Σκέψεις

Δουλεύοντας
--------------
Δίνω ευκαιρίες σε αυτούς που βρίσκονται γύρω μου, προσπαθώ να καταλάβω γιατί...
από που ήρθαν και γιατί είναι εδώ , τι προσωπικό κουβαλάει ο καθένας μέσα του , τις έγνοιες και τις ανάγκες...
Μια λέξη , μια φράση αλλάζει τα δεδομένα... Πόση τρέλα κουβαλάμε μαζί μας?
Ανάγκες και προσπάθεια επικοινωνίας , ήρθα για να είμαστε μαζί, αν έχτιζες το σπίτι της ευτυχίας ποιο δωμάτιο θα έκανες μεγαλύτερο?
Οδηγώντας
--------------
Μάτια και αυτιά ανοιχτά , και τίποτε ιδιαίτερο στη γύρα.
Ξέρω τον προορισμό , ανυπομονώ , τα μισά μαγαζιά κλειστά , και οι άλλοι σκυλάδικα σε όλες τις μορφές και εκφράσεις , πεζή πραγματικότητα και κενότητα
Καλά , όλοι τα ίδια , που είναι η πρωτοτυπία ρε παιδιά?
Η εύκολη λύση. Τι ακούς?
-Ελληνικά και ξένα...
Ανυπομονώντας
------------------
Φτάνω και το live έχει τελειώσει...
Λίγοι σταθεροί , φίλοι που επιμένουν να αντιστέκονται σε τι ? δεν έχω καταλάβει.
Εσώψυχα έχουν βγει και μοιραστεί μα λίγοι , ακόμα λιγότεροι είσπραξαν κάτι.
Αργοπορημένος αλλά όχι γεμισμένος , αρπάζομαι απ' ότι βρίσκω μπροστά μου.
Πρόσωπα , λέξεις , θύμησες , χαμόγελα , κατανόηση , στην υγειά μας , αναμνήσεις , σκεφτόμενος ότι δεν μπορεί όποιος δεν είναι δω , κάποιο καλό λόγο θα'χει...
Πίνοντας
----------
Vodka σταθερά , δεν θυμάμαι πόσα χρόνια , η μουσική απείρως καλύτερη , Love will tears us apart , τσιγάρο και βαθειά ρουφηξιά , και ένα αίσθημα κενότητας και οργής.
Γιατί θα πρέπει να αφήνουμε τα πράγματα έτσι?
Ποιος κερατάς αποφασίζει για τις τύχες μας?
-Εμείς?
Γιατί αναγκαζόμαστε να συμφωνούμε?
Γιατί διαλέγουμε το δύσκολο δρόμο της ζωής και όχι τον εύκολο?
Φιλικό πρόσωπο σκάει δίπλα μου , χαίρομαι , σφηνάκια...
Η μουσική με ταξιδεύει σε έναν άλλο κόσμο που όλοι έχουν κατανόηση για τον διπλανό τους , η αγάπη ξεσπά ξενδριάντρωπα , υπάρχει σεβασμός και αλληλοκατανόηση και ελπίδα , και δεν υπάρχουν συμφέροντα.
Βλέπω γύρω μου πλατύτερα χαμόγελα και αυτό με κάνει ευτυχή...