes
A2 Swallow It 
A3 Saturday Night Special  
A4 Incontinent
B5 Manual Dexterity
B6 Innocent Bystander
B7 King Of The Flies
B8 Diminished Responsibility 
B9 Plain Clothes
   
Rip from the vinyl
flac file here  

The early eighties saw the emergence of the electronic/dance phenomenon in Europe. At the forefront of this movement were four names: Cabaret Voltaire, The Human League, The Normal, and Fad Gadget (Frank Tovey). Tovey released his first single Back to Nature in 1979 and was the first signing to Daniel Millers Mute label. Miller (as The Normal) had previously put out his own composition T.V.O.D. c/w Warm Leatherette and was thinking of starting a label when he met Tovey. As Fad Gadget Tovey played solo with a drum machine and synthesizer confusing audiences at the time used to the standard rock format. Now, obviously, the scene is radically different with electronic sounds and beat boxes being the norm.

His name is quoted by Depeche Mode and Erasures Vince Clark as a major inspiration and the influence of Tovey's early experiments in electronic music can be heard in the likes of the Pet Shop Boys, New Order and all the Techno/Dance Bands of the 90s. The main characteristic of Tovey's work that distinguished him from his contempories and his followers was the quality of his lyrics. Not satisfied with singing pseudo science fiction (a la Gary Numan) or crass love songs, Tovey developed a style more akin to Dylan or Lou Reed, his black humour often confusing the punters at the time more interested in style than content.

His songs 'spoke of the diseases and fears poorly hidden from view. They spoke for and against the little man, the ubiquitous civilian bewildered by the speed of events threatening to sweep him up or leave him behind. And they spoke in a variety of voices: dead pan, severe, sardonic, satirical and, finally, disarmingly sincere....

-Biba Kopf '91.

[http://fadgadget.co.uk/]

http://www.fadgadget.co.uk/

http://www.franktovey.de/

* * * * * * * * 

Ένα από τα πρώτα άλμπουμς ηλεκτρονικής μουσικής που άκουσα, μαζί με τους Human League, τους Cabaret Voltaire και τους Orchestral Manoeuvres in the Dark. Ιδιαίτερος και κάπως σκοτεινός δίσκος,και η πρώτη φορά που άκουσα ανατολίτικα περάσματα σε new wave τραγούδι [Saturday Night Special] ένα από τα κολλήματα μου για καιρό.
Ύστερα ήρθε και η γνωριμία με τους Depeche Mode, τους
Yazoo και τον Nick Cave...

Αν σας αρέσει αυτό το άλμπουμ, ακούστε και το

Under the Flag από εδώ [Plastic Palace People].

Ακόμα, ακούστε και αυτό.

The Sound Explosion – Another Lie / Misirlou The Greek 7" Single

The Sound Explosion

Another Lie

Misirlou The Greek

Label:Studio II
Catalog#:ST II 08
Format:Vinyl, 7"
Country:Greece
Released:1995
Genre:Rock
Style:Garage Rock [Discogs]

Tracklist
A Another Lie  
B Misirlou The Greek

Credits
Bass – Dimitris
Drums – Stavros
Engineer – Coti
Guitar – John
Organ [Farfisa] – Stelios
Vocals – John


Misirlou Flac Take It Here

myspace

wiki
tribe4mian

Bio: [from their myspace]
The Sound Explosion were formed in Athens, Greece, in May 1991 by four young gentlemen obsessed with all the great mid 60's garage and beat bands from all parts of the world. The line up was John (vocals, 6 and 12 string Vox guitar, harmonica), Jim (Eko bass, backing vocals), Stelios (Farfisa organ, maracas, backing vocals) and Stavros (drums, tambourine). The band started playing alone and together with other bands, such us the Fuzztones, Dead Moon, the Marshmallow Overcoat and the Others. Their wylde stage act attracted the attention of garage freaks from all over the globe. As a result, the band started recording and releasing various 45's and a full length LP/CD, which got rave reviews from fanzines and magazines and considerable airplay from radio stations worldwide. While things started looking promising for the band, studies, day jobs, army obligations, some "internal frictions" ("we hate each other in the band" was a common phrase in the Sound Explosion ranks!), alien abductions etc, sadly put a sudden end to the band in early 1997. It looked like The Sound Explosion were gone for good! Yet, some things never change... So, you're right kids... THE SOUND EXPLOSION ARE BACK!!! About a few months ago we got again back together, which is something we would never expect to happen again ever. The line is the same except for the organ, which is now handled by our brand new member Stelios Askoxylakis, who replaced Stelios Drissis, who now resides in Belgium and still remains a friend. Don't expect any big changes in our sound. We still play that old 60's styled garage punk. Currently we are rehearsing, trying to remember our old material and writing new songs and trying new cover tunes, as well. Since we've been back in action, we've done gigs here in Athens, in Salonica and Italy, and are also planning some more gigs and we may even release some new records, so watch this space!

Discography

Albums

Teen Trash Volume 14: From Athens, Greece (LP/CD)(Music Maniac Records) (1994)

Singles & EPs

Hangover Baby / Some Other Guy (Pegasus Records) (1993)
I'll Shake The Universe / Why Can't You See (Dionysus Records) (1994)
Another Lie / Misirlou The Greek (Studio II) (1995)
The Last Recordings EP (Το Δισκάδικο) (2000)

* * * * * * *
Το θρυλικό single από το Studio II.
Γουστάρω τρελά την Β' Πλευρά.
Περισσότεροι Sound Explosion έρχονται...

VA - Outsiders mp3 repost

For those all that you don't like flac or you have problems to play  the flac files, i give you the mp3 file.


read the original post :
http://urbanaspirines.blogspot.com/2011/07/va-outsiders-di-di-music-1985.html

The Anti Troppau Council - A Way Out [L.P.] & Bonus Tracks

The
Anti Troppau
Council

A Way Out





Label: Pegasus Records
Catalog#: CP 91026 [PEG 001]
Format: Vinyl, LP, Album
Country: Greece
Released: 1986
Genre: Rock
Style: Garage Rock

Tracklist
A1 The Last Poet On The Road        
A2 The Diver        
A3 Insanity        
A4 In The City        
A5 A Way Out        
B1 I Believe        
B2 Contract With The Devil        
B3 Into The 7th Sky        
B4 Scream A Song        
B5 Cartoons        
B6 When The Saints Go...

Credits

Artwork By [Cover] – Βασίλης Τζαβάρας, Δημήτρης Μανωλακάκης
Bass Guitar – Τόλης Μαραγκός
Drums – Τάκης Καννέλος
Guitar – Γιάννης Ντρενογιάννης
Vocals – Βασίλης Τζαβάρας
Engineer – Νίκος Παπάζογλου
Executive Producer – Πέτρος Κουτσούμπας
Photography – Γιώργος Νικολαΐδης

Bonus Tracks
Contract With The Devil &
Remissed από την συλλογή Outsiders D.D. 100 [1985]

(Το Contract With The Devil είναι διαφορετική - διόρθωση -  μίξη από ότι στο LP)

Horizons &
Shine από την συλλογή Cicadas (An Electric Guide To The Greek Underground), Pegasus Records, PEG 003 [1987]

Take it HERE  FLAC



Η κασέτα "Η Ανεξάρτητη Rock Σκηνή" εδώ ("The Prostitution Times")

 Δημιουργήθηκαν στην Αθήνα τον Γενάρη του 1984 από τους Γιάννη Ντρενογιάννη κιθάρα και φωνή και Τόλη Μαραγκό μπάσο, μετά τη διάλυση του προηγούμενου γκρουπ τους "Psychomafia". Στην μπάντα έπαιζαν ακόμα οι Τάκης Κανέλλος τύμπανα και Βασίλης Τζαβάρας φωνή. 'Ενα πέρασμα από το μπάσο έκανε και ο Γεράσιμος Γκατζελιάς. 'Επειτα από σκληρές πρόβες, άνοιξαν την αυλαία του ηρωικού "Πήγασου", όπου παίξαν για αρκετό καιρό. Το '85 συμμετείχαν στην κασετοσυλλογή της "Δικαίωμα Διάβασης" με τίτλο "Live Στο Κύτταρο 25-26/2/85" από τη συναυλία τους το Φεβρουάριο του '85 στο club "Κύτταρο". Την ίδια χρονιά η "Δικαίωμα Διάβασης" κυκλοφόρησε ακόμα μια συλλογή, το lp "Outsiders", όπου συμμετείχαν με τα κομμάτια "Remissed" και "Contract With The Devil". Το '86 κυκλοφόρησαν το lp με τίτλο "A Way Out" από την ανεξάρτητη "Pegasus". Το '87 και ενώ η φήμη της μπάντας είχε κορυφωθεί, ξεκίνησαν της ηχογραφήσεις για το δεύτερο δίσκο τους, που θα κυκλοφορούσε με τον τίτλο "Nightride With My Time Machine Back To '66", αλλά τελικά δεν κυκλοφόρησε αφού διαλύθηκαν. Την ίδια χρονιά και μετά τη διάλυσή τους, δύο κομμάτια τους κυκλοφόρησαν στη συλλογή "Cicadas" της "Pegasus". Η μπάντα, στα λίγα χρόνια που υπήρξε, συμμετείχε σε αναρίθμητες συναυλίες αλληλεγγύης.

Μετά τη διάλυσή τους ο Ντρενογιάννης σχημάτισε τους "Yeah!". Οι Τζαβάρας και Μαραγκός σχημάτισαν τους εφήμερους "Angel Drop". [anexartisi.gr]

Info about the band, in English  [tribe4mian]
facebook
Ο Βασίλης Τζαβάρας στο Mic.gr

L.P. review here από τον  Μπάμπη Αργυρίου

* * * * *

Όποιος φίλος έχει στην διάθεση του την κασέτα Live Στο Κύτταρο 25-26/2/85 και μπορεί, ας την ανεβάσει, για να μπορέσουμε να συμπληρώσουμε την δισκογραφία αυτού του σπουδαίου συγκροτήματος. (Υ.Γ. : Βρέθηκε και βρίσκεται εδώ στο blog "The Prostitution Times").
Εγώ δυστυχώς δεν την έχω...οπότε βολευτείτε με τα υπόλοιπα.Θα χαρώ επίσης να δω κάποιο live ή demo ή οτιδήποτε μπορεί να έχει κάποιος στην κατοχή του να αναρτάται, αλλά αυτό είναι σίγουρα άλλη ιστορία.

Έχουμε να κάνουμε κατά την ταπεινή μου άποψη με τον κορυφαίο Αγγλόφωνο δίσκο που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα μαζί με το πρώτο των Last Drive και το πρώτο των Closer [μου αρέσει κάπου κάπου να αλλάζω την σειρά...]

Το πλεονέκτημα του για μένα είναι όταν τον ακούς δεν μοιάζει να έχει βγει από Έλληνες, και δεν το γράφω υποτιμητικά...Είναι από τους λίγους Ελληνικούς δίσκους που υπήρχε εκείνα τα χρόνια στην δισκοθήκη μου και στεκόταν ισάξια - και ακόμα στέκεται - δίπλα στις αντίστοιχες ξένες της εποχής.

Το 1986 ήταν η χρονιά που πήγα να υπηρετήσω την θητεία μου στο ναυτικό και η χρονιά που στην Ελλάδα είχε περάσει σαν κύμα και είχε σαρώσει όλη η σκηνή του λεγόμενου Paisley Underground, αλλά και όλες εκείνες οι neo garage μπάντες από Αμερική και Αυστραλία, που έδωσαν σε κάποιους μια νέα ώθηση στην μουσική και στα τραγούδια τους, και το "A Way Out" έχει επιρροές από αυτούς τους ήχους, αλλά και από όλο το φάσμα του ροκ.Μπορείτε να διαβάσετε κάποιες από αυτές στην συνέντευξη του Βασίλη Τζαβάρα  στο λινκ πιο πάνω .

Ξέρω ότι κόπιες του δίσκου ταξίδεψαν και στο εξωτερικό, και σίγουρα ακούστηκε αρκετά, ακόμα θυμάμαι ότι ο φίλος μου ο Κώστας ερχόμενος από την Ιταλία είχε φέρει κασέτες και μέσα βρήκα εκτός των άλλων και τους Anti Troppau...Δεν θέλω να πω άλλα, τουλάχιστον πέντε κορυφαίες συνθέσεις βρίσκονται στα αυλάκια του, και ακόμα και σήμερα ακούγεται φρέσκος και πολύτιμος σαν και τότε. Στα σίγουρα όμως είναι ένα σπουδαίο κομμάτι της ιστορίας της Ελληνικής μουσικής.

Υ.Γ. Μαθαίνουμε ότι κάποιοι "κύριοι" , μόλις βάζουμε κάτι στο μπλοκ, μετά από λίγες μέρες, αρχίζουν και τα ανεβάζουν δήθεν σαν δικά τους και μάλιστα τα πουλάνε...Εμείς από την μεριά μας σας θερμοπαρακαλούμε και ιδιαίτερα τους νεότερους : Διαδώστε ελεύθερα, καλό θα ήταν να αναφέρετε και την πηγή, αλλά μην εμπορεύεστε την μουσική.Πάντα πίστευα ότι η μουσική ψηφιακή μέσα σε σκληρούς δίσκους δεν αξίζει τίποτε, πέρα από την χρησιμότητα του να την ακούς και να την απολαμβάνεις.

Καλό μήνα και καλές διακοπές σε όλους.
Υ.Γ. 2 : Μια ολοκληρωμένη ματιά σε όλη την δισκογραφία της Pegasus Records, στο λινκ  κάτω :
http://urbanaspirines.blogspot.com/2009/04/pegasus-records-gr-discography.html

Franquin : 03-01-1924 05-01-1997

Andre Franquin (3 January 1924 – 5 January 1997) was an influential Belgian comics artist, whose best known comic strip creations are Gaston and Marsupilami, created while he worked on the "Spirou et Fantasio" comic strip from 1947 to 1969, during a period seen by many as the series' golden age.




Morris and Franquin were coached by Joseph Gillain (Jije), who had transformed a section of his house into a work space for the two young cartoonists and Will. Jije was then producing many of the comics that were published in the comics magazine Le Journal de Spirou, including its flagship series "Spirou et Fantasio". The team he had assembled at the end of the war is often referred to as La bande des quatre , and the graphical style they would develop together was later called the Marcinelle school, Marcinelle being an outskirt of the industrial city of Charleroi south of Brussels where Spirou's publisher Dupuis was then situated.

By 1951, Franquin had found his style. His strip, which appeared every week on the first page of "Spirou", was a hit. Following Jije's lead in the 1940s, Franquin coached a younger generation of cartoonists in the 1950s, notably Jean Roba, Jidehem and Greg, who all worked with him on "Spirou et Fantasio".

The 1960s saw a clear evolution in Franquin's style, which grew more loose and intricate. This graphical evolution would continue throughout the next decade. Soon, Franquin was considered an undisputed master of the art form, on par with the likes of Herge

Franquin's death in 1997 in Saint-Laurent-du-Var didn't quite elicit the kind of worldwide posthumous homage Herge received.
However, 2004 saw the first major museum retrospective of his work, an exhibit called "Le monde de Franquin", in Paris' Cite des Sciences et de l’Industrie this exhibition was continued in 2006 in the city where he was born, Brussels, the latter was fully bilingual (French/Dutch). In 2005, a Walloon survey elected him as the "16th greatest Belgian ever".
(Wiki)

Tar - Petroil Oil And Feathers ( Πίσσα και Πούπουλα)

1. Out there in the beautiful seas ,a great Petrol Oil ship navigates
full of many thousand tones of Petrol Oil

2. a. What the fuck ? Who was on the guide ?
b. You asshole !

3. a. Always happen it to us . Fuck !
b. From Pandonlemek , to Saint Poual Bigorno , Antarctica ,
all the beaches are full of petrol

4. a. Oh! Mercyful God ! Please have mercy for your children
in this black moment ! Only you can make desapear all this terrifying tar .
Please God , make a miracle !
b. Yes ! Let us see a great miracle !

6. ... An other accident happened today in the same area .
A big explosion destroyed a cargo airplane
who was trasfering a tone of feathers
destinated to a factory producing blankets and coverlets .

Nektar : Down to Earth 1974

The story of Nektar is a remarkable one. A British rock band that found stardom and success in Germany and the USA, yet failed to make the significant breakthrough in their own country. With three gold albums under their belt (“Remember the Future”, “Down to Earth” and “Recycled”), Nektar produced some of the most original work of the seventies.

In virtuoso guitarist Roye Albrighton Nektar had a charismatic front man who had shared a stage with Jimi Hendrix, in Allan “Taff” Freeman a unique keyboard player, in Derek “Mo” Moore a bass playing powerhouse and in Ron Howden a fluidity rarely found in a drummer. Fifth member Mick Brockett was not a musician, but was responsible for one of the most stunning light and visual shows ever to grace the rock stage.

The roots of Nektar lay in Hamburg in 1970. The band Prophecy, (featuring Freeman, Moore and Howden), were performing in the legendary Star Club. It was here that Prophecy met an extremely talented guitarist Roye Albrighton, also playing the German club circuit. Disillusioned with his own outfit, Albrighton was approached by Prophecy to join them as a guitar player. Light technician Mick Brockett (who had worked with Pink Floyd in the late sixties), had been providing visual backdrops for Prophecy in Germany and was invited to become a permanent fixture in the new band. Opting for a name change, Nektar was born.

The four Englishmen who formed the initial incarnation of Nektar met in Germany and formed the band there in 1969.
They met in 1968 at the Star Club, where they discovered some common ground in the Beatles as well as early rock & roll, but were drawn to the more experimental sounds just beginning to emerge on the rock scene.

A year later they formed Nektar and began working at combining these influences into an effective whole. By 1970, with a light show (designed and operated by unofficial fifth member Mick Brockett) added to their stage act, they began attracting a growing following in Germany.

Nektar's sound, built around guitar, electronic keyboards, and bass, was far more gothic, with dense textures that didn't always reproduce well on-stage , but the fans didn't seem to notice.

On radio, however, their music filled in large patches of time and attracted listeners ready to graduate from Iron Butterfly and Vanilla Fudge, and seeking a re-creation of the drug experience in progressive rock.

Their next album, Down to Earth (1974), featured ten support musicians and singers, among them P.P. (Pat) Arnold

The release of a double-LP best-of anthology in 1978 heralded the end of the group's run of success during the decade

During the 2000s, Nektar’s albums have included The Prodigal Son (2001), Evolution (2004), and Book of Days (2007). The live album Fortyfied was issued in 2009.

TRAXS

1. Astral Man : 3:07
2. Nelly the Elephant : 5:02
3. Early Morning Clown : 3:21
4. That's Life : 6:49
5. Fidgety Queen : 4:04
6. Oh Willy : 4:00
7. Little Boy : 3:03
8. Show Me the Way : 5:55
9. Finale : 1:36

Format : Vinyl LP
Label : Belllaphone - Bacilus Records
Made : Germany
Genre : Progressive Rock

Take it HERE Flac 


Για τον φιλαράκο που γουστάρει κλασικά όμορφα καλούδια
...Κι αν το βρήτε κάπου σ΄αυτή την εκτύπωση από τη συγκεκρημένη εταιρεία
γράψτε μου Κινέζικα .
(Δεν το λέω για να πουλήσω μούρη , πολύ στ' αρχίδια μου ,
απλά το βρήκα σ΄ένα δισκάδικο της Βόρειας Ιταλίας
όπου το είχαν στις προσφορές για πέταμα )