ua

ua

Monday, May 11, 2009

Οταν η Νυχτα

ΟΤΑΝ Η ΝΥΧΤΑ




EMEIΣ

Ανεμόσκαλα για το όνειρο δεν υπάρχει .
Μονάχα η οσμή της ύπαρξης .
Κι αυτή χάνεται
κουρνιασμένη στις αισθήσεις μας
που ατονούν
ενώ ποζάρουμε σαν έμβρυα γερασμένα
γονατιστοί
μπροστά από τα κλουβιά μας .

ΕΓΩ

Τον εαυτό μου
χαροπάλεμα
τον χάνω .
Αλκοόλ
λάμες ακονισμένες ,
νότες μουσικές ,
τασάκι με γόπες ανίας γεμάτο ,
ένα σημείωμα .

ΕΣΥ

Μ' αγαπάς είπες .
Χθες .
Σήμερα .
... Και λοιπόν ?

ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Μεσούρανα δάχτυλα το κορμί μου αγγίζουν
ηδονή σε πρόσκαιρες σφαίρες .
Σκουπίδια . Πάντα μαζί .
Ισως ,
αλλά όχι τώρα !

Κατανόηση
βότανο
φιλιά ολόφωτα υγρά
δεήσεις βέβηλες .

Ως πότε θα κρατήσουν όλα αυτά ?

ΑΥΤΟΙ

Οταν η νύχτα αναβρύζει
οι περισσότεροι και οι χειρότεροι
από συμφέρον συγχωρούν .
Στα πλούτη οι σχέσεις γιγαντώνονται .
Ανήμπορες λαχτάρες .

Κι απ' το μεστό παράθυρο
βρισιές ξεστομίζει
το όνειρο το μεγαλόχαρο
που ξύπνιο
και επικίνδυνο
σέρνεται
στο τρικύμιασμα του δρόμου
που Αυτοί διάλεξαν .

ΕΜΕΙΣ


Οταν η νύχτα πλαγιάζει
ο πεινασμένος Ηλιος
βαθουλωμένους κύκλους κατηφορίζει
στα νερουλιασμένα οράματά μας
καταριώμενος τη ζέστη
που απλώχερα προσφέρει
στα ανθρώπινα άθλια κτήνη .

Σπινθυροβόλοι θησαυροί
γυμνά του δάσους τα δαχτυλίδια
μεσόκοποι ήχοι από την καρδιά της Γης
αρίθμητες παραπονεμένες λέξεις .
Θυσία αναγκαία ?
Στον Πολιτισμό ?
Στον τρόμο της κατάρας ?

ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Οταν η Νύχτα βασιλεύει
το ταξίδι το σφιχτότερο το γευόμαστε .
Βροχοστάλες , σε δρόμους λησμονησμένους
ιστορίες χαράζουμε .
Αργολάμνοι
σε καιρούς συντριμμιασμένους
σμιλεύουμε τις τέχνες μας .
Σε χρόνους που δεν μας ανήκουν .

Το μόνο που μας απόμεινε
Στο Παλαιό Δάσος της Τελικής Πτώσης .

ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ


Οταν η Νύχτα
λυγαριά της αρμονίας
με τη χλωμάδα του πρωινού λουστεί ,
πολλοί τους ΣΤΙΧΟΥΣ θα έχουν διαβάσει .
Μερικοί θα έχουν διαβάσει το ΠΑΡΕΛΘΟΝ .

ΟΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ
Εξώφυλλο του " Νεκρονόμικον " by Enrique Breccia


Οταν η Νύχτα
χελιδονοφωλιά του ουρανού
με τα αυγινά σύννεφα παλέψει
πολλοί τους στίχους θα έχουν διαβάσει .

Ελάχιστοι όμως
θα έχουν διαβάσει
το ΜΕΛΛΟΝ .

Αφιερωμένο στο Θείο Γιώργο και τον Τάσο . Ολόψυχα !!!
Είναι μεγάλη ανάγκη και δύσκολο να έχεις φίλους που πραγματικά σε αγαπούν .

No comments:

Post a Comment