Η Μοναξιά

Η Μοναξιά μου δική σου
κι η Μοναξιά σου δική μου .

(Τάδε έφη Φωκάς )

Κάθε υψηλή ιδέα έχει και ένα κόστος .
και τα σφυριά χτυπούν τα θεμέλια της ηθικής
Εμείς , αδιάφοροι στις αντιρρήσεις και στις ζήλειες
Εσείς λάτρεις της ντροπής .

Οτι μας βοηθήσει αυτό θα μας ενώσει
Οτι μας κρατήσει αυτό , δεν θα μας προδώσει .

Η Μοναξιά σου , καπετάνιος σε φλεγόμενη θάλασσα
Η Μοναξιά μου , στίχος σε τετράδιο μιάς ηλίθιας παρένθεσης

Μήπως θα πρέπει να βρούμε κάποιες λέξεις
κάποιες ορέξεις από αχόρταγους γκρεμούς
να ανταλλάξουμε ονόματα , στίχους πτωτόγνωρους
γιά να πιστέψουμε στους ανθρώπινους καϋμούς ;

Η Μοναξιά μου δική σου
κι η Μοναξιά σου δική μου .

Η Μοναξιά σου βαθύ λεπίδι . Τον ουρανό μου χαράζει
Τρύπα ανοίγει γιά να μπει το φως .
Πράσσινος βάφεται ο κόσμος μου .
Λειβάδια κατοικουν εκεί που σκοτάδι ήταν .

Τεράστιο το δένδρο της απόλαυσης ,
τα όνειρά μας θα σκεπάσει
κι η μοναξιά θα σαπίσει μπροστά στον ήλιο , εκείνο τον λαμπερό
γιά μια νέα ζεστή ζωή .

Οτι μας μπερδεύει , αυτό θα μας κρατήσει
Οτι μας χαλάει , αυτό θα μας λυτρώσει
οτι μας ανήκει , αυτό θα μας πληγώσει
οτι μας χωρίζει , αυτό θα μας ενώσει .

Μπερδεμένος ο κόσμος μου ,
υπάρχω ακόμα .
Βαζω φωτιά στη Μοναξιά
γιατί γνωρίζω ότι μονάχος μου δεν είμαι .

Εχω Εσένα !!!